met kind hebben ze het beste voor met de moeder hoe het daar mee gesteld is maak het ze niet uit dat is al jaren zo.... Maar maak niets uit of dat getrappel nu doorgaat ja of nee hij kan beter niet trappen want anders trap ik terug... Heb het echt gehad met iedereen en alles... sorry maar ben er echt klaar mee en wat mensen van me denken en over me zeggen kan gestolen worden...
moet zeggen dat ik het hier wel mee-eens ben.. en zou het ook niet misschien dat je hetzelf een beetje ophoud doordat je zo gefixeerd bent op het bevallen dat je het ophoud (onbewust dan wel)
Sorry dat dit nu een beetje hard en bot overkomt... Maaruuh... Spoor jij wel???? Dit is echt niet normaal gedrag hoor!!!!!!! Als je niet tegen ongeduld kan waarom ben je dan uberhaupt nog een keer zwanger geworden?? Er is geen reden om je kind eerder te halen.. Dus deal with it!!! Een kindje terugtrappen... Sjongejonge..wat een dwaas...
Loslaten meid... Ik was niet zo ver heen als jij, wou gewoon mn meissie vast houden en was lichamelijk op en psychisch werd ik steeds angstiger dat het alsnog mis zou gaan. Toen ik bij e vk naar buiten liep met mn verwijzing naar de gyn voor inleiden een paar dagen later kon ik loslaten en ben ik snachts spontaan bevallen! Ik vind dat je echt te ver gaat in wat je zegt. Ik kan me voorstellen dat je er klaar mee bent, dat je niet meer kunt...Maar het lijkt me toch dat je gewoon je kindje gezond en wel in je armen wilt houden???
Jemig sorry hoor maar wat kom jij lekker uit de hoek. Wij kunnen niets aan jou situatie veranderen. Het is nou eenmaal zo dat ze inderdaad uit gaan van het beste voor het kindje maar dat lijkt me ergens logisch. Ga lekker je gal bij de gyn spuwen en deze woorden aan hem door geven misschien grijpt ie dan in. Echt mijn mond valt hier van open..... Anders trap ik terug...........jemig.......
Nou, mag maar hopen dat als je baby eruit is het met jou een stuk beter gaat. Ik vind jouw reacties echt te triest voor woorden......en ja, er zijn genoeg vrouwen die een zware zwangerschap hebben (weet er alles van), maar wat jij allemaal zegt kan niet. En als je het ook nog allemaal echt meent, dan zal ik maar eens hulp zoeken ofzo.
en je bent nog niet eens 40 weken?? hier bij 42 weken doorgestuurd naar de gyn in het zkh. en 72 uur later pas bevallen, en relax dat ik ben gebleven. zwaar gekneusde rib van mijn meisje, overtollig vocht in mijn benen en slapeloze nachten, maar oh wat keek ik uit naar de bevalling, kon niet wachten tot dat moment er was. ik vind je idd een beetje depressief overkomen, misschien lekker op je bed hangen filpje aan en relaxen, en zet uit je hoofd dat je terug wil stampen, en niemand aan jou denkt. je bent gewoon nog niet voldragen deal with it idd
Mee eens. Je bent al weken aan het klagen, prima. Maar nu ga je echt te ver. Je baby terugtrappen, iemand in elkaar meppen.. jeetje Kan echt niet wat je zegt.
sorry voor mijn woorden maar ben ff te ver gegaan... en neem hierbij ook me woorden terug... Ik heb weken gelee aangegeven dat ik overspannen aan het worden was en niemadn wou mij geloven en heb hulp genoeg gevraag maar niemand geloofde me... En de druppel daarvan is nu berijkt dat ik officeel weer overspannen ben GEWELDIG en ik hou nu ook vocht vast in me benen dus heb 2 vliegen in 1 klap er weer bij.... Waarom ik zo fel reageerde vanmorgen was dat ik de gyn gebeld had en werd gewoonweg niet serieus genomen in alles wat ik zei... OOh valt wel mee we zien je dinsdag en dan zullen we er na kijken... met anderen woorden dinsdag is het wel weer over zo kwam het op mij neer dus vandaar dat ik het helemaal gehad had en toen uit boosheid heb ik dat berichtje geschreven.... Tuurlijk weet ik dat het nog 2 weken kan duren en dat vind tik ook niet erg als er maar naar mij geluisterd word door de gyn of verlos of wie dan ook... En dat mijn problemen zich zo opstapelen dat ik er zelf aan onderdoor ga is ook niet normaal maar volgens hun zie ik er nog goed uit (heb altijd make-up op) anders zie ik er niet uit...en ben ik lijk en lijk wit... Maar ik hou me weeen nog steeds bij en het is inmiddels echt veel en nog steeds niet regelmatig... Ik heb net met me vriend ook nog over de eerste bevalling gehad en bij die had ik ook onregelmatige weeen en als het vannacht nog zo is hoe ik nu zit gaan we gewoon na het ziekenhuis toe... zonder ff te bellen want wil niet meer van het kastje na de muur gestuurd worden...
Overspannen???? Waarvan dan?? Van onregelmatige weeen en vocht casthouden???? Kijk ff naar mijn onderschrift en vergelijk dan ff stress situaties?? Enig idee hoeveel stress ik had in mijn laatste 2 zwangerschappen? Hoevaak ik heb lopen roepen tegen de gyn dat ze het kind wel mochten halen ... Maar dat deden ze niet want het kind deed het goed! Ik had zoveeeeel stress maar geen haar op me hoofd om te denken (laat staan zeggen) wat jij zei!!
+1 en dan nog jij zegt hulp gevraagd te hebben en niet gekregen, ik heb ook hulp gevraagd wilden ze nog even mee wachten dus heb zelf de foon gepakt en de dichtsbijzijnde psycholoog ingeschakeld! ik zou het hele bevallen is loslaten want ze zegt zelf ook het mag nog 2 weken blijven zitten van mij (als ik alles terug lees van je geloof ik dr geen barst van maar goed dat terzijde) dan worden het nog 2 lange weken voor je als je zo doorgaat! weeen tellen is geen doen! dat is ook de grootste onzin ever, er staat namelijk nergens in een boekje dat als je meer dan bijv 5 weeen in een uur heb ze je maar moeten inleiden oid gyn of vk kijkt naar het papiertje en zeggen alleen maar goh das veel meer niet geloof me! daar bereik je niks mee
ten eerste ben ik overspannen me zwangerschap in gegaan en dat is nooit eigelijk helemaal afgelopen... En nee ben niet overspannen door weeen en vocht... Ik ben niet overspannen weer geworden door de zwangschap maar het het speeld wel een deel mee en een deel in iets anders maar dat hou ik graag prive... En als ik echt zeg dat ik best nog 2 weken kan wachten tot de kleine geboren word is dat ook echt zo... Ik ben niet iemand die lieg of bedrieg of wat dan ook want daar hou ik zelf niet eens van dus laat staan dat ik dat bij een ander doe..
Een vk of gyn neemt je zeker serieus als het serieus is. Ze besluiten steeds wat het beste is voor je kindje. Ik snap dat je het behoorlijk zwaar vind, maar ik denk dat de meeste vrouwen de laatste loodjes zo ervaren. Zeker veel dames die hier op het forum zijn. De meeste zijn toch niet onbezorgd zwanger. Je kan 2 keuzes maken. Of je probeert sterk te worden ipv slachtoffer van de moeilijke zwangerschap. En zoekt nog naar de leuke dingen van de zwangerschap en je dag. Of je blijft het allemaal als vreselijk ervaren en je boos maken en irriteren. En daardoor is iedere minuut van de dag een hel. Wat je ook kiest, de uitkomst op het einde zal hetzelfde zijn. Je moet nog wachten tot de bevalling opgang komt. Misschien wel met 42weken pas. Of de vk, gyn grijpt in omdat het echt nodig is. Maar om dit doen ze niets en zullen ze ook echt niets doen verder. Wel wil je ik veel sterkte wensen en hopelijk word je wel gelukkig als je de kleine eindelijk in je armen hebt.
tuurlijk wil ik vechten om een betere zwangerschap maar zoals ik al eerder zei word ik niet serieus genomen door somige en dan voel je je machteloos en alleen... me vriend steund me wel en die probeert ook het beste er van te maken maar hij zeg ook zelf dat we van het kastje na de muur gestuurd worden en alles eerlijk zeggen en eigelijk in de zeik genomen te worden... En als je dan probeerd te praten met de verlos of gyn krijg je als antwoord elke keer dat krijgen bijna alle zwangere vrouwen... Ja duhhh dat weet ik maar dan heb ik zoiets van maar ik ben niet alle ik ben ik en ik vraag iets en ik wil antwoord hebben zodat ik er iets mee kan en niet alleen hoef te doen... want nu komt het er gewoon op neer dat ik met alles alleen moet doen en mijn controlles bij de verlos nu de gyn dan gewoon is om te kijken hoe het met de beeb is en verders niets...met zo gevoel ga ik er heen en als ik dan iets heb en vertel het dan word het maar gewoon genegeerd met het komt wel goed... maar vechten doe ik zeker anders zit ik niet elke keer te janken
Sorry je kan veel zeggen, maar dit gaat beetje te ver... Snap dat je het beu bent! Bij de tweede zwangerschap heb ik ook veel last gehad van voorweeen (3 weken lang tot aan geboorte) + nog kind wat bijna elke nacht wakker was!! (nu gelukkig geen last van, maar wel andere kwaaltjes) Maar dit is geen normale gedachte. Ik heb zelf depressie op gelopen bij de tweede zwangerschap en ik vind dit er verdacht veel op lijken. En tuurlijk zeuren mag... Ik ben het nu ook beu en van mij mag hij ook komen... maar na bzz ben ik nu zo blij dat ik straks weer een hummeltje vast mag houden. En ik denk eerlijk gezegt dat je het onbewust zelf tegen houd... Ontspan en denk er niet te veel overna.. Ookal heb je zoveel last van voorweeen.. zodra je denkt het zal me worst zijn, wedde dat hij dan komt.. Maar praat hier met de verlos over (over je gevoelens!!)
Ik denk dat ik maar wijs me mond houd... sjonge sjonge zeg je reacties en geklaag pfff... Begrijp niet dat je niet positief kan denken zeg? Ik heb ook wel eens geklaagd het einde van me zwangerschap, heb ook gehoopt dat de kleine snel zou komen op een gegeven moment. Maar ook elke schopje wat ik kreeg van de kleine vond ik heerlijk. Het gevoel dat hij nog veilig in me buik zat vond ik geweldig! Van alles heb ik genoten terwijl ik 2 meiden die heen en weer naar school moesten ook nog moest doen! Maar zo extreem denken als jij.. Vind ik schrikbarend!. Met ik schop terug?! Sorry het komt over alsof je niet spoort.... En lees ook dat als je bent bevallen rust wilt zelfs de baby niet bij je, ik vind dat onvoorstelbaar hier bevallen en kan me geen dag zonder me kleine indenken. Ik hoop dat je nog bijdraai want als je zo blijft denken ga ik me hard zorgen maken om je kind(eren) (heb ik toch niet helemaal wijs me mond gehouden en het toch maar netjes hier neergezet wat ik vind want heb eigenlijk andere woorden in me gedachten)
Ik grijp niet vaak,naar dit soort methodes, maar voor jou maak ik graag een uizondering...ga maar eens bij bevallingslijsten naar het topic 16-31 januari mama's. En lees de berichten van de afgelopen 3 dagen, 1 van onze januarimama's is nl vandaag haar kind aan,het begraven!!! Slechts 23 weken heeft die in,haar buik mogen zitten, en van de week nog 1 want nog een,januarimama is met 23 weken haar kindje verloren. Kapot van het nieuws zijn we allemaal en nog maar niet te bedenken hoe zij zich voelen!! Ik kan dan ff niet tegen dit hysterische gezeur..weet dat ik dan gewoon niet moet lezen maar dacht dat het even nodig was om je weer de realiteit te laten zien.
Ik kan het nu niet laten om te reageren, ik lees hier ook al een poosje mee ook ik wil nu graag mijn kleintje in mijn armen houden. Maar jeetje samantha wat ga jij ver elke keer..Zeur niet zo, probeer nog even te genieten van je baby in de buik. En ook ik heb een zware zwangerschap gehad, lees: tweeling waarvan er 1 overleden is veel pijntjes en klachten. Maar de dingen die jij zegt kunnen echt niet hoor!!! Vreselijk...De artsen zullen hun redenen wel hebben dat je nog niet ingeleid wordt, zolang de baby het goed maakt en alle uitslagen van jou niet te heftig zijn is het toch juist beter om de kleine lekker binnen te houden!! Geniet nou maar nog even..en als je echt je zo voelt dat je de baby niet meer wilt of hem wilt terug schoppen zou ik psychische hulp gaan zoeken!!