Hallo, Al veel problemen met mn zoontje gehad. Eerste 9 weken heeft hij bijna alleen maar gehuild. Uiteindelijk bij een osteopaat met m beland, met goed resultaat. Alleen blijft het slapen een probleem.. Ik kan hem nog steeds niet wakker in bed leggen, dan schreeuwt hij de hele boel bij elkaar. Ik ben sinds een paar dagen weer begonnen met inbakeren (hij draait gelukkig nog niet) omdat hij 3x per nacht kwam en overdag 2x een hazeslaapje deed van een half uur... Het inbakeren opzich heeft succes. Maar ik krijg het maar niet voor elkaar dat ik mijn zoontje wakker in bed kan leggen, en dat hij dan gaat slapen. Ik moet hem altijd troosten, over zn hoofdje wrijven, tegen m praten net zo lang tot hij in slaap valt en dan kan ik pas weg lopen en met een beetje geluk slaapt hij dan eventjes. Herkennen moeders dit? Of hebben jullie tips? Ik vind het zwaar worden nu, ben onwijs veel met hem bezig dag en nacht. Hij sliep door, tot 3,5wk geleden. Van de week ging het een paar nachten goed, afgelopen nacht was het weer mis... Ik hoop op tips of adviezen.. Alvast bedankt!
Hier heb ik het ook gehad rons drie/vier maanden dat ze ineens niet meer door sliep. Het bleek dat ze heel erg bezig was met omrollen en dat hield haar erg bezig. Ook het zelf in slapen kost moeiten, de ene keer doet ze het zonder problemen en andere keren is het 1 groot drama. Dan hou ik der maar bij me, laatst op het cb na gevraagd en ze zeiden als ze niet slaapt overdag of weinig zal ze het wel niet nodig hebben. Ook moeten ze het zelf in slapen gewoon nog leren, ik zou het proberen los te laten. Het gaat vanzelf beter. En rond drie/vier maanden gebeurt er geloof ik van alles in dat koppie.
Ik heb mijn kinderen nooit wakker weggelegd, werkte gewoon niet. Ze vielen gewoon aan de borst in slaap, en dan hield ik ze vast tot ze helemaal vertrokken waren (slappe spiertjes) voor we ze weglegden. En dan op de zij, want op de rug werden ze meteen weer wakker.
Ik doe dit ook nog steeds heel vaak en ik, of eigenlijk beter gezegd mijn zoontje, is nu net met borstvoeding gestopt. Dus nu gaan we gewoon samen op bed liggen een beetje knuffelen en dan valt hij al snel genoeg in slaap. Moet wel zeggen dat hij steeds vaker zelf in slaap kan komen, hij is nu 2 jaar.
Hier valt ze ook niet aan de borst in slaap, dat vind ik wel lastig. Hier meestal in de draagzak in slaap lopen en dan na een tijdje wegleggen. Als ze even heeft geslapen en nog zichtbaar moe is, lukt het vaak wel om haar in slaap te helpen.
Ik leg mijn zoontje wakker in bed (wel op zijn buik overigens), maar hij huilt dan soms ook wel hoor. Als het echt krijsen is, haal ik hem uit bed, maar zolang het niet overstuur huilen is, laat ik hem meestal eventjes liggen en uiteindelijk valt hij binnen een paar minuten in slaap. Maar huilt jouw zoontje echt ontroostbaar, of is het meer een jammerend huiltje?
Hier kan ik haar 's avonds wel goed wegleggen, maar anders valt ze altijd aan de borst in slaap en als ze nog niet ver genoeg in slaap is, kan ik haar ook niet wegleggen. Maar hij hoeft toch niet per se wakker in bed gelegd te worden? Blijkbaar voelt hij zich veiliger om bij jou in slaap te vallen of in jouw aanwezigheid. Ik zou daar gewoon aan toegeven. Zolang hij wel in slaap valt, denk ik niet dat dit een probleem is.
Ik vind wel dat hij moet leren te kunnen gaan slapen. het bedritueel duurt hier onderhand langer als dat hij slaapt. Wanneer ik hem in bed leg is het huilen, pak ik hem op is het goed. Ik mag hem dan op de arm in slaap, de ene keer als ik hem dan in bed leg is het goed, de andere keer weer huilen en kan ik weer opnieuw beginnen. Volgende probleem is, hij accepteert het alleen van mij. Wanneer mijn man komt is het nog harder huilen. Laatst ging hij bij mn moeder slapen, daar heeft hij 2u lang achter elkaar gehuild ze kreeg hem hoe dan ook niet stil. Dus ben ik erheen gegaan. Ik geef me er elke keer ook weer aan toe anders slaapt hij helemaal niet, maar ik moet toegeven dat ik erg moe word! Hij komt snachts een keer of 3, ik geef bv dus moet er zelf uit. Overdag slaapt hij weinig. Ik doe het al 3wkn op 4uurtjes per nacht. En ik laat hem echt wel even 5min huilen, zo huilt hij zichzelf moe. Maar laten huilen heeft geen zin, hij raakt dan zo in paniek en overstuur dat ik vervolgens nog langer bezig ben hem weer rustig te krijgen.. Vind het wel fijn te lezen dat het herkenbaar is. Hij zal ook heus in een fase zitten dat hij misschien prikkelbaarder is en slechter slaapt. En ik probeer de juiste weg te vinden voor hem maar dat is best lastig. Voordat hij uberhaupt vaak slaapt duurt een half uur a 3 kwartier. Overdag is hij vaak na 3kwartier ook weer wakker... En ik doe het met liefde, maar moet wel zeggen dat ik het erg slopend vind, vooral omdat ik zelf niks geen rust meer krijg...
Hier ook herkenning, onze dochter heeft ook 18 maanden lang erg slecht geslapen, eerst sliep ze in de co sleeper naast ons bed omdat ik ze niet slapend weg kon leggen, maar ze wel ging slapen in mn armen en ik ze dan in de co sleeper kon laten liggen en zelf wegglippen. Vanaf 18 maanden viel ze op schoot in slaap in haar peuterbed en nu zegt ze zelfs weleens "Slapen, mama weg!" dus het word echt beter hoor, over een jaar ofzo! ( Nee, serieus. ) Ik zou je dan ook adviseren om samen te gaan slapen. Zo kom je tenminste aan je slaap toe, kan je zoontje in je armen in slaap vallen, kan je hem veilig op zn eigen matrasje rollen en zelf direct doorslapen!
Onze zoon heeft tot 10wkn in de wieg op onze kamer geslapen. Daar kon ik hem wakker weg leggen, maar moest ik wel op bed blijven. Als ik naar beneden ging ofzo was het paniek. Heb hem toen die veiligheid wel gegeven. Vervolgens met cb over gehad dat hij zo slecht sliep overdag en dat ik een puckababy gebruikte maar dat die te klein werd en wat ik er verder mee moest doen. Toen kwam ze aan met een pacco en het boekje van ria bloem en moest ik mijn zoon laten huilen, een half uur lang. Ik heb dit 1 dag geprobeerd, maar ging eraan kapot ik zat echt beneden naast de babyfoon mee te huilen. Ging zo tegen mijn gevoel in! Dus toch weer op mijn manier opgepakt door hem in slaap te helpen. Nu laat ik hem 5min huilen, zodat hij wat moe word. Dan helpen door te wrijven en aanwezig te zijn. Snachts komt hij de laatste weken dus een keer of 3. Ik voed hem dan maar wanneer ik op bed lig val ik in slaap of met hem op mn arm of als ik liggend voed naast hem. Tja en dan slaapt hij ook wel.. Ben altijd bang dat hij gewend zou raken aan het bij ons in bed liggen. Maar anderzijds, als ik dat op dat moment in de nacht niet doe, raakt hij overstuur en kan ik 10x heen en weer lopen naar zn kamertje en ben daar dus te moe voor op dat moment.. Ik heb de wieg hier nog wel staan, daar zou hij evt nog in kunnen maar alleen als hij ingebakerd is, anders slaat hij steeds met zn handjes tegen de spijlen aan.
Heel herkenbaar! Hier ook een kleine boef die eigenlijk alleen bij mij wil slapen.. Soms lukt het me wel om hem alleen in slaap te laten vallen en soms ook helemaal niet. En overdag langer dan 45 min slapen? Ik kijk uit naar het moment dat dat gebeurt.. Ik probeer hem altijd in zijn bed te leggen (wakker) lukt het na 15 min nog niet, hou ik hem bij me tot hij slaapt. En soms als hij maar 45 min slaapt laat ik hem op mijn schoot verder slapen. Ooit komt het goed, daar vertrouw ik maar op. Er zijn genoeg dingen die hij wel al kan, bijvoorbeeld rollen van buik naar rug. En dat doet hij al een paar weken! Alles op z'n tijd.
Laten huilen zou ik zeker niet doen op deze leeftijd. Ze maken dan enorm veel stresshormonen aan. En dan ook een half uur! Dat cb is wel erg van de oude stempel zeg. Onder 6 maanden snappen ze dat nog niet en huilen ze zichzelf echt niet in slaap (muv jammeren, maar echt laten huilen is een ander verhaal). En dat het tegen je eigen gevoel inging, zegt al genoeg. Ik zou, zeker als je bv geeft, je zoontje lekker bij jullie op de kamer houden. Hij voelt je aanwezigheid dan ook en je wordt er zelf niet zo moe van als je de hele tijd uit bed moet 's nachts. Dan pak je hem gewoon bij je en na het voeden leg je hem weer terug. Misschien gaat hij er ook wel rustiger van slapen. Mijn dochtertje viel eerst alleen in slaap als ik mijn hand op haar buikje hield. Ik mocht absoluut niet weglopen. Nu leg ik haar 's avonds in haar ledikantje (bij ons op de kamer), ze is dan nog wakker maar slaapt vrijwel altijd binnen 5 min. Zonder te huilen, want als ze huilt, ben ik er direct.
Misschien moet ik het wiegje idd weer opmaken. En hem dan daar in laten slapen. Opzich de avond gaat nu redelijk, maar daar kan ik hem in de nacht dan inleggen als hij onrustig word. Dan is hij toch op zijn eigen slaapplek, maar ook heel dichtbij... Voor mij en voor Sem niet zo vermoeiend misschien... Laten huilen vond ik echt vreselijk. Merk wel nu eventjes laten huilen heeft hij nodig even dat laatste zetje om moe te worden en dan help ik hem in slaap.. Deze wv is echt van de boekjes, vreselijk! Is ook de eerste en de laatste keer dat ik haar advies gevraagd heb hoor.. Heb er wel van geleerd...
Hoi hier nog een boef van 8 mei ! Niu herken veel dingetjes wel hoor. Hier ook en mannetje dat sinds 2 weken helemaal uit zn hum is. Gelukig begint het nu weer wat rustiger teworden en was het lang niet zo heftig als bij jou. Hier kwam hij opeens om de 3 uur ipv de 4 a 5 uur die hij er overdag tussen liet. Overdag werd en word nog steeds niet veel geslapen. Meestal valt hij na de laatse voeding in slaap( ga altijd met hem op bed ligen voor de laatste voeding) en dan gaat hij naar bed, maar nu sliep hij opeens heel moeilijk in. Wel zijn wij zeer bevoorecht dat hij ipv 7,5 uur opeens min 9 uur ging slapen. Denk dus dat het een fase is. Als ik namelijk nu naar mn zoontje kijk kan hij opeens weer een stuk meer! Hier heb ik me er helemaal aan toegegeven in De hoop dat het snel voorbij was hih. Gelukkig zakt het hier nu na 2 weken weer weg. Elk kind is anders natuurlijk. Hopelijk voelt jullie mannetje zich snel beter. Het is ook niet niks steeds al die veranderingen.
Ps: heb net even het oei ik groei boek erbij gepakt en poeh wat lees ik veel herkening. Vind het boek echt een aanrader. Want als je er dan effe doorheen zit en dan leest dat het allemaal komt omdat hij/zij een sprong maakt. Nou dan voel ik me weer opgelucht hor :-D
Het is zeer vervelend als je kleine niet in slaap wilt vallen. Ik ga er van uit dat je een vast ritueel hebt voor het slapen gaan? Hier heb ik een tijdje voorgelezen als hij zo aan het brullen was (op het moment slaapt hij meestal als we hem op bed leggen). Dan was hij aan het huilen, maar werd van mijn stem rustiger en viel daarna wel zonder problemen in slaap. Nu hebben we de volgende problemen s'nacht doordat de tandjes aan het doorkomen zijn dat hij vaker wakker word. Merk nu ook dat hij soms aan het uittesten is. Als hij wakker is en huilt en je pakt hem op word hij vrolijk. Als ik dat merk leg ik hem terug en laat hem even huilen met een muziekje aan en dan valt hij weer in slaap. Als hij echt last heeft een overstuur is, neem ik hem bij me en geef hem wat voeding. Hiervan word hij rustig en gaat dan weer slapen. Alleen is dat soms wel een keer of 2a 3 per nacht. Gaat ook wel weer over deze periode. Voor zijn tandjes sliep hij door, dat zal daarna ook wel weer gaan hoop ik.
Ja dat jammeren herken ik hier ook wel. Overdag komt mijn dochter ook niet makkelijk in slaap (ze zijn bijna even oud zie ik nu), en ze ligt dan nog lang te brabbelen. Dat brabbelen gaat dan eventjes over in jammeren maar nooit in huilen, en na het jammeren valt ze in slaap. Ik zou ook het wiegje doen. Ik hoop dat jullie beiden snel een goede nachtrust hebben.