Onze dochter wordt volgende week 2 jaar en binnen nu en 3 weken zal ik bevallen van een tweeling. Ik ga in het ziekenhuis bevallen, hopelijk mag ik redelijk snel naar huis. Maar heb een vraag: hoe hebben jullie de eerste ontmoeting tussen de kindjes aangepakt? - Waren er andere familieleden bij? Of was het echt een moment van het gezinnetje zelf (zonder opa's/oma's bijv.) en bleven die dan bijvoorbeeld in de hal van het ziekenhuis wachten? - Als je 's nachts bent bevallen (in t ziekenhuis) hebben jullie opa/oma eerder laten komen dan grote broer/zus of is die bijvoorbeeld wakker gemaakt? - hadden jullie een cadeautje of iets anders namens de baby of jullie zelf meegenomen voor de oudste? - hebben jullie nog andere tips? Heb er natuurlijk al wel over nagedacht, maar ben benieuwd naar ervaringsverhalen! En ook of er nog andere familie bij was bij het 'ontmoetingsmoment' en wat te doen als ik 's avonds laat beval en dochter slaapt al (wakker maken of laten slapen en rest vd familie die wel 's avonds kan komen wel laten komen...) Vind dat laatste vooral heel lastig!
Mijn bevalling begon 's nachts maar de kleine is om 8 uur geboren. Mn moeder kwam met mn dochter, het was mn bedoeling eerst met zn 4tjes te zijn maar mn dochter was vrij onwennig in het ziekenhuis dus voelde 't goed dat ze "veilig" aan oma's hand liep. Ik zou er zelf nooit voor kiezen anderen eerder te laten komen als mn kind. Maar mn schoonfamilie komt toch niet 's nachts, mijn familie wel maar mn ouders zouden op mn dochter passen en die moeten ze niet wakker maken voor de baby die is geboren, dus dan moesten ze zelf ook pas 's ochtends komen. Afhankelijk van waar de oudste was; nu was ze thuis omdat de boel om 3u begon en als we dan 's nachts thuis zouden komen was mn moeder natuurlijk hier, hadden we misschien even baby laten zien aan de oudste, als de bevalling 's avonds zou beginnen en ze uit logeren zou gaan, dan zien we ze 's ochtends wel.
Mij oudste was al 4 en we kwamen dezelfde dag thuis. Hij werd om half 7 wakker van de drukte, toen kwam de oppas en vk binnen. Daarna heeft de oppas beneden gezeten met de kleuter. En af en toe kwam hij even langs, en ook een knuffel gegeven toen ik naar het zkh ging. We hebben bij thuiskomt er verder geen familie bij gehad. De oppas is ook snel naar huis gegaan omdat hij dat gepaster vond. Eerst even rustig wennen. Ik had de familie ook duidelijk gemaakt dat ik eerst een dagdeel met mijn kleuter wilde hebben. Misschien dat ik op het moment anders zou beslissen, maar wilde hen geen verwachting geven dat ze direct mochten komen. Verder heb ik het vooral op aangeven van de kleuter gedaan. We kwam rond 5 uur 's middags thuis. Hij kwam even rustig kijken in de MC. Ik kreeg een grote knuffel. Maar ging daarna al snel terug naar zijn eigen spel. De dagen erna is dat zo gebleven. Hij liep er langs, keek eens mee met badderen, vertelde dat de baby huilde. Zo zijn we rustig begonnen. Niks dwingen aan meehelpen, maar wel betrekken als hij het aangaf. Een cadeautje heb ik niet gedaan, omdat hij met 4 wel weet dat cadeautjes er niet met de baby uitkomen.
Als je 's avonds bevalt zou ik sowieso geen bezoek meer vragen, maar dat is een eigen keuze natuurlijk. Ik zou er, in jouw geval voor kiezen, om eerst je dochter langs te laten komen en dat dan alleen jij en je man erbij zijn. Het zal voor haar toch al vreemd genoeg zijn allemaal in het ziekenhuis. Je dochter is ongeveer dezelfde leeftijd als toen mijn oudste haar zusje voor het eerst ontmoette. Hier was dat 's ochtends vroeg thuis, ze werd om 6.00 uur wakker en de jongste was toen ook wakker. Had gewoon de jongste op de bank gelegd en de oudste vond het bar interessant, tot de jongste begon te huilen - toen ging ze gezellig meehuilen. Dat was gelukkig na een paar dagen over . Moet zeggen dat ze er redelijk snel aan gewend was en overal mee wilde helpen maar ook gewoon haar eigen ding bleef doen. Ik zou het niet teveel regisseren of forceren, zeker in een kraamtijd lopen dingen toch altijd anders maar dat maakt niet uit. Wat wij wel gedaan hebben is zoveel mogelijk het dagelijkse ritme aanhouden. En dat hield ook in dat ik haar naar bed bracht 's avonds, ook de eerste dag na de bevalling, en dat ik naast haar zat met eten etc. Lichamelijk gezien misschien niet het allerslimste maar ik wilde het echt niet anders.
Ik werd ingeleid. En onze dochter was bij opa en oma. We hadden afgesproken dat onze dochter eerst de baby zou zien. Toen het moment eenmaal daar was hebben we opa en oma ook gewoon binnen laten komen. Onze dochter werd diezelfde week 2 jaar oud. Wel lieten we onze dochter als eerste kijken en vasthouden. Maar ze vond het niet zo indrukwekkend. Ze zei alleen: "oh wat een mooi popje". Ze dacht dat het een pop was. We hadden wel een klein kadootje voor haar gedaan. En opa en oma ook. Maar echt iets kleins. Opa en Oma hebben op afstand gekeken en pas zelf echt komen kijken toen wij dat zelf aangaven. Onze dochter vond het de eerste tijd helemaal niet interresant. Af en toe wilde ze even kijken en een kusje (of chipje ) geven. Maar verder niet. Mijn advies dus. Als ze geen interresse toont laat het dan gewoon voor wat het is. Dat komt vanzelf wel. Onze dames zijn nu onafscheidelijk. Ik vond het juist heel mooi om te zien. Dat de liefde van grote zus echt moest groeien.
Ik ben om 5:35 bevallen en we hebben eerst even met ons drietjes genoten. Rond 9:00 is mijn vriend haar en oma gaan halen, daar sliep ze. Ze is zelf pas wakker rond die tijd, tenminste toen dan, en we vonden het wel fijn om even rustig bij te komen. Ze kwam binnen en dan ben je zo emo...zo mooi om te zien.... 10 minuten later rende ze alweer rond op de gang en was het niet meer zo interessant hahahaha....ze was trouwens nog net geen 2 jaar oud. Dus de eerste ontmoeting was supermooi.....maar ook was ze gelijk gewend en vond ze het wel goed zo.
Mijn zoon is sochtends geboren om 10.40 om 14uur was zijn zus er met opa en oma..die waren er dus bij toen mijn dochter voor het eerst haar broertje zag. Gouden tip van onze kraamhulp: Leg in jouw geval de baby's in hun wiegje als grote zus/broer binnen komt. Dan voelt t minder als indringer zeg maar dan dat de baby in je armen ligt! broer/zus wil zelf met je knuffelen en dat kan anders niet voor zijn/haar gevoel. Daarbij heb je weken uitgekeken met je dochter/zoon naar het feit dat er "iets"in het wiegje komt te liggen en tadaaa dat is dan ook echt het geval! Geniet van het moment die band is zooo speciaal!
Ik ga in het ziekenhuis bevallen. Mijn zoontje is nu 4 jaar. Mijn schoonouders zullen oppassen als de bevalling begint. En zij brengen hem na de geboorte naar het ziekenhuis. Wij hadden al bedacht dat we eerst met z'n viertjes willen zijn en zouden mijn schoonouders vragen even te wachten. Maar een paar weken geleden hoorden we op de info-avond van het ziekenhuis dat er geen bezoek welkom is op de kraamafdeling buiten de partner en broertjes/zusjes. Dus mijn schoonouders mogen ons zoontje brengen en kunnen dan weer naar huis ik vind het wel een beetje sneu voor ze.
nog geen ervaring, maar wij hebben al wel bedacht hoe we het aanpakken: als ik weer s nachts beval, komt mijn zusje hierheen om op onze dochter te passen, die slaapt dan gewoon natuurlijk. In principe zijn we met een paar uur weer thuis. Bij onze dochter is toen de hele fam. nog gekomen, dat doen we nu niet. Uiteraard mag mijn zusje haar nieuwste neefje of nichtje wel bekijken, dat zou ook wat zijn om ze zo naar huis te sturen Verder gaan we gewoon slapen enz. en de volgende ochtend mag onze dochter de baby als eerste zien. Dan kan de rest ook komen. Ik hoef geen hele dagen/weken alleen met het gezin...de opa's en oma's kunnen gewoon komen. als ik overdag beval vrijwel hetzelfde, alleen is mijn zusje dan met onze dochter thuis als ze uit school komt en doen we dan hetzelfde, eerst dochter en zusje en dan na een paar uur als we bekomen zijn de rest van de fam.
@lycka, weet je zeker dat het de kraamafdeling is? Hier gelde die regel namelijk ook. Maar dat gelde alleen voor de verloskamers.Na de bevalling,douchen en evt, hechtingen werd je naar een rustkamer gebracht en daar mocht wel bezoek komen. De tip over de baby niet vasthouden hebben wij ons ook aan gehouden. De baby lag in het wiegje. Wat overigens wel grappig was. Ik moest nog even blijven en lag in mijn eentje op een 4 persoonskamer waar op dat moment maar 2 bedden in stonden. Onze dochter liep dus door de kraamkamer achter het wiegje haar zusje rond te duwen. (onder toeziend oog van ons natuurlijk) Eerlijk gezegd was ik dit al helemaal vergeten maar ik zie het ineens weer voor me.
Onze oudste was 2,5 toen de jongste geboren werd. De bevalling begon aan het eind van de middag, toen is hij opgehaald en heeft hij gelogeerd bij opa en oma. Die zijn zelf, diezelfde avond nog komen kijken, maar toen sliep hij (ze kwamen dus om de beurt). De volgende ochtend heeft mijn moeder hem weer thuisgebracht en prachtige foto's van de eerste ontmoeting gemaakt. Hoe het deze keer zal gaan, zie ik nog wel. Wij doen er niet krampachtig over wie het eerste de baby ziet, ze kijken het moois er heus niet van af. Vannacht droomde ik dat ik 's nachts thuis ging bevallen en de volgende ochtend kropen de jongens bij ons in bed en zagen ze hun zusje, haha. We weten nog niet eens of het wel een zusje wordt.
Ja, het gaat echt om de kraamafdeling. Al lig je er meerdere dagen, bezoek is niet welkom (alleen partner en kids). Ik was ook helemaal verbaasd, maar mijn schoonouders gelukkig niet. Het schijnt hier (in Zweden) de normale gang van zaken te zijn.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen. Om een uur of zeven 's avonds was ik opgefrist en hebben we mijn ouders en mijn schoonmoeder gebeld, of ze wilden komen. Mijn schoonmoeder had die dag op onze zoon (2 jaar, 10 maanden) gepast. Ik ben wel blij dat we het zo hebben gedaan, want anders waren wij om tien uur 's avonds thuis gekomen, terwijl onze zoon al sliep. Die was dan misschien 's nachts wakker geworden van de baby en had dan niet geweten wat er aan de hand was. Dat was die eerste nacht ook, want hij werd een beetje bang toen we de baby aan het verschonen waren. Maar toen werd hem al snel duidelijk dat het de baby was, die hij dus eerder die avond al had gezien. Mijn ouders, schoonmoeder en zoon kwamen tegelijk binnen, maar onze aandacht ging éérst naar onze zoon. Die mocht als eerste bij de baby komen kijken. Nee. Was misschien wel leuk geweest, maar niet nodig. We hebben eerst onze zoon bij mij op bed gezet, zodat hij goed kennis kon maken met de baby. Hij mocht ook al meteen aaien en een kusje geven en een handje vasthouden. Hij vond dat heel leuk! Daarna heb ik de baby even aan oma gegeven en heb ik met mijn zoon geknuffeld en hem verteld wat er gebeurd is. Ik heb ook aan hem gevraagd of de baby mee mocht naar huis. Toen mijn schoonmoeder met zoon weer wegging, heb ik hem verteld dat papa en mama en de baby later ook zouden komen. Ik had de baby trouwens wel in mijn armen toen onze zoon binnenkwam, maar die mocht er meteen bij. Even een foto spammen.
Dat verschilt dan per ziekenhuis. Bij ons (ik heb dat nog nagevraagd) mag je gewoon bezoek ontvangen, al is het midden in de nacht. Navragen bij het ziekenhuis is dus misschien wel handig... om teleurstellingen te voorkomen.