Ik huil niet snel, maar er zijn dingen die mijn zeer aangrijpen. Dan rolt er nog wel eens een traantje...
Zeker sinds ik moeder ben ben ik vrij snel in tranen. Denk weleens dat de hormonen nooit helemaal weg zijn gegaan. Zeker wanneer het ziektes en overlijden betreft. Komt soms keihard binnen omdat ik me realiseer dat dit zo maar, willekeurig iedereen kan overkomen. En het idee dat dit gebeurd bij de schrijver kan mij echt raken.
Als ik dat in een topic zet. Dan huil ik ook echt. Maar ben wel enorm emotioneel sinds we batuhan hebben
Huilen niet maar ik zet eerder iets weg als kippenvel oid.. En dat heb ik dan ook nav het beschrevene.. Ik denk aan de trieste dingen ook altijd wel even..
Zo hey.... Tranen rollen over mijn wangen door je gevoelloosheid! Geintje, geintje, sorry, flauw ik weet het...... Maar om je vraag te beantwoorden, ja, ik kan serieus huilen om andermans verhalen/leed.... Sterker nog, ik ben zo'n ontzettende huilebalk, ik huil standaard met een ander mee nog voordat ik weet waarom
WHATTTT (meen je dit nu echt??) Sorry maar is dit wel serieus een "normaal" persoon?? Andere woorden zal ik maar niet gebruiken!
Ja ik heb het echt.. Ik kan me echt inleven in verhalen en kan er ook superverdrietig om zijn. Of juist tranen van het lachen
Ik zit snel met een brok in mijn keel en idd bij sommige verhalen zit ik tranen met tuiten te huilen. Ik heb mss iets teveel inlevingsvermogen. Kan er dan ook echt mee blijven rondlopen
De topic's in de Vlindertuin hebben mij al meerdere malen in tranen gebracht.. Een kindje verliezen raakt me zo ontzettend diep, misschien komt dat wel omdat ik zelf kinderen heb en het idee dat er wat met ze zou gebeuren maakt me al gek.. Dan lees je de verhalen van de vrouwen die zoiets enorm verdrietigs hebben meegemaakt, vreselijk....
Ja zoals ik het neerzet is de waarheid. Zeg ik dat ik erom huil doe ik dat, als ik zeg dat ik er stil van wordt (geestelijk stil) dan ook. Het heeft in mijn ogen geen toegevoegde waarde als het niet zo is nl.
Hier was ik een Toos Emotieloos maar langzamerhand trek ik me wel meer en meer aan... Vlinderkinderen verschrikkelijk kan het nu niet lezen want ik weet zeker dat ik niet kan slapen... Overlijden van mens of dier... slik moment en tranen in de ogen... Maar voorheen kon ik nergens om huilen wel dat ik me er rot onder voelde of meeleefde met iemand.. vaak zet ik dat ook neer dat ik aan diegene denk en met hem/haar meeleef..
Zoiets dacht ik ook al, want ze heeft soms zulke ontzettend oerdomme opmerkingen......Ik vraag me trouwens ook serieus af of het niet gewoon een puber is, die met vrienden of vriendinnen van die domme post neerzet...... Ach zulke mensen kun je eigenlijk het beste negeren
Mijn ervaring is het vaak een schreeuw om aandacht... Krijg ik het niet op gewone manier dan maar slechte manier
in reallife oke, maar kan me dat digitaal niet voorstellen, volgens mij bedoelt Agter gewoon dat ze er melig van word.Maar er staat wel dat ze de neiging heeft dus ze onderdrukt het...... Zelf huil ik niet, moet wel eens hard op lachen hier op ZP.... huil ook niet bij films of boeken..... enige keer dat ik wel eens iets moet wegslikken is als een sporter gewonnen heeft, een medaille krijgt en het wilhelmus word gespeeld..... heel suf..... kan het niet tegenhouden ( huil niet hoor, maar heb een brok in mijn keel haha)
ja... voordat ik mn meisje kreeg had ik nergens last van! kon er niet warm of koud van worden maar sinds de zwangerschap... ik huil al als ik een schatiige puppy op tv zie! hahahaha! heb dr geen controle meer over!
Vanmorgen schoten me toch echt de ogen vol tijdens het zien van een stukje in het programma over de apotheek op de tv....
Ze wilt waarschijnlijk alleen aandacht...en die krijgt ze ik denk dat we haar maar beter kunne negeren....zo'n mensen verdienen de aandacht niet