Nou ik had het helemaal niet in de gaten. We waren al anderhalf jaar bezig bijna, en elke keer weer een negatieve test, dat is echt niet leuk meer!! Ik had wel last van mn borsten, maarja dat had ik ook wel als ik ongesteld werd. En elke keer kreeg ik ook van die menstruatie krampen, maar dat zakte dan steeds weer weg. Toen zei manlief tegen me op een zondag middag (rond 5 uur was dat) "anders ga je gewoon even testen, misschien hou je het onbewust tegen doordat je er zo mee bezig bent". Maar ik had geen zin in nog een negatieve test, dus ik zei nog tegen m; "maar ik ben toch niet zwanger, ik VOEL dat gewoon"..haha Toen toch maar een test gedaan, en die bleek positief. Mijn eerste reactie was dat dat ding hartstikke kapot was, en manlief begon langzaam te glunderen . Maarja ik had toen geen testen meer, dus toen zijn naar de grote stad gereden, omdat ze daar koopzondag hadden. Daar in de AH gelijk wat extra drinken gehaald..ik in de auto flink drinken zodat ik thuis weer kon gaan plassen hahaha, en die tweede was ook positief, dus ja toen moest ik het wel geloven. Was wel een super mooi moment moet ik zeggen hoor. Juist omdat je het niet verwacht, en dan toch zwanger. Jij in ieder geval heel veel succes met testen!! hoop voor je dat ie ook positief is!!
Ik had al 3x een zwangerschapstest gedaan toen ik echt voor mijn gevoel zeker wist dat ik in verwachting was, maar was elke keer niet zo. Ik heb op mijn NOD getest in juni van dit jaar, terwijl ik een hele onregelmatige cyclus had, was hij ligt positief.. en het enige te herkennen symptoom was dat mijn navelpiercing ging ontsteken zo ineens na 8 jaar, en ik wist dat je lichaam piercings af kan stoten als je zwanger bent.. heel onwerkelijk en heb de volgende dag 3x een CB digital test gedaan waar letterlijk op stond: "zwanger" toen kon ik er niet meer om heen haha. Ik heb absoluut ook geen symptomen gehad tot aan mijn 9e week.. Dus zoals heel veel vrouwen zeggen: je voelt het gewoon, heb ik absoluut niet gehad, misschien ook omdat ik mezelf niet weer wilde teleurstellen en daarom bij voorbaat mezelf had ingepraat dat het vast toch weer niks was, was het toch echt raak.. inmiddels 24.3 weken zwanger van een gezond kleintje Spannende tijd voor jou in ieder geval nu ook! Liefs
Ik wist het al wel eigenlijk, maar durfde het nog niet. Zo was de test wel weer een fijne bevestiging. Ik had beide keren (eerst mk) al supergevoelige klieren in de linkerborst vanaf ongeveer een paar dagen na wat achteraf de eisprong was. Verder merkte ik tot week 8 helemaal niets.
Wij waren niet bezig met zwanger raken toen... Ik lag op de bank 's avonds... En voelde een soort buikspierpijn... Van mijn navel naar beneden. Ik keek mijn vriend aan en zei: "ik denk dat ik zwanger ben". We letten goed op, dus dat was onmogelijk volgens hem, maar een test de volgende dag gaf mij gelijk. Hartstikke zwanger! (MK met 5 weken 4 dagen helaas) Nu gaan we wel voor een kindje, en zul je zien dat ik nu niets voel... Maar ik wist het toen echt zeker. Ook al waren we toen echt niet bezig met een kinderwens, heel stom! Alsof de gedachte mijn hoofd inviel
Ja ik wist het!!! Heb vele behandelingen achter de rug en wist steeds dat het niet gelukt was. De 1e icsi behandeling was gelukt!! En ik wist het van te voren .
Ik dacht serieus dat de poging mislukt was, ik verloor namelijk bloed. Toen ik een test deed en een 2e streepje zag verschijnen stond ik te trillen op mijn benen. Ik had het écht niet verwacht! Waarschijnlijk was het een innestelbloeding.
Beide zwangerschappen heb ik maar een keer een test gekocht, en toen was het idd raak. De eerste keer was het na zes rondes. Daarvoor werd ik elke keer keurig op tijd ongesteld, deze zesde keer dacht ik zeker te weten dat ik over tijd was na 21 dagen cyclus. Dus kocht ik een test en die was heeeel licht maar wel positief. Mijn man geloofde er niks van omdat ik dus nog lang niet over tijd was. Blijkbaar had ik dus een voorgevoel en dacht ik daarna oprecht dat ik al drie dagen over tijd was. Tweede keer was het heel onverwacht in een keer raak. Kort na de eerste bevalling had ik nog helemaal geen regelmatige cyclus dus was ik eerst vooral bezig met bijhouden wanneer ongeveer mijn eisprong moest zijn zodat we daarmee rekening konden gaan houden. Maat toen ik ongeveer wel een menstruatie verwachtte en ik die week moe, chagerijnig was en enorme zin had in een Mactasty begon ik iets te vermoeden (bij mijn eerste zwangerschap MOEST ik naar de Mac terwijl ik normaal gesproken dat niet zozeer heb). Was idd weer raak. Tweede keer kon ik het natuurlijk meer herkennen. Bij de eerste heb ik verder niets concreet gevoeld aan mijn lijf, achteraf bij de tweede heb ik een avond in bed gelegen met enorme buikpijn die leek op menstruatiepijn. Dat was waarschijnlijk dan de innesteling want dat viel een week nadat ik vermoedelijk zwanger raakte.
Ja heb juist een testje gedaan omdat ik me zwanger voelde (slikte de pil, kindje stond niet in de planning..) en die knalde meteen een hele dikke streep. Geen idee hoe ver ik was maar dat toen dus al bijna 3 maanden Toen vielen alle kwaaltjes als misselijkheid, duizeligheid en pijnlijke boobies op zijn plek..
Bij de eerste en de derde heb ik pas een test gedaan toen ik al meer dan 2/3 weken overtijd was. Bij de eerste wilde ik gewoon uitsluiten dat ik zwanger was, omdat ik totaal niks merkte, behalve dan het gevoel dat ik al weken ongesteld moest worden (bandenpijn dus, haha). Bij de tweede wist ik het al lang voordat ik ongesteld moest worden, het voelde gewoon anders. Ik was niet eens misselijk of zo, maar gewoon 'anders'. Bij de derde was ik 3 weken overtijd, maar dat gebeurt op zich wel vaker, dus ik was niet echt gealarmeerd. We waren ook niet echt bezig om nog een baby te krijgen. Ik voelde ook niks bijzonders. Tot ik op een ochtend ineens zo misselijk werd van het brood smeren. En dat voelde wel heel erg bekend, dus toen toch 's middags maar een zwangerschapstest gedaan en die was positief.
Ik had 1 nacht overgeven (ik geef echt nooit over) en toen bijna 2 weken ziek en misselijk. Maar ik dacht dat het kwam van de pizza want mijn man voelde zich de dag na de pizza ook niet echt lekker. Maar een paar dagen voor test begon ik veel te drinken, was zo dorstig de hele tijd en maar plassen en maar drinken. Mijn man heeft diabetes 1 en vroeg zich af of ik het niet had ipv hij. En gevoelsmatig voelde ik me totaal anders. 2 dagen voordat ik mocht testen zij ik tegen mijn dat ik zeker wist dat ik zwanger ben, 2 dagen later getest en was gelijk positief
Bij de eerste zwangerschap wist ik het meteen maar dat is helaas een mk geworden. Bij de tweede zwangerschap en deze had ik dat gevoel helemaal niet en had ook niet verwacht dat mijn test in 2 seconde positief zou zijn. De hcg streep stond er eerder dan de controlestreep.
Ik heb enorme steken met de innesteling gehad ( maar dit waren bekende steken van mijn bbz). Ik ben terug gekomen van onze huwelijksreis en niet meer fit geworden. Dacht dat dit het gevolg was van de stress rondom de bruiloft en dat ik ineens rust had. Een week later begon ik ook in vlagen misselijk te worden en zag veel sterretjes, dit was nieuw voor mij. Ok begonnen mijn darmen in vlagen op te spelen. Ik begon enorm aan mezelf te twijfelen. Word ik ziek ( wat ik nooit echt ben )... Of zal het dan toch raak zijn? Dit kon ik niet echt geloven. Uiteindelijk toch een test gedaan om die onzekerheid weg te nemen deze was positief. Was toen 1 dag overrijd. Dit gebeurde weleens maar zelden. Dus ja ik heb het geweten. Maar durfde er niet aan te denken. Bij iedereen is het anders, net als het verloop van de zwangerschap.
ik voelde het zeker dat ik zwanger was, en de positieve test was geen verassing. geen symptomen ofzo, gewooon het gevoel
Ik voelde me niet anders dan anders. Maar had een raar onderbuik gevoel en had nog een test liggen die riep: doe het dan 4 dagen voor NOD een lichte streep! Tot 2 dagen overtijd heb ik getest. Ook toen nog vol ongeloof. Ruim 3 jaar verder en 2 miskramen durfte we het pas te geloven toen we de eerste echo gehad hadden.
Ik had niet zoveel lichamelijke klachten... was na de eerste keer met m'n vriend proberen om zwanger te worden overtuigd dat als het zo was, het van die keer was, voelde zo speciaal! Hij had hetzelfde en zei een paar weken lang dat hij overtuigd was dat ik zwanger was. Zo voelde ik me ook het was voor mij al een bevestiging toen ik merkte dat ik wat gekke krampjes had en ineens meer afscheiding dan normaal. Soms voelde het ineens alsof ik ongesteld zou worden, was ik ook bang voor. Pas getest toen ik bijna 7 weken was was er zo zeker over )!