In de zwangerschap. Wij luisteren wel samen naar het hartje en als de kleine schopt voelt hij altijd ook even. Verder is hij eigenlijk nergens mee bezig, terwijl ik steeds denk; oh moet dit nog kopen, hoelang nemen we kraamzorg, hoe zou de bevalling gaan etc. Snap wel dat het voor voor de vrouw anders is uiteraard. Hoe zit dit bij jullie?
Herkenbaar hoor! Ik ben zwanger van onze tweede. Maar ook bij de eerste was het niet anders. Het voelen van de baby weet hij nu ook wel, zelfs dat vind hij niet echt boeiend meer . Momenteel zijn we bezig met het geboortekaartje; voor mij doet hij nog een beetje 'alsof' en geeft wel zijn mening, maar echt samen een kaartje uitzoeken is er niet bij; lieverd wat jij de mooiste vind... Voor mij doet hij allemaal nog een beetje alsof het hem ook allemaal bezighoudt haha. Maar ik snap het wel, hij wil gewoon graag dat de kleine meid komt en ik weer mezelf kan zijn .
Wel herkenbaar bij de vader van mijn twee zoons. Wij waren errug jong nog. Hij was er niet echt klaar voor. Alles heb ik alleen gedaan. Bij de tweede bevalling was hij te laat omdat hij werken iets belangrijker vond. Nu heb ik een andere partner. Hij is 32 en heeft nog geen kids. Samen zijn we nu 23 weken zwanger. De lieve schat is er zooooooooooooo mee bezig dat het soms eng is. Voorbeelden: Tijdens het proberen zwanger te worden kwam hij met : Schat misschien moet ik een haak in het plafond maken zodat er echt niks uitloopt. Ik las op internet dat ...... (zat uren te googlen) Toen was ik zwanger : 1 seconde na de test liep hij tegen mijn buik te praten. Hij kwam in week 2 al met een lijstje "wat nog te doen" aanzetten. Toen mochten we heen voor de eerste echo 7 weken zwanger: We gingen naar de echo kamer waar de mevrouw zei ga maar liggen. Wat denk je ? meneer wil gaan liggen. Hij had voor de echo al gekeken op internet en in boeken wat je zou moeten zien en hoe je kon zien dat alles goed zat. Hij doet niks anders als heel de dag met zijn hand op mijn buik zitten als hij thuis is. Vraagt om de 10 minuten hoe gaat het? Hij praat soms wel een half uur tegen de kleine. Heeft het nu al met de verloskundige over zijn rol tijdens de bevalling. Hij wil graag zijn dochter op de wereld zetten. Meubels, kinderwagen, wiegje, kinderkamer, naam, geboortekaartje hij komt overal als eerste mee. Het is zooooooooooooo lief, maar soms ook wel een beetje eng! hihi.
Ik heb ook onwijs geluk met mijn man als aanstaande papa! Vanaf dat de test er was was hij misschien nog wel uitzinniger dan ik zelf( ik moest even reality-check met mezelf doen! Huh? Meteen raak? Hoe kan t??) hahaha... Daarnaast gaat hij mee naar elke echo (in ziekenhuis en de pretecho's) en is hij aanwezig bij elk gesprek met de gyn (ook al duren die maar 10 min). Dat waardeer ik echt enorm! De kinderkamer hebben we al vrij vroeg gekocht, maar ik had zoiets die kunnen we wel over een tijdje opzetten. We hadden de kamer net thuis en hij zette hem de dag erna al helemaal klaar. Daarnaast hebben we zowel de kleine als grote aankopen samen gedaan en uitgezocht. Kleertjes (we krijgen een jongen dus veel Stoer!-kleding wilde papa), de Bugaboo, Box etc. Geluk heb ik wel dat we in de buurt wonen van de grote babywinkels (Babydump, Prenatal en Babypark) en dat mijn man dichtbij huis en ziekenhuis werkt (eigenlijk beetje in the middle van die 2!) dus wij hebben ook de gelegenheid om samen deze dingen te kunnen doen. Daarnaast is hij echt heel zorgzaam aangezien ik erg ziekelijk ben tijdens mijn zwangerschap. Kopjes thee, beschuitjes etc. Ook neemt hij mij veel werk uit handen, dat is ook erg prettig. Als kleine man schopt is papa er direct bij! We hebben geen angelsound, maar als we bij de gyn zijn is er altijd de hartslag even te horen en dan zie ik het geluk in zijn ogen stralen. Manlief is er bij mij dus erg bij betrokken, waar ik zelf erg dankbaar voor ben. Gewoon het is echt ons kindje en onze zwangerschap, waarbij we samen alles doen. Heerlijk . Moeilijk om niet nog steeds dolverliefd te zijn op hem!
Mijn vriend is hel betrokken, we komen uit de medische molen en hebben al een stuk of 8 echo's gehad..hij gaat iedere x mee, vind het geweldig en hij moet er niet aan denken dat die een echo mist. hij vind het zelf ook super leuk om dingen te kopen en we gaan ook samen winkelen enzo voor spullen...maandag hebben we geslachtsbepaling en en we kunnen beide niet wachten zijn zo benieuwd wat het word en zin om kleertjes te kopen. hij is al begonnen aan de babykamer, wat al kan gebeuren tenminste. En hij is heel lief voor mij! moet er eerlijk gezegd ook niet aan denken om alleen in de zwangerschap te staan , je kiest er toch samen voor en vind ook dat je er samen voor moet gaan.
Mijn man is heel erg betrokken MAAR dat moest echt groeien. Toen er nog niks aan mn buik te zien was begreep hij het echt minder. Pas vanaf het moment dat we de geslachtsbepaling gehad hadden werd het voor hem duidelijker en werd hij zo betrokken. Nu merk ik ook dat hoe dichter we bij de uitgerekende datum in de buurt komen hoe meer hij tegen de baby in mn buik praat en hij wil sinds kort ook echt alles in huis klaar hebben...mannelijke nesteldrang. Maak je niet druk als hij niet zo veel interesse lijkt te tonen. Mijn man zei dat hij het echt geweldig vond in het begin ook, maar het zo nieuw was allemaal dat hij er echt in moest groeien schattig toch . Sommige mannen krijgen pas echt het gevoel na de geboorte heb ik hier op t forum wel eens gelezen.
Mijn man was er ook niet echt mee bezig hoor, zeker niet bij onze eerste. Een eerste kindje is sowieso nogal onwerkelijk al helemaal voor een man. Nu met de tweede lijkt hij zich veel bewuster van het feit dat er echt een babytje gaat komen, ik trouwens ook. Hij is er bij beiden nietzo mee bezig verder tijdens de zwangerschap hoor, hoefd van mij ook helemaal niet eigenlijk. Hij gaat mee bij elke echo en is wel geintresseerd als ze druk beweegt en nog wat persoonlijke dingetjes. Kraamzorg en kleertjes, spulletjes, vk afspraken, is echt echt mijn afdeling hoor. Ohja en hoe groter mijn buik werd hoe meer hij ermee bezig is, 16 weken is echt erg vroeg voor een man om er echt iets bij te voelen meestal.
Mijn vriend is ook betrokken, maar met mate Toen we aan het klussen waren, had hij het er bijna nooit over.. 'we zien het dan wel' was meestal zijn antwoord. Toen ik net zwanger was, was hij blij. Hij liet het niet zo merken (stiekem kwam het doordat hij erg bezord was of alles wel goed zou zijn.. de schat ), hij zei steeds, we wachten eerst de echo af. Na de 12 weken echo (toen hij zag dat de kleine armpjes en beentjes had en flink spartelde en bewoog) werd hij wat enthousiaster. Hij zei ook steeds dat hij het leuk vond dat wij papa en mama zouden worden, maar dat hij evengoed erg bezorgd was. Na de goede 20 weken echo en toen ik duidelijk een zwangere buik kreeg, werd hij steeds betrokkener. Hij is tot nu toe (op 2x na) bij iedere controle van de VK geweest en mee gegaan naar alle echo's. Hij is nu zelf de babykamer aan het maken (hij is interieurbouwer) en we hebben samen de kleuren uitgezocht. De naam heb ik uiteindelijk uitgezocht.. maar moet wel zeggen dat ik net zo lang door heb gezocht, totdat hij hem ook leuk vond of eraan gewend was al met al is hij wel betrokken! Hoe dichter het bij 29 december komt, hoe betrokkener hij wordt Echt geweldig! Hij praat nog niet tegen mijn buik en legt af en toe uit zichzelf zijn hand op mijn buik. Ach, alle mannen zijn verschillend en gaan er anders mee om. Wij ervaren het heel anders, omdat wij vanalles voelen... en straks hebben we allemaal een super-daddy!
HUH??? Ik wist niet dat mijn man ook met jou getrouwd was? Mijn man is bijna PRECIES hetzelfde!! (behalve met praten, dat doet hij weer wel en hand erop leggen doet hij weer niet, maar dat kan komen omdat het nog niet voelbaar is aan de buitenkant)
Ah ja... Hier vind vl.. het heel leuk allemaal.. maar echt super veel zelf onderzoek doen doet hij niet... als ik dan kom met mijn ervaringen van mijn vorige zwangerschap( zij is niet van hem en dit is zijn eerste eigen kindje en dus ook zwangerschap)... dan luistert hij wel heel lief of geschrokken... als ik dan zeg.. ga zelf ook eens wat opzoeken.. dan zegt hij.. nee ik leer toch van jou?.. hahaha Hij is verder wel super lief voor mij... theetjes maken, broodjes smeren, helpen in huis.. naja echt heel veel.. dus dat is echt super.. En hij begint nu ik steeds verder in de zwangerschap kom toch steeds meer enthausiast te worden... helemaal trots bij het uitzoeken van de kamer... maar met de aankleding houdt hij zich dan weer minder bezig.. misschien omdat het een meisje wordt en hij vindt dst hij daar geen verstand van heeft.. ik maak me niet druk.. tis een lieverd.. en hij maakt zich natuurlijk ook druk om het nieuwe ouderschap... al ben ik soms heel hormonaal.. en kan ik heel boos worden als ik vind dat hij zich niet genoeg inleeft.. hahahh..
wahahaha ik moest echt even schakelen met wat je bedoelde Hebben we twee dezelfde mannen Zijn echt schatten he?
Haha ja, hij is echt een lieverd hoor (op zijn lompe momenten na) en gerust wel betrokken, maar laat het niet echt merken. Hij is een stille, dus praat er alleen over als ik er zelf ook over begin en dan vindt hij al gauw dat ik het er weer teveel over heb (mannen....).
yep.. ook dat is herkenbaar haha Of als ik het erover heb, begint hij gewoon over iets anders.. Ach ja.. mannen..
Oh, dat heeft die van mij niet, hij zegt gewoon dat ik er nu wel weer over op mag houden. Maar wat ik wel heel lief vind is dat hij uit zichzelf nog wel eens een boek uit de bieb meeneemt dat over toekomstige vaders gaat. Of dat hij af en toe tegen mijn buik praat van: "Joehoe! Wil je je moeder niet zo op haar blaas trappen?" Of dat hij laatst thuiskwam van zijn werk (hij werkt in de supermarkt) en dat hij zei: "Ik heb een advertentie gezien van een badstandaard, zal ik morgen erover bellen?" Helaas bleek de standaard al weg te zijn, maar hij kijkt normaal NOOOOOIT naar de advertenties die er hangen!!
Mijn man is op zijn eigen manier betrokken. Hij gaat mee naar elke echo (zijn er nogal wat geweest i.v.m. groei) en als de kleine heel druk is, voelt hij op mijn verzoek aan mijn buik. Zodra ik zijn hand loslaat, laat hij ook los en gaat hij verder met wat hij aan t doen is. Wel zegt hij dan "mooi he" of iets in die richting. Hij weet niet precies hoeveel weken in zwanger ben, maar vandaag na mijn laatste werkdag voor mijn verlof stond hij er wel met een grote bos bloemen! In huis neemt hij ook heel veel van me over i.v.m. bi en hij is extra actief met onze dochter van 2,5 omdat ik dat niet meer kan. Hij vindt zwanger zijn erg ontastbaar en hij vindt het vooral rot dat ik er zoveel pijn van heb. Als de kleine man geboren is begint het voor hem, maar het aller leukste vindt hij het wanneer ze wat ouder zijn! hahha mannen...
Er is hier een duidelijk verschil te merken met de eerste zwangerschap en deze zwangerschap. Hij is er nu veeeeeel minder mee bezig. Bij zoon zei hij iedere avond bijv. " welterusten mooi boy" tegen mijn buik. Zoiets heeft hij nu nog nooit gedaan. Ik moet hem nu ook vragen om aan mijn buik te zitten en als ik zijn hand er op leg omdat de baby schopt heeft hij vaak geen geduld en heeft hij hem er weer vanaf voordat de baby weer schopt. Ik vind dit heel jammer en zeg dat ook wel eens tegen hem. Het is nu alleen wel zo dat hij in een onwijs drukke periode zit met een opleiding naast zijn 40+ urige werkweek. Dit zorgt voor heel veel stress bij hem en dat merk ik ook wel aan hem. Van de week zijn we een dagje naar da sauna geweest dan is hij ontspannen en merkte ik meteen dat hij er meer mee bezig was en bijv heel de tijd mee heeft zitten denken voor een naam.
Mijn man is enorm enthousiast en betrokken. Heeft in gedachten al een hele kinderkamer ingericht en is enorm bezorgd, omdat ik zo beroerd ben. Heel lief en leuk maar soms ook een beetje benauwend. (zelf heb ik een beetje ruimte nodig) Maar goed, ik vind het toch wel heel leuk dat hij zo enthousiast is, hoop alleen dat hij het blijde nieuws nog even "onder ons" kan houden.
Ik vind het wel leuk om te horen hoe mannen toch best veel op elkaar lijken Ik bedenk me nou net, dat hij wel de eerste van ons tweeen was die de baby-reclame-folders door nam Oh en hij ging helemaal los met het zoeken naar een Aerosleep op Marktplaats, terwijl hij normaal noooooooit achter de pc/laptop zit haha en toen uren achterelkaar <3 Dat zijn van die leuke kleine dingetjes
mijn man is er ook niet echt mee bezig nog, bij de eerste ging hij wel mee naar elke controle enzo, en hebben we veel samen geregeld, maar hij had toen geen werk, en is nu amper thuis dus hij kan ook niet zo veel nu. maar de eerste echo en de 20 weken echo wil hij wel persee mee, en hij is wel begonnen met de babykamer schilderen enzo, verder regel ik nu alles ook zelf. ik heb ook nog niet echt een buik, en ik voel de baby nog niet echt, dus hij kan er ook nog niet zoveel mee nu hij is wel bezorgd als hij bv op zondag ziet dat ik mijn zoontje van 3 even optil dan zegt hij meteen dat moet je niet doen hihi, maarja door de week zie ik hem bijna niet, en moet ik ook alles alleen doen ook de zwaardere dingen maar hij zal wel denken dat dat allemaal vanzelf gaat ofzo haha