Ja, het onderwerp zegt het eigenlijk al wel. Onze zoon van nu bijna 6 maanden kan zichzelf niet goed vermaken. Dit heeft hij eigenlijk altijd al wel gehad. In de box vindt hij het even leuk, maar begint dan te huilen, op zijn speelkleed hetzelfde verhaal. Als je hem dan bij je neemt dan vindt hij het wel weer goed, maar wel zolang je met hem aan het lopen bent. Als je lekker met hem gaat zitten gaat hij weer zeuren en huilen en zich afzetten. Erg vermoeiend af en toe! Zijn er mensen die dit herkennen of weten wat we hier aan kunnen doen?
Bijna ieder kindje heeft hier in meer of mindere mate last van. Veelal is dit een fase die vanzelf weer over gaat. Onze dochter heeft ook liever dat wij de hele tijd met haar rondlopen en vraagt ook veel aandacht. Toch moet ze af en toe even alleen spelen als we bijvoorbeeld aan het koken zijn en dan is het even kort huilen, maar ze gaat dan uiteindelijk zelf spelen. Gelukkig kan ze steeds beter alleen spelen en dat komt ook omdat wij haar niet continu haar zin geven. Sterkte, het komt goed!
Hoi Mijn zoontje is precies zo ik herken heel erg je situatie. Ik probeer zoveel mogelijk hem toch te stimuleren zelf te spelen af en toe maar het valt soms niet mee ik zeg wel eens ben net een entertaimemtbureau hihi alles is maar heel even leuk Eigenlijk is hij altijd zo geweest denk dat het ook gewoon een stukje karakter is hij doet graag samen een spelletje. Groetjes paula
Hij is nog maar 6 maanden he, dat is nog heel jong, nu zijn jullie als ouders nog véél leuker dan welk speelgoed dan ook. Zelf wat langer spelen zonder mama of papa komt vanzelf.
Hier gaat het op en af. Met 6 maanden zit er een vreselijke dip met het zichzelf vermaken.. Dat herkende ik gelijk, mijn oudste had dat ook. Zodra hij ligt is het mieren.. Gelukkig kan ik de oudste soms vragen hem te vermaken haha. Daarna met maand of 7 gaat het vaak beter en proberen ze te zitten/kruipen. Mijn ervaring is dat als ze eenmaal kruipen ze zichzelf goed kunnen vermaken, dus ik wacht met spanning af
Bedankt voor al jullie reacties! En fijn om te horen dat wij niet de enige zijn met dit probleem. Hoop idd ook dat het beter gaat als hij pogingen gaat doen om te kruipen. En ik snap dat wij als ouders leuker speelgoed zijn dan wat dan ook maar het maakt het wel heel vermoeiend. En ja, als ik moet koken moet hij toch even de box in, alleen is het hier niet even huilen maar gewoon constant krijsen!!
Ik hoop dat je dit relativerend op kunt vatten, is namelijk echt alleen zo bedoeld! Ik ben best een beetje jaloers op je! Mijn dochter wil niet op schoot, echt bijna nooit. Alleen maar de wereld ontdekken. Zou best wat vaker willen knuffelen of met haar willen spelen, maar ze is het gelukkigst in haar eentje. (om dus een andere kant van het verhaal te laten zien )
Hier idem! Mijn dochter was al vanaf de eerste weken zo gefascineerd door haar mobile in de box dat ze zich daar zo een half uur mee bezig kon houden. Als ik haar op schoot heb, zit ze nooit echt stil maar op haar speelkleed of in de box kan ze zo een uur bezig zijn. Geluidjes maken, kraaien, dan weer het ene boekje pakken, dan weer het andere, etc. Soms vraag ik me af of het wel goed is en of wij als ouders niet te makkelijk zijn met wegleggen. Maar zodra ze sputtert, pakken we haar altijd op. Het verbaast mij ook!
Ik herken het niet. Maar het zal straks beter worden als hij kan kruipen/zitten, staan. Hier ook een kindje die zich de hele dag vermaakt met een badeend en een bal. Of de activitytafel vindt hij ook leuk. Hij loopt er mee door de kamer.. Even op schoot? Nee hoor, dat wil hij niet. Hij was ook heel snel baby-af.
Hier kan ze trouwens kruipen en gaat ze overal staanwaar ze zich enigszins vast kan houden... Geen momentje rust voor mij hoor, ik loop continu achter haar aan om haar op te vangen (ze laat zich namelijk gewoon recht achterover vallen als ze uitgestaan is) en ik kan haar telkens wegplukken bij de tv, stereo en bij snoeren van lampen. Ja, ze vermaakt zichzelf prima, maar alleen is er nog niet echt bij Soms vermoeiend, want in de box wil ze echt niet (maar als ik kook oid dan moet ze wel), maar trgelijkertijd ook héérlijk, zo'n ontwikkelend kindje!