Ik heb een aanvaring gehad met mijn exman, waar ik zo'n 8 jaar een relatie mee heb gehad. Laten we voorop stellen dat als wij geen zoon samen hadden gehad ik hem noooooit meer had willen zien. Maar omwille van onze zoon, en hem niet de dupe te laten worden dat ik bij zijn vader ben weggegaan, kan ik altijd heel goed de goede vrede bewaren, dat lijkt me het beste. Maar nu dit.. Zoontje was daar het weekend, en bij terugkomst vertelde hij dat papa gevraagd had of hij zaterdag begin van de avond alleen thuis wilde blijven, zodat papa en nieuwe vriendin even de kroeg in konden Mijn zoon is 9 hij blijft hier nooit alleen thuis, ik vind ook niet dat hij daar al aan toe is. Dus ik heb hem opgebeld, gewoon kalm en rustig, en gevraagd of dit waar was. Aan zijn antwoord, ja en wat heb jij daar mee te maken, kon ik al merken dat hij niet goed in zijn vel zat.. Ik vind dat als jij je kind 1 keer in de 14 dagen, 2 dagen ziet, je hem niet alleen thuis laat, en al helemaal niet om zelf in de kroeg te gaan zitten Of je regelt oppas, of je blijft thuis. Als het dan zo belangrijk is kan hij hem ook thuis komen brengen. Ik was dit dus aan het uitleggen, maar hij was niet voor rede vatbaar, hij schreeuwde, en bulderde dat ik niets voor hem hoefde te beslissen, dat doe ik ook niet, dit gaat MIJN zoon aan. Het was ook zijn zoon zei hij, klopt, gedraag je dan ook als een VADER. Nou toen begon het, hij kwam nu naar me toe, en zou me helemaal in elkaar trappen, dus ik zeg heel rustig, goed ik zal de deur vast voor je open doen. Toen werd hij nog kwader, en schreeuwde dat ik niet zo stoer moest doen, want dat als mijn "mannetje" thuis was hij die ook wel ff helemaal kappot zou maken.. Toen heb ik gezegd dat ik op deze manier hem niet langer te woord sta, en dat ik dit soort bedreigingen niet accepteer. En heb opgehangen. Echt ik was compleet overdonderd, en wist en voelde meteen weer die dreigende angs die er altijd was toen ik met hem samen was. Ik heb gisteren op het net gezocht naar informatie over woede aanvallen etc. Ik wist voor mezelf wel dat er een steekje aan mijn ex loszit, wel meer dan 1. Maar ik kwam op een site terech over Narcisme. En echt waar wat ik daar las, was echt mijn verhaal, alle kenmerken van een narcist, dat is mijn ex. Ik heb het met kippenvel gelezen, en echt waar het klopte precies. Ik was 22 toen ik bij hem kwam, jong naïef en heel makkelijk te beïnvloeden. Toen ik met hem brak, was ik niets meer, leeg gebroken en helemaal kappot gemaakt, maar ik wist dat als ik niet bij hem weg ging dat het echt mijn dood zou kunnen worden. Alles wat er in onze relatie gebeurde was ook altijd op mij gericht, voor onze zoon was hij heel lief, maar ik moest mijzelf beschermen, was bang dat ik na een woede aanval van hem niet meer bij zou komen en dat hij dan misschien zichzelf en onze zoon iets aan zou doen. Na mij heeft hij weer een relatie gehad met wederom een meisje van 20 (hij is 40) en ook dit meisje waar ik nu contact mee heb, (onze verhalen zijn bijna identiek, alleen was zij naar 2 jaar weg, en duurde het bij mij helaas langer..) Nu heeft hij weer een meisje van 21 en ik weet gewoon nu al hoe dit straks gaat aflopen.. Hij heeft mij dus afgelopen zaterdag zo bedreigd, maar ik vind dat ik echt in mijn recht stond om te zeggen dat hij onze zoon niet alleen thuis mag laten om zelf in te kroeg te gaan zitten. Ik heb hier ook een notitie van laten maken bij de politie, ik laat me niet meer bedreigen door hem. Ik heb nu dus niets meer van hem gehoord. Ik ben nu al bijna 8 jaar bij hem weg, en ben er gelukkig weer helemaal bovenop gekomen. Toch vraag ik me af wat ik nu moet doen, vrijdag komt hij onze zoon ophalen, en waarschijnlijk komt hij hier aan de deur met een lachend gezicht alsof er niets gebeurd is (wat in zijn beleving ook zo is waarschijnlijk) Moet ik het nog een keer aanhalen of heb ik mijn punt gemaakt? Moet ik hem in zijn gezicht zeggen dat hij zich moet schamen dat hij mij heeft gedreigd in elkaar te trappen. Ik vind het een moeilijke situatie. Normaal maken we altijd even een praatje en dat neemt hij onze zoon mee. Maar ik denk dat ik hem maar heel kort moet houden, spullen klaarzetten voor zoonlief, en als zn papa er is, gewoon kus en gaan. Hem niet meer "te dichtbij" laten komen.. Heeft iemand hier ervaring mee, of een tip voor me. Wat is jullie gedachten hierover.. NOG EVEN TER AANVULLING OMDAT ER EEN AANTAL ERG GAAN VALLEN OVER DIT; Mijn zoontje en mijn ex man zijn 2 handen op 1 buik. Mijn ex heeft mijn zoontje op een voetstuk staan en kan niets fout doen. Hij onderneemt leuke dingen met hem, mijn zoontje krijgt alles wat hij wil (dit is in mijn ogen dan weer niet zo heel erg nodig..) Hij zou mijn zoontje nooit kwaad doen. Mijn zoontje gaat altijd met plezier naar papa toe, en als hij thuis komt knuffelen voor hij weg gaat. Tussendoor belt hij papa af en toe. Dus om te zeggen zo'n vent daar zou ik mijn kind uit de buurt houden.. mijn zoontje vind het fantastisch bij papa. Hij is echt goed voor hem. Alles wat er in het verleden gebeurde was voor 100% op mij gericht.
Nou ten eerste, niet om te stoken, maar iemand die zo zou doen zou sowieso mijn zoon niet meekrijgen maar oke. Als je het onderwerp nogmaals zou willen aanhalen (wat ik 100%begrijp) zou ik dit op een ander moment doen dan face-face vrijdag. Straks escaleert dat en dan zijn de rapen gaar met je zoontje erbij etc.
he bah! ik zou zeker zorgen dat je niet alleen thuis bent en ik zou tegen je zoontje zeggen dat als papa hem alleen laat hij jou moet bellen. weet je zeker dat hij jullie zoontje niets doet? lijkt me vreselijk om me kind aan zo'n man mee te geven.
Poeh, heftig zeg. Ik denk dat je dit eigenlijk met een professional zou moeten bespreken. Die kent jouw ex natuurlijk niet, maar zal aan de hand van voorbeelden van jou waarschijnlijk wel tips kunnen geven hoe het beste te handelen. Ik heb zelf ervaring met andere psychiatrische stoornissen en mij is toen op het hart gedrukt nergens tegenin te gaan en niet te 'provoceren'. Aangezien dit per stoornis verschilt, wil ik je echt op het hart drukken advies in te winnen.
Dit had serieus het verhaal van een vriendin van me kunnen zijn! Zij in de 20, ook hij in de 40! Samen een zoontje van nu 2! En 2 weken nadat de kleine geboren werd is hij m gevlogen! Dan stond ie ineens weer op de stoep en kwam alles opeisen en maakte giga stampij! Zij zo bang als een muisje liet hem dan weer toe in haar leven terwijl hij haar energie helemaal weg slurpte! Meneer ging haast elke avond op rak, loog en bedroog alles aan mekaar en maakte overal zware schulden! Ik heb t toen van dichtbij meegemaakt en t was echt te gek voor woorden. Zij leek wel gebrainwashed! Als ze van m af was kon iedereen weer ademen, maar voor de adem uitgeblazen was, zaten ze weer samen! Die kleine heeft zon klap hier aan over gehouwe! En nu ziet hij zn vader helemaal niet meer, want hij heeft inmiddels een nieuwe vriendin! ( en hij heeft zelf al 3 kinderen bij verschillende vrouwen! ). Totdat t daar weer spaak loopt en hij daar weer snachts ineens op de stoep staat en de ramen probeert in te knikkeren om binnen te komen.. Ik helaas kan je geen raad geven.. weet wel dat zulke mensen echt niet te pijlen zijn en 2 gezichten hebben! Je zoontje, komt die wel graag bij zn papa?
Zeker niet aanhalen op het moment dat jouw zoontje daar naartoe moet. Als je ex dan weer woendend wordt kan dat misschien gevolgen hebben voor je zoontje die daar dat weekend zit. Ik vind dat je gelijk hebt wat betreft die kroeg, ook als het kind ouder zou zijn vind ik dat not done. Dat weekend is voor jullie zoontje, je ex kan al die andere dagen doen en laten wat hij wil. Is er misschien iemand die een beetje kan bemiddelen in dit soort kwesties? Iemand waarbij je ex wel gewoon kan luitseren? Want ik heb de indruk dat je eigenlijk niets tegen je ex kunt zeggen of hij is boos. Jij bent nu de lieve vrede maar aan het bewaren maar dat moet ook niet ten koste van jullie zoon gaan. (Ik zou het verder even aankijken, misschien is je ex wel boos op je maar neemt hij het ondertussen wel aan en doet ij dit niet meer) Heel veel succes hiermee.
Pfff ik zou er denk ik alles aan te doen om te zorgen dat mijn kind niet met zo een vent mee hoeft! Wat ontzettend lastig dit..
Mmm heel bekend verhaal wist niet eens dat dat Narcisme was,is het bij jouw ex dan ook zo (zo lees ik het) dat hij compleet uit zijn stekker gaat en afspraken maakt, oa bij onze advocaat, is het uitgewerkt is het, ja maar dat heb ik helemaal niet gezegd, hoe komen jullie erbij?? Met 2 getuigen die erbij zijn geweest. En echt van over de rooie en bedoel ik echt op een abnormale manier en dan 2 dagen later bet ie voor een afspraak te maken en doet net of er niks aan de hand is, en volgens mij weet hij het ook niet meer echt of zo, en vind het dan raar dat ik hem tegenwoordig zelden wil spreken, meestal handel ik het met zijn moeder af of mijn zoon regelt het zelf. Is dit Narcisme dan denk je? Hij heeft wel een psychiatrische stoornis, zover was ik wel, want hij kan ZO ACHTERLIJK uit de hoek komen, niet normaal. Sorry heb de baby op schoot, leest raar zie ik.
Wat me nog te binnenschiet, is dat als hij werkelijk een narcist is dat hij dan waarschijnlijk ook een charmant leugenaar is die anderen makkelijk om zijn vinger weet te winden en dingen zo weet te draaien dat anderen denken dat TS de boeman is... Is dit ook bij jouw ex zo TS?
Denk dat je dit niet alleen af kan en even een gesprek met de huisarts aan moet gaan voor advies. Veel sterkte lijkt me heel moeilijk.
Inderdaad niet waar zoon bij is hem hierop aanspreken. kort houden. En met je zoon duidelijke afspraken maken wat te doen als het niet goed gaat. Misschien wel kort zeggen, 'kunnen we het een keer hebben over hoe het gaat' en vragen wanneer het schikt
Allereerst begrijp ik heel erg dat je geschrokken bent van zulke bedreigingen, dat zou ik ook zijn. Ik vind het ook erg goed dat je naar de politie bent gestapt! Wat betreft wat je nu moet doen, ik denk eigenlijk helemaal niks. Het is inderdaad zeer twijfelachtig dat hij gaat stappen, terwijl hij zn zoon al niet zoveel ziet. Echter, als ZL er geen probleem mee heeft om even alleen thuis te zijn en vader met telefoon vlak bij is (ik neem aan dat de kroeg "om de hoek is"), weet ik niet of het de problemen waard is om hem hier nogmaals op aan te spreken. Bij dit soort figuren als jouw ex is het soms verstanding om je "battles te picken" zoals ze dat zo mooi zeggen in het Engels. Nogmaals ik zou zelf een kind van 9 ook niet alleen laten, echter afhankelijk van hoe onafhankelijk je zoon is en hoe hij het zelf ervaart hoeft het niet een ramp te zijn an sich. Voor je zoon is het fijn als jij en je ex zoveel mogelijk een goede verstandshouding hebben. Als er straks echt een keer iets is, waar je nog meer problemen mee hebt, dan is het waarschijnlijk makkelijker als je niet ook al een (onopgelost) conflict over dit hebt gehad. Als je zoon het echter wel heel vervelend vindt om alleen thuis te zijn, dan is het natuurlijk een andere zaak en moet je er wel werk van maken! (ditto voor als je zoontje er zo ééntje is die van alles uithaalt wat niet mag als er geen volwassene in de buurt is ). Zijn beoogde narcisme zal voor een rechtbank helaas geen goede reden zijn om de omgangsregeling te veranderen of e.d. mits hij verder wel een goede vader voor je zoontje is. Gelukkig lijkt hij wel een enigszins goede vader en heb je behalve mbt je zoontje verder niets meer met hem te maken.
Allereerst begrijp ik heel erg dat je geschrokken bent van zulke bedreigingen, dat zou ik ook zijn. Ik vind het ook erg goed dat je naar de politie bent gestapt! Wat betreft wat je nu moet doen, ik denk eigenlijk helemaal niks. Het is inderdaad zeer twijfelachtig dat hij gaat stappen, terwijl hij zn zoon al niet zoveel ziet. Echter, als ZL er geen probleem mee heeft om even alleen thuis te zijn en vader met telefoon vlak bij is (ik neem aan dat de kroeg "om de hoek is"), weet ik niet of het de problemen waard is om hem hier nogmaals op aan te spreken. Bij dit soort figuren als jouw ex is het soms verstandig om je "battles te picken" zoals ze dat zo mooi zeggen in het Engels. Nogmaals ik zou zelf een kind van 9 ook niet alleen laten, echter afhankelijk van hoe onafhankelijk je zoon is en hoe hij het zelf ervaart hoeft het niet een ramp te zijn an sich. Voor je zoon is het fijn als jij en je ex zoveel mogelijk een goede verstandshouding hebben. Als er straks echt een keer iets is, waar je nog meer problemen mee hebt, dan is het waarschijnlijk makkelijker als je niet ook al een (onopgelost) conflict over dit hebt gehad. Als je zoon het echter wel heel vervelend vindt om alleen thuis te zijn, dan is het natuurlijk een andere zaak en moet je er wel werk van maken! (ditto voor als je zoontje er zo ééntje is die van alles uithaalt wat niet mag als er geen volwassene in de buurt is ). Zijn beoogde narcisme zal voor een rechtbank helaas geen goede reden zijn om de omgangsregeling te veranderen of e.d. mits hij verder wel een goede vader voor je zoontje is. Gelukkig lijkt hij wel een enigszins goede vader en heb je behalve mbt je zoontje verder niets meer met hem te maken.
Even voor alle duidelijkheid, mijn zoontje en hij zijn echt 2 handen op 1 buik, hij heeft mijn zoontje op een voetstuk staan en kan niets fout doen. Hij onderneemt leuke dingen met hem, mijn zoontje krijgt alles wat hij wil (dit is in mijn ogen dan weer niet zo heel erg nodig..) Hij zou mijn zoontje nooit kwaad doen. Mijn zoontje gaat altijd met plezier naar papa toe, en als hij thuis komt knuffelen voor hij weg gaat. Tussendoor belt hij papa af en toe. Dus om te zeggen zo'n vent daar zou ik mijn kind uit de buurt houden.. Mijn zoontje vind het fantastisch bij papa, hij is echt goed voor hem. Dat is zo als buitenstaander misschien moeilijk in te schatten, alles wat er tussen hem en mij gebeurde in het verleden was 100% op mij gericht
Contact met een professional zoeken is inderdaad een goed idee. En het klopt dat het niet goed is er tegen in te gaan, dat lokt gegarandeerd een ontploffing uit..
Zoontje komt heel graag bij papa En dat van die 2 gezichten, dat is zo waar, heel goede acteurs zijn het..
Ik heb dus op deze site gelezen, heel duidelijk. mjon.infoteur.nl Ik had ook nog nooit van Narcisme gehoord. Totdat ik dit las, bij mij komt alles overeen...
Dit klopt ook echt, hij heeft een vlotte babbel, belooft je gouden bergen, en liegen dat kan hij als de beste. Toen ik dat telefoongesprek met hem had gehad, sprak ik 2 uur later iemand die mij al vertelde hoe hij bij een vriendengroep dit hele verhaal uit de doeken had gedaan, maar dan uiteraard in een iets aangepaste versie. Zodat hij mij toch een beetje slecht kon afschilderen. Gelukkig was daar ook iemand die hem en zn nieuwe vriendin in de kroeg hadden gezien, en die zeiden hem dat ze het ook belachelijk vonden dat zoontje alleen was.. In mijn relatie met hem betrapte ik hem vaak op leugens, maar ook in de jaren na onze relatie vielen heel veel puzzelstukjes langzaamaan op zn plek. Dingen die ik toen al niet vertrouwde maar er niet helemaal de vinger op kon leggen, en die nu aan het licht komen. Toen ik uit mijn relatie met hem kwam woog ik nog 49 kilo ( ik ben 179cm) Er was lichamelijk en geestelijk niets meer over van me..