Wel of niet laten onderzoeken?

Toen ik net zwanger was van mijn 2e, was ik 37. De kans op een kindje met het syndroom van down als je 36 bent, is 7 op 1000 (en dan zijn er ook nog andere chromosoomafwijkingen die je kind kan hebben, sommige zelfs niet met het leven te verenigen). Met 37 is die kans nog iets groter.
Maar ja, de kans op een miskraam door een vruchtwaterpunctie is er ook, en ik zou het heel verdrietig vinden als ik een gezond kindje zou verliezen door dat onderzoek.

Daarom heb ik eerst een combinatietest gedaan (combinatie van nekplooimeting en bloedonderzoek). De uitslag daarvan was zeer gunstig; er was een kans van ongeveer 1 op 1200 meen ik dat ons kindje een chromosoomafwijking zou hebben. Op grond van die uitslag heb ik afgezien van verder prenataal onderzoek - omdat de kans op het verlies van een gezond kindje dan groter zou zijn dan de kans dat ik tóch een kindje met chromosoomafwijking zou hebben.

Voor mij was die 1 op 1200 een risico waar ik mee kon leven; er zou immers met de 20 weken echo ook goed gekeken worden naar lichamelijke problemen. Of dat voor jou een aanvaardbaar risico is kan ik niet voor je zeggen. Wil je absolute zekerheid, dan zul je een vruchtwaterpunctie moeten laten doen.

 

Begrijp ik goed dat je overweegt om de combinatietest over te slaan en meteen diagnostisch onderzoek wilt laten doen?

Eerlijk gezegd zou ik toch echt eerst de combinatietest doen en kijken wat daaruit komt. Op basis daarvan kun je dan alsnog beslissen of er tot diagnostisch onderzoek wordt overgegaan.

Drie op duizend krijgen dus een miskraam. Oké, het zijn er 3 te veel en het is ook tragisch als dit lot je net treft. Maar eerlijk gezegd vind ik 3 op 1000 (0,3%, dat betekent dat 99,7% geen miskraam krijgt) aanvaardbaar mits er sprake is van een indicatie dat er wel eens iets aan de hand zou kunnen zijn en je sterk overweegt de zwangerschap af te laten breken als dit zo is.

Persoonlijke ervaring heb ik hier nog niet mee, maar het hierboven beschreven traject (ben zelf 34) is precies hetgene wat wij waarschijnlijk gaan doen.

 

Ook hier twee gezonde kindjes rondlopen en ik was nog net aan 37 toen ik zwanger bleek te zijn van een derde kindje. Hier bij alle drie eerst de combinatietest gedaan. Bij de meisjes was de uitslag steeds goed.
Helaas was de uitslag bij Yannick* zeer slecht, we hadden 20% kans op een kindje met een genetisch probleem (trisomie 13, 18 en 21) Twee dagen voor de slechte echo raakte mn vriend in het ZH met een hartinfarct, dus de keuze voor een VWP was snel gemaakt.
Uiteindelijk 9 mei de VWP ondergaan, die me echt heel erg meeviel. maar op 12 mei kregen we zeer slecht nieuws... ons zoontje had trisomie 18 en hebben we besloten de zwangerschap af te breken.

In jouw geval zou ik toch eerst voor de combinatietest gaan, is die uitslag niet goed, dan kun je altijd nog kiezen voor de VWP. En wanneer je die rond 16/17 weken doet is het risico op een miskraam kleiner dan wanneer je hem rond de 14 weken laat doen.
Houd er wel rekening mee dat je het na de VWP een dag of 2 rustig aan moet doen qua tillen enzo.

 

Wij hebben gekozen voor de combinatietest (ik ben 39, dit zal wel ons eerste kindje worden na lange tijd proberen). We hadden afgesproken als dan uit die CT zou blijken dat het risico verhoogd was (meer dan 1`:200) dat we verdere stappen zouden bespreken, maar als dat niet het geval was, dat we dan niet het risico op een miskraam door verder onderzoek zouden lopen. Nu weet ik niet wat ik gedaan zou hebben als het niet ons eerste kindje zou zijn...

Succes met je keuze...

 

Ik ben nu 37 en wil ook geen kindje met down. (sorry dat het een beetje hard aankomt). Tijdens de vorige zwangerschap was ik 34 en heb ik een combinatietest gedaan; uitslag 1:7100 Daarna geen verder onderzoek aangezien de kans zo verschrikkelijk klein is.
Nu weer een combinatietest gedaan; uitslag 1:49. Nu een vlokkentest gedaan (kan al met 11 weken) en uitslag is goed. Ik heb niet voor de vruchtwaterpunctie gekozen omdat deze pas rond 15/16 weken kan, waardoor je ten eerste lang moet wachten voordat je iets weet en ten tweede, je bent dan al bijna op de helft als je het af moet breken mocht het mis zijn. Je kunt tegen die tijd al leven voelen en je raakt er ook aangehecht, dan wordt het afbreken veel moeilijker.

Ik raad je aan eerst een combinatietest te doen. Die geeft een kansberekening en heeft geen "bijwerkingen". Daarna kun je altijd nog verder kijken welk onderzoek je doet indien de kans groot is.

 

Combinatietest geeft geen enkel risico (hooguit door de kansberekening een vals gevoel van veiligheid). Wat wel alletwee een risico geeft is de vlokkentest en de vruchtwaterpunctie. Maar het enige wat 100% zekerheid geeft is de VWP.

 

De combinatietest is puur een bloedonderzoek en een echo, dus die brengt in principe geen risico's met zich mee... tenzij je natuurlijk panisch wordt van naalden

Toen jij zwanger was van je eerdere kindje was de combinatietest nog lang niet zo ingeburgerd... net als de 20 weken echo

 

Ik zie dat al meer is uitgelegd over wat de combinatietest is, dat hoef ik dus niet meer te doen. Je vk moet je daar ook meer over vertellen! Ik zou dus niet te lang wachten met het maken van een afspraak voor de intake, geef aan dat je ivm je leeftijd graag wat meer wilt weten over prenatale diagnostiek.

7 op 1000 is de kans die een 36-jarige heeft op een kind met Down, als je verder niks weet dan de leeftijd van de zwangere. Die kans vind ik ook groot, en zou voor mij reden zijn om wel voor een vwp te kiezen.
Gelukkig bestaat er nu de combinatietest, waarmee een aantal zogenaamde 'soft markers' worden bekeken via een echo (hoe dik is de nekplooi van de baby bij 12 weken) en via het onderzoeken van jouw bloed, en met de uitslagen daarvan wordt een veel persoonlijker kansberekening gemaakt.

 

Een combinatietest is alleen maar een kansberekening. Wij hebben dit bij de 2e de leidraad laten zijn maar bij een mogelijke derde was dit voor ons niet voldoende (ik ben inmiddels 40). Wij zouden volledig prenataal onderzoek doen, ook omdat we zeker weten wat te doen bij een negatieve uitslag.

 

Met mn vriend gaat het inmiddels weer behoorlijk goed hoor, hij doet weer van alles... meer dan we hadden verwacht moet ik zeggen

 

Ik ben bijna 38 jaar, maar wij zien af van de combinatietest (want kansberekening) en verdere onderzoeken. Het is welkom zoals het is.

Je moet doen waar je jezelf het beste bij voelt!

 

Ik ben 31, zwanger van de eerste. Combinatietest gedaan, want 30 is gewoon niet al te jong meer en ook voor mij gold: ik (en m'n vriend) vind het in deze samenleving niet verantwoord een kind geboren te laten worden met een ernstige handicap. Uitslag was 1:160, verhoogd dus. Vlokkentest gedaan, die ik overigens niet vond meevallen, echt, als ze door je buikvlies prikken, dat lijkt in niets op 'de prik van een gewone bloedafname' zoals die smiechten in hun voorlichtingsmateriaal zetten. Dat doet gewoon pijn, ik kreeg er krampen van en heb echt wel een dag op de bank gehangen met een ongemakkelijk gevoel. het was minder leuk dat een kijkoperatie in m'n knie waar de meniscus en banden kapot waren. Uitslag was goed, dat gelukkig wel. En het wachten viel me erg mee. Ik ben er zo een die geen stress krijgt van afwachten en machteloosheid, maar dat verschilt van mens tot mens...

Ik zou te allen tijde testen. Beter weten waar je aan toe bent dan je kop in het zand steken. Ook omdat je waarschijnlijk wel een 20weken echo gaat doen. Mocht er dan iets mis zijn en je afbreken overwegen, dan is dat moeilijker dan eerder...

 

Dankje!

Weet je wat het ook is? Ze kunnen wel bepaalde zaken onderzoeken tijdens de combinatietest/vlokkentest/vruchtwaterpunctie/20-wekenecho (die doen wij uiteraard wel), maar eigenlijk weet je pas na de geboorte of je kindje echt 100% gezond is. Ze kunnen namelijk (helaas) niet alle ziekten en dergelijke opsporen tijdens de zwangerschap. Bovendien kan er tijdens de geboorte ook wel iets gebeuren waardoor je kindje iets oploopt. En wat doe je dan?
100% zekerheid heb je dus simpelweg niet.