Als de eerste weeen komen, probeer dan nog even te gaan slapen. Was bij mij super goed voor de ontsluiting. Ik ging gewoon naar bed s avonds (in de overtuiging dat het weeeer harde buiken waren), en ging daardoor heel snel. Bij de eerste was ik opgebleven zodra het eerste krampje zich aandiende. Heel de nacht wakker gebleven (in bad zitten, rondjes lopen) en het schoot echt totaal niet op. Vriendin van mij heeft dezelfde ervaring, ging gewoon slapen en had twee vlotte bevallingen. Niet in paniek raken. Verzet je niet tegen de pijn. Gewoon over je heen laten komen. Zeg tegen jezelf dat het zo voorbij is. Als je al flinke weeen hebt voor je naar het ziekenhuis gaat, trek dan thuis wat makkelijks aan (pyama) voor je weggaat. Eenmaal in het ziekenhuis heb ik me uitgekleed, zat al op 8 cm ontsluiting. Laatste was ik wilde was iets aantrekken. Ben dus in me blootje bevallen en dat vond ik achteraf toch minder. Doe voor de autorit ook ff maandverband in je onderbroek voor eventueel vruchtwater/bloedverlies. Maak van te voren goed duidelijk wat je wilt. En zorg dat echt ruim van te voren die tas klaar staat. Dat je niet nog spullen moet zoeken.
Handig alle tips ! Ik hoop dat ik er wat aan heb binnenkort.. Want ik knijp um echt De komende weken lees ik dit topic gewoon 100x door haha
Concentreren op ademhaling, wanneer het moeilijk word je man of vriend laten meepuffen, water bij de hand (veel dorst), en evt labello (droge lippen).
Dan is mijn tip juist andersom, niet eten want grote kans dat alles er weer uit komt! Alleen dan zonder ruggeprik (thuis bevallen)
Rust goed uit en laat het over je heen komen. Denk niet te veel na nu want elke bevalling is anders en het loopt altijd anders dan je verwacht. Maar vooral......geniet!!! Het s geweldig en mega bijzonder!!
Niet bang zijn dat het niet gaat lukken als de ontsluiting niet vlot vorderd. Ik was steeds bang dat het in een keizersnede zou eindigen maar het kwam toch echt goed.
Laat het over je heen komen. Je druk maken heeft geen zin, kind moet er toch uit. Wat bij mij enorm hielp: Tijdens een wee een punt zoeken en je daarop concentreren terwijl je de wee weg puft. Bij mij was dat punt een geel stopcontact op de muur.
Helemaal mee eens. Zo heb ik het ook beide keren gedaan. Lekker de tijd nemen om te douchen en je te ontspannen en donet alsof er niets aan de hand is.
Wat mij goed heeft geholpen? Handen tijdens de weeën op mijn buik zodat ik goed kon voelen dat ik vanuit mijn buik adem haalde. En ik lag op mijn rug en wiegde de weeën weg, beetje heen en weer wiebelen waardoor ik niet verkrampte. Zoek dus een houding waarbij jij je prettig voelt! Zet hem op en hoe gek het ook mag klinken wens ik je ook veel plezier!!
adem jezelf door de pijn heen... niet de pijn tegenhouden (wat je eerst reactie is misschien als het ECHT pijn gaat doen) maar meegaan in de pijn en je eraan overgeven... dat kon ik bij de eerste maar moeilijk (zo overdonderd door de pijn!!). Bij de andere twee kon ik me er makkelijker aan overgeven en dit scheelde echt zoveel in pijn!
laat het over je heen komen en als je het niet trekt, vraag dan gewoon om pijnstilling. als je een tip krijgt van verpleging/verloskundige/gyn probeer dit dan tenminste even uit. soms hebben hun ideeën waar jezelf niet om hebt gedacht en die kunnen werken. oh en laat je man je 'verwennen'. massages in je nek/rug, drinken halen, grapjes maken zodat je (meer) ontspant, wat je ook maar wil. Jij bent hard aan het werk, laat hem ook maar werken (mijn man vond de periode waarin hij mij echt door de weeën heen moest slepen de mooiste periode van de bevalling. hij had toen het gevoel echt nuttig te zijn en actief bij de bevalling was betrokken)
Van wee tot wee leven, niet denken aan hoeveel ontsluiting je hebt of hoe lang je misschien nog moet. Elke wee die achter de rug is is weer 1 dichter bij de komst van je kindje.
1 tip die ik heb gehad van 2 vriendinnen: als het hoofdje 'staat' zuchten en maar heeeeeeel zachtjes doordrukken, dit voorkomt inscheuren! Bij mij heeft het iig geholpen, 8 ponder met groot hoofd, zonder kleerscheuren
Oh ja, de tip die bij mij erg goed werkte tegen inscheuren: als het hoofdje staat, een warme natte washand tegen je onderkant tussen het persen door. Daardoor verweekt de huid en wordt het soepeler. Of het toeval was of door de washand kwam weet ik natuurlijk niet zeker, maar ik ben bij de eerste niet ingescheurd!
Neem zodra je met verlof gaat vooral je rust slaap veel want na de bevalling heb je gegarandeerd chronisch slaap tekort. Wat betreft de bevalling... blijf rustig en laat alles over je heen komen, komt allemaal goed
Niet nadenken. Laat het over je heenkomen. En voor pijnbestrijding hoef je je niet te schamen. Ziekenhuizen bieden het niet voor niks aan.
Mijn tip klinkt raar maar is: niks! Het gaat bij iedereen anders. Het enige wat werkt is totale overgave oftewel 'loslaten'. Angst/nadenken gaat het proces tegen en vertraagd! Heb vertrouwen dat het goedkomt want wij vrouwen zijn hierop gemaakt. Ik zelf zou na mijn ervaring eerder niet gaan voor pijnstilling. Ik heb het met bovenstaande prima gered zonder. Het schijnt ook te schelen in herstel en is beter voor je kindje. Dit lijkt een advies maar het is dus samengevat:'niets' want het blijft onvoorspelbaar. Wat ik ook een fijne gedachte vond is dat je veelal de bevallingsdag niet weet zodat je je hierover vooraf ook niet druk hoeft te maken. Lekker op je af laten komen. Zwanger zijn is een ziekte die helemaal overgaat door de bevalling. Ik vond het een bijzondere ervaring van het begin tot het eind met een prachtig eindproduct!