Nee hoor, heb niet zo'n gevoelig beentje . Je mag natuurlijk je mening hebben en er zijn altijd mensen die het zwaarder hebben hoor en die veel meer hebben meegemaakt en die het wel lukt om te stoppen. Niks anders dan respect daarvoor, dat ik niet kon stoppen is mijn zwakte geweest.
Je titel klopt niet. Er staat dat 4 van de 10 zwangere vrouwen met een psychische stoornis rookt. Dat is heel wat anders dan 4 op de 10 zwangeren. De meeste zwangere vrouwen hebben gelukkig geen psychische stoornis, dus het aantal zal een stuk minder zijn dan de topictitel doet vermoeden.
Ik snap niet hoe je kan roken in je zwangerschap maar ook niet als je kinderen hebt, maar vooral dan tijdens de zwangerschap, fijn gevoel als je bij elke hijs geen zuurstof krijgt omdat je mama zoveel stress heeft (totaal niet bij stilstaand dat het kindje WERKELIJKE stress heeft en geeneens een keuze heeft hierbij) Ik vind het belachelijk als je dan spreekt over "liefde" ik vind het geen liefde als je je kindje zuurstof ontneemt voor je eigen genot kan ik dus echt niet bij, kinderen krijgen gaat juist over leven voor iemand anders voor de verandering als je dat niet voor je kindje over hebt. Ik vind bepaalde medicatie nog anders omdat het gewoonweg gevaarlijk is als iemand met een depressie stopt met medicijnen (je wil niet weten wat er kan gebeuren) of medicijnen moet innemen voor een lichamelijke aandoening waar iemand niet voor kiest. Maar roken is iets waar je elke dag zelf voor kiest, voor je eigen genot, niet iets wat je een kindje hoort te geven die geen keuze heeft erin.
Alsof je uit liefde voor je kind een sigaret opsteekt? Alsof iemand die rookt niet genoeg van haar kind houd? Ik hou anders zielsveel van mijn kind hoor... Hij is mijn dierbaarste bezit en ik heb alles voor hem over. Daar kan jij niet over oordelen.
Dat is ook nu niet meer van toepassing.. Als ik het over had kunnen doen had ik dat gedaan, maar dan twijfel ik nog of het me wel gelukt had.
als ik even mag reageren Waarom zorgen jullie (rokers dus) er nu nooit eens voor dat je al gestopt bent voordat je zwanger raakt? Tenzij het onverwacht was.
Ik zou liegen als het 100% onverwacht (gebruik namelijk zoiezo geen pil) was, maar we waren er niet echt helemaal mee bezig om zwanger te raken.
Ja ben ik met je eens, al vind niet alle rokers stomme trut, er zitten ook stomme lummels bij Dit is weer zo'n geval van: ik snap de redenen die erachter zitten, maar ik kan het nooit respecteren. Heb het in mijn omgeving ook meegemaakt, moeder stijf can stress haar enige troost leek haar stinkstok, en de stress is gebleven, twee kids veel te vroeg, in IC, en nu jaren later blijft de stress...een kind met ODD en ADHD en jongste die waarschijnlijk ook die kant op gaat. Ik heb dan zo iets van 'verdorie mens, was gaan kauwgom kauwen en haken of breien na je eerste positieve test, nu zitten jullie voor de rest van je leven met de gebakken peren'. Maar dat is atuurlijk te ongenuanceerd...
Wilskracht moet je ook maar net hebben. En als je al niet lekker in je vel zit is wilskracht vaak ver te zoeken. Het lijkt in de theorie allemaal lekker makkelijk natuurlijk en dat leek het mij ook hoor en er zullen natuurlijk altijd mensen zijn bij wie die wilskracht er wel zit.
het is ook niet makkelijk en dat zal ik ook nooit beweren dat dat het is maar ik vind persoonlijk een kindje de beste en sterkste reden ooit in de wereld om te stoppen ik heb familie die is ocpd patiënt, moeder dr man met slechte longen ect, en allemaal lekker doorpaffen keur het niet goed,maar ach moeten hun weten,ze verzieken hun eigen leven maar een ongeboren kind dit op dwingen, nee, dan wordt ik ook echt boos en verdrietig, dit kindje heeft er niet om gevraagd helpt die gedachte dan niet?? ik zou het niet over m'n hart verkrijgen dan en snap niet hoe mensen die in hun zwangerschap wel roken,dat wel kunnen en met die gedachte gewoon weer die stinkstok op kunnen steken ik heb het echt geprobeerd ,om het in te zien, waarom...... ik ben zelf 19 jaar lang een roker geweest, maar hoe ik het ook probeer te bekijken, ik kan het niet begrijpen....
dat heb je dus niet anders was je WEL gestopt voor hem (nu nog want het gif zit nog steeds in elke knuffel die je aan hem geeft, je kleding, adem e.d. ik kan precies aan de kids ruiken als hun ouders roken, zo smerig), dus ja ik vind het gek als je zegt van je kind te houden (al in je buik) terwijl je hem willens en wetens vergiftigd hebt. Je zou er dan alles aan willen doen zodat je jezelf recht in de ogen kan aankijken als je kindje toch ongezond blijkt te zijn.
ja dat snap ik ook niet. Ik was al 5 jaar van te voren gestopt om het meeste al uit mijn lijf te hebben voordat ik uberhaupt begon. Want ja ik heb gerookt wel 60! sigaretten op een dag en ben cold turkey gestopt omdat ik volwassen genoeg werd om te beseffen dat roken gewoon dom is (ook voor jezelf niet alleen zwanger) ik was een puber toen ik begon en 21 jaar toen ik ben gestopt, ja het was moeilijk (ik rookte nogal flink) met speciale medicijnen, alle hulpmiddelen en alles omgooien in mijn leven is het wel gelukt , ik wilde niet wachten tot het werkelijk zover zou zijn dat ik werkelijk zwanger zou zijn.
ik rookte ook ben 2 maanden voor ik zwanger raakte gestopt. ik heb het in het begin echt heel erg gemist en moeilijk gehad maar gewoon niet aan toegegeven. ik dacht altijd dat gaat me nooooooit lukken nou mooi wel dus ben zo blij dat ik van die troep af ben! en vooral dat mijn kindje er geen last van heeft.
Ik vraag me af of een baby ervan moet afkicken als de moeder heel de zwangerschap gerookt heeft, lijkt me wel.. Je steekt een baby toch ook geen sigaret in het mondje, waarom dan wel bij je buikbaby? Komt toch op hetzelfde neer?
Nou en toch houd ik inderdaad van mijn zoontje ja! mag ik nu ook zeggen dat ik jou walgelijk vind dat jij zulk soort beweringen durft voor te leggen. Moet je eens een paar pagina's teruglezen .... Ik vraag er geen respect voor, ik vraag er geen medeleven voor, ik vraag er zelfs geen begrip voor. Het zou alleen een keer fijn zijn als mensen een keer niet zo hard durven te oordelen over situaties waar ze geen weet van hebben.
Dat maakt het eigenlijk nog erger, ik ben onze dochter in de zwangerschap bijna verloren en heel de zwangerschap stress gehad of ze wel gezond was ja of nee maar ik zou mezelf niet in de ogen kunnen aankijken als ik niet zo gezond mogelijk had geleefd ervoor, ik zeg nergens dat het jouw schuld is maar waarom zou je het risico willen lopen om een ongezond kindje op de wereld te brengen alleen omdat je niet genoeg ervoor over hebt om te stoppen. Mensen die wel in jouw schoenen staan of hebben gestaan zijn het zelfs niet met je eens en zouden er ALLES aan doen om een gezond kindje te mogen krijgen en jij vergooit dat allemaal voor een sigaret (de kans op een gezond kindje zeg maar) er zouden mensen een moord doen om uberhaupt zwanger te mogen raken, die er werkelijk alles voor over hebben, dus ook gezond leven voor het kindje in je buik.