Ohh maar dat zegt mijn schoonmoeder ook. Nu is S.andro ook echt 2 druppels water zijn vader Maar kan me er eerlijk gezegd niet druk om maken weet zelf namelijk ook dat hij erg op mijn man lijkt
Poewh.. mijn ouders konden nooit met mijn opa en oma door 1 deur, en ik mocht daarom niet van mijn ouders bij mijn opa en oma op bezoek. Ik heb hier als kind erg veel verdriet gehad. Hun problemen waren niet mijn problemen en ik begreep er niets van. Ik heb zelf ook een iets wat wankele verhouding met mijn ouders, maar heb me voor genomen dat dit niet tussen mijn zoontje en mijn ouders in mag staan. Makkelijker gezegd dan gedaan ben ik inmiddels achter gekomen, maar ik wil het wel blijven proberen. Maar om iets specifieker op je vraag in te gaan; als je vanuit je schoonouders niet meer welkom zou zijn (zij zeggen dus: je hoeft niet meer langs te komen) tsja.. dan zou ik denk ik mijn goede voornemen niet meer vol kunnen houden en niet alleen thuis willen zitten terwijl mijn man en kind bij mijn schoonouders zitten. Dan zou ik ook willen dat ze dan niemand zien; ook mijn kind niet.
Ik zou niet snel mijn zoon bij zijn opa en oma weghouden. Manlief heeft dit zelf meegemaakt, hij kent zijn oma niet, omdat zij en zijn moeder problemen hebben... Wat er gebeurd is weten we niet, en waarschijnlijk weten moeder en oma dat zelf ook niet eens meer precies... Maar daardoor is mijn man dus wel een oma ontzegd terwijl hij volledig buiten de ruzie staat. Als je man dan ook nog gewoon bij zijn ouders komt, dan zou ik de kinderen zeker niet thuis houden. Mocht je sm iets doen waar jullie het niet mee eens zijn of wat jij thuis anders zou doen, dan is je man er toch bij om daar iets van te zeggen..?
Toen mijn vader 22 jaar geleden is overleden (ik was net 6 jaar oud) is er ook veel gebeurd tussen mijn moeder en haar schoonfamilie, helaas tot rechtzaken aan toe. Zij kwam er dus ook niet meer over de vloer. Wel heeft mijn moeder me altijd naar mijn opa en oma laten gaan en daar ben ik achteraf heel blij om.
Ik heb het er trouwens alleen over als je echt niet meer welkom ben bij je schoonouders, dus niet als je gewoon besluit afstand te nemen. Als ik zelf de beslissing nam om afstand te nemen vind ik het wat anders dan als ik echt niet meer welkom ben. Dan zou ik het wat normaler vinden als mijn vriend daar nog wel zou komen, en zou ik mijn kinderen niet weg houden daar.
Hahaha, zóóó herkenbaar... En ons mannetje lijkt echt heel veel meer op mij, dat zegt ook iedereen, behalve sm dus... Haar zoon is het helemaal voor haar, en dat vertaald ze naar elke situatie.. Zo roept ze ook altijd over onze neefjes en nichtjes (de kinderen van míjn zus) Ow, ze zijn zo gek op (manlief).. Ow, ze moeten altijd zo lachen om (manlief), Ze zijn altijd zó blij om (manlief) weer te zien. enz.enz. Ach joh, af en toe vind ik het ook best heel irritant. Denk ik ook, ze zijn ook echt wel blij om míj te zien hoor.. Maar ja, typische sm-trekjes denk ik dan maar... (en hoop en bid ondertussen maar dat ik later niet zo wordt, ik ben nu tenslotte ook moeder van een zoon, hahaha )
Ik ga er ook vanuit dat het inderdaad even afstand nemen zou zijn en niks permanents hoor, maar ik heb bijna het idee dat ik bijna geen keus heb, wil ik dat ze mij als moeder ook eens gaan respecteren. Maar lijkt bijna wel omdat ik niet lekker in mijn vel zit dat er dubbel de misbruik van gemaakt word ofzo.
Lol ik dus ook! ik heb bij deze ook gelijk iedereen toestemming gegeven om me te slaan als ik zo aan het zeuren ben
Mij ook.!! Ik wil zo nooit worden en kan me er ook niks bij voorstellen.. En toch vind ik het vaak van die typische dingen die je ziet bij moeders van zonen... En ik heb alleen een zus, dus daar zelf vanuit onze thuissituatie niet echt ervaring mee, maar vraag me nu al wel eens af of mijn schoondochter mij later ook zo vervelend zal vinden..
Ik vraag me alleen af of mijn vriend er ook zo over denkt Amfy? En wat dat dat precies over ons zegt dan. Hij is namelijk nogal van de lieve vrede bewaren en geen gezeik etc.
Hier een zelfde type schoonmoeder helaas. Ook ik hang er maar een beetje bij, heb haar zoon afgepakt, ben er ook vast de oorzaak van dat we niet zo vaak meer komen, en mijn familie heeft daar op een of andere manier ook schuld aan. Hartstikke oneerlijk dat mijn familie leuker is dan zij, doen ze waarschijnlijk expres om haar haar zoon en kleinkinderen te ontnemen. Of zo. Je kunt je voorstellen hoe gezellig het is op verjaardagen hier in huis . Maar goed, als antwoord op je vraag (heb je andere topic ook gelezen): als jij niet meer welkom bent, zijn je kinderen ook niet welkom. Ik vind wel, als je zelf ervoor zou kiezen om afstand te nemen of het contact met je schoonouders te verbreken dat je wel het contact met de kleinkinderen goed moet proberen te houden.
Hier was het andersom. Mijn vriend wilde zijn ouders even niet meer zien. Ik heb hem toen gevraagd of hij het erg vond als ik met onze dochter wel naar zijn ouders zou gaan. Dus ja, mijn dochter zou (samen met haar vader) naar mijn schoonouders gaan.
Nee absoluut niet, die kleine was er niet geweest zonder mij. Dus accepteer je mij niet krijg je de kleine ook niet te zien.
Wij zien mijn schoonouders ook niet. Schoonvader heel af en toe contact mee maar wij kunnen niet overweg met zijn nieuwe vrouw. Zowel schoonvader als vrouw zijn wel altijd een echte opa en oma geweest voor onze jongens. wij hebben juist aangemoedigd om de jongens op te halen zodat hun een goede band houden. Maar helaas is dat nooit gebeurd. Wij hebben altijd gezegt dat wij als volwassenen problemen met elkaar hebben en dat onze zoontjes daar niet de dupe van hoeven te worden. Dus mochten hun de jongens eens op willen halen heb ik daar geen probleem mee.
ja als ze goed zijn voor mn dochter vind ik niet dat ik mn dochter haar opa en oma kan ontnemen. maar ligt ook aan de situetie, waarom ik niet meer mag komen.
Ligt er aan.. Zij hoeven niet te boeten voor een ruzie die ik dan hypothetisch zo hebben we hebben laatst een conflict gehad en mijn man "mocht" wat mij betreft gewoon gaan.. Deed ie niet omdat hij ook pissig was.. Maar mijn schoonmoeder had er vroeger nogal eens het handje van om tegen het nichtje van mijn man te zeggen dat haar vader (mijn zwager, man van mijn man's zus..) een luie donder was, niet echt slim was enz enz.. Heb mijn man duidelijk gemaakt dat ze dat maar een keer bij mij hoeft te flikken en dat ik dan de kids niet meer daar laat komen. Ik betrek mijn meisjes niet bij zo'n ruzie, andersom ook niet! Een vriendin van mij heeft tegen haar kinderen gezegt dat opa en oma verhuist zijn en niet meer terugkomen.. Terwijl ze in dezelfde stad wonen.. Snap ik ook niet, wees dan eerlijk en zeg gewoon dat grote mensen soms ook erge ruzie hebben of zoiets.
Ligt aan de situatie. Hier maak ik het nu mee met de oma van mijn man. Ik ben daar niet welkom dus mijn kids ook niet. Mijn man denkt daar precies hetzelfde over omdat hij dit een makkelijkere oplossing vind dan het voor mij op te nemen omdat hij dan ruzie krijgt.
Mmmmh denk denk, ik heb het andersom gehad, dat mijn zoon niet meer welkom was bij mijn (ex) schoonouders, toen exschoonmoeder jarig was. Hij was toen 3,5 en ja heel druk, overal aanzitten etc. Mijn zoon is nl autistisch en heeft ADHD. Mijn exman en ik waren wel welkom, maar heb (on)vriendelijk bedankt, mijn kind (en notabene HAAR kleinkind) niet welkom, dan ik ook niet. Mijn exman is overigens wel geweest, maar dat is tussen ons wel uitgelopen op een knallende ruzie. Ik denk in jouw geval ts dat ik eigenlijk zou denken, stik er maar in, ik niet welkom, dan mijn kind ook niet, hoewel je daar wel je kind mee hebt, in mijn geval stond (en sta) ik pal achter mijn kind.