Maar de ooievaar is niet voor baby's. Daar heb ik moeite mee. Ik wil dat mijn kind ook begrijpt dat hij voorzichtig met mijn buik moet zijn en dat mijn buik groeit omdat er een baby in zit. Dat er nog geen uitgebreide uitleg kont hoe dat kind erin is gekomen lijkt me logisch. Daar zijn ze wat jong voor. Tegelijkertijd, ik wilde als driejarige echt weten hoe dat baby'tje ooit uit mijn moeders buik ging komen. Mijn moeder heeft toen uitgelegd dat grote vrouwen een babygaatje hebben die heel groot kon worden. Dat is uiteindelijk de waarheid, maar ook voldoende voor mij geweest. Als laatste vind ik het belangrijk om te benadrukken dat baby's uit liefde ontstaan, omdat ik wil dat mijn kinderen liefde en seks aan elkaar koppelen. Dan heb ik liever dat ik iets meer moet uitleggen, dan dat ik er dingen omheen verzin.
Ik heb, toen ik zwanger en net bevallen was van onze 2e, ook idd aan mijn zoontje, toen bijna 3, verteld dat zijn zusje uit het babygaatje gekomen is... Daar is geen woord van gelogen . Hij accepteerde dat meteen. Maar hij is nu acht en hij zal nu waarschijnlijk geen genoegen nemen met dat antwoord want baby's moeten natuurlijk ook in de buik en hoe komt dat dan .... Wij moeten nu wachten tot 2 oktober tot de eerste echo en als dat allemaal goed is vertellen we het de kids ook de zelfde dag nog...
Denk dat dit volstaat. Ik vond dat als kind altijd prima. Vroeg overigens zelf altijd wel hoe dat dan ging, en dan zeiden m'n ouders iets in de trant van: als vrouwen en mannen heel veel van elkaar houden gaan ze kussen en vrijen. En ze moesten natuurlijk uitleggen dat m'n moeder geen kip was, maar hele kleine eitjes in haar buik had groeien, die je niet kon zien. Dan waren we geloof ik wel tevreden
Ha! Dat boek kreeg ik van mijn ouders toen mn moeder zwanger was van haar tweede. Ik was vier geloof ik en was een prima eerlijk boek. Vind hetzelf belangrijk om geen onzinnige ooievaarsverhalen te vertellen aan kinderen en gewoon eerlijk te zijn.
Bovendien: op het moment dat ze er zelf naar vragen, zijn ze er blijkbaar aan toe om het te weten. Dan kun je het ook altijd op het niveau van het kind zelf uitleggen. Dat zijn prettiger gesprekken dan als je wacht tot ze 12 zijn en dan het hele verhaal met alle details ineens uit wilt gaan leggen....
Mijn stiefzoon vroeg dus ook niet hoe de baby er dan in kwam, maar wel hoe de baby dan in de buik zat. Die dacht hoofd in mijn hoofd, armen in mijn armen, enz enz. Toen hebben we het verhaal van de baarmoeder uitgelegd. Later kwam de placenta eens ter sprake, nav de vraag hoe een babytje z'n eten dan krijgt in de buik. Dat uitgelegd en ook het woord moederkoek genoemd. Vroeg hij of hij die dan op mocht eten na de bevalling Erg grappig af en toe, seksuele voorlichting
Sanderijn van der Doef heeft leuke voorlichtingsboekjes voor kinderen. Ook voor hele kleine kinderen (peuters). Je kunt zelf bepalen welke bladzijdes je met je kinderen leest. Een van de boekjes heet 'ik vind jou lief' en heb ik zelf gebruikt om voorlichting te geven aan jonge kinderen op mijn werk.