Ik zie er niet tegenop, wil nu graag thuis bevallen upv in het ziekenhuis. Kan niet meer wachten eigenlijk, ben die dikke buik wel zat Maar nee, nog geen enkel teken, helemaal niets! Terwijl mijn dochter 3 weken eerder kwam..
Hier al 2 nachten slecht geslapen door zenuwen en heel druk kindje dat me zeer doet in mn vagina door t geschop...en de peuterjuffen van mn kleine zeiden dat mn buik wat lager zit...voel er niks van. bah wat ben ik zenuwachtig.
de laatste weeeen voor het persen waren bij mij afschuwelijk, de laatste 2 cm dus. alsof ik uitelkaar gereten werd.
Welke pijn het ergst is? Ik vond de weeën voorafgaand aan het persen het ergste. Ik had heel snel al 10 cm ontsluiting (in 3 uur tijd), maar toen moest ik nog 2 uur persweeën ophouden omdat het hoofdje nog niet laag genoeg lag. Dat was echt een ramp. Verder was het geboren worden zelf ook heel naar, dus die branderige pijn dat het hoofdje en schouders erdoor moesten. Toen heb ik echt gevraagd of dat nou normaal was hahaha. En daarna moest ik nog gehecht worden aan alle kanten met het baby'tje op mijn buik. Nou, die pijn was ook niet aangenaam, maar dat kwam meer omdat ik het gewoon gruwelijk zat was - baby was er en toch had ik nog pijn.
Ach ja weet je, er is geen peil op te trekken. Was zo bang voor de eerste bevalling.. Maar het deed weinig pijn en viel me mee. Zag totaal niet op tegen de tweede bevalling en popelde zelfs om het opnieuw mee te maken. Dat werd een stortbevalling en deed zo verschrikkelijk veel pijn! Heel anders dus. Ontspannen en het over je heen laten komen.. En probeer ervan te genieten want het blijft bijzonder..
ik zit nu wel in de zenuwen omdat ik net gehoord heb dat ik 1 cm ontsluiting heb... toen ik het hoorde brak het zweet aan alle kanten uit en toch vondt ik het weer spannend... Want bij de eerste had ik weeen en toen pas ontsluiting...maar ik probeer er gewoon niet aan te denken en gewoon me huishoudelijke klusjes zodrek te gaan doen in de hoop wel dat er meer ontsluiting gaat komen of weeen gaan ontstaan... maar ga er niet meer op zitten wachten ga gewoon dingen doen voor afleiding....
Hier ook best met zenuwen! Bij mijn eerste heb ik er 32 uur over gedaan. Ik bleef maar steken op vijf centimeter. Was helemaal kapot, expressie en knip gehad. Nu 39 weken en al heel veel gerommel (had ik niet bij de eerste) harde buiken, krampen buik en rug benieuwd wanneer hij komt. En graag wat minder lang dan bij mijn meisje hihi
Hoe is het nu?? Ook nog zenuwen? Of al bevallen? Hier nu 38 weken zwanger, heel zenuwachtig... geniet wel van de bewegingen in mijn buik, maar de schoppen zijn nu zo hard dat ik een gekneusde rib heb ...dus ik ben het ook wel zat en ben zo benieuwd naar ons tweede wonder....maar die bevalling gottegottegot wat zie ik er tegenop!
Nou snoebeltje nog steeds veel gerommel hier, vannacht bijna niet geslapen van de kramp in rug en buik... er zit jammer genoeg geen regelmaat in. Vanochtend om 8 uur wel bloedverlies met slijm en al heel de ochtend dus nog steeds onregelmatige krampen, voor de moment ben ik rustig hihi... hier ook eentje in de buik die hard kan schoppen
pfff hier ook zere rug en beurse rib en niet slapen, en veel harde buiken spannend he....begin jij het ook zat te worden? Ik wel maar de zenuwen voor de bevalling overheersen helaas nog wel.
Hi snoebeltje, ik ben gisteren bevallen van een prachtige zoon om 22:01 is echt snel gegaan 4 uurtjes maar, best pittig maar wat een verschil met die 32 uur bij ons eerste. Ben wel uitgescheurd maar dat doet toch minder pijn als een knip hoor. En lekker thuis bevallen, ons meisje heeft er gewoon door heen geslapen. Gewoon over je heen laten komen en alles komt goed!
Ja ben ook wel bang hoor... vooral omdat m'n eerste een flinke 9 ponder was bij de geboorte en dit ook weer een flinkerd is Gelukkig weet ik ook dat ik bij de eerste slechts met een paar mm. scheurtje er relatief 'makkelijk' vanaf ben gekomen en best wel snel herstelde. Persen ging ook redelijk gemakkelijk en hij was er zo uit. Ja het doet pijn maar dat ben je ook snel weer vergeten vind ik persoonlijk.. En eruit moet die baby toch, dus gewoon gaan met die banaan
De bevalling van mijn zoontje was een en al drama haha 26 uur geduurd waarvan 3 uur persen zonder persweeën en daarbij zakte hij elk stukje wat ik hem naar beneden perste weer terug omdat hij zo groot was! (bijna 9 pond) Alles wat kon tegen zitten bij een bevalling zat tegen: ontsluiting kwam niet op gang dus ik kreeg weeopwekkers en een ruggenprik (terwijl ik me had voorgesteld het zonder te doen), overgeven, poepen, ingeknipt, zijn hartslag begon te dalen tijdens weeën en daardoor kreeg hij een vacuüm op en last but not least zat hij vast in mijn bekken *zucht* en kwam hij er helemaal blauw en slap uit waardoor hij direct werd meegenomen naar een andere kamer....gelukkig hoorde ik heel snel dat hij begon te huilen en is het daarna gewoon een heerlijke baby/kind geworden Maar dus haha ja ik zie er wel tegenop maaaaar ik zet mijn verstand maar op 0 en veel erger dan hier boven zal het wel niet worden en dat heb ik ook overleefd haha....gelukkig duurt het nog heeeeeeeeeeeel lang