MamavanMJ, ik was even benieuwd hoe het met je ging. Heb je iets aan de reacties gehad? Hoe ga je nu verder? Iig sterkte
Mama van MJ Jeetje wat een verschrikkelijke situatie en wat moet jij je ongelukkig voelen(geef je ook aan). Wat zal het pijnlijk en confronterend zijn om de reacties hier te lezen, helemaal omdat je denk ik zelf ook weet dat het de waarheid is. Een hele harde en pijnlijke waarheid. Meis toch wat zal jouw zelfvertrouwen en eigenwaarden een deuk oplopen. En wat een moeilijke he om de beslissing te nemen echt voor jezelf op te komen en dus een punt achter de relatie te zetten. Jij en vooral je zoontje zijn het belangrijkste. Hij verdient een moeder die lekker in haar vel zit en een fijne rustige thuisplek. Dat ga je met die achterlijke vent van jouw(gebasseerd op jouw verhaal) echt niet voor elkaar krijgen. Weg met die gast en op naar een leven voor jouw samen met je zoontje. Dat zal in eerste instantie heel moeilijk zijn, maar dat is in deze relatie blijven ook. Als de moeilijke periode voor bij is, dan kan zal je je zoveel beter voelen! En wat zul je dan trots zijn opjezelf dat jij dat mooi hebt gedaan. Meis ben benieuwd hoe het met je is, wat je allemaal denkt, wat je wel of niet van plan bent en hoe je je voelt. Wil je ook heeeeeeel veel sterkte toe wensen!
Hier ben ik het mee eens. Jij bent duidelijk geen eerste keus en dat zou je wel moeten zijn. Een relatie verbreken wil niet zeggen dat je de rest van je leven alleen blijft. Maar dit zou ik zeker niet pikken. JIJ VERDIENT BETER MEIS!!!
Run baby run, as fast as you can, this is an asshole and certainly not a real man! Je kan er beter alleen voor staan met je kleine man dan diep ongelukkig worden door dit stuk ongeluk in je leven, hoop dat je inmiddels een goede beslissing hebt kunnen nemen.
ik ben het hiermee eens, normaal gesproken zal ik de eerste zijn die zegt vecht voor je relatie helemaal als er kids in het spel zijn, maar hier valt niet voor te vechten, jij bent een speelpion, een makkelijke prooi sorry die ander wilt hem niet en jij neemt hem continue weer terug, logisch dus dat hij "zogenaamd" elke keer voor jou kiest, maar wanneer kies jij eens voor jezelf, een man die écht alleen jou wilt zal er alles maar dan ook alles aan doen om dat te laten blijken. de laatste actie van hem blijkt maar weer eens dat hij haar dus gewoon mist, haar aanwezigheid, haar blikken waarom anders zou hij van functie willen veranderen, terwijl hij wéét hoe jij je eronder voelt, wederom zet hij haar op een voetstuk en donderd jou er keihard vanaf.
Wat een vent! Hij zou zich moeten schamen... als je eens goed nadenkt, zie je zelf ook wel wat hij het liefste heeft? maar goed, als zei in een relatie zit en samen woont, dan gaat dat niet. op mij komt het over alsof je tweede keus bent, en dat zou ik niet pikken! leg hem uit, dat als hij niet overduidelijk kiest voor jou en zoon, jullie beiden weggaan! ik ben ook kind van gescheiden ouders, mijn ouders hadden altijd en overal ruzie. was er geen ruzie, dan wel spanningen. voor mij was het een opluchting dat er een eind aan kwam.
Sorry maar die vent moet z'n ogen uit z'n kop schamen om zich zo te gedragen tegenover zijn gezin. Zo te zien wil hij van 2 walletjes eten en nog liever bij haar zijn als bij jou. Lijkt me heel duidelijk, want ondanks jullie ruzies en tijdelijke afstand, blijft hij terugkeren naar haar. Ik liet me niet zo als stuk stront en tweede keus behandelen. Jij bent ongelukkig, hij doet wat hij wil en je kind merkt dat. Hij voelt het als mama niet gelukkig is. Kies voor jezelf en je kleine en schop die vent eruit. Hij neemt je totaal niet serieus en heeft geen respect voor je. Anders zou hij dit niet blijven doen. Hetzelfde geld voor die collega, die bezig blijft. Wetende dat hij een vrouw en kind thuis heeft zitten. Hoe moeilijk het ook is, je kind kan beter opgroeien met 2 gescheiden ouders die beide gelukkig zijn, dan met ouders bij elkaar die elkaar niet gelukkig maken.
Ach meid....ik vind het erg moeilijk advies te geven. Het blijft een kwetsbaar iets om een advies te geven weg te gaan. Ik vind dat je daar heel voorzichtig mee moet zijn. De exacte situatie ken ik niet. Ik ken ook 1 kant van het verhaal. Je moet jezelf de volgende vragen stellen: Ben ik gelukkig? (nee) is hij gelukkig? (blijkbaar niet) Wat kan ik eraan doen om eea te veranderen? (therapie, gesprek met elkaar, man van baan veranderen), wat kan hij doen? (Baan/functie veranderen bijvoorbeeld). Kan hij niet van baan veranderen, ga ik dan ooit het vertrouwen krijgen dat er niets gebeurt en die gevoelens overwaaien? Vertrouw je hem? ben je bang dat hij verliefd wordt of daadwerkelijk vreemdgaat? daarin zit nl. m.i. nogal een verschil. Uiteindelijk ben JIJ degene die een beslissing moet nemen. Wij kunnen roepen wat we willen maar jij bent degene die jezelf die vragen moet gaan stellen en daar wat mee doen. Ik hoop echt dat je eruit komt. Ik kan me je ongelukkigheid nl. heel goed voorstellen en in mijn ogen ben je ook een 2e keus...kun je daarmee leven? heel veel sterkte meid .
Het spijt me, maar dit verhaal geeft me echt een heel slecht gevoel. Je ex komt echt heel erg onbetrouwbaar over. Ik vind ook niet dat je hun "hechte vriendschap" hoeft te pikken. Het ligt er eigenlijk wel dik bovenop wat mij betreft. Zelfs al gaat hij niet vreemd, dan nog vind ik de relatie die hij met haar heeft niet normaal en gezond.
Oh meid toch! Je moet even je verhaal goed lezen en iemand heeft vetgedrukte teksten voor je gedaan en dat goed lezen!! Elke keer wanneer het niet uitkomt met dat andere dame dan kiest hij voor jou! Hij vroeg meer van dat meid en ze zei nee en dan vertellen dat hij eigenlijk voor jullie kiest? Lieverd, kies voor jezelf! Ik zelf weet hoe het is om niet te willen voor je kinderen een gescheiden ouders te hebben! Mijn ouders zijn ook gescheiden en ik ken mijn eigen vader niet , maar heb het ook overleefd! Ik zeg dit niet vaak , maar ik zou echt bij hem verlaten! Je bent geen speelgoedpop dat 2e keuze is! Je verdient meeeeeeer dan dat! Kom op meid , dat weet jij toch ook zelf? Vergeet gescheiden ouders , denk aan jezelf! Je kind heeft liever een gelukkige mama dan een verdrietige mama die zichzelf verliest en gespeeld wordt! Wat heeft je zoon daaraan? Laat je kind zien in de toekomst hoe het beter moet en wie weet jij zult iemand vinden die jou echt naar de 7e hemel brengt en laat zien hoe het hoort!! wat betrefd met dat andere dame, ik zou haar niet al te kwalijk nemen, zij heeft geen relatie met jou of kindje . Hij is diegene die dit verpest !! Heeeeeeeeel veel suc6
ik denk dat het een onwijs moeilijke beslissing is om weg te gaan, zeker met jullie zoontje. Maar ik denk dat dit tussen jullie nooit helemaal oplost. Jouw vertrouwen is beschadigd en dat je hem niet meer vertrouwt snap ik volkomen. Ik snap dat jij je zoontje een gezin met een mama en een papa gunt, maar gun hem ook een gelukkige mama die goed in haar vel zit. Daar is hij veel meer bij gebaat.
TS reageert al even niet meer op dit topic, terwijl ze wel online is, denk dat ze de adviesen niet meer nodig heeft, ben benieuwd hoe het gaat .
Dan zal t allemaal best meevallen, anders reageert ze wel. Of ze heeft niet te horen gekregen wat ze wilt.
Ik las net een reactie van iemand "aan een ongelukkige moeder heeft je zoontje ook niks" Ik denk dat dat de spijker op zn kop slaat...hoe jij naar jullie geluk kijkt, en hoe hij naar jullie geluk kijkt. Ergens zou hij dus alles willen, en raakt geirriteerd als jij daar niet in meegaat. Dus dan rest je nog 1 ding denk ik, waar word jij gelukkig van, en is dat haalbaar in de relatie die je nu hebt. Sterkte met je beslissing, het is uiteraard omdat je er met je gevoel en verstand inzit, als dit de situatie van een vriendin zou zijn wat zou je haar adviseren?
Hij klinkt als een smerige pathalogishe leugenaar net als mijn ex, ga er alsjeblieft zo ver mogelijk vandaan. Jij en je kind verdienen zoveel beter en dat zie je pas in wanneer hij weg is en jij je leven weer normaal kan lijden en gelukkig kan zijn ik heb dat mee gemaakt zonder kind gelukkig want echt ik zou geen kind van die mongool willen hebben waar ik mee ben geweest.. En toen hij thank god for that uiteindelijk de relatie verbrak terwijl ik mijzelf had aangepraat dat ik van hem hield werd ik zo veel gelukkiger en ben ik zeker 10 kg afgevallen door al die stress die hij mij heeft gegeven. Ik zeg je een ding, volg je hart en je verstand!
Lees eens wat je zelf hebt opgeschreven. Zo laat je je toch niet behandelen? En een kind met gescheiden ouders is niet fijn (ik weet ook dat dit niet fijn is) maar een kind dat op groeit in een huis zonder liefde en vertrouwen tussen papa en mama? met een ongelukkige mama? Lieverd kies voor jezelf en je kind. En als ik zo goed lees heb je eigenlijk je keuze al gemaakt maar zoek je bevestiging? Heel veel sterkte en een dikke knuf van iemand die je echt begrijpt.
Tijd geleden alweer. Ik was het topic niet vergeten hoor. Ik moest gewoon nadenken en alles even laten bezinken voor ik kon reageren. Ik heb nog geen keuze gemaakt. We hebben een paar keer goed gepraat en afspraken gemaakt. Soms gaat het goed, meestal loopt het uit op ruzie. Hij blijft zeggen: ik hou van jou en kies voor ons en ons gezin, maar ik wil mijn werk niet opzeggen. Ze is net gaan samenwonen en is opzoek naar een andere baan. Ik heb het heel erg na mijn zin en wil niet weg met het risico dat zei binnen een half jaar/jaar weg is. Ik snap dat wel, maar dit speelt al zo lang... Ik weet het niet meer. Paar dagen geleden hadden we een bedrijfsfeestje van zijn werk. Zei is niet gekomen en wij hadden het super leuk. Al zijn andere collega's waren super aardig en we hebben een hele leuke avond gehad... Ik weet zeker dat als zei er was geweest dit anders was gelopen... Er is gewoon spanning tussen hun. Ik voel het (hij zegt je bent gek er klopt niks van). Hij blijft zeggen ik kies voor jullie ik hou van jullie, maar er moet toch geld verdiend worden en je laat je carrière die ik heb (kans op loonsverhoging) goede functie toch niet verpesten omdat jij jaloers bent en denkt dat er iets tussen ons is. Geloof me ze is echt zo weg... Dus een tijd later en nog steeds geen besluit. Ik weet heus wel wat ik moet doen, maar ik kan het niet. Ik wil M. die basis geven die ik zo heb gemist. Een papa en mama, een koopwoning, genoeg inkomen om er goed bij te lopen, naar een goede school te kunnen, op vakantie etc. En ik wil dat niet opgeven. En vooral niet omdat ik nog zoveel van hem hou. Hij is een (PIEP) vent, maar ook hij heeft goede kanten en kan me ook heel gelukkig laten voelen en een hele leuke avond hebben. Ik ben net begonnen met werken, misschien maakt dat ook verschil. Weer bezig zijn met andere dingen, niet 24/7 thuis zitten en piekeren. Ik had gewoon gedacht dat ik nooit in zo'n situatie zou komen.. Het is gewoon k*t