Pfoe, weer zo´n heerlijke kort door de bocht reactie. En voor de duidelijkheid: Ook al kon ik niet stoppen, heb nog steeds alles, maar dan ook alles over voor mijn kind hoor .
Dnze22 ik heb het niet over de 40% met andere problemen, maar over de 10% de zonder psychische problemen doorrookt. Daar heb ik geen enkel goed woord voor over
Het is toch zeker hun keuze hoe ze de laatste jaren van hun leven doorbrengen? Ik moet er niet aan denken dat zodra je afhankelijk wordt van medische zorg, dat je niets meer mag wat zogenaamd ongezond is. Laatst nog iemand in mijn kennissenkring die op haar 41ste een hartaanval heeft gehad. Ze rookt nog steeds. Op mijn verjaardag zit ze te vitten dat ze de gezonde dingen niet lust die ik serveer. Voor de duidelijkheid, er was ook slagroomtaart, maar nee, ze moest zo nodig vitten. Haar leven, haar keuze. Verder wordt er door artsen wel degelijk naar het gedrag van mensen gekeken voordat een behandeling gestart wordt. Een alcoholist krijgt bijvoorbeeld geen nieuwe lever.
Ik vind het niet normaal dat als je opgenomen ligt in het ziekenhuis oor longaandoeningen je met infuuspaal en zuurstoftank buiten gaat roken Dat je doorrookt bij een longziekte oké, maar dan vind ik ook dat een arts mag bepalen niet te behandelen als de patiënt elk half uur naar buiten gaat om te paffen Is toch niet normaal? Behandeling kost bakken met geld, en de patiënt gaat gewoon buiten met infuus en zuurstoftank doorroken, bizar
Zwangere rokers die er geen moeite voor doen om te stoppen, daar heb ik geen goed woord over.. Maar jammer dat er nog zoveel vrouwen roken tijdens de zwangerschap. Zie er in het echte leven ook vrij veel die gewoon bij de kinderen roken en de rook in hun gezicht blazen.. vraag me dan ook af wat is erger..
Ik denk dat dat wel aangeeft hoe moeilijk het voor sommige mensen is om te stoppen met roken. Ik kan er ook met mijn verstand niet bij, maar ik ben dan ook niet verslaafd. Verder heeft het natuurlijk ook helemaal niets met verstand te maken, dat roken . Trouwens ik vraag me af hoeveel een roker nou echt extra kost. Ze gaan eerder dood en hebben dus minder pensioen nodig. Ze betalen zich suf aan die cigaretten, grotendeels accijns. En volgens mij heeft iedereen gemiddeld genomen een even lange laatste levensfase van ziekenhuis in en uit. Zij hebben deze alleen eerder. En door te roken verkorten ze deze nog ook. Dat mensen en kinderen laten meeroken waar Babyengel het over heeft, dat vind ik pas asociaal. Dat je niet kunt stoppen tijdens een zwangerschap, niet tof, maar als het niet lukt, dan is dat zo. Maar dat je als je dan toch zo nodig moet blijven roken ervoor kiest mensen te laten meeroken, die je wel eenvoudig kunt ontwijken: :x.
Ik persoonlijk vind het not done, maar wat andere vrouwen doen... Ja daar kan ik mij minder druk om maken. Ikzelf vind dat ik de juiste keuze heb gemaakt door te stoppen. (vind het veeeel moeilijker om van de zalm af te blijven )
Ik snap het gewoon niet. Als je een kindje wil, dan moet je eerst maar stoppen voordat je eraan begint. Mocht het niet lukken, dan begin je maar niet aan een kind. Zo simpel is dat!! Door te roken speel je met het leven van je kind en kan je niet zeggen dat je alles over hebt voor je kind. Dat heb je blijkbaar niet. Verder geloof ik niet dat stoppen tijdens zwangershcap voor sommigen onmogelijk is. Iedereen kan stoppen met roken, na een week is je fysieke verslaving weg en voor de rest zit het dus allemaal tussen je oren. Ik snap niet dat zo'n stinksigaret belangrijker kan zijn dan de gezondheid van het kind.
en dan niet te spreken over de psychiaters zelf. Bij de instelling waar ik werk roken 4 van de 5 psychiaters...
Ik heb echt stress gehad bij kk, dus dan wacht ik op de problemen nu. Die moeten dan nu komen? Over het topic: ikzelf ben tegen roken tijdens de zwangerschap. Sws tegen roken. Maar ja iedereen weet dat het slecht is. En er wordt wel degelijk gezegd in het zh, dat als een patient door rookt hij niet behandeld wordt.
Ik hoop ook niet dat je ooit hoeft te snappen dat je ergens met je tengels vanaf wil blijven en je jezelf er regelmatig schuldig over voelt, maar het je niet lukt. Ikzelf onderschatte notabene nog mijn eigen stress in de zwangerschap ook, dus ik voelde me bij elke sigaret onwijs schuldig en terecht!!! En nog steeds ben ik bang dat elke kuch die mijn zoontje geeft komt omdat ik niet heb kunnen stoppen. Ik bedankte god op mijn blote knietjes dat hij gezond ter wereld is gekomen, maar iets in mijn achterhoofd zegt daarom ''niet dankzij mijn toedoen in ieder geval''. Pas nadat ik bevallen was kwam eigenlijk de klap en het gevolg van wat ik al die tijd heb opgevreten en daar ben ik nu nogsteeds mee bezig. Hoop ook zo dat ik het allemaal ver achter me kan laten voordat we aan een derde beginnen en ik dan wel lekker gestopt kan zijn en mezelf gewoon een onbezorgde zwangerschap kan gunnen. Maarja, het is kennelijk voor andere makkelijk lullen heh
Schokkend vind ik deze cijfers niet, ik zie het overal om me heen. Het er mee eens zijn is een 2e, maar oordelen doe ik er niet over. Ik ben gestopt toen ik zwanger bleek te zijn, dat lukte maar wel alleen omdat ik in mn achterhoofd hield dat ik over 9 maanden wel weer mocht.. Dat zijn er uiteindelijk 12 geworden, ik rook nu dus weer. Voor de 1 is het makkelijk, de ander heeft er veel moeite mee. Ik ben (ex)alcoholiste, stoppen met drinken was voor mij een HEL, ik werd knettergek op een gegeven moment, letterlijk. Er zijn momenten geweest dat ik het leven niet meer zag zitten ik kan me echt ontzettend goed voorstellen dat er mensen zijn die op zo'n moment teruggrijpen naar de fles, om maar uit dat dal te komen.. Dat is wat een verslaving met je (kan) doen, en d at zal dus ook voor roken gelden. Soms lukt het gewoon niet, omdat je het niet kunt! Het zou goed zijn als deze vrouwen extra begeleiding zouden kunnen krijgen, uiteindelijk wil toch iedereen een gezond kindje!
Ik rook zelf al 15 jaar hoor en ook ik kan nog steeds na zoveel pogingen niet stoppen met roken. Maar tijdens en rondom mijn beide zwangerschappen is er niet een keer in me opgekomen om een sigaret op te steken. En ik moet zeggen dat ik (vooral eerste zwangerschap) letterlijk gek werd van de ellende. Ik heb wekenlang niet geslapen, ruzies met man door slaapgebrek. Zelfs op het punt gestaan om uit elkaar te gaan. Maar zelfs op die vreselijke momenten niet aan roken gedacht. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op een gegeven moment een pakje ging halen, maakte het open, maar toch niet gerookt. Ik kreeg het neit over mijn hart. Nu ik niet zwanger ben en geen ander mensje in me draag lukt het me totaal niet om te stoppen, terwijl ik het nu heel goed heb, me ritme terug heb en heel veel rust in mijn hoofd Daarom zeg ik ook dat zin hebben om te roken allemaal tussen je oren zit. Ik weet dat het stoppen moeilijk is, maar komop je kind is toch belangrijker dan je verslaving.
Ik heb ook ontzettend veel stress gehad tijdens mijn zwangerschap Bang weer m'n kleintje te verliezen en te moeten begraven Juist daarom geen haar op mijn hoofd die er aan dacht een sigaret op te steken Ik vond het al vervelend dat mijn partner al in mijn bijzijn bleef roken en dat heeft hij vaak moeten ontgelden Ik persoonlijk vind dat er geen 1 reden goed genoeg is om die peuk in je waffel te douwen als er een kind in je zit Vaak hoor je "ja maar stress" Ik snap niet dat je geen stress hebt als je doel bewust je kind loopt te vergiftigen....
Hmm, ik vind het wel een slechte zaak. Ik heb ook veel stress door mijn stoornissen maar een sigaret lost dat niet op en ik zou dus ook nooit roken tijdens mijn zwangerschap. Mijn moeder rookt 30 sigaretten per dag en ze rookte al een pakje in de tijd dat ze zwanger was van mijn broer en later van mij. Dat neem ik haar best kwalijk, ik vind het overkomen alsof ze het allemaal niet al te serieus nam. Als ik zwanger raak, wordt er hier in huis niet meer gerookt. (Daar zou ik trouwens ook flink pissig van worden; Ik niet roken voor de gezondheid van ons kindje, maar wel rook van anderen moeten inademen) Ik vind het dus echt heel slecht, maar ik wil er eigenlijk niemand op veroordelen. Ik weet het verhaal erachter immers niet. Maar ik zou het persoonlijk niet doen, ondanks psychische stoornissen
Knap dat jullie die wel zo´n stoornis hebben het wel gelukt is te stoppen met roken hoor, maar veroordeel dan de andere niet die het niet lukt. (niet iedereen hoor). Jullie moeten als geen ander weten hoe moeilijk het dan is. Ik vind dat er wel degelijk een onderscheidt gemaakt moet worden tussen "stress" en stress. Want dat verschilt nogal wat... En natuurlijk lost een sigaret dat niet op, maar probeer daar je gedachten maar eens omheen te wikkelen als je al niet rationeel om kan gaan met je angsten tijdens een zwangerschap. Als een hoop van die vrouwen misschien beter begeleidt zouden worden tijdens een zwangerschap (Wat trouwens niet aan mijn gynaecologen enzo te wijten is geweest hoor, want die hielpen me onwijs goed en adequaat) dan zou dit percentage misschien afnemen. Het EMC had een speciale psycholoog lopen voor vrouwen met een extreem angstige zwangerschap, heb gevraagd om een consult, maar dat is er nooit van gekomen. Maar Babybergen, wat voor jou de reden was om te stoppen, was juist bij mij de reden waarom ik niet kon en kan stoppen. Zwak misschien, maar waar en op dit moment, wil ik niet eens stoppen, maar ik ben dan ook niet zwanger.
Ikzelf ben dan wel gestopt voordat wij voor een kindje gingen. Maar.... Ik ga niet over vrouwen oordelen die wel roken. Het is altijd makkelijk om een vinger na een ander te wijzen.
ja heel vervelend voor jou, en ik gun niemand een zware tijd maar ik ben en blijf van mening dat er niet 1 reden bestaat om door te blijven roken niet kunnen stoppen gaat er bij mij gewoon echt niet in.... er is namelijk een groot verschil tussen kunnen en willen en er zit idd verschil tussen stress en stress ik ben iemand met een stoornis (adhd, hoogste score en verslavingsgevoelig) en stress (2 kinderen verloren) en dan nog zie ik geen reden om die sigaret goed te keuren.... dat zal jouw waarschijnlijk tegen het verkeerde been stoten,maar zo is wel hoe ik het zie....