He meiden, Ik liep ook bij het LUMC. Ik ben vreselijk behandeld. Het begon in 2008.... We kregen in Aug en intake gesprek. We probeerde al een jaar zwanger te raken. Die dag kregen we de gebruikelijke onderzoeken. De maand erna weer bloedprikken om te kijken of ik een goede eisprong had. Die had ik namelijk in aug niet gehad. Mijn bloedwaarde was echt heel hoog. Wat bleek ik was zwanger. Ik belde het zkh op om te vertellen dat ik zwanger was. Ik hoefde niet te komen, ik moest maar een verloskundige bellen. Ik belde ongeveer rond 6 wk het zkh om aan te geven dat ik verging van de pijn.... oh gelukkig bandenpijn.. en ja hoor ik net 7 wk en het bloeden met heftige pijn begon (15 okt). Ik naar het spaarne, daar kreeg ik de vraag of ik wel zeker wist of ik zwanger was...mijn baarmoeder was leeg. We moesten maar het lumc bellen voor controle echo. Dat was dus 2. wk later. Het weekend na mijn miskraam viel ik flauw van de pijn wij dus het zkh bellen en toen kreeg ik te horen...dat het zeker mijn eerste mk was en dat doet pijn werd mij verteld. Gelukkig had ik mijn afspraak staan (27 okt). Echo en bloedprikken. Ik was mooi schoon..toen belde het zkh. Hij gaf aan dat een bbz er nog in zat maar dat was zoooooo kleine kans dus ik moest me geen zorgen maken. Toen werd ik gebeld dat mijn HCG te hoog was of ik de 29 weer bloed wilde laten prikken en ja hoor ik kreeg om 20.00 uur een telefoontje dat ik me moest melden om 6 uur want mijn hcg was gestegen. Ik ben dus aan mijn bbz geopereerd. de dag na de operatie was mijn waarde iets gedaald. die maandag moest ik terug voor bloedprikken en ja hoor weer gestegen. We werden gebeld dat we met spoed moesten komen. Ik nam mijn zus en man mee.... we zaten nog niet in onze stoelen en toen kreeg ik te horen dat ik methotrexaat (soort chemo) zou krijgen. Ik huiken mijn zus schelden dat het zo naar binnen werd gebracht. Wij ons de dag erna melden komt de arts die de operatie heeft gedaan en dat was het niet eens met de mtx. ze wilde nog een keer bloedprikken en ja weer gestegen maar niet veel. Ik mocht dus kiezen wat ik wilde. Nou ik wilde geen mtx. Ik heb toen tot 19 dec om de dag bloed moeten prikken tot dat het nul was. Gelukkig daalde het maar heeel langzaam. in April kreeg ik een kijkoperatie. De arts vertelde dat ik gelijk moest vrijen want de kans ik groter op een zwangerschap en dat klopte ik raakte zwanger en dit eindigde in een mk (ik denk dat ik toen een wondje had in mijn baarmoeder en zo mijn anti-spermalichamen hebt ontwikkeld of bij mijn bbz. We zijn toen overgegaan naar MCK en ik kreeg iui in nov 09 ik raakt gelijk zwanger... Ik kreeg de bekende pijnen weer dus ik ben met spoed naar het zkh gegaan toen kreeg ik te horen dat het mijn darmen waren. Ik naar de ha en die zei nee je darmen zijn schoon..... dezelfde avond begon ik heftig te bloeden en de pijn oooo vreselijk. Mijn zus, mijn man en ik naar de eerste hulp. we hebben 4 uur zitten wachten en eindelijk kreeg ik een echo. Er zat veel bloed in mijn baarmoeder. Gelukkig eiste mijn man en zus voor een opname. Ik werd opgenomen. De dag erna werd ik in mijn truitje en onderbroek naar beneden gebracht...gewoon bij de echo kamers...zat dus vol met patienten. Ik huilde en voelde me zo vreselijk..toen kwam de echo en idd mijn linker eileider zag er niet goed uit. In de tussentijd kwamen mijn zus en man naar mijn kamer. Een arts in opleiding kwam vertellen dat ik naar huis mocht. Mijn lichaam zal de bbz wel zelf opruimen. Mijn zus pakte haar jasje en zei,"meisje, haal jij je baas maar, je komt net kijken!" Nou de baas kwam en die vertelde dat ik moest blijven..ik had sinds di niet meer gegeten en elk uur deden ze hun controles tot dat op donderdag de verpleegster niets zei over mijn controle. Ze rende weg. Binnen 10 moest ik naar het OK. Ik had wel pijn maar ik dacht dat het normaal was...Ik had dus een inwendige bloeding. Eileider was dus verwijderd.
Het lumc vertelde dat ik weer kon gaan proberen..raakte van links zwanger via iui en dat eindigde met 10 wk in een ma. LUMC bleef zeggen pech pech pech... Daarna kwam ik bij een lieve arts dr B van herhaalde mk terecht. Helaas kon ze niet helpen omdat ik in de mmm zit. Ik heb dus erna nog een paar mk gehad die het lumc ook onder pech gooide. Ook met de uitslagen van Gent. Dr B geloofde in immuum problemen maar niet zozeer bij MK. Tijdens mijn laatste mk wilde ze me niet helpen omdat ik daar niet onder behandeling loop. Mijn HA heeft gebeld en toen mocht ik komen. Nog steeds noemen ze het pech Mocht ik zwanger raken ga ik naar het diac voor de bevalling etc. Soms wil ik gewoon een boek schrijven en andere er proberen mee te helpen. Ik heb zoveel verdriet gehad door dit zkh. Het ergste was dat 1 van de herhaalde mk poli tegen mij zei,"gelukkig ben je niet de enigste!" Ik kon toen alleen maar huilen. Nu en jullie herkennen het misschien wel, walg ik van mijn eigen lichaam
Vreselijk Butterfly, ben er stil van. Wat een k ervaring..... Het spijt me dat ik deze herinnering bij je naar boven heb gehaald. Alhoewel je zoveel onmenselijks niet meer kan vergeten. Wat een stommiteiten... Knuffel.
puckje thanks meid... ik hoop dat dit gewoon bij bij andere gaat gebeuren.... vreselijk zijn sommige zkh
Ja echt vreselijk. Je durft eigenlijk geen enkele arts meer te vertrouwen en je kan dus niet meer iedereen aan je lichaam laat komen. Het ergste is dat dit soort artsen je kansen op een gezonde zwangerschap gewoon kunnen bepalen en je afhankelijk bent van hun zorg wanneer je het meest kwetsbaar bent. Mocht het tot een curettage komen dan zal ik ook naar Gent of Hoofdorp gaan gewoon omdat ik niemand meer aan m'n lichaam durf te laten zitten. Behalve de artsen die elke dag andermans troep en ellende aan het herstellen zijn zoals dokter E. En dokter de S. Wat een fantastische man en zus heb je trouwens. Goud waard. Liefs
dat heb ik zeker...je weet dat ik een van een eeneiige tweeling ben. Nou mijn zus is heeeeeeeeeeeeel beschermend over mij. Soms gaat ze daarin te ver..maar wel handig.
Dat wist ik niet, wat mooi! Daar was ik vroeger als meisje zo jaloers op!!! Leek me zo gezellig. Te beschermend is niet fijn maar wel heel belangrijk wanneer je het hard nodig hebt.
Wat een naar verhaal, butterfly . Ik word er eng van. En boos dat ze na zoveel ellende nog durven te zeggen dat het pech was :x. Knuf!
@Butterfly stars: ook ik ben stil van je verhaal.Ik weet dat je heel veel meegemaakt hebt...maar dit is toch wel heel erg! Dikke knuff. @Puckje: hoe is het met de zwangerschapsklachtjes? Voel je je rustig?
Hoop, helaas zijn alle klachten weg... Zit nog in dubio wat te doen, 8 dagen wachten of toch een echo vragen...
Mijn LF was altijd 13 dagen, maar de laatste 2 cycli was het 15 dagen. Dus deze curve op 8 DPO zegt nog niks. Ik ga op 14 DPO testen, ik moet nog even wachten....
butterfly, bizar wat je dan allemaal doorheen moet he! Vind het knap hoor, dat je zo dapper doorzet! Brix, spannend he dat wachten! Kon je de tijd maar vooruit zetten Puckje, gewoon kijken of je eerder voor een echo kan als je zorgen maakt. Anders kom je de volgende 8 dagen echt niet door.
Butterfly, amai wat een verhaal meid. Dikke knuffel. En dat ze het na al jouw miskramen nog op pech durven steken kan ik al helemaal niet begrijpen Puckje, ik zou ook echo gaan. Ik zou zot worden denk ik als ik zo in onzekerheid nog 8 dagen moest wachten Ego: voel me vandaag helemaal niet zo lekker. Niene zou vandaag met keizersnede ter wereld gebracht worden. En iedere keer speelt voor mijn ogen hetzelfde scenario af: dat ik nu normaal in het ziekenhuis lag te genieten van ons meisje, dat onze L nu flinke grote broer zou geworden zijn ... Niene was zo welkom!
@Butterfly: Jeetje meid, ik klets hier toch al een heel tijdje mee maar jouw verhaal is toch wel heel heftig! Ik hoop zo dat dr.P nu het antwoord/ de sleutel zal zijn voor je!! @Elpie: beladen dag dus vandaag, sterkte!
Elpie, wat een ontzettend verdrietige dag. Ik vind het heel erg voor je, maar besef dat die woorden te kort schieten. Sterkte.