Een I pad op zich bedoel je?? Sowieso pas vanaf wanneer een,kind begrijpt dat op een,knopje drukken een effect geeft. Een baby drukt (per ongeluk, want bewust kunnen ze dat nog niet) op een knopje. Vervolgens gaat er een geluidje,of lichtje.. Dat lijkt ermee spelen, maar baby's snappen dat effect niet. Ze weten dat het speelgoed wat ze hebben geluid maakt net als het voorbeeld van het activiteitenpanel, maar ze weten nog steeds niet dat het komt omdat ze ergens op drukken. Ze zijn zich niet bewust van het geluid als gevolg van het drukken. Dat is hetzelfde als baby's die zichzelf vaak "slaan" of met voeten op de box rammen. Ze ervaren dat het niet prettig is, maar snappen niet dat zij dat zelf doen. Een I pad of smartphone wordt dus pas leuk, nuttig wanneer een kind dat snapt en motorisch in staat is om bewust op het goede knopje te drukken. Het snappen van dat effect komt ongeveer (geen kind is precies hetzelfde natuurlijk) met 1/1,5 jaar. Dan snapt een kind echt dat wanneer die drukt er dan dus een geluid,komt, maar het drukken zelf is nog geheel willekeurig. Vanaf een jaar of 2 kan een kind snappen dat wanneer bv dora in beeld is en hij op de enterknop drukt, dat dora dan springt bv. Ze kunnen dus die bepaalde knop herkennen als: dan springt dora. Later leren ze ook verschillende knopjes tegelijkertijd te gebruiken. Met 3 jaar is het dus al best mogelijk om een "spelletje te spelen" Maar buiten dat een kind hier motorisch en cognitief toe instaat is, kun je natuurlijk altijd blijven discussieren over "het nut" van een dergelijk ding. Ik vind dat op peuter/kleuterleeftijd nog weinig "nut" hebben omdat die ontwikkelingsgebieden ook op een andere leuke manier gestimuleerd kunnen worden en mijn voorkeur gaat dan uit naar iets zonder beeldscherm. Geen 1 baby kan dat, ook die van agter niet
Als het zo overkomt alsof ik mij beter voel dan de rest..mijn excuses niet de bedoeling. Maar ik snap werkelijk niet waarom je zo'n ding geeft ipv samen met je kind op de grond te liggen en hem/haar te leren dat die zn armpjes/beentjes kan bewegen. En ik zie geen en en situatie. Gewoon alleen de meest simpele dingen voor zo'n kind.
kul hier kon zij vanaf 10 mnd wel degelijk drukken met haar vinger en als ik zei " druk maar" deed zij dit en dit was geen toevalstreffer misschien dat jij die ervaring niet hebt, dat betekent nog niet dat het niet kan
Wat mij betreft moet iedereen zelf weten of hij of zij z'n kind wel of niet met zo'n ding laat spelen. Ik vind dat iedere ouder er verantwoordelijk voor is dat z'n kind lichamelijk en geestelijk gezond blijft (voor zover je daainvloed op hebt natuurlijk.) Een 'dikke reet' is geen gevolg van het spelen met een iPad. Dat komt door een heleboel verkeerde keuzes van de ouders m.b.t. voeding en beweging. Het gaat om het geheel van de opvoeding en niet om één stuk speelgoed. Dat je ervoor kiest om je kind niet met die spullen te laten spelen is prima. En welke redenen je daarvoor hebt, maakt niet uit. 't Is je eigen keus. Maar die arrogante air van "als andere ouders het wel doen, is dat belachelijk, zijn ze niet betrokken en bezorgen ze hun kinderen overgewicht" vind ik erg kortzichtig. Wat weet je verder van die ouders? Het argument "er is genoeg ander speelgoed" vind ik helemaal lachwekkend. Het klopt wel. Maar dat kaje dus van ieder stuk speelgoed zeggen. "Het is belachelijk als je een baby een muziekmobiel geeft. Er is genoeg ander leuk speelgoed." En Tulip; je hebt gelijk hoor. Een heel jong kind snapt onderdaad de link niet tussen knopje duwen - geluidje. Dat geldt trouwens even goed voor een rammelaar. Daar snapt een baby ook niks van, dat er een verband is tussen het schudden en het geluidje. Ook maar geen rammelaars meer geven aan baby's dan? Nee, natuurlijk niet. Want in het begin snapt het kind de relatie niet, maar het geniet wel gewoovan het geluidje. En door er regelmatig mee te spelen, gaat een kind wel die link leggen. Zo leren jonge kinderen. Dat moet je weten, vanuit je vakgebied. En dat betekent dat het dus niet veel uitmaakt wat je geeft. Rammelaar, knisperboekje, telefoon of piepbeestje. En volgens mij kiezen de meeste ouders om niet 1 stuk speelgoed te geven, maar een beetje af te wisselen. En wat je dan vervolgens kiest als afwisseling, heeft meer te maken met wat je zelf voorhanden hebt (hoeveel ouders geven hun kind niet een sleutelbos om mee te 'spelen' om ze even rustig te houden tijdens bijvoorbeeld het verschonen?) Het maakt je heus geen luie, onbetrokken, dikke ouder als je voor het ene stuk speelgoed kiest in plaats van het andere hoor.
Daantje ben met je eens...Vind het ook belachelijk om baby's met een iPad te laten spelen hoor... Zie er de meerwaarde niet van in..
Even van een andere kant bekeken. Er werd gezegd dat mensen die hun kids met een tablet of smartphone laten spelen, alleen aan zichzelf denken en geen tijd hebben voor hun kids. Je kunt het ook zo zien: Die ouders gaan met de tijd mee en leren hun kids al vroeg om te gaan met de moderne techniek! Kinderen komen op de kleuterschool soms al in aanraking met computers e.d. Wat is er mis mee om je kind daar al vroeg op voor te bereiden? Mijns inziens helemaal niks! Aiden speelt ook wel eens met mijn tablet en smartphone. Niet de hele dag, maar gewoon eventjes tussendoor. Vervolgens gaat hij gewoon weer spelen met zijn speelgoed. In september nog in een blad gelezen (Flair Mama of de Mama oid) een groot artikel hierover. En wat denk je? Het is helemaal niet zo slecht om je kindje af en toe met tablet of smartphone te laten spelen! Integendeel zelfs. Maar goed. Bizar speelgoed. Als ik aan bizar speelgoed denk, denk ik toch aan speelgoedschietgeweren en pistolen. Dat soort spul vind ik nou helemaal nergens goed voor.
Maar dat leren ze dan op school toch wel? Volgens mij hebben ze dat zo door hoor. Maar net als TS, ben ik nog wel nieuwsgierig naar ander bizar speelgoed.
nou idd dat vind ik pas bizar, kinderen leren "oorlogje" en elkaar afschieten en neer steken hoe bizar is dat, dat is verknipt gewoon!!
Mijn zoontje van 3 leert zijn oma van 60 hoe een iPad of smartphone werkt. Ik vind dit echt een verrijking in zijn leven. Hij leert om te gaan met de moderne technologie, iets waar ze later ook wat aan hebben. Ik vind het de juiste toevoeging aan de opvoeding. Want lees wel, ook hier wordt gespeeld met blokken, auto's etc. Maar met de juiste apps, is de IPad prima vermaak voor de kinderen.
Ze weet hier heel goed, dat als ze een dier aanraakt op de iPhone, dat er geluid uit komt. Dus ze speelt er wel degelijk bewust mee.
@oorlogje spelen: en toch is dat echt niet zo slecht voor kinderen als het lijkt. Ik snap de reactie van de meiden hier wel, omdat in het echte leven oorlog natuurlijk walgelijk en intens verdrietig is. Maar kinderen leven gelukkig vaak nog in hun eigen wereldje, waar oorlogjes veel onschuldiger zijn en de doden na een paar seconden gewoon weer opstaan . Ze hebben een hele andere associatie met "oorlogje" en denken niet aan de beelden die wij kennen van het journaal. Fantasiespelletjes (waaronder dus ook oorlogje spelen valt) zijn juist heel erg goed voor de ontwikkeling van kinderen. @Ipads: Wij hebben ons meisje nog niet met onze ipads of smartphones laten spelen. Ik ben er niet echt op tegen, maar vind het nu ook niet nodig. Uiteindelijk komt dat vanzelf wel (op de kleuterschool misschien) en dat vind ik dan vroeg genoeg. Ik denk niet dat het qua ontwikkeling echt meerwaarde voor haar heeft om er nu al mee te beginnen. Het is tegenwoordig toch allemaal zo laagdrempelig dat bejaarden er zelfs moeiteloos mee kunnen beginnen.
en dat doe ik ook, computers moet je dus beperkt mee omgaan (lees voor werk en een deel hobby als je oud genoeg bent om te kunnen beseffen waar het werkelijk om gaat) en dat je dat dus hoort te compenseren met extra lichaamsbeweging.
ik vind het niet bizar hoor.. zijn hele leerzame spelletjes... en wat kan er verkeerd gaan als het in een houder zit/ mijn kids spelen er dagelijks mee....
Vind 't ook bizar.... Kom op op die leeftijd al vierkante ogen laten krijgen van zo'n ipad... Lekker kleuren en met de blokken spelen, of met poppen... En nee niet digitaal! Daar laat ik haar zo laat mogelijk kennis mee maken, voor als nu, heb ik boekjes met alles haha en echt speelgoed
Ik vond het in eerste instantie ook bizar en onzin, maar heb mijn mening bijgesteld. Sinds een paar maanden mag ze (samen met mij) af en toe een spelletje spelen op de iPad. Vind dat prima, maar ben wel selectief: spellen van Sesamstraat, duplo of fisher price. Al deze spellen zijn ontwikkeld voor haar leeftijdscategorie door een team van pedagogen dus volgens mij kan daar niet veel verkeerd aan zijn, toch? Daarnaast vindt ze het super om foto's te kijken op de iPad dus zo nu en dan zit ze lekker aan tafel foto's te kijken van ons gezin. Heb niet alles gelezen, maar valt me wel op dat de mensen die tegen zijn het idee hebben dat kinderen de hele dag achter de iPad zitten? Hier absoluut niet het geval, ze speelt er hooguit 1x per week mee maar meestal zelfs minder. En ja de rest van de tijd speelt ze buiten of met haar "verantwoorde" speelgoed dus voel ik me een slechte moeder? Nee, er zijn ook zat kinderen die weet-ik-hoeveel speelgoed hebben met geluidjes en knipperende lampjes (en dat zijn ongetwijfeld ook goede moeders) dus het licht er maar net aan wat je eigen pedagogische opvatting is en welke keuzes je daardoor maakt.
Mijn dochter loopt al maanden rond met mijn iphone 4S zonder rammelaar (dus amper bescherming), geloof me das nog veel erger. En ohja, ze pikt hem zelf.. dus ik moedig geen vierkante oogjes aan hoor.
Zoals jouw kindje ermee speelt is er inderdaad niets verkeerds aan. Echter het feit dat het mede door (door de speelgoedfabrikant ingehuurde) pedagogen tot stand gekomen is, betekent niet dat een spel niet verkeerd kan zijn voor de ontwikkeling. Het probleem van veel met passief speelgoed spelen (waar spelcomputers, etc. ook onder vallen) is dat een kind daardoor minder geprikkeld wordt om zelf te fantaseren en dingen te bedenken. Daar komt nog bij dat spelletjes spelen voor veel kids zo leuk is, dat ze dat eigenlijk dan het liefst willen doen, waardoor ze nog minder in de gelegenheid komen om op een meer verantwoorde manier te spelen. Maar nogmaals af en toe een keertje is natuurlijk absoluut geen probleem. Ik wilde alleen het punt maken dat je niet teveel waarde moet hechten aan die claims van niet onafhankelijke pegagogen .