Dag dames. Wij zijn nu officieel 'verminderd vruchtbaar' hoe dat heet, geweldig zo'n term! Deze maand een jaar bezig voor een klein wondertje maar de gang naar de huisarts en gynaecoloog zit er vrees ik aan te komen. Ik ben superregelmatig, 27, drink en rook niet en toch blijft elk klein resultaatje uit. Af en toe als ik een dip heb als deze denk ik goh, hoe erg het ook klinkt, een miskraam is echt niet het einde van wereld, integendeel. Mijn theorie van dat moment is dat je dan weet of je uberhaupt zwanger kan raken. HEel stom ik weet het!! Ik begin nu een beetje de hoop te verliezen om ooit te weten hoe het is om zwanger te zijn, en een kind te hebben. Misschien zit de angst ook genesteld dat mijn moeder onvruchtbaar was en mij pas na 12 jaar proberen op deze aarde heeft gezet. Wie van jullie is dus ook pas zwanger geraakt na een jaar proberen? Ook een regelmatige cyclus? En na het gesprek van de huisarts, wat volgt er dan? Krijg je dan gelijk onderzoeken of kijken ze het dan ook weer tijdje aan?
Jeetje, dat is inderdaad niet niks. Ik weet van verhalen wel dat er meerdere mensen zijn waarbij het na 2 jaar opeens spontaan raak is. Ik zou toch even naar de huisarts gaan, die zal je ongetwijfeld doorsturen naar de fertiliteits afdeling voor semenanalyse en bloed onderzoeken.
Dank je wel Bloem89 voor je snelle reactie!! Ja op een gegeven moment begint de moed je in de schoenen te zakken als je keer na keer die teleurstelling krijgt. Ook geweldig dat je overal waar je leest dat als het na 12 maanden niet lukt je 'verminderd vruchtbaar' bent. Maar het begint dus eerst met een semenanalyse en bloedprikken? Kijken ze dan ook naar je baarmoeder, dat je weet?
Hey meis Ik snap je gevoel hoor! Bij mij werd het gevoel na 13 maanden pas minder. Tot die tijd was het ruk! Nu lopen we bij de gyn. Wij hebben het onwijs met haar getroffen en ook met onze ha. Die heeft in zijn verwijzing al duidelijk aangegeven dat wij puur de onderzoeken willen ter uitsluiting van mogelijke problemen, wij zijn op dit moment niet bezig met een medisch traject. Dus dat is misschien een tip, denk goed na over wat je wil en wees daar ook duidelijk in! En zorg dat je lief en jij op 1 lijn zitten, ook heel belangrijk! Inmiddels is het 2e jaar ook bijna om. Ik heb er alleen in de eerste week van mijn cyclus moeite mee. Tot nu heeft lief zijn zwemmers laten onderzoeken, mijn bloed is onderzocht en ik heb een hsg gehad. Bij het intakegesprek heb ik een inwendige echo gehad en kondens zien dat er een eisprong was geweest. Bij de HSG is vastgesteld dat mijn linkereileider niet doorgankelijk is. Dit verkleint onze kans met 10% ongeveer. Aankomende maand gaan we terug voor een samenlevingstest. Als daar niets uit komt stopt het daar voor ons en geven we het gewoon nog een jaar de tijd. Heel veel succes en als je nog vragen hebt schreeuw je maar!
Dank Eliz30! Fijn om te horen dat er mensen zijn die weten hoe je je voelt, al gun ik je natuurlijk dat je zo snel mogelijk wordt verblijd! Ik heb het inderdaad ook met name in de eerste week heel moeilijk, vooral zo vlak voor de eisprong. Dan is er enerzijds de spanning van he we kunnen weer, anderszijds het confronterende gevoel dat het toch niet gaat lukken. Maar fijn om te weten dat er dus twee trajecten zijn, dat wist ik dus niet. Op een of andere manier heb ik altijd het gevoel gehad dat er iets was met mijn eileiders. Ontzettende ( nog maar net te verdragen) krampen tijdens menstruatie en veel bloedverlies. We zullen het zien!
Hoe bedoel je 2 trajecten? Misschien heb ik me een beetje verkeerd uitgedrukt. Want in principe geeft het ziekenhuis aan welke stappen zij aanraden/willen doen en maak jij de beslissing of je dat ook wil. Wij willen op dit moment bijvoorbeeld geen IUI of IVF. Gewoon omdat we daar gevoelsmatig niet aan toe zijn. Alles lijkt goed, ik heb een super cyclus en misschien is dit niet onze tijd.. Ik denk dat ik volgend jaar rond deze tijd veel meer open sta voor IUI. Het is ook ruk. Niemand vertelt je hoe zwaar het kan zijn om samen een kindje te willen. Ik hoop dat jullie wens ook snel in vervulling gaat hoor! Probeer vertrouwen te houden, maar luister ook zeker naar je gevoel. Ik riep al jaren dat ik verklevingen aan chlamydia had overgehouden maar in NL doen ze daar niet op voorhand onderzoek naar. Het is zoals is, gelukkig word ik nog elke dag blij en tevreden wakker en samen met mijn lief kan ik alles aan!
Hier ook een jaar bezig nu.. Ik heb wel een onregelmatige cyclus, ben hier vorige week mee naar de ha geweest. Ik heb gelijk een doorverwijzing gekregen voor de gyn, ik ga er dinsdag heen. Erg spannend dus! Ik snap wel hoe je je voelt hoor, ondanks dat onregelmatige. Heb ook wel eens gedacht dat ik in ieder geval bevestiging wilde hebben dat het uberhaupt mogelijk is zwanger te raken! Zeker omdat ik echt heeeel veel mensen in mijn omgeving heb die zwanger raken en ondertussen kinderen hebben. Ik weet natuurlijk niet van iedereen of het zo makkelijk is gegaan, maar bij veel aan wie ik het heb gevraagd wel. Erg frustrerend! En ondertussen maar blijven zeuren of het voor ons ook niet eens tijd word.. tl;dr: Lekker naar de ha gaan, voor mij geeft het iig het gevoel dat ik iets kan gaan DOEN, en dat geeft weer hoop
Ik bedoelde meer de richting van onderzoek doen en kijken waar het probleem ligt en het traject van iui en ivf. heb het ongelukkig verwoord maar ik begreep wel wat je bedoelde . Ja inderdaad, iedereen doet er zo makkelijk over. je bent jong dus ben je vast zo zwanger. Ik had een supercyclus, tot op de dag regelmatig dus dacht dat gaat niet lang meer duren, maar integendeel. Misschien juist ook de verwachtingen dat het snel raak zou zijn denk ik. Maar voor de rest heb ik ook alles, ik ben ontzettend gelukkig met mijn lief en dit kunnen we inderdaad ook wel aan. Het is alleen wel ontzettend balen elke keer!
Precies, ergens maakt het me verdrietig dat ik naar de ha moet stappen, en ergens geeft het me rust dat ik nu stappen kan ondernemen. Na 8 of 9 maanden raakte ik de hoop al kwijt, dus was een beetje aan het aftellen tot 12 maanden, zodat ik eindelijk de ha kon opbellen. ( heb ik eerder al gedaan maar mag echt pas aankloppen na minimaal 12 maanden) . Ik ben nu ontzettend benieuwd naar hoe snel ik bij de gyn terechtkan. Wat mij betreft mogen de onderzoekjes zo snel mogelijk plaatsvinden..
Ik begrijp je echt hoor! Als de gyn tegen mij zegt: jullie zijn nog zo jong moet ik ook even slikken. Ik word straks 31, zo piep voel ik me niet meer Ik denk dat het bij mij met mijn levensstijl te maken heeft. Drukke fulltime baan, WO studie er naast, mijn lief met een ander rooster/ritme. Misschien dat als ik in de zomer mijn diploma heb, dat ik en mijn lijf de rust hebben waardoor het toch lukt.
Hoi, Zie mijn handtekening. Dapper dat je die gedachte uit durft te spreken. Mijn eerste gedachte was: HOE DURF JE!!! Ik was eindelijk zwanger na 20 maanden proberen en toen... Dat was heel, heel erg pijnlijk. Maar nu er wat meer tijd overheen is snap ik jouw uitspraak wel wat beter. Ik weet nu dat ik zwanger kan worden met IUI. Helaas nooit op een natuurlijke manier. Maar een miskraam, daar moet je inderdaad niet lichtzinnig over praten. Ik hoop dat het jou niet zal gebeuren en ik hoop ook echt voor je dat je middels de MMM duidelijkheid krijgt en natuurlijk uiteindelijk zwanger wordt en een fijne en gezonde zwangerschap hebt!! Groetjes Patricia
Hier ook wat langer als een jaar bezig! Mijn man laat zijn zwemmers testen en ik ben met ovutesten en tempen aan de gang..... wie weet. Sterkte en een dikke knuffel voor de dames hier! Dat wachten en hopen is zó slopend.... vooral als het eindresultaat steeds weer zo teleurstellend is!
Hier ook 1.. Ondertussen al bijna 1,5 jaar bezig. Ik ben 24, leef gezond, regelmatige cyclus, netjes iedere maand eisprong. Maar helaas nog nooit zwanger geweest. Wel regelmatig lichte tuurstreepjes gehad voor NOD maar zwanger? Nope Mijn vriend heeft in het verleden anabolen gebruikt, en heeft matig zaad, dat langzamerhand steeds beter moet worden nu hij geen anabolen meer gebruikt dus daar kan het aan liggen. Heel frustrerend is het wel, om iedere maand weer teleurgesteld moeten worden..
@ rapunzel, jeetje 1.5 jaar pfff ik hoop echt niet dat ik zo lang moet wachten . Succes meid. 1 schrale troost je bent iig op tijd begonnen je bent nog hartstikke jong! Ik ben zelf 26. Wij zijn ipmet ronde 5 begonnen maar bijna jaar geleden gestopt met de pil, hebben aantal maanden overgeslagen dmv voor zingen kerk uit, ivm nieuwe baan. Achteraf misschien niet eens nodig geweest want tot nu toe nog niet raak.... Ik hoop echt deze ronde, iedereen succes gewenst!
@ sweetheart86 Hoop voor jullie ook niet dat jullie zo lang moeten wachten. Wens het niemand toe. Je denkt ook iedere maand van alles te voelen qua symptomen en dan blijkt je lichaam je weer voor de gek te houden. Gemiddeld gezien zou je binnen een jaar zwanger moeten zijn. Hoop dat iedereen snel zwanger mag worden!
Ik denk dat ze die gemiddelden zo onderhand wel eens bij mogen stellen.. Je klampt je er alleen maar aan vast en voelt je onwijs down als jij niet in die categorie valt. Maar dat is mijn mening. Ik vond het eerste half jaar zwaar, toen ik doorkreeg dat we ook niet binnen een jaar zwanger zouden zijn ging ik door de grond. Toen 2011 helemaal voorbij was, was ik een hoopje ellende. Je wil zo graag en er komt maar niets. Inmiddels horen we ook al bijna niet bij de 90% die binnen 2 jaar zwanger raakt. En eerlijk gezegd doet het me niets meer. Ik hoop heel erg dat wij in 2014 wel papa en mama zullen zijn. Als het maar komt, ik ben gewend aan het wachten, de teleurstelling, de pijn en jaloezie als een vriendin die later begonnen is wel zwanger raakt. Het is zoals het is. Wat ik probeer te zeggen is, blijf geloven en probeer te vertrouwen op dat het echt goedkomt. En probeer ondertussen te genieten. Wie weet hoe lang het nog duurt! Kop op meiden, hopelijk zien we de ronde hier de eerste positieve testen verschijnen!
Wij ook al in ronde 16 inmiddels!! Van tevoren ook wel een beetje op ingesteld dat het langer zou duren, omdat mijn zus er bij beide keren 2,5 jaar over gedaan heeft. (al onze vrienden trouwens allemaal in 1 maand raak!) Nu we eenmaal 1,5 jaar verder zijn wordt het toch wel steeds moeilijker. Al 13 mensen die dichtbij ons staan zijn (bijna allemaal) binnen 3 maanden zwanger geworden. Dat doet pijn! We zijn er van overtuigd dat het een reden heeft dat het langer duurt. We geloven ook echt dat het gaat lukken! Maar wanneer?! Ik ben er wel van overtuigd dat je het nog meer gaat waarderen wat voor wonder zwanger worden is! Zeker als ik mensen hoor zeggen......we nemen een kind! En we willen graag dat ik in mei ga bevallen. En BAM....dat lukt dan nog ook!
Lief!!!! Voor jou natuurlijk een dikke smakkerd terug!! Ik gun het jou ook zoooo! Ik word altijd blij als ik berichtjes lees/krijg van jou! Je bent zo positief! Dat is erg fijn! xxx
Wil jullie allemaal veel sterkte, succes en geduld wensen. Als het uiteindelijk lukt is het extra bijzonder en zo mooi km zwanger en mama te zijn. Wij zijn nu begonnen voor een tweede kleintje en hebben 3 jaar gewacht op ons eerste wondertje. En dat was ze zeker, een wondertje! Ben net voor de start van IVF, na een aantal keer ovulatie stimulatie en later een aantal iui behandelingen, zwanger geworden. Knuffel voor jullie en geef de moed niet op.