Wij hebben een geweldig huisje, ruime huiskamer... maar helaas, maar 1 (ruime) slaapkamer. Ons knulletje Lukas is nu 6 maanden oud en slaapt in zijn eigen ledikantje zo'n 2 meter van mij vandaan. Maar nu wordt hij zeker 5 keer per nacht wakker (waarschijnlijk omdat wij ons omdraaien in bed?) en dan begint het met 'proberen te huilen', wat hem uiteindelijk ook lukt. En dat stopt niet vanzelf, dus uiteraard ga ik er dan uit om een speentje te geven en dan ligt hij breed lachend in z'n bedje. En als ik dan weer m'n bed in stap, huilt hij weer. We zijn Lukas nu gewoon aan het verwennen en belonen zijn negatieve gedrag, maar zelf zijn we zo moe en 's ochtends moeten we weer naar ons werk! Wie heeft voor ons de tip? Want hij lijkt heel goed te beseffen wat hij aan het doen is.
Sja enige manier om dit op te lossen is of een eigen plekje voor hem te creeeren (wat denk ik niet zal gaan) of een keertje door laten huilen. Dan merkt hij dat mama of papa niet bij elk 'mekkertje' naast zn bedje staat. Want hij heeft het door, anders lacht hij niet gelijk als je boven zn bedje hangt Het is even doorbijten maar daarna beter voor jullie alle 3.
We laten hem ook vaak genoeg huilen, maar je wordt er gek van... 3 kwartier lang dat gebrul naast je terwijl je zo moe bent. Zelf zat ik al te denken een campingbedje in de huiskamer te zetten en als het dan weer zover is... hem daarin te leggen. Misschien dat hij dan die link gaat leggen. Maar of dat zo'n goed idee is?
Wordt hij echt wakker van jullie? Slaapt ie dan wel in de uren dat hij op de kamer ligt en jullie nog in de woonkamer? Waarom zet je zijn bed niet tegen jouw bed aan zodat hij je kan zien, en je alleen je arm hoeft te strekken? Dan is hij gerust als ie wakker wordt (mama ligt er naast) en je hoeft je bed niet uit. @ Corina: een kind van 6 maanden is gewoon blij als ie zijn moeder ziet bij angst of verdriet. Ze zijn nog lang niet zover om dit met kwade wil express te doen om ouders lekker uit hun slaap te houden...
Mijn oudste sliep niet meer bij ons met maanden maar werd wel vaak wakker rond 6 maanden. Misschien ook een fase? Sluit me verder bij Adi aan.
Precies dit. Gewoon het bedje bij je eigen bed neerzetten, als het kan zelfs als een co-sleeper. Dan kan hij je horen, zien en hoef je veel minder moeite te doen om hem te troosten. ZL sliep eerst ook zelf in zijn bedje en met 6 maanden lukte dat ook niet meer. Nu hij in de co-sleeper slaapt krijgen wij onze nachtrust en hij slaapt nu lekker de nachten door. Maar wel naast ons en krijgt af en toe een aai over zijn bol en slaapt verder. Af en toe slaapt hij nu wel op zijn eigen kamertje, merk dat nu hij ouder is dat veel makkelijker aan te leren is dan toen hij nog klein was.
Eh... Kindjes van 6 maanden kunnen zo'n link niet leggen. En je kunt ze ook nog niet verwennen. Laten huilen op deze leeftijd vind ik onverantwoord. Je kindje zit misschien wel in een verlatingsangstfase. Hem ergens anders neerleggen, kan zijn angst alleen maar vergroten. Laten huilen terwijl je zo dichtbij bent, kan hem een gevoel van afwijzing geven. Erg slecht voor de hechting. Ik zou idd juist kijken of ik zijn bedje dichterbij kan zetten zodat hij zich veiliger voelt en jij niet hoeft op te staan. Misschien een soort co-sleeper creëren. Grote kans dat hij dan beter slaapt.
Dat is dus echt niet waar hè?! Het kindje is 6 maanden! Wellicht een idee om je eens te verdiepen in het laten huilen van zulke jonge baby's....
Ik denk dat dit wel normaal is. Ons zoontje heeft dit ook gedaan tot een maand of 11, en sliep niet bij ons op de kamer. Even volhouden dus, moeheid nekt je ik weet er alles van. Maar het gaat een keer over
Dit dus. Hij is nog maar 6 maanden en heeft nog helemaal niets 'door' op dit gebied. Ook kun je hem niet verwennen met aandacht. Hij heeft je nodig en geef daar dus gewoon aan toe, dat is het beste dat je kan doen als moeder. Mijn dochter slaapt ook bij ons op de kamer en ze wordt ook weleens wakker, maar echt niet omdat wij zuchten of ons omdraaien hoor. Soms zoekt ze haar speentje, soms wil ze drinken en soms hoef ik alleen maar mijn hand op haar buikje te leggen. Je zoontje wil je nabijheid en heeft je nodig. Ze worden zo snel groot en er komt een tijd dat je die afhankelijkheid en knuffeligheid heel hard gaat missen. Geniet er dus van!
Ik vraag me af waar dit advies vandaan komt. Een baby van 6 maanden heeft dit nog helemaal niet door. Hij gaat niet "expres" huilen om aandacht te krijgen, hij huilt omdat hij iets nodig heeft. En de lach is alleen maar een teken dat hij blij en opgelucht is mama te zien. Dat heeft niets te maken met "sluwheid", heel raar dat dat al wordt gedacht van zo'n klein kindje. Laten huilen op deze leeftijd brengt alleen maar stress met zich mee en een klein baby'tje 'leert' er helemaal niets van. Een baby die huilt in de nacht is nog geen pedagogisch probleem. Het is geen kleuter van 4 die niet in zijn eigen bedje wil slapen.
Kindjes begrijpen oorzaak gevolg pas rond de 9 maanden, 6 maanden nog niet. Zet het bedje inderdaad tegen jullie bed aan, zo hebben wij een goede 8 maanden samen geslapen. Het hielp enorm. Ontelbare keren heb ik mijn zoontje weer rustig en in slaap gekregen door simpelweg mijn hand op zijn buik te houden. Het bedje staat sinds een goeie week weer tegen de muur, maar ons zoontje slaapt nog steeds in onze kamer.
Bedankt voor jullie eerlijke reacties, daar kan ik echt iets mee! Ik ben heel blij dat ik hem uiteindelijk niet in de huiskamer heb gelegd. Vannacht was hij weer zo onrustig in z'n bedje, maar zodra ik hem dan oppak begint hij echt heel erg te krijsen. Maar dat hoort er dan vast bij. De rest van de nacht heeft hij in ieder geval lekker bij mij in bed gelegen. Als ik dan aan z'n bedje sta 's nachts, roept mijn man steeds dat ik hem aan het verwennen ben. Maar dat kan dus nog niet als ze 6 maand zijn?
Nee joh, dat kan echt nog niet! Mijn dochtertje heeft tot 2 jaar regelmatig bij mij in bed gelegen omdat ze anders wakker bleef en ging huilen en dan sliep ik liever samen verder. Toen raakte ik zwanger en vond ik het niet meer prettig, heb haar dat uitgelegd en nu slaapt ze in haar eigen bedje, altijd. Dus zelfs al zou je je zoontje verwennen, waarom is dat een probleem? (al kan dat nu echt nog niet hoor) Mijn zoontje slaapt nu in een co-sleeper naast mij, vind ik wat fijner qua ruimte, maar als hij erg onrustig is, leg ik hem lekker naast mij te slapen.
Die co-sleeper vind ik echt een goed idee. Ik zal vanavond mijn man daar een plaatje van laten zien, benieuwd wat hij daar van vindt. Voor de nachten lijkt me dat heel fijn voor ons alle3.
Hoi, Bij ons thuis dezelfde situatie. We hebben een zoontje van 13 mnd. We wonen in een app. met 1 grote slaapkamer. Dus hij slaapt ook bij ons op de kamer. Fynn is vanaf het begin een slechte slaper en slaapt bijna niet door. Mits hij gaat logeren bij opa/oma.... Hij gaat om 07.30 naar bed en wordt om klokslag 23.00 wakker. Daarna om de 2-3 uur. Sinds een paar weken is het echt een drama. Hij kreeg nog steeds nachtvoeding maar daar zijn we nu vanaf gestapt. Probleem bij ons ligt deels gewenning (betreft de voedingen) en misschien ook omdat hij bij ons op de kamer ligt. Hij gaat dan s nachts in zijn bedje staan en begint te huilen soms wel 1,5 uur lang. Het laten huilen werkte averechts. Hij werd overstuur en sliep daarna helemaal niet meer. Als hij nu wakker wordt kijken we het even aan, niet meteen eruit halen, maar als het echt drama wordt lig ik hem bij ons in bed. Hij wordt lekker rustig en slaapt gelijk verder. Ook de nachtvoedingen gaan echt een stuk beter. Hij slaapt nu redelijk door. Mocht hij wat willen drinken, krijgt hij allen water/sap. En dat werkt goed. Maar uiteindelijk zal hij toch terug naar zijn eigen bedje moeten... Zodra hij goed doorslaapt, gaan we daaraan werken. Belangrijk is wel dat je je baby wel al duidelijk maakt, dat hij/zij een eigen bedje heeft waar hij/zij lekker in kan slapen. Dat papa en mama ook op de kamer zijn en dat het dan ook echt bedtijd is. Ik weet dat het niet makkelijk is.... Succes Groetjes
Ik denk wel dat een baby van 6 maanden al redelijk wat doorheeft. Zodra hij huilt en zijn papa of mama staan meteen aan zijn bedje.... Ik weet ook dat ieder kind zijn eigen behoefte heeft, maar het is wel belangrijk om toch op deze leeftijd hier rekening te houden wat betreft het huilen
Tot 9 maanden, 1 jaar kan een baby die relatie "huilen = aandacht" nog niet leggen (verschilt per kindje wanneer wel). Hij kan alleen op deze manier met jullie communiceren en laten merken dat er iets scheelt. Als ouder daar adequaat op reageren, heeft niets met verwennen te maken. Waarom zou je niet aan de behoefte van je kindje tegemoet willen komen? Ze groeien snel en krijgen dan weer heel andere behoeftes en patronen. Op de baby/dreumesleeftijd zou ik niet bang zijn voor verwennen. Als jullie allemaal lekker slapen als hij bij jullie in bed slaapt, zou ik geen reden zien dat niet te doen. Evt. slaapproblemen op latere leeftijd staan hier los van. Een kleuter die de hele tijd uit zijn bed komt en niet wil slapen, kan een pedagogisch probleem zijn. Maar voor een baby en dreumes geldt dit echt nog niet.
Lastig als jouw gevoel niet overeen komt met wat je man denkt/voelt. Probeer hem te laten vertrouwen op jouw gevoel. En geniet gewoon van de tijd! Niemand heeft er idd iets aan als een kindje midden in de nacht ligt te huilen en iedereen daardoor wakker is. Dan kun je maar beter met z'n allen slapen Dat krijsen bij oppakken herken ik niet, maar kan ook een fase zijn. je kunt proberen hem te kalmeren terwijl hij nog ligt, en als dat niet helpt, besluiten hem dan bij jullie te leggen. Sowieso is onrustig slapen meestal een fase. Heb je al geprobeerd een doekje aan zijn speentje te doen? Dan kan hij z'n speentje makkelijker zelf terugvinden. Op het moment dat ze hem zelf terug kunnen stoppen, gaat het vaak weer wat beter 's nachts. En soms zijn er fases waarin ze opeens weer een nachtvoeding/late avondvoeding nodig hebben. Groeispurtje ofzo. Dan werkt een flesje geven het best, vaak slapen ze daarna gewoon weer verder. Hopelijk gaat het binnenkort snel beter!