Mijn schoonouders wisten al dat wij bezig waren met onze kinderwens doordat ik 2 mnd terug een afwijkend uitstrijkje kreeg waardoor ik flink over de zeik was. Op mijn verjaardag 2 weken later waren er vrienden van ons met hun baby en toen mijn moeder met dat babytje op schoot zat, zat mn sm: hee hoe gaan we dat straks doen, met oppassen? Het laatste waar ik op dat moment mee bezig was was zwanger worden en sm-lief die ging al discussieren over oppassen?! Even later bleek het uitstrijkje mee te vallen en nu ben ik al ruim 7 weken zwanger. Vorige week hebben we het mn schoonouders verteld. Ze waren helemaal door het dolle heen, oke leuk dacht ik nog. Daarna begon sm over allerlei baby spullen die nog op zolder stonden, dus ik zei al. Nou ik hoef geen antieke baby kamer, we hebben onze eigen smaak. Toen we net samen gingen wonen bemoeiden ze zich ook al met of we nieuwe nachtkastjes gingen kopen of dat we de oude gingen verven... Pfff. Als ik het nieuw wil en kan kopen, doe ik dat... Nu kregen we van de week al wat berichtjes dat ze ooh zo blij waren en vanmorgen een kaartje door de bus dat ze op wolken lopen.... Ik zei net tegen mn vriend: gaat dit nou echt nog 7 weken duren of is dit alleen omdat het nu nog nieuw is? ik krijg er aardig de kriebels van namelijk! Daarnaast wil ik eigenlijk gewoon niet dat sm op gaat passen, maar ik ben bang dat het heeeel moeilijk wordt om er onderuit te komen Ik zit nu al allemaal redenen te bedenken waarvoor zij niet op hoeven te gaan passen... Mijn ouders hebben altijd gezegd heel graag op te willen passen en mijn vader is ook de hele week thuis en wonen om de hoek dus dat zou ideaal zijn. En schoonouders moet ik toch een half uur voor om rijden. Daarnaast houden mijn zwagers nogal van een feestje met de daarbij behorende verdovende middelen :x en ben ik er niet zeker van of hier niks van blijft liggen in huis daar... En eentje van hen heeft niks met kinderen en heeft dan ook altijd harde muziek aan en overal schijt aan... En zo zijn er nog wel een aantal dingen Ik word nu al niet goed bij de gedachte dat ik mijn kind daar achter moet laten en maak me daar nu al druk om. Is dit normaal? Hormonen? Iemand tips? Ze zijn nu ook al zo hyper dat ze opa en oma worden dat het me straks echt gaat benauwen en irriteren ben ik bang. Gelukkig hebben we nog alle tijd om het er samen over te hebben en mn vriend ziet er tot nog toe volgens mij geen probleem in om ze op te laten passen. Ook is het daar een enorm rookhol, daar gaat mn kind zowiezo al niet in liggen. Pfff, nou ik ben t ff kwijt voor nu. Ik hoop dat jullie tips hebben hoe met oppassen en schoonouders om te gaan
wacht het eerst eens rustig af wat er met haar gedrag gebeurd. Mogen ze ook blij zijn..... Misschien vind jij dat ze te overdreven reageren maar ze bedoelen er waarschijnlijk alleen maar iets leuks mee. Verder wat oppassen betreft... Als zij wil oppassen dan doet ze dat toch in jullie huis. Als ze dat niet wil dan kun je prima zeggen dat jij geen half uur gaat omrijden om je kind op te halen omdat zij zo graag wil oppassen. Tja alleen als ze het wel wil dan zit zij in jullie huis en dat moet je ook maar willen hahaha. Je heb gelukkig nog even om er over na te denken
Dat je schoon(ouders) hyper zijn blijft nog wel even hoor meis! Hun krijgen ook een nieuwe rol straks en hebben al lang op dit nieuws gewacht.. Ze zijn iig blij!! Ga er van uit dat ze het hoe dan ook goed bedoelen ook al komt het soms je strot uit. Mbt tot oppassen herken ik het erg goed. Sm wilde ook oppassen maar ik/wij wilde dit nog niet. Schoonmoeder is alleen en valt om de haverklap van d'r fiets af. Is 62 maar oogt ouder. Huis is heilig, ligt bescherm folie op tafel en dat soort gedoe. Ons kind wil ik ergens achter laten waar hij veilig is en de risico's dat er iets gebeurd minimaal zijn. En hij moet kind mogen zijn, dus geen gezeur bij een kruimel of klots drinken op de grond. We hebben er dus voor gekozen dat mijn ouders de werk oppas zijn en dat sm oppast bij ons thuis als we bijv even uit eten gaan. Zo heeft ze toch d'r tijd met hem en weet ik dat ze maar 1 keer de trap op hoeft. Dt gebeurd niet wekelijks maar t is iig iets.. Laat het even bezinken, en je sm moet nu ook gaan zien dat jullie straks je eigen gezin zijn en dat jullie zelf ouders worden. Jullie gesprekken gaan verranderen en de verstandhouding ook meestal. Vaak positief hoor! Maar geef jezelf en de Fam. De tijd. Enne gefeliciteerd meis!!
Ik denk dat hun enthousiasme blijft Ik vond het ook vreselijk vooral de extreme bezorgdheid die erop volgde..zie: nee jij mag geen deur open doen??? hahaha Ik irriteer me heel vaak aan mn sm en haar bemoeizucht en dr momenten waarop ze volgens mij zwaar in paniek raakt omdat haar lieve (toch al erg lang volwassen) zoontje straks zelf een gezin heeft. Dan laat ik haar maar onredelijk zijn, slik ik (meestal) haar vreemde opmerkingen en vreet ik mezelf er wel over op, maar ik bedenk me altijd daarna dat ons kind wel een enorme bofkont is met zoveel mensen om hem heen straks die van hem zullen houden en er voor hem zullen zijn. Over het oppassen zou ik me zeker niet druk maken. Laat haar lekker kletsen en misschien komen er (ook voor jezelf) wat verder in je zwangerschap wel hele verrassende gesprekken uit. Succes!
Ik zou je schoonouders niet ontnemen dat mogen oppassen, tenslotte is het ook het kind van hun zoon en hebben ze evenveel recht als jouw ouders om deel uit te maken van het leven van hun kleinkind. Maar waar ik wel een punt van zou maken zijn de verdovende middelen! Daar zouden ze van mij mee moeten ophouden alvorens het kindje bij hen kan komen logeren of zo.
OO Jomy het lijkt wel of ik me eigen verhaal zit te lezen!! Enige verschil is dat mijn so al een hele babykamer gereed hebben staan omdat ze ervan uitgaan dat ze mogen oppassen! (al sinds dat ik 6 weken zwanger ben staat die daar) Wij hebben het nu zo gebracht prima jullie willen oppassen dat mag maar bij ons in huis! Sterkte ermee
Dat je schoonouders blij zijn blijft wel even en gelukkig maar! Wat is er nu mooier dan een kindje waar door alle opa's en oma's van gehouden wordt? Maar ik snap dat je het benauwd krijgt van veel bezorgde reacties. En van je ouders kun je het beter hebben schat ik in. Niet helemaal terecht, maar zo werkt het vaak wel. Probeer alleen wel te bedenken dat jij wellicht ook oma wordt, en hoe blij je dan bent. Als alles binnen de perken blijft dan is het geen ramp dat ze zo blij zijn lijkt mij. Oppassen moeten jullie alleen doen wanneer jullie je daar beiden goed bij voelen. Anders echt niet. Maar overleg wel met je man en sluit je man daar niet buiten. Hoe je het ook draait, het is ook zijn kind. Dus de keuze voor een oppas moeten jullie ook samen maken.
Thnx voor jullie reacties meiden, gister een hele drukke dag gehad dus helemaal niet meer op zp geweest!! Ik heb idd ook het idee dat het enthousiasme blijft... Maar geloof me, mijn sm kan heeeeeel enthousiast zijn. Vooral ook als ze een wijntje op heeft, pfff... Maar gister opzich wel een goed gesprek gehad met mn vriend, vind het belangrijkste dat wij het met elkaar eens zijn. En hij zei dat ie het een goed idee vond dat mn ouders vaste dag(en) op gaan passen en dat super handig is omdat het om de hoek is en dat mn sm bv als 'nood' ingezet kan worden als mijn vriend bv tijdens zijn 'papa'dag een storing krijgt en ineens weg moet (hij is zzp-er). Maar goed, we hebben nog alle tijd om er over na te denken natuurlijk en ik ben er nu wel wat geruster over... Ik denk dat ik gewoon maar niet al te vaak bij schoonouders moet komen tijdens mn zwangerschap, dan is het irritatie gehalte misschien ook niet zo hoog. Nu zien we ze ook maar 1 x per maand ofzo en das dan meestal als wij daar komen, hier komen ze maar 3 a 4x per jaar, terwijl ze toch maar 15 min met de auto van ons vandaan wonen. Ik heb daarom nu ook zo'n idee van: straks hoeft de deur dan ook niet plat gelopen te worden haha... of denk ik dan heel slecht? Jeeetje, das helemaal wat! Dan vallen die van mij nog mee haha... Bij ons in huis oppassen vinden we eigenlijk ook geen optie, mn vriend werkt ook veel thuis en dan heeft ie de hele dag zn moeder om m heen. haha.
Ik snap dat het vervelend is.. Maar ff serieus en bedoel dit niet rot.. Maar waar maak je je in hemelsnaam nu al druk om?! Je maakt een probleem wat er nog niet eens is.. Je ben 8 weken zwanger en ng 32 te gaan.. Geniet van je zwangerschap en dit is pas een zorg als t kindje op de wereld is
helemaal mee eens!! Als ze niet blij en enthousiast zouden zijn zou je het dan wel leuk vinden?? ovr het oppassen zou ik inderdaad ook vragen om bij jullie thuis op te passen maar ben bang dat je dat niet lang vol gaat houden. je moet dan maar goede afspraken met ze maken..succes!!
Jomy laat ze alleen oppassen als jij dit verantwoord vind en je er prettig bij voelt. Hier een vergelijkbaar probleem. Lieve schoonouders maar het huis is erg vies en sm is alcoholist. Dan kunnen ze het nog zo leuk vinden maar ons kindje gaat voor alles. En zijn/haar gezondheid helemaal. Het gaat lastig worden om dit kenbaar te maken.