ff een korte uitleg ,anders moeten jullie van die lange blogs gaan lezen . mijn zoontje is met 35 weken geboren met een zwaar ingewikkelde hartafwijking . we hebben veel moeten vechten om zijn 1ste operatie te halen ,omdat ze niet onder de 3 kilo opereren . hij is uiteindelijk 2x geopereerd en 2 gereanimeerd .alles wat je van die operaties kon krijgen heeft hij gehad . we hebben nu ook de bevestiging gekregen dat wij hem zullen moeten begraven ipv hij ons . omdat hij 2 dingen heeft waar ze niks aan durven en kunnen doen . nu zegt iedereen ach vergeet dat hij ziek is en ga gewoon door . maar je kan zoiets toch niet uit je hoofd halen . we moeten elke morgen blij zijn als hij wakker wordt . en dat hij de dag zonder ziekenhuis door komt . we weten dat het een tijd goed kan gaan , maar ook dat het ineens heel anders kan gaan . waarom doen mensen daar zo luchtig over ? en hoe moet ik dit ooit vergeten als we er nog middenin zitten ?? en natuurlijk geniet ik van hem en zie ik ook de mooie dingen , maar al die beelden van toen blijven me zo vers in me geheugen . ik hoop dat jullie het een beetje snappen alvast bedankt voor het antwoorden
Jeetje meis wat moeten jullie door een hel gaan! Pfff ik kan me er niet eens een voorstelling van maken. Kan me voorstellen dat je er elke dag mee bezig bent lijkt me ook heel erg moeilijk om dat niet te doen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie toch met elkaar kunnen genieten.
Omdat die mensen niet snappen wat jullie doormaken? Omdat die mensen nog nooit zoiets hebben meegemaakt? Omdat die mensen niet weten wat ze anders moeten zeggen over zo'n heftig onderwerp? Ik weet het niet hoor. Maar dat je dat niet kan vergeten dat is echt niet gek. Het lijkt me ook niet fijn als je dat te horen krijgt. Maar mensen hebben waarschijnlijk wel het beste met jullie voor. Sommige mensen zijn nou eenmaal onhandig in dit soort situaties. Wat vreselijk dat jullie kindje zo ziek is. De onzekerheid waar jullie dagelijks mee moeten leven lijkt me bijna ondraaglijk. Ik weet ook niet wat jullie doormaken, want ik heb er geen ervaring mee. Maar wil je veel sterkte wensen!
Mensen hebben makkelijk praten omdat ze niet in jullie schuitje zitten. Ik kan me heel goed indenken dat je altijd allert zult zijn ondanks je op momenten dat je geniet te het heel eventjes "vergeet" S'ochtends bijna niet durft te gaan kijken of je zoontje nog lekker slaapt. En ik wil jullie heel veel sterkte en kracht toewensen. Lijkt me erg moeilijk.... pfff
Dat kun je niet vergeten. Mischien dat je er over een tijdje wat "makkelijker" mee om kunt gaan, als het een tijdje goed gaat. Maar vergeten kun je het nooit. Wat een vreselijke situatie zitten jullie in. Heel veel sterkte.
Dit kan je gewoon niet vergeten klaar uit! Natuurlijk speelt dit me, ik denk ook dat de mensen het goed bedoelen, anders dan dat jij het misschien opvat, of leggen ze het niet goed uit je vergeet het nooit,laat alleen de negatieve gevoelens niet jullie genot overschaduwen geniet van elke moment dat je hebt en probeer zoveel mogelijk leuke dingen te doen dit is niet makkelijk en zal het ook nooit worden, maar wel het mooiste wat je voor elkaar kan doen ik wens jullie een super super lange tijd toe met vele mooie momenten sterkte
Mensen kunnen idd over heel ernstige dingen luchtig praten. En dat is meestal goed bedoeld maar man o man zo frustrerend!!! Ik wil je even heel veel sterkte wensen. Het is natuurlijk vreselijk om zo door het leven te moeten gaan. Ik hoop dat je ondanks alles toch nog een beetje kunt genieten en dat jullie zoontje nog heel erg lang bij jullie mag blijven.
Vergeten zal je echt niet,er mee leven zal uiteindelijk het doel worden. Ik denk dat de mensen het gewoonweg niet subtiel brengen maar bedoelen dat je moet genieten van elk moment dat er is en dat de angst om hem kwijt te raken dat heel goed kan overheersen. Iets wat te snappen valt maar waarschijnlijk de kleine fijne dingen weg drukken. Sterkte en zoals hier boven staat geniet van jullie kindje en de kostbare tijd samen.
Zoiets kun je niet vergeten, je kunt niet doen alsof er niets aan de hand is... Ik denk dat mensen er zo luchtig over doen om jullie een beetje gerust te stellen, ze bedoelen het vast en zeker echt goed! Misschien dat het voor jullie fijn is om er heel open over te zijn? Dus aan die mensen uit te leggen hoe het voelt om te leven met het idee dat jullie hem zullen moeten gaan begraven... Ik denk dat mensen dat wel heel moeilijk vinden, maar openheid zal ook veel begrip brengen, denk ik.
vreselijk.. Sommige mensen zijn onbegrijpelijk... Natuurlijk kan je het niet vergeten logisch.. het zou juist raar zijn als je zou doen alsof er niets is.. Mijn vriendin heeft haar kindje verloren.. hij had de stofwisselingsziekte en syndroom van zellweger is met 1 maand en 3 dagen overleden... haar hebben ze ook erop voorbereid dat het kindje vroeg of laat deze wereld zou verlaten.. het kan 6 maanden duren 9 10 maar nooit 2 jaar of 1.5 jaar het kindje zou nooit ouder worden dan 1... De mensen om haar heen zeiden dat ze de dokters niet moest geloven omdat deze meestal fouten maken.. beetje dom allemaal.. Het slaat nergens op om dokters niet te geloven.. anyway Vergeten is geen optie... Snap ook niet dat mensen met zulke adviezen komen.. Wees bewust van alles wat zal komen maar geniet vooral nog meer van je kleintje... sterkte meid...
Vervelend zeg dat mensen er zo luchtig over doen dit komt omdat mensen zelf niet in zo'n situatie zitten, ik zou me er zelf niet zo druk over maken maar gewoon genieten van je kindje....
Denk dat het altijd moeilijk zal zijn om te begrijpen voor andere als ze het niet zelf hebben mee gemaakt. Ik ben ook van mening dat je het absoluut niet moet vergeten en dat gaat ook niet maar het leven gaat door, geniet van de positieve dingen en blijf niet in het negatieve hangen.
Tuurlijk kun je dit niet vergeten.. Mensen zullen het vast niet zo kwaad bedoelen het komt er alleen zo verrekte rot uit soms.. Je leeft tussen angst en vrees dat is een gevoel en dat is continue aanwezig.. Jeej hoe moet je hier mee omgaan? Meer als wat je nu doet en kan kun je niet denk ik.. Geniet inderdaad van de kleine mooie momentjes, sluit ze in je hart.. Dank elke dag die 'goed' voorbij is gegaan.. Maar vergeten dat je je kind gaat overleven, dat nooit! Heel veel sterkte en ik hoop dat jullie nog een lange tijd een stabiele periode mogen hebben met jullie ukkie.. Pluk de dag!!
Waarom doen mensen er zo luchtig over? Misschien willen ze jullie ook gewoon gelukkig zien... Gunnen ze jullie het geluk en denken dat als je je zorgen even kan vergeten, dat je even wat gelukkiger kan zijn. Zoiets?
dankjewel ,voor jullie antwoorden . ik denk ook niet dat ze het slecht bedoelen , maar het komt niet altijd leuk over . want het is niet zo dat we alleen nog op de bank zitten en niks meer doen als jullie snappen wat ik bedoel . ik heb nog 2 oudere dochters ,mijn zoontje is de jongste van de 3 en we proberen alles zo normaal mogelijk te laten verlopen . maar soms is dat wel heel moeilijk . want bepaalde momenten overheest de angst mij trotsheid voor hem
Jeetje wat ontzettend moeilijk en heftig. Ik kan mij helemaal voorstellen dat de angst zo hoog zit, dat genieten ontzettend moeilijk is. Ik denk dat mensen bedoelen dat je toch een beetje moet proberen te genieten, hij is er nu en zo ontzettend ver gekomen, echt een jongetje om ontzettend trots op te zijn! (ik kan een klein beetje met je meevoelen, wij hebben een kindje verloren en een kindje waar we ook ontzettend veel zorgen om hebben).
Hey meis, Ik heb al je blogs gelezen en ook al een keer erop gereageerd. 'Gelukkig' maken veel mensen een opmerking die nergens opslaat, 'gelukkig' omdat ze deze angst en verdriet niet van dichtbij mee hebben gemaakt. Jullie hebben er echter niets aan, sterker nog... het onbegrip maakt je des te verdrietiger en eenzamer in het gevoel Wij hoorde tijdens de zwangerschap dat ons dochtertje ernstig ziek was, maar ze geen idee hadden wat het kon zijn (waarschijnlijk een stofwisselingsziekte... uitslag moeten we nog krijgen). Ondanks de enorme spanning en angst heb ik wel volop genoten van ons meisje. Iedere dag opnieuw en weet zeker dat zij dat ook heeft gemerkt. Ik denk dat dat het enige advies is wat ik je kan geven... geniet, iedere dag die je nog gegeven is met je mannetje. Ps. Vraag Make a Memory voor een mooie fotoshoot van jullie met je mannetje. Heel veel sterkte