Onlangs kreeg ik een pakketje met de post, omdat een goede vriendin niet kon komen op mijn verjaardag. Ik weet het "Een gegeven paard, bladiebla", maar toch was ik zwaar teleurgesteld. Voor het totaalbeeld: Het was een verwenpakket met testers van geurtjes en creme's die je bij de parfumerie cadeau krijgt of die in bladen zitten, een handdoekje (net uit de wsmachine), een dvd waarvan ik wist dat die ook in haar collectie zat (geen cellofaantje eromheen, putje in het doosje en krasjes op de dvd), een kaartje (ook tweedehands? die ze zelf vermoedelijk verknipt had, want niet recht afgesneden en een onwaarschijnlijk formaat) en verder een stinkend flesje badderspul en een loofahspons. Nou weet ik dat ze weleens een cadeautje doorgeeft en daar heb ik aan kunnen wennen. Maar dit vind ik werkelijk alles slaan. Ik deed voorheen altijd veel moeite om wat voor haar te kopen wat echt bij haar paste. In de afgelopen jaren ben ik mijn giften ook wat meer gaan afstemmen op wat zij gaf (wel altijd nog in de winkel gekocht), maar het wordt steeds kariger van haar kant. Ik weet niet zo goed meer wat ik ermee aan moet. Eigenlijk voel ik me gewoonweg beledigd. Temeer omdat de testertjes ook nog eens gebruikt waren voor een deel. Gewoon niet leuk en als je het mij vraagt stijlloos. (Armlastig is ze overigens niet.) Overigens had ze eerst beloofd te komen en nu kwam ze toch ineens niet. Jarenlang is ze mn beste vriendin geweest, maar na mijn huwelijk is het bergafwaarts gegaan met aantal afspraken. Voornamelijk omdat ze nooit tijd heeft. Als we elkaar wel zien, nu inmiddels hooguit 2-3x per jaar, is het wel weer gezellig, maar vooraf zie ik er altijd tegenop. Ze noemt zich de suikertante van mijn kindjes. Al ziet ze hen ook nooit en krijgen ze alleen kaart met hun verjaardag. Soms doet ze ook rare uitspraken. Zo vond ze dat mijn oudste een agressief karakter heeft, terwijl ze hem op dat moment al een jaar niet gezien had! Haar oordeel was dus bepaald op hoe hij meer dan een jaar geleden was. Hij is niet agressief, wél een druktemakertje. Haar opmerking heb ik verder niets meegedaan. Ik had geen zin om tegen dom gelul in te gaan. Als ze normaal doet kan ik haar wel waarderen als vriendin en kunnen we het echt gezellig hebben. Echter roepen dit soort acties (die ongetwijfeld wel een goede intentie hebben) ontzettend veel irritatie op, waardoor ik mezelf compleet zit op te vreten. Ik weet ook heel goed dat als ik nu zeg dat ik niet meer dit soort cheap acties wens dat onze vriendschap voorgoed over is. Praten kan, maar ook dat zal vermoedelijk resulteren in een breuk haar kennende. Ik weet dat het een heel verhaal is en waar t eigenlijk op neerkomt is dat ik gewoon niet zo goed weet wat ik hiermee moet dus eigenlijk benieuwd ben naar wat jullie hiervan vinden en zouden doen.
Jee... Ik kan me best voorstellen dat als iemand niet zoveel geld te besteden heeft het kado geen 30 euro kost, maar dit vind ik ook asociaal. Koop dan een verwenpakketje bij het kruidvat wat is afgeprijsd ofzo... Heb je ook niks aan maar goed dan kun je nog zeggen, het is het idee....
Het eerste waar ik aan denk is; die is diep in de schulden gekomen na haar huwelijk?! Is natuurlijk een speculatie, maar het doet me er wel aan denken. Ze schaamt zich er misschien erg voor waardoor ze je niet durft te zien en zegt dat ze steeds niet kan? En dus overal smoesjes voor verzint?
Het komt m.i neer op een compleet ongelijkwaardige relatie, beiden verwachten jullie iets totaal anders van de vriendschap. Ik denk dat het zaak is OF het uit te spreken, OF het contact van jouw kant te laten verwateren. Ik zou allezins ook niet gecahrmeerd zijn van een gebruikt cadeau , dan liever gewoon een belletje of samen een drankje drinken ofzo. Moeilijk zulke vriendschappen...
Hier zou ik ook niet van gecharmeerd zijn! Ik heb liever helemaal niets, een belletje of een kaartje dan gebruikte halve kado's. Ik zou er toch echt met haar over praten! Liever een breuk in de relatie dan altijd irritaties toch??
Ze had beter een mooi tijdschrift kunnen kopen ( goedkoper met verzenden) Dus heel krenterig is ze dan ook weer niet. Maar goed, daar gaat het eigenlijk helemaal niet over. Ik denk dat jullie elkaar ontgroeid zijn. Dat kan natuurlijk 2 kanten op gaan. Of jullie komen weer tot elkaar of jullie zullen straks waarschijnlijk elkaar nooit meer zien ( of erg weinig) Het gaat vast niet alleen om een tweede hands cadeautje ( dat vind ik wel kunnen namelijk, ik vind het idee dat iemand de moeite neemt om dat voor je op te sturen al attent...maar goed, ik ben zelf wel van het consuminderen)
Ik zou het bewaren voor haar verjaardag en dan terug sturen! Ik vind dat soort dingen onbegrijpelijk!
Nee zij is niet getrouwd. Ik ben degene die is getrouwd Je hebt niet helemaal goed gelezen. Ze heeft geen schulden (daar is ze écht het type niet voor). Ze is wel heel erg veranderd over de jaren heen. Ze woont anti-kraak, koopt nagenoeg alleen maar biologisch (prima natuurlijk, maar duur), bij voorkeur is het ook nog eens fairtrade en ze houdt van de kringloopwinkel. Om 't geld hoeft ze zo niet te leven, want ze verdient gemiddeld en ze heeft geen kinderen en deelt d'r antikraakhuis met d'r vriend. Dat ze geen tijd heeft ligt meer aan 't feit dat ze een te volle agenda heeft en veel mensen een beetje van haar tijd geeft. Ik ben omgekeerd. Ik investeer meer tijd in mensen die ik tot goede vrienden reken dan m'n kennisen. Liever een klein clubje goede vrienden en niet zoveel kennissen. Dan heel veel kennissen en geen echte vrienden.
Pfff.. ja... ik zou het ook niet leuk vinden... En ts geeft aan dat ze niet arm is... maar voor heel goedkoop kan je echt wel een kadootje vinden.. ik zou me doodschamen iets te gebruikts te geven.. t lijkt eerder alsof ze het vergeten was en nog snel wat bij elkaar heeft geraapt.. Naja.. ik denk dat er idd meer speelt dan alleen die kadoos.. zoals je al zei die woorden over je zoon en jullie zien elkaar weinig... En als je hasr er niet over kan aanspreken.. is t miss gewoon goed om de relatie compleet te laten verwateren.. als je je toch alleen maar irriteert.. wat heeft ze dan nog voor toegevoegde waarde?..
Het klopt dat 't een opeenstapeling begint te worden van allerlei kleine dingen, die inmiddels een grote berg irritatie is geworden. Op zich is het cadeautje sturen wel aardig, maar daaruit maak ik ook wel op dat ze niet voornemens is om snel een keer langs te komen. Ze heeft al eens eerder een verjaardag gemist en toen kwam ze op een later moment alsnog mét een cadeautje. Misschien zie ik het verkeerd, maar het wekt wel de indruk dat ik d'r niet binnen afzienbare tijd hoef te verwachten. Eigenlijk zou ik dat wel moeten doen, maar dan verlaag ik me tot hetzelfde gedrag. Dan houd ik ondanks de irritatie liever de eer aan mijn zelf. Ze had mijn man al 2 maanden voor mijn verjaardag gesmst of ik die dvd al had (hoorde ik achteraf van hem). Dus ik sluit uit dat ze het vergeten was. Ik vraag mezelf ook af wat de toegevoegde waarde is. Als ik aan mezelf vraag of ik haar zou missen dan is het antwoord ja. Maar ik denk dat dat voornl. gebaseerd is op de herinneringen uit het verleden. Ik heb moeite met het idee de vriendschap los te laten. Misschien ook wel omdat ik dan geen beste vriendin meer heb. Al is "beste" meer gebaseerd op t verleden en herinneringen en belangrijke momenten waar zij deel van heeft uit gemaakt dan hoe 't nu gaat.
Waar een mens zich al niet druk om kan maken. Ik vind het altijd heel raar dat mensen kadootjes geven nav wat ze zelf van die persoon hebben gehad. Tjee... Wees gewoon tevreden en als het je niet aanstaat, jammer dan! Dat gewouwel over niets... Dit hoeft je toch geen vriendschap te kosten?
Tjah ik kan me ts best voorstellen, het hoeft echt niet duur te zijn. Ik heb ook een vriendin die mij een verjaardagscadeautje geeft van een paar euro en ze krijgt van mij van dubbele waarde en dat vind ik helemaal niet erg, want ik vind het al gezellig dat ze komt en ik weet dat ze het niet rijk hebben. De moeite die ze dan doet voor mij is het meer dan waard Maar iemand een cadeautje geven met gebruikte proefmonsters, dvd met krassen etc vind ik best onbeschoft. Dan hoef ik niks en hecht ik meer waarde aan dat ze gezellig langs komt en dat ik niks krijg
Tsja..... Hier is het eigenlijk zo dat als we niet op verjaardagen van vrienden kunnen komen of andersom dat kadootjes niet alsnog gegeven worden. Wel bellen we dan altijd even. Zij zit overigens in een heel andere wereld dan jij. Antikraak wonen enzo. Ik denk dat dat ook invloed heeft gehad op haar kadootje. Zelf ben ik ook altijd van een passend kado zoeken en mooi inpakken. Maar besef ook dat anderen minder creatief zijn en het niet voor iedereen makkelijk is dat te doen. Daarnaast vind ik dat je er niet over kunt oordelen. Als je haar zo weinig ziet weet je niet hoe goed of slecht ze het heeft, zelfs goede vrienden die je wekelijks ziet kunnen de schijn ophouden terwijl ze hoge schulden hebben. Ik vind het attent dat ze toch wat heeft opgestuurd.
Uit wat ts schrijft begrijp ik dat er veel meer aan de hand is dan gebruikte cadeautjes. De 'vriendin' zie je bijna nooit meer en het opsturen van een pakje gebruikte gratis proefmonsters zie ik meer als een onderstreping van wat de vriendschap voorsteld. De 'vriendin' investeerd gewoon niet meer in ts. Het komt allemaal heel achteloos over. Daar heeft de 'vriendin' misschien ook zo haar reden voor maar wil ze dat niet ronduit zeggen. Dus blijft ze aanmodderen. Die reden hoeft niet iets heel schokkends te zijn. Het lijkt erop dat jullie gewoon heel verschillende levens zijn gaan leiden. Misschien heeft de 'vriendin' gewoon niet meer zoveel met ts op omdat ze zich niets kan voorstellen bij het leven van ts (getrouwd met kids tegenover alternatief in antikraakpand). Hoe moeilijk het ook kan zijn om een vriendschap te moeten loslaten, denk ik dat dat hier toch het beste is. Dat wil niet zeggen dat je het helemaal moet afkappen maar ik denk dat je er niet meer van moet verwachten dan dat het nu is. Het lijkt erop dat de beste-vriendinnen-band al een tijd geleden is verdwenen (of verminderd). Focus je op de nieuwe/andere vriendschappen met vriendinnen die meer eenzelfde soort leven hebben of met wie je nu veel optrekt. Dan kun je ook zonder irritatie genieten als je na 1 of 2 jaar weer eens een keer koffie gaat drinken met deze ene 'vriendin' uit het verleden.
Zo raar is dat toch niet? Omgekeerd zou ik me persoonlijk ongemakkelijk voelen als iemand telkens cadeaus zou geven die veel meer kosten dan dat ik me zelf zou kunnen of willen veroorloven. Dan zou ik het fijn vinden als ze hun eigen budget een beetje omlaag doen, zodat ik niet het gevoel heb dat ik bij ze in het krijt sta, omdat die ander meer aan mij uitgeeft én dat ook blijft doen. Dat gevoel heb ik er ook wel bij. Mijn zwager geeft nooit wat voor mn verjaardag. Hij heeft t niet ruim en is mist door omstandigheden ook wel enigzins sociale omgangsvormen, maar hij komt wél. En als hij jarig is, krijgt hij wel gewoon wat van ons.
Sommige mensen vinden verjaardagen verschrikkelijk en al helemaal als je constant kadootjes moet kopen. Misschien heeft zij dat ook? Verjaardag is toch ook geen verplichting? En je verwacht van iedereen gelijk een kado omdat je jarig bent? Ik ben al blij met een felicitatie of visite, ik wil nooit kado's ook al blijven ze vragen