Bij mijn vorige zwangerschap heb ik zonder extra pauze totaan m'n verlof gewoon gewerkt. Een collega die toen zwanger was nam elke dag wat langer pauze, hier had de manager haar toen op gewezen (was haar tweede zwangerschap). Bij mij is hier nooit over gesproken en ik vond het lastig om bespreekbaar te maken. Inmiddels is mijn zoon elf maanden en ben ik drie maanden zwanger. Ik werk in de kinderopvang en heb vaak diensten waarbij ik om half acht begin. Na een gebroken nacht vind ik een werkdag vaak erg zwaar, op vrijdagavond heb ik ook echt buikpijn omdat ik dan twee dagen achtereen veel heb getild, gebukt, dit hoort er nou eenmaal bij. Maar ik wil nu toch verzoeken om wat extra pauzes. Wie heeft er ervaring met zo'n aanvraag? En wie werkt er ook in de kinderopvang? Hoe loste men dit op? Werd je vervangen of werkte je collega dan dus harder? En deed ik zo'n aanvraag schriftelijk, per mail, officieel gesprek of vroeg je het gewoon tussendoor? Mijn manager is vrij relaxed en ik zou het rustig op de laatste manier kunnen doen, maar is dat verstandig?
Ik zou het wel even "officieel" vragen, dus niet zomaar tussen neus en lippen door.... maar schriftelijk gaat mij ook net te ver. Ik heb er in mijn zwangerschappen ook gebruik van gemaakt (laatste paar weken, maar minder zwaar beroep). Kan wel zijn dat je leidinggevende je even doorverwijst naar jullie arbo-arts voor overleg. Hoeft niet per sé hoor... maar hier gebeurde dat dus wel.
Inmiddels heb ik een mail gestuurd met het verzoek en hier een gesprek over gehad. Mijn leidinggevende zei dat je voor zoiets een doktersverklaring nodig hebt maar dat we nu af en toe wel even kunnen regelen dat ik een half uurtje extra krijg. Echter ik mag het niet verder vertellen want anders horen andere zwangere collega's hiervan en willen zij dit ook. Nu ben ik lichtelijk in de war. Volgens FNV mag iedere zwangere hier toch aanspraak op maken en dan oplopend tot een achtste van je werktijd? Blijkbaar is mijn leidinggevende hier niet van op de hoogte terwijl ze zelf ook jonge kinderen heeft. Ik houd er een naar gevoel aan over, alsof ik echt moet vechten voor iets wat officieel een recht is.
Je hebt er geen doktersverklaring voor nodig. Het staat gewoon vermeld in de arbo-wet dat je als zwangere recht hebt op extra pauze, indien nodig. Maar als je leidinggevende het graag wil, dan zou je ook contact kunnen opnemen met jullie arbo-arts.
dat is bijna altijd zo. Stom maar waar, jij hebt er recht op dus onzin dat je je stil moet houden. Overhandig haar een uitgeprinte versie van de regels van de rijksoverheid en geef gewoon aan, ik heb nu na 2 dagen al echt last van mijn buik en wil het graag zo lang mogelijk volhouden , daarom wil ik alle rechten die er zijn aangrijpen om zo lang mogelijk door te kunnen werken.
brief aan hoofdkantoor gestuurd. ze zijn verplicht om je extra pauze te geven. en je hebt geen verklaring van een arts ofzo nodig.
Ik heb het gewoon ter sprake gebracht en uiteindelijk is daaruit voortgekomen dat ik ipv 24 uur per week 12 uur per week ga werken. In mijn geval (zo ook bij mijn eerste) wordt het goed opgepakt. Ik heb voor het minder gaan werken wel eerst een bezoek aan de ha moeten brengen, maar verklaringen waren echt niet nodig. Extra pauzes moet je gewoon krijgen, zo ook de andere zwangeren op je werk, niks geen verklaring! Ik krijg deze nu ook nog, terwijl ik nu nog maar 3 ochtenden werk (ik moet de hele tijd staan, sjouwen en rondlopen). Het is gewoonweg belachelijk dat je voor zulke kleine dingen zo hard moet vechten! Kaart het aan de bij vk maandag en zo nodig gewoon naar de arbo en daar verder info inwinnen. Van informatie word je nooit beroerder!
Dit is zo herkenbaar, grrrr het is echt niet goed geregeld in dit land, de regels zijn er wel maar de handhaving is er niet. Ik wil je wel waarschuwen dat dit soort zaken uiteindelijk wel tot een arbeidsconflict kunnen leiden helaas, en dan je ontslag. Ben er zelf ook slachtoffer van nl Natuurlijk ben jij daar niet op uit en zij ook niet, en ik geef je het volste gelijk dat je die extra pauze wilt opnemen als je je niet fit voelt of klachten krijgt van je werk. Maar het kan wel handig zijn om nu al alles te documenteren, evt te bevestigen per mail. Als zij mondeling bepaalde uitspraken doen, kun je bijv terugmailen en hun uitspraak daarin herhalen. Mocht het tot een conflict leiden, of een dreigend conflict, kun je ook vroegtijdig de commissie gelijke behandeling raadplegen. Of je vraagt haar om op papier te stellen dat ze een doktersverklaring wil, omdat je dokter daar anders niet aan mee wil werken oid. Dan bewaar je ieg bewijzen dat het jou vanaf het begin al moeilijk is gemaakt en men steeds al onder de verplichtingen van de werkgever uit wil komen. Maar natuurlijk is het zinnig om de belangen van je werkgever ook serieus te nemen, als je echt denkt dat jij het zonder die pauzes niet lang gaat redden, kun je natuurlijk goed aangeven dat jij het zeer serieus neemt en in overleg met haar wil voorkomen dat de druk op jouw collega of jouw groep te hoog wordt. Als er vroeg genoeg vervanging voor jou wordt ingeschakeld scheelt dat ellende later. Misschien kun je overleggen over hoe het voor jou EN voor hun het handigst is, twee keer een kwartier even rust of juist een uur aaneengesloten of een kortere werkdag oid. Bah! Veel succes en ik hoop dat het allemaal vriendelijk blijft daar!
Tot 6 maanden na de bevalling heb je recht op aangepaste werktijden: *Je hebt recht op regelmatige werk- en rusttijden. *Je kunt niet verplicht worden over te werken. *Je hebt recht op extra (en doorbetaalde) pauzes, tot maximaal 1/8 van de werktijd. (Dus als je 8 uur per dag werkt, heb je recht op 1 uur extra pauze. Werk je op een dag 4 uur, dan heb je recht op een half uur extra pauze.)
Iedereen kan wel alles opeisen waar hij recht op heeft, maar ik ben ook van mening dat er te vaak misbruik van wordt gemaakt. Want, als het niet nodig is, dan is het niet nodig. Het blijft natuurlijk lastig daarover te oordelen maar je gaat er vanuit dat je daar met je leidinggevende goed in gesprek over kunt gaan. Ik ben zelf ook voor de 2e x zwanger en had er bij mijn 1e zwangerschap nooit van gehoord en nu wel, maar in beide gevallen geen aanspraak op gemaakt. Ik ben wel een taaie en heb geen zwaar lichamelijk werk. Ik ben echter ook leidinggevende en kan me dus, hoe stom het ook klinkt, wel iets voorstellen bij opmerking van jouw leidinggevende om het een beetje stil te houden. In de praktijk komt het erop neer dat andere collega's net een beetje harder moeten lopen. En als een andere zwangere iets wil, kan die dat ook zelf aangeven bij zijn leidinggevende. Voor de duidelijkheid, je moet het zeker aangeven als het niet gaat, maar ik heb ook vaker gezien dat zwangerschappen als excuus voor vanalles en nog wat gebruikt kunnen worden. Dat van die doktersverklaring.... Daar heb ik geen idee van of dat zou moeten. Maar ach, die krijg je zo van je vk. Lijkt me?
Ik gebruik die pauze tot nu toe ook niet MissJopie, heb het niet nodig, maar vind je opmerking wel wat apart. Juist om discussie rond wel/ niet nodig te voorkomen is dat recht er. Met jouw redenering moet een vrouw dus eerst bewijzen dat er iets is voordat ze dat recht kan krijgen. En dat is nooit de bedoeling geweest. Sommige zwangere vrouwen zijn sneller moe zonder dat daar een aanwijsbare reden voor is! Blijf mij erover verbazen dat iedereen tegenwoordig wel vindt dat vrouwen zelfstandig moeten zijn (terecht!) maar dat iedere hulp voor werkende zwangere vrouwen zwaar bevochten moet worden. Is het 1 of het ander hoor.
Hey abeltje, Ik bedoel helemaal niet te zeggen dat jij iets moet bewijzen hoor. Als het niet gaat, dan gaat het niet en zou ik er zeker over in gesprek gaan. Dan zou het goed moeten komen lijkt me.
Een verloskundige of huisarts mag wettelijk gezien helemaal geen doktersverklaring geven. Zei mijn vk. Dus zij stuurde me door naar de Arbo arts met de mededeling dat als die geen begrip voor de situatie heeft ze naar de vk praktijk moet bellen en dan kan zij de Arboarts advies geven. Dus vrijdag op naar de Arbo arts. Heb er maar een vrije dag voor opgenomen dan levert dat geen problemen op. Hopelijk kan mijn leidinggevende me iets serieuzer nemen met zo'n verklaring. Ze staat volgens mij ook erg onder druk van ons hoofdkantoor en mag niet zomaar rekening houden met mijn zwangerschap heb ik het idee. Met een Arbo arts erachter kan ze het verhaal wellicht aannnemelijker maken. Ik had afgelopen week de laatste twee uur bij elke keer bukken of tillen het gevoel dat mijn baarmoeder in een bankschroef zat. Moest die dag alleen werken omdat er maar zes babies waren. De zesde was er eigenlijk een teveel vond ik, maar die mocht niet meegeteld worden omdat die maar een ochtendje kwam wennen. Dat begrijp ik, maar mijn lijf ziet dat verschil niet. Of het nou een wenkindje is of een gewone, ik moet hem toch ook optillen, verschonen, naar bed brengen enz. Ik hoop eigenlijk vooral dat men rekening houdt dat ik ook op rustige dagen gewoon met een collega kan werken, want anders komt er überhaupt niets terecht van pauze...
Maar prettymum, het is helemaal niet nodig dat er zo'n verklaring komt. Het staat in de arbeidstijdenwet. Dan hoeft zo'n verklaring niet. Ik snap dat jij een goede werkneemster wilt zijn maar je moet ook aan jezelf denken hoor.