Wij zitten ook geen uren aan tafel. Hij zit nu sinds een maand of 7 in de Tripp trap zonder beugel. En sindsdien is het een drama. Vanaf de geboorte zitten hier de kinderen ook aan tafel en nu zit de jongste ook nog 'vast' in haar stoel en gaat er ook niet uit als wij nog niet klaar zijn. Maar nu hij dus zelf van tafel kan is het continu dat hij van tafel gaat. Ik zal er eerst samen met mijn man over hebben, eerst samen op een lijn zitten. En dan hem corrigeren. Zal inderdaad niet zo makkelijk gaan in het begin. Hier overigs met uiteten, gaan wij regelmatig met hem een stukje lopen, tussen de gangen door. Hier mag hij ook absoluut niet rennen tussen de andere mensen en tafels door. Echt een bloedhekel aan.
Onze zoon is twee en hij moet ook gewoon aan tafel blijven zitten. Dat is soms moeilijk voor hem. Maar wij hebben het vanaf begin zo gedaan. (Tot een paar maanden geleden had hij nog geen keus natuurlijk, toen kon hij zelf de stoel niet uit.) Maar zodra hij dat wel kon, zijn we gelijk duidelijk geweest hoe we het wilden hebben. En hij vind het prima hoor! Als we uit eten gaan, kijken we even naar de locatie. Bij een pannenkoekenhuis o.i.d. mag hij spelen zolang er niks op tafel staat. Bij een meer 'volwassen' restaurant zorgen we dat we een klein speelgoedje en boekje bij ons hebben, in geval van nood eventueel de iPad (pas na het hoofdgerecht). En soms lopen we even een rondje samen met hem, zodat hij kan rondkijken. Maar dan mag hij dus ook niet 'los' van tafel.
mijn dochter zit ook niet graag en avondeten eet ze al een hele tijd niet. We praten wat aan tafel of oefenen met tellen (ik noem maar wat) of zingen een liedje. Is ze het niet altijd mee eens en gaat dan zitten wiebelen maar ze blijft hoe dan ook aan tafel.. ze dat gewoon moet kunnen en wij zijn daar erg consequent in, zitten = zitten.. het is maar twee keer per dag, de rest van de dag kan ze gewoon lopen, springen, spelen etc
Hier ook altijd al aan tafel blijven zitten. Eigenlijk nooit een probleem geweest. Ze eet graag. Soms gaat ze wel eens aan de wandel, meestal dan tijdens de lunch ofzo. Dan geef ik wel aan dat ze mag komen zitten, anders krijgt ze niet meer. De hele tijd op en neer lopen vind ik echt irritant, ook scheef op dr stoel zitten/hangen ofzo. Maar over t algemeen is het niet echt een discussiepunt en blijft ze gewoon netjes zitten.
Herkenbaar! Bij onze dochter is de beugel sinds kort van de Tripp trap en sindsdien probeert ze het ook nogal eens. Omdat ze het altijd al gewend was (om ca. 20 minuten bij ons aan tafel te zitten), zijn we er gelijk streng op geweest en het gaat nu al een stuk beter. Ze weten het drommels goed hoor, als ze 3 zijn . Onze dochter had ook echt zo'n ondeugende blik van: 'Hé, dat is leuk, ik kan nu ook gewoon weglopen m'n speelgoed opzoeken' .
hier blijft iedereen aan tafel zitten tot iedereen klaar is met eten. en dan kan 20 min zijn maar ook een ruim uur. ze hebben beide te blijven zitten. sowieso staat de tv niet aan tijdens het eten en word er ten alle tijden aan tafel gegeten
Maar heb je er zelf problemen mee dan dat hij steeds van tafel gaat? Zo ja, dan kun je er inderdaad iets mee gaan doen.. Zo niet, op z'n 16e zal hij heus niet meer 8x opstaan om te gaan spelen tijdens het eten..
Dan moet het ons toch ook lukken. Ik lees alleen maar dat elk kind keurig aan tafel zit. En het is echt geen vervelend kind. Ik ga er morgen maar meteen mee beginnen. Benieuwd hoe die reageert.
Zoals je inderdaad zelf al een beetje proeft is het inderdaad zo, dat ik er weinig problemen mee heb. Ik ben namelijk bang, dat als ik hem dwing aan tafel te zitten, dat hij uit protest zijn eten laat staan. En hij eet al zo weinig. Nu gaat het op een speelse manier, de sfeer is gezellig en hij eet. Ik werd er eigenlijk op gewezen door mijn schoonzusje. Haar kinderen zitten ook keurig aan tafel en toen vroegen mijn man en ik het ons af. Zijn wij te soepel? Kunnen wij inderdaad van hem verlangen dat hij gewoon blijft zitten en eet.
Dat doen we hier ook. Zoon en 1 dochter eten best snel en zijn vrij snel klaar. Tweede dochter eet echt veel langzamer, het is geen luiheid, maar ze kauwt haar eten ongeveer 30 keer en pakt pas de volgende hap als haar mond helemaal leeg is (dus ook eerst alle kruimeltjes tussen de tanden doorslikken). Dit duurt dus meestal 2x zo lang als het eten bij haar (behoorlijk proppende) broer en zus. Dus zij mogen van tafel als ze klaar zij, hun zus blift door eten, en heeft hier gelukkig geen problemen mee. Als zij klaar is hebben wij meestal onze koffie al op, en roepen we de andere twee terug voor het toetje (indien van toepassing)
Ons zoontje blijft ook niet altijd zitten. Vaak wel, maar soms niet. Het is hier iig geen harde regel. Hij heeft ook geen interesse in eten en ik ben eigenlijk al blij als we zonder gezeur kunnen eten. Soms houdt dat in dat hij eerder van tafel gaat. Wij gaan eigenlijk nooit naar een restaurant met de kinderen. Daar eten ze te slecht voor. Alleen een pannenkoekenrestaurant is nog te doen. Dan gaan we dicht bij de speelhoek zitten en mogen ze gaan spelen als ze klaar zijn met eten. Ik denk dat het bij ons al veel zou schelen als hij met smaak zou eten. Als we iets eten wat hij wel lust, blijft hij prima zitten.
Herkenbaar. Tijn is ook zo'n slechte eter! Alles eet hij met lange tanden. Behalve chips, koek en friet.
Wat jammer.. hier een dametje wat ook geen gemakkelijke eter is maar gelukkig lust ze wel pasta's bijvoorbeeld.
Hier ook een slechte eter in huis maar ik ga er niet mee zeuren, bied het aan en eet hij het niet tja dan niet. Maar ook hier niet de harde regel van je moet blijven zitten aan tafel als hij er klaar mee is dan laat ik hem rustig van tafel gaan soms zit hij 2 minuten en soms 20, ik heb daar geen moeite mee, tot grote frustratie van de familie want die vinden altijd dat hij moet blijven zitten ook als er met een uitgebreide brunch of diner al ruim een uur ana tafel is gezeten en daar pas ik dus echt voor. Heb geen zin in drama om zulke dingen. Hij blijft steeds langer zitten en gaan we uit eten dan blijft hij keurig zitten en is hij erg onrustig dan vraag ik nog een kinderstoel voor hem en zet hem vast , maar meestal is dat helemaal niet nodig en zit hij keurig en vind alles boeiend. Ik ben van het komt wel goed, heb geen zin in dwingen aan tafel want dan weet ik zeker dat hij niks meer eet, dus dit werkt voor ons.
Hier blijven beide kids aan tafel totdat wij zeggen dat ze van tafel mogen. Nu zit de jongste nog in de kinderstoel maar vraagt het netjes of ze van tafel mag als ze klaar is. We wachten allemaal op elkaar. TV staat zachte en beide kunnen geen TV zien vanaf hun positie. Vind dus dat een kind van 3 ook aan tafel moet kunnen blijven.
Dat lust hij ook wel. Net als rijst. Maar het is meer een lekkere eter. Maar hier houden wij uiteraard flink de rem op. Anders eet hij alleen de ongezonde dingen.
Bij ons is dit altijd al een regel. Tot ze een jaar 2 of was zat ze gewoon vast in de kinderstoel, of in ieder geval met zo'n blad ervoor. Nu zit ze los, maar voorwaarde is wel dat ze blijft zitten. Er mag geen speelgoed aan tafel, dus het is echt even tijd om te eten en verder niet. We kletsen wel gezellig, en proberen het leuk te houden, en niet te lang. Ze mag ook vaak het toetje pakken als ze klaar is, en soms mag ze wel eerder van tafel als we wat langer aan het eten zijn.