Klopt, dat ben ik soms echt wel hoor en dat moet ook wel want anders krijg ik werkelijk niks gedaan. Ik ben gezegend met een prachtige dochter die af en toe van die heerlijke driftbuien heeft vooral wanneer ze haar zin niet krijgt. Ze heeft soms nog moeite met het woordje 'nee' en wanneer ik die gebruik dan ontpopt ze zich als een ware dramaqueen. Ik voelde me in het begin altijd erg bezwaard als we dan ergens in een winkel stonden en probeerde uit alle macht haar op te laten houden omdat ik anderen idd niet lastig wilde vallen, en als dat dan niet lukte liep ik weg om vervolgens later op de dag terug te komen. Maar na de tigste keer ben je er wel een keer klaar mee hoor. Negeren werkt hier nl het beste want dan weet ze dat ik écht niet zal toegeven..jammer dat anderen zich dan aan mijn kind storen maar is voor mij de enige manier om mijn dingen gedaan te krijgen. Ze is overigens pas 4 en dus heeft ze ook nog een hoop te leren. Ik ga mijn opvoeding niet aanpassen omdat anderen wellicht 3 min last van haar gehuil hebben..geen trek in. Ben daar dus een stuk makkelijker in geworden. @TS, ik vind dat je het supernetjes gedaan hebt hoor! maak je maar niet druk om haar verder, je kan je energie toch wel beter gebruiken?
Aangifte van wat? Dat jij in deze situatie perfect hebt gehandeld, beleefd bent gebleven en ik zou willen dat iedereen in Nederland ook maar een greintje van jouw fatsoen in z´n donder zou hebben? Ik zeg doen! Wat heb je toch een rare mensen! Hoe is het met jou en je kindje? Beetje over de schrik heen gekomen?
Ik vind dat als je zo hebt gereageerd als je hier beschrijft je het ontzettend goed hebt gedaan. Ik denk dat die vrouw gewoon in paniek raakte dat haar kind had gelogen en ze niet gefaald wil hebben dus dan maar zo reageerde... Je niet druk maken je hebt perfect gehandeld.
Met mij en mijn zoontje gaat het prima. Hij moest wel huilen en hij was heen en weer geschut in de kinderwagen. Maar hij heeft er niets aan over gehouden, gelukkig. Ik ben ook van de schrik bekomen. Mijn vriend is alleen behoorlijk boos op die vrouw, nog steeds. Maar ja dat gaat ook wel weer over.
Nouja zeg, dat jongetje heeft zich wat bezeerd... Wat had er wel niet met jouw kind kunnen gebeuren? Hoe komen die rare mensen aan jouw adres? Pff alsof je een kind niet gewoon even terecht mag wijzen, waar slaat dat op?
Ts wat knap dat je zo rustig bent gebleven. Het zou wat wezen als ze aangifte doet zeg, denk zelf dat ze dat niet durft. Kan me voorstellen dat ze zich voor haar zoontje schaamt omdat hij liegt, maar dat ze niet eens het fatsoen heeft om zich te verontschuldigen als ze hoort dat hij fout was. Pfff zou me niet druk maken om zo'n mens, als je haar weer ziet kan het wel handig zijn om te weten te komen waar zij woont. (ik heb slechte gedachtes ik weet het) Het kan misschien wel van pas komen in de toekomst als ze weer eens gaat zeuren. @elsie De Hema in Alkmaar??
Ik weet dus ook niet hoe ze aan het adres komt. Want ik ken hun niet en heb hun nog nooit gezien. Ik weet vrijwel zeker dat ik niet gevolgd ben ofzo. Heel vreemd dit.
haha, ook wel grappig gezicht denk ik: pas bevallen vrouw loopt halve marathon door winkelcentrum en probeert zoveel mogelijk mensen te bezeren! Nee hoor, keurig gedragen! Oude mensen die het beter weten en vinden dat je kinderen ALTIJD maar gewoon moet laten huilen en met harde hand opvoeden: hoe zou het komen dat ze alleen in het bejaardentehuis zitten en de kinderen nooit langskomen?
Netjes gedaan hoor, en ga er maar vanuit dat die vrouw zich de ogen uit haar kop schaamde. Dat is waarschijnlijk de reden dat ze zo uit haar dak ging. Ik zat laatst met een huilend, druk kind in de bus en ik sprak met een jonge man tegenover me. Hij vertelde me dat hij het gehuil altijd ongelooflijk irritant had gevonden maar dat een tijd geleden het kindje van een collega verdronken was in de sloot en dat het huilen hem sindsdien niks meer uitmaakt. In plaats van zich te ergeren speelde hij met mijn zoontje waardoor het opeens een stuk vrolijker en rustiger in de bus werd. Zo mooi als iemand zonder kinderen zich zo op kan stellen en dat anderen ook zien dat het anders en met positiviteit kan. Over immuun voor gehuil gesproken, ik kreeg laatst een compliment. Ik zat in de trein met mijn zoontje. Hij mocht op schoot of op het bankje zitten maar hij wilde lopen, staan, springen en rennen en dat vind ik in de trein te gevaarlijk. Meermaals aangegeven dat hij mocht zitten en anders weer in de buggy zou gaan. Na de tweede keer bijna van de bank vallen heb ik hem krijsend in de buggy gezet. Toen een medepassagier me hielp om de buggy uit de trein te tillen bedankte ik hem en hij zei: "jij bedankt voor net" -"waarom?" "Omdat je je kind structuur biedt" -"bedankt, maar dat lijkt me niet onbelangrijk" "Nou, dan bent u op eenzame hoogte tegenwoordig" Apart
Nou ja zeg.. Ik had precies hetzelfde gedaan als jou! Mensen zijn tegenwoordig zo snel boos.. oh trouwens leuke naam heeft je zoontje..