Mijn dochter is nu 2 jaar en een maand, en sinds haar geboorte heeft ze maar een enkele keer doorgeslapen. Toen ze een baby was, kwam dat door de nachtvoedingen, maar nu is het anders. Ik vroeg me af of iemand dit herkent en of iemand tips heeft? Want ik ben zoooo moe zo langzamerhand ben ik wanhopig aan het worden. Ze gaat rond 19 uur naar bed en valt dan gewoon in slaap. Maar rond 22 a 23 uur (wanneer ik ongeveer naar bed ga) wordt ze voor de eerste keer wakker. En dit gaat zo maar door, uur na uur. Als het tegen zit, is ze zo'n 8 keer wakker 's nachts; zit het mee dan 'maar' 3 keer. Meestal ga ik kijken omdat mijn man er doorheen slaapt, of hij gaat wel maar dan duwt mijn dochter hem weg en roept hard om mama Er lijkt nooit echt wat aan de hand te zijn. De temperatuur op haar kamer is normaal, ze is niet te warm of te koud. Ze heeft ook eigenlijk nooit een poepluier 's nachts. En ziek is ze ook vrijwel nooit. Ik leg haar maar recht in bed en knuffel haar even en vraag: ga je weer slapen? Ze zegt ja en slaapt weer verder. Soms is het zelfs voldoende als ik alleen mijn hoofd om het hoekje van de deur steek en vraag of ze weer gaat slapen. Wel fijn natuurlijk dat ze dat meteen weer doet, maar ik ben klaarwakker. Daarbij slaap ik zelf slecht in, dus ben ik eenmaal in slaap, dan word ik al snel weer wakker van het volgende geroep. We hebben haar ook wel laten huilen, maar ze raakt dan alleen maar overstuur en gaat harder en harder huilen. Ik vind dit ook erg moeilijk om te doen. Maar wat nu? Ik dacht eerst dat het een fase was, maar het lijkt meer een gewoonte die maar door en door gaat. Is het dan verlatingsangst? Dat ze 's nachts wakker wordt en zich realiseert van: oh jee ik ben alleen? Hoe hier uit te komen? Ik wil zo graag mijn slaap terug.
Mja ik wil niet je hoop de grond in boren.. Maar hier duurde het tot ze zindelijk was 's nachts. Al hebben we in die tijd het aantal keer per nacht wel weten terug te brengen tot 3-4 keer gelukkig Maar dan nog.. Slopend natuurlijk. Of je nou 2 jaar niet slaapt of 3 of 4.... Je bent gewoon op.
Herkenbaar, mijn zoontje heeft dat 2 jaar en 3 maanden gehad. Totdat hij bij z'n zusje op de kamer gelegd werd, toen was het over. Hij was gewoon bang alleen op de kamer. Nooit aan gedacht hoor, al hadden we van alles in ons hoofd gehaald en uit geprobeerd. Sterkte, ik weet hoe vermoeiend het is! Echt een goede tip heb ik niet, heb je het al geprobeerd met een lampje bv op de kamer of op de gang? Deur stukje open laten staan? Succes hoor! Ik hoop voor je dat ze snel lekker door gaat slapen.
ik kan je een handje geven. ben ondertussen kapot van vermoeidheid aangezien mr gewoon zn kamertje uit blijft komen. laten huilen, boos worden, lief vragen, niks helpt! vannacht ben ik tot half 2 in de weer geweest en toen heeft ie t eindelijk opgegeven hier is Max 2 jaar en 3 maand. nu ben ik de techniek aan t toepassen van te nanny steeds terug leggen. eerst zeggen dat ie moet slapen, 2de keer nogmaals en vanaf de 3de x zeg ik niks meer, kijk m niet aan en blijf m stug terug leggen in de hoop dat t snel voorbij gaat. ik weet echt niet meer wat te doen. zit er aan te denken om nijntje slaaptrainer te kopen maar stel je voor dat t niet werkt? ben ik mooi 40 euro kwijt dus durf t nog niet zo goed aan iig succes . helaas weet ik precies hoe je je voelt
Vermoeiend he. De oudste was regelmatig 's nachts in de weer en de jongste is nog steeds in de weer. Vannacht ook naast d'r bed gezeten, want toen moest ze weer poepen. Toen de oudste naar de basisschool ging was het ineens over. Ze slaapt nu gewoon door. Soms word ze weleens wakker hoor, maar het is een stuk minder. Mijn hoop is dus daarop gevestigd. Nog anderhalf jaar doorbuffelen.
Hier ook het geval en ben de kleurstoffen en aan het verminderen. Heb zelf het idee dat het daar weleens aan kan liggen. Onze zoon is zindelijk en ook nog steeds s nachts wakker. Dus dat was hier niet de oplossing. Hij is 2 jaar en 9 maanden.
Ben blij te horen dat ik niet de enige ben. Sinds drie-vier weken hier ook problemen. Wil nog niet eens gaan slapen. Wij denken dat het aan het slaapje tussen de middag ligt dus gaan we die van de week op niet school dagen schrappen.
Oh dat klinkt allemaal hoopgevend hihi Iig wel fijn dat ik niet de enige ben *hugs* Ze heeft trouwens wel een tijdje bij haar broer op de kamer geslapen, maar daar ging het net zo. Plus dat ze hem al om 6 uur 's ochtends wakker maakte. Dus toen hebben we haar maar weer apart gelegd. Nachtlampje zou ik nog kunnen proberen
Doet ze nog een middagslaapje? Hier ook tot 2 jaar slecht geslapen. Vooral inslapen was bij haar problematisch (kon uren duren). Met 2 jaar middagslaapje afgeschaft (vanaf 1,5 was dat ook al regelmatig drama) en sindsdien slaapt ze als een roosje. Ook hebben we haar vanaf 11 maanden consequent slaaptraining gegeven, wat absoluut hielp bij haar. Gewenning speelde zeker mee. En dat was niet puur alleen even laten huilen, want dat had ik daarvoor al zo vaak gedaan. Maar een hele consequente aanpak, duidelijk zijn wat je van haar verwacht en je daar ook aan houden. Hier dus een combinatie van gewenning, (daardoor) overprikkeling, minder slaap nodig (overdag) dan ik dacht. En op die manier kreeg ze ook weer meer structuur en rust. Overigens vond ik dat ze dat middagslaapje echt nog wel nodig had, want anders was ze hartstikke moe in de namiddag. Maar liever dat dan al dat gekrijs rond het slapen!
hier word juist erg heftig gereageerd op kleurstof dus die krijgt al sinds 2 maanden niet meer dus daar kan t hier helaas niet aan liggen
onze jongste heeft ook altijd slecht geslapen zowel in slapen als doorslapen. Korte versie: bij ons bleek het dus aan haar oren te liggen. Vaak gaf ze geen pijn aan maar na lang zoeken enz buisjes gekregen en probleem was grotendeels over. succes, is zo slopend!
Julie is 3 jaar en 3 mnd en zij slaapt nog steeds maar zelden helemaal door... 's Avonds slaapt ze meestal wel goed, maar bij inslapen moet ik erbij blijven zitten, gaat dan wel vlot. Als ik van haar kamer afloop, word ze compleet overstuur. Rond middernacht (spookuur noemen we dan inmiddels) gaat ze huilen, al slaapt ze nog half. Vaak wel vrij makkelijk gerust te stellen, maar dat duurt maar kort. Zo loop je dus de hele nacht op en neer en slapen wij ook niet meer. Dit heeft ze vanaf babyleeftijd al gehad. We hebben al veel geprobeerd, alles zonder effect. Sticker als ze in eigen bed blijft, ritueel met pop in haar poppenbed naast dat van Juul, nachtlampje, Nijntje slaaptrainer.... Wij zijn er niet van om dat kleine meisje helemaal over de flos te laten gaan en bang te laten worden. Haar karaktertje is zo, dat we echt denken dat het haar een angstig kind zou maken als wij haar ''s nachts de veiligheid van onze aanwezigheid niet bieden. En omdat wij ook moeten slapen, pakken we haar regelmatig 's nachts bij ons in bed. dan slaapt iedereen (wij hebben daar geen moeite mee) en houden we het allemaal een beetje vol.
Hier eerder geen problemen maar sinds een aantal weken wel. Nu hebben we sinds twee dagen de methode dat de deur open mag blijven mits uk niet van de kamer af komt. Helaas is dat niet gelukt maar als we even bij de deur wachten dan slaapt hij vrij snel in ... dit komt waarschijnlijk door de klassieke (rustige) muziek op de achtergrond. We hadden zo'n mobiel boven de box hangen en nu hebben we dus dat muziekje aan staan (ongeveer 15 min) en dan als uk rustig is dan hoort hij die muziek ... we hebben het idee dat het helpt. We hebben het wel hoog in een open kast liggen zodat het geen speelgoed wordt! Misschien kun je eens proberen een zacht muziekje op te zetten wat na een tijdje dus stopt ... zo worden ze rustig ... althans uk van ons!