De navelstreng hebben ze bij de 20 weken echo toch ook uitgebreid bekeken. Kan zelfs de bloeddoorvoer laten zien... wordt dan rood/blauw stroom. Tenminste als het een goed apparaat is kunnen ze dit toch zien??
Ik heb geen ervaring met stuitligging bij mn vorige zwangerschap en nu is het nog te vroeg. (Baby ligt in stuit maar met 18 weken was dat niet erg zeiden ze.) Ik heb alleen een tijd geleden iets gelezen dat ik altijd onthouden heb en dat is dat in de tijd dat die zwangerschapsballen (die ronde ballen aan een lange ketting met een klingelgeluidje) hip waren en veel gedragen werden, het aantal stuitliggingen enorm was toegenomen. Als mogelijke oorzaak werd genoemd dat baby's het geluidje zo fijn vinden dat ze er naartoe draaien met hun hoofdje (en als je met je hoofdje ter hoogte van de navel wil zijn, lig je dus in stuit). Ik heb me toen voorgenomen dat als ik ooit een stuitligging zou krijgen, dat ik dan zo'n bal heel laag zou gaan dragen. Bijvoorbeeld aan een kort lintje aan een lusje van mn spijkerbroek of (als niemand het ziet ) aan de rits van mn spijkerbroek. Want als het waar is dat baby's dat geluidje zo fijn vinden dat ze er naartoe draaien, dan zou dat misschien kunnen helpen. Dit is alleen een gedachte van mij hoor, dus lach er gerust om en zie het als een huis-tuin-en-keuken middeltje maar ik ben van plan om het uit te proberen als er een stuitligging komt. Heel veel succes met de beslissing, het lijkt mij enorm moeilijk. Ik hoop dat je datgene kiest waar je intuitie de voorkeur aan geeft. Dat blijkt meestal het beste.
Ik heb zo'n belletje gedragen, laag op mijn buik maar mijn dochter lag toch echt met haar hoofd boven...helaas gaat die theorie niet helemaal op...
Ja inderdaad ik ken ook iemand die zo ongeveer deze ervaring had. Ze zou het nu ook nooit meer proberen mocht deze situatie zich voordoen. Het schijnt nogal hardhandig te gaan...
Rian, ik vraag me ook af of dat dan geen risico's met zich meebrengt: de navelstreng. Want de boel wordt in de buik toch in de war geschopt, en is dan de kans niet groot dat de navelstreng om de nek komt te zitten waardoor je tijdens de bevalling alsnog zuurstofgebrek bij het baby'tje krijgt? (Dat is namelijk een van de dingen waar ik bang voor ben bij een stuitbevalling). Verder schrik ik wel erg van de risico's. Toch denk ik dat ik het zou willen proberen. Maar stel dat het erg lastig gaat, dan zou een goede gynaecoloog er toch vanzelf wel mee stoppen?? Ik wil niet dat het te geforceerd gaat. En als het kindje ingedaald is, kan het toch niet eens meer?? Ik denk totaal niet lichtzinnig over een keizersnee. Ik ken genoeg vrouwen in mijn omgeving die het gehad hebben, en ik zou niet graag willen ruilen. Het lijkt me echt verschrikkelijk. Zeker omdat ik bij mijn dochtertje een 'heerlijke' bevalling heb gehad van 5,5 uur en alles ging goed. Dus ik heb makkelijk praten. Een keizersnee lijkt me echt verschrikkelijk, onnatuurlijk, napijn, ongemak, geen band, moeilijk borstvoeding op gang etc etc. Dus daar denk ik niet licht over. Maar een stuitbevalling lijkt me nog erger en dat doe ik pertinent niet. Bij mij blijft dus over: toch nog spontaan draaien (pleeeeeeaassee...), een versie of een keizersnee.
Wat iedereen ook zegt je moet doen wat zelf goed voelt! Ik dat exact zo en heb het wel laten doen. Mijn eerste zat gewoon muurvast en liet zich ook niet omdraaien dus heb er geen last van gehad. Het was dus wel mijn bevestiging van wat ik in eerste instantie voelde. Toch wilde ik wel heel graag een natuurlijke bevalling. Doe wat goed voelt en laat je goed voorlichten!
Dat was bij mij echt niet zo maar meneer lag gewoon vast dus het was mislukt maar had totaal geen pijn daarna
Ik zeg nee! niet doen. Onze dochter heeft, voor mijn gevoel, altijd in stuit gelegen, altijd hetzelfde ook. Ze lag altijd links en is nooit rechts in mijn buik geweest. Toen zei ik gekscherend dat het aan die kant dan wel stoffig zou zijn. ivm de stuitligging met 35 weken doorverwezen naar de gyn. Die begon over een versie en ik zou zonder nadenken gelijk nee, ze ligt niet voor niks zo was mijn gedachte. Uiteindelijk is ze met een spoed keizersnede met 36 weken en 3 dagen geboren (ingezakte navelstreng) en bij de keizersnede bleek dat ik een septum/tussenschot in mijn baarmoeder heb. Ons moppie kon dus niet eens anders liggen en ik ben zoooooo blij geweest dat ik vertrouwd heb op mijn gevoel. Echt je moeder gevoel is in dit soort gevallen goud waard!
Op je buik of eronder? Zelfs onder je navel schijnt te hoog te zijn als ze er naartoe draaien. Ik bedoelde echt helemaal onder je buik, ter hoogte van je broekrits of broekzak. Maar waarschijnlijk heb je gelijk dat het geen oplossing is. (Helaas..)
Vanmiddag heb ik een controle echo voordat we donderdag naar de versie gaan.... Ik heb nog een hoop vragen die ik vanmiddag wil stellen. Mijn man en ik hebben besloten een aantal punten op te schrijven hoe wij het willen en welke antwoorden voor ons belangrijk zijn.... blijft er onduidelijkheid dan doen we het niet. Ik geef de grenzen aan en probeer er zo nuchter mogelijk in te stappen. Gelijk nee zeggen vind ik toch wel een grote stap. Ik ben benieuwd hoe het gaat lopen....
Ik heb inmiddels 2 versies achter de rug. De 1e wilde onze kleine uk niet van rugligging naar zijligging, dus toe kon ze het niet eens proberen. Gisteren nr 2 gehad en nu lag de kleine er wel goed voor. Helaas is het niet gelukt, kleine draaide tot dwarsligging en ging daarna gewoon weer terug ipv koppeltje duikelen naar beneden. Onze vk gaf aan, als jij 1 keer stop zegt,trekt ik me handen niet gelijk weg,maar geef ik wel minder druk . Zeg je nog een keer stop dan houd ik ermee op. Vond ik erg prettig, ik kon dus zelf de grens bepalen. Ik ben achteraf nog steeds blij dat wel het geprobeerd hebben, helaas heeft de kleine besloten dat we het anders gaan doen en wordt het nu waarschijnlijk een geplande ks. Alvast heel veel succes donderdag, hoop dat het je meevalt en dat het lukt!
Helaas, de versie is niet gelukt. Ze hebben uiteindelijk drie keer geprobeerd en ze wil echt niet. Ik moet zeggen het is zeker pijnlijk en niet plezierig om mee te maken, toch vond ik het meevallen..... het is een gek gevoel, onnatuurlijk. Maar ik zou het de volgende keer denk ik toch weer doen. Nu maandag naar het ziekenhuis om te kijken voor de manier van bevallen.... een nieuwe versie poging noemde hun zinloos.
Wat balen dat het niet gelukt is. Succes met de volgende keuze, ik weet hoe moeilijk het is om die te maken
Las ik ergens dat jullie voor stuit bevalling hebben gekozen? Dat vind ik een dappere keuze... Hoe heb jij de beslissing genomen?? Ik denk dat mijn voorkeur daar ook ligt maar twijfel zo erg!
Hier ook vandaag een versie gehad, maar ook niet gelukt. Twee pogingen gedaan, maar billen liggen muurvast ingedaald. Dus ook hier niet nog een poging. Omdat ik op het CTG wel elke 2,5 minuut een harde buik had vooraf heb ik wel een middel gekregen om deze af te laten nemen. Het is zeker geen prettig gevoel en doet ook echt wel even pijn, maar ook ik vond het uiteindelijk wel meevallen. En vond het zeker het proberen waard. Ik zou het een volgende keer ook gewoon proberen. Nu ook hier heel goed nadenken over wat nu.
Ik denk dat een KS behoorlijk onderschat wordt. Ik zag daar in ieder geval nogal tegenop en dan vooral het herstel na de operatie. Wij wisten niet of we na de eerste nog een kindje zouden willen en kunnen krijgen. Ik wilde graag de ervaring van een natuurlijke bevalling meemaken. Ik had het gevoel dat ik goede begeleiding kreeg rondom de stuitbevalling, zowel van de verloskundige als van de artsen in het ziekenhuis, en dat gaf mij het vertrouwen dat ik nodig had. Mijn tip is dan ook dat als je voor een stuitbevalling kiest, je op zoek moet gaan naar een ziekenhuis waar ze je dat vertrouwen geven. Voor mij was dat het AMC. En ik had natuurlijk in mijn achterhoofd dat er een grote kans was dat het niet zou lukken en het alsnog een KS zou worden, maar dan had ik het in ieder geval geprobeerd.
Ik onderschat de keizersnee niet, daarom zie ik daar ook heel erg tegenop. Anders had de keuze denk ik makkelijker geweest. Ik zie ook zeker op tegen het herstel van een keizersnee. Zeker aangezien we dan net in een nieuw huis wonen.... In het ziekenhuis waar ik loop staan ze erg positief tegen een gewone bevalling en doen dit regelmatig. Ze zijn wel erg laagdrempelig om als het niet vlot of wat dan ook alsnog een keizersnee te doen. Maar dat is ook precies wat ik belangrijk vind. Maar toch vind ik het alsnog moeilijk! Misschien dat ik het nu gewoon laat gebeuren, en dat het zo goed gaat dat ik het aandurf. Voorwaarde is namelijk (vanuit het ziekenhuis) dat het heel makkelijk moet gaan of anders een keizersnee wordt. Maar ze hebben liever dat het uit zichzelf begint (voor mijn toekomst).
Jammer dat de versie niet gelukt is meis! Hier ook 2 weken geleden een versie ondergaan en ook helaas niet gelukt. Heb heel veel napijn gehad, maar dat kwam vooral doordat hij al heel diep in mn bekken lag en ik BI heb, was dus geen fijne combi zeg maar.... Voor ons was de keuze voor een ks snel gemaakt. Tuurlijk zie ik op tegen de operatie en t herstel erna, maar voor onze uk brengt t wat minder risico's met zich mee. Hij is nogal aan de grote kant, dus de kans dat t alsnog een ks zou worden is best groot hier... Na een gewone bevalling had ik ook lang niks mogen doen ivm mijn BI, dus dit maakte de keuze nog iets makkelijker. Succes met je besluit!
Hier werd ook een grote baby verwacht, maar dat was geen reden voor een negatief advies. Bij de geboorte woog hij 4210 gram. Hij is geboren met 41+0 weken. Maar ik kan me de keuze voor een KS heel goed voorstellen hoor. Ik heb ook lang getwijfeld. En zelfs na de bevalling twijfelde ik of ik er wel goed aan had gedaan. Pas weken later kon ik trots zijn dat het ons gelukt was, terwijl zoonlief het meteen heel goed deed. Gelukkig ligt de baby nu met haar hoofdje naar beneden. Maar stel dat ze ook in stuit zou liggen, zou het KS zijn geworden. Hier in het ziekenhuis doen ze geen stuitbevallingen. En de afstanden zijn te groot om naar een ander ziekenhuis uit te wijken.