Ik heb zelf een duitse herder, en als hij 1 keer naar mijn kinderen of naar mijzelf hapt, is het einde oefening. Ik ga echt geen risico lopen. Met de gedragsdeskundige erbij doet hij misschien niks, en als die verdwenen is, hangt hij misschien wel in je gezicht...nee hoor enigste optie is dan weg.
Ik snap alleen nooit zo goed waarom ze er gratis op staan. Wij hebben wel een vergoeding gevraagd, niet vanwege het geld, maar toch wat extra zekerheid dat er echte hondenliefhebbers zouden reageren. We hebben trouwens twee koppels afgewezen. Ze vonden het 'wel leuk' om een hondje te hebben. Bij de mensen waar hij nu bij is, zijn nog twee dezelfde soort hondjes en hebben een behoorlijk stuk tuin waar ze zich kunnen uitleven. Ik ben daar destijds geweest en hun twee honden hadden het er hartstikke goed en ze waren liefdevol voor hun honden. Hij kon prima met andere honden, dus dat was geen probleem. Na een ruime maand opnieuw afgesproken om te gaan kijken en hij kwam daar niks tekort. Wel even een paar dagen gevochten om aan elkaar te wennen, maar dat was vrij snel over. Af en toe sturen ze nog een mail met wat foto's en hij doet het prima daar
Ook ik vind dat honden/katten vaak veel te rap worden opgeruimd onder het mom van klikt niet met kind of plotselinge allergie... meerendeels flauwe smoesjes. Natuurlijk zullen er foute honden zijn die echt niet met kinderen kunnen, ik kijk vaak naar Ceasar Milan en soms zijn honden echt ver heen, meestal door mensen zelf veroorzaakt. Anderzijds letten mensen ook vaak niet goed op signalen..ik moet mijn hond meestal beschermen tegen mijn zoon. Want ook al zijn ze maatjes, mijn zoon kan ook een gemeen loeder zijn. Even in het geniep op zijn staart staan, kluif wegpikken die hij in zijn eigen mandje ligt te kluiven, met speelgoed over hem heen rijden of prikken, oren trekken etc. etc. Mijn hond is echter zoooooo lief dat hij nooit en te nimmer ook maar 1 lip zou trekken laat staan bijten. Maar sommige honden zullen dat stiekeme treitergedrag dus niet pikken. Ik zit er echt altijd bovenop want ik wil niet dat mijn zoon mijn hond pijn doet. Maar wat ik ermee wil zeggen is dat sommige ouders niet goed opletten en al snel wordt er met een vinger naar de hond gewezen en mag hij het veld ruimen.. deze mensen moeten ook beter kijken wat hun kind met de hond uitvreet... nogmaals uitzonderingen daar gelaten!!
Alles, alles wat ik kan doen zal ik proberen. Al zal ik naar Cesar moeten ( of hoe die vent ook mag heten ) als alleen langs een gedrags therapeut niet goed genoeg is ga ik door, ik ga echt niet direct die hond dumpen.
Beter zo aan iemand "weggeven" die er de tijd, ruimte en aandacht voor heeft, dan in een asiel hok van 2x2. Ik weet zeker dat er genoeg verdriet aan voorafgaat en dat je echt niet zomaar zo'n advertentie plaatst. Dit is uit pure wanhoop en nog et beste voor het hondje willen. Snap die felle reacties nooit zo goed. Probeer je eens te verplaatsen in een ander. Wat als je zoiets zelf overkomt. Wat doe je dan??
Dat begreep ik al uit je antwoorden Dat snap ik en is ook heel goed dat mensen dat doen. Ik zal wel denken aan de veiligheid van mijn kind. Mijn kind gaat toch echt boven alles.
Wat ik bedoel is dat je je natuurlijk 100 % in moet zetten om je kind te leren wat wel en niet mag, maar dat, wanneer je de veiligheid van je kind niet kunt garanderen (ook al heeft je jonge kind daar zelf misschien een groot aandeel in) je als ouders verplicht bent om in te grijpen. En als je toevallig een heel hardleers kind hebt en een pittige hond is dat dus geen goede combinatie.. en dan lijkt het me logisch dat je de voor de veiligheid van je (hardleerse) kind kiest en niet voor je hond. Maar goed, dit zijn altijd ellenlange discussies. En gelukkig gaat het vaak heel goed, een kind en een hond.
Dan zal ik het toch proberen om die hond te helpen, het moet toch ergens vandaan komen ? Mijn nichtje beet vroeger toen ze 2 was heel veel, en dan niet een beetje maar gewoon echt door.. Die doe je dan toch ook niet weg die ga je dan toch ook helpen ?? Waarom een hondje niet ??
Dit dus.. Je hond alle kansen geven (die hij hoogt waarschijnlijk ook verdiend) ten koste van je kind... kan ik met mijn verstand niet bij.
Dus als ik het goed begrijp; Als jouw hond je kind verminkt voor het leven hou je het beest toch in huis, met de gedachte; het moet toch ergens vandaan komen? Je hond is op dat moment dus het belangrijkste. Niet de veiligheid van je kind?
Op zich snap ik dat wel, maar begrijp jij ook wat ik zeg dat deze hond dan onterecht het stempel krijgen van vals? In werkelijkheid zijn zij niet vals. Dat vindt ik heel spijtig.
Ik vind dit altijd zo'n moeilijk geval want ik ben er van overtuigd dat als je het vanaf het begin af aan GOED aanpakt met hond en kind, dat het dan vaak echt wel goed komt! MAAR...zoiets kost enorm veel tijd en energie! Vlak na een bevalling is iedereen moe van de nieuwe situatie dat de hond op de achtergrond verdwijnt, de baby is immers belangrijker. Als men er dan eindelijk aan toe is om aan de band te werken tussen dier en kind, dan is het kwaad al geschied en heeft het te lang geduurd! Echt enorm sneu voor de hond! Mijn achterburen hebben van de zomer een baby'tje gekregen en zij hebben 2 jack russeltjes. Dat zijn echt hun kindjes ook. Ik heb vaak met haar staan buurten en ook zij sprak toen ze nog niet bevallen was, haar angst uit dat de hondjes jaloers zouden worden. Ze zei: echt, als ik mn schatjes weg moet doen vanwege onze baby dan breekt mn hart, ik ga er alles aan doen om dat te voorkomen! Nou en idd. Dat hebben ze echt gedaan hoor! De opa's en oma'skwamen in huis om de hondjes toch hun dagelijkse boswandeling tre geven en extra aandacht en weet ik allemaal wat nog meer maar gelukkig gaat dat allemaal goed. Ik zeg niet in alle situaties, maar ik denk toch zeker wel dat er vaak te vroeg opgegeven word! De hond krijgt al meteen een stempel mee van: kan niet met kinderen terwijl dat helemaal niet zo hoeft te zijn! Je moet het vanaf het eerste moment goed aanpakken, en niet eens af en toe en een paar dagen later. Laten ruiken, evt likken (helemaal niet vies), en vooral de hond niet het gevoel geven dat ie nu onbelangrijk is en op de tweede plaats komt. Dat HOEFT nl helemaal niet!
Mijn hond zou ook nooit bijten... dacht ik... tot het wel gebeurde bij mijn neefje (3).. (mijn zoontje was toen net 1). Later merkte ik dat mijn hond ongelukkig werd, hij was onrustig durfde niet bij mijn zoontje in de buurt te komen, en als mijn zoontje in zijn buurt kwam dook hij weg of rende hij weg. Ik heb toen gekozen voor een beter huisje voor mijn hond, waar hij rustig zijn gang kan gaan zonder kleine kinderhandjes die hem willen aaien of met hem willen spelen. (dit kon gelukkig bij mijn vader! Dus zien we hem nog elke week, en het gaat ook super met hem en mijn zoontje, zolang de bezoekjes niet te lang zijn) Ik had mijn hond al 5 jaar, hij is netjes opgevoed, maar hij heeft gewoon niks met kleine kinderen. Ook met therapeuten aan de slag gegaan, maar dit hielp niet. Dan kies ik er dus voor om en het beestje een beter leven te geven, en mijn kind veiligheid te bieden. In mijn ogen is het dus ook niet zo dat je je hond weg doet en kiest voor je kind. Je kiest er ook voor om het leuker te maken voor de hond als je hem een ander huisje geeft. Want een hond die bijt of gromt of wegduikt, laat zien dat hij niet gelukkig is, zich niet veilig voelt. Dus de hond dan willens en wetens bij je houden plus de veiligheid van je kind riskeren... nee dat gaat er bij mij niet in..
Triest hoeveel diertjes er niet op marktplaats worden gedumpt.. Wat ik vaak ook niet snap. Wat ik niet snap sommige rassen staan erom bekend wat agressiever te zijn of vaak jaloers gedrag te gaan vertonen etc..Had bijv een maltezer zat geen kwaad in nu hebben we een boerboel tja heel ander ras maar dat weten we van te voren..Dat er dan toch mensen zijn met hele jonge kids of bezig zijn om zwanger te raken dan toch zo`n hond in huis nemen en zelf vaak al probleem honden tja dan komen ze er achter het beestje raar gaat doen, maar dan denk je toch 10 keer na voordat je daar aan begint..Nee hondje maar op marktplaats dumpen gaat te makkelijk allemaal tegenwoordig bahhh
Hahaha sorry hoor ik was het hele topic aan lezen en moest ineens zo lachen om die zin.... Maar dit is gewoon een moeilijk onderwerp. Ik ken een verhaal van mijn vriendin als klein meisje die gebeten in der gezicht is en denk 20 x geopereerd is en nu dus met littekens loopt. En ken verhalen waar het goed ging etc. Denk dat het voor 80% aan je eigen ligt en de opvoeding van je hond ligt. Maar eerlijk is eerlijk ik zal ook eerder voor me kindje kiezen. Gelukkig heb ik geen hondje en wil ik wachten tot ik zwanger ben geweest en een kind heb gehad. En tot die tijd wacht ik even en heb ik de twee hondjes van me moeder en stiefvader vaak te leen. Zo leuk nu met een puppy van hun van 12 weken. Vrijdag komt die kleine doerak weer
Het herplaatsen van een huisdier is niet per definitief een "slechte optie".....sommige vrouwen doen alsof de huisdieren in een gesloten zak in het kanaal worden gegooid..... Een beetje overdreven
Nee ze zijn beide belangrijk voor me, ik zorg dan dat het goed gaat met mijn kind maar wil ook dat het goed komt met mijn hond. En nogmaals, mijn nichtje beet iedereen toen ze twee was, en dan ook echt doorbijten he, hadden we die dan ook voor adoptie af moeten laten staan ? Die ga je toch ook helpen om het af te leren ? Waarom dan bij je hondje niet ?