Ik lees in dit subforum zo vaak topics van mensen die er maar niet uit komen... Vroeg me af of er ook mensen zijn die, net als wij, totaal geen moeite hadden met het kiezen van namen. In principe lagen de namen bij ons al klaar voordat de zwangerschap een feit was, en dat kwam niet omdat we op zoek waren. Nee, we liepen er gewoon tegen aan. En als iets voor ons helemaal goed voelt, dan is de beslissing ook direct genomen. Dus tenzij we een tweeling van het zelfde geslacht krijgen, zijn wij nu al klaar met namen uitzoeken. Is er iemand die dit herkent?
Nog niet zwanger maar de jongensnaam weten we al jaren. Zelfs voor een eventuele tweede jongen hebben we al een naam. Ook voor twee meisjes zijn we klaar, het is nog even afwachten welke naam we eerst zouden gebruiken. Ach ja, je kan er maar druk mee zijn
Wij wisten voor een jongetje ook al jaren een naam.. maar dat komt meer omdat ik vroeger altijd zei dat als ik ooit een zoontje krijgt hij die naam zou krijgen. Manlief is het daar gelukkig mee eens en de uk in mijn buik krijgt dus die naam. Voor een meisje was het een ander verhaal geweest
Wij hadden ook al jaren een meisjesnaam, totdat een nichtje van mijn man een dochter kreeg en haar dus zo noemde. Toen wij zwanger waren kwamen wij dus maar niet uit de naam. Ik vond maar 1 naam mooi en dat kon niet meer!
jongensnaam week 5 en meisjesnaam week 9 (hebben we een keertje verandert) en de meisjesnaam is gewoon blijven staan nadat we een jongen hadden gekregen de eerste keer. Bij een derde hadden we een meisjesnaam al klaar gehad en jongensnaam zo goed als.
Hier het zelfde. We hadden de namen al voordat ik zwanger was. Gelukkig vind ik de naam voor onze kleine man nog steeds leuk, je hoort ook wel eens dat door de hormonen een vrouw de naam in eens niet meer leuk vind. Maar gelukkig geen last van. Ik ben wel blij dat er niemand in onze omgeving verder zwanger is want dan zou ik bang zijn dat ze dezelfde naam kiezen.
Jongensnaam al voordat we oooit over kids waren begonnen. Meisjesnaam tijdens de eerste zwangerschap gevonden nadat we wisten dat de oudste een jongen was.
Bij de eerste zat ik wat te googlen, toen mn vader zei, ow die is wel leuk. Nou vond ik ook wel en man ook, klaar. Niet meer over nagedacht. Bij de tweede hele lijstjes zitten maken, nadenken, met man over gepraat. Toen met de 20 weken echo ik mijn dochter zag wist ik ineens precies hoe ze moest heten. En dat is em ook geworden.
voordat ik zwanger was hadden wij een naam voor als we een zoon zouden krijgen en jaren later kregen we een zoon en hij heeft dus deze naam gekregen
Voor een meisje hadden we binnen 20 minuten een naam nog voordat we zwanger waren, en die staat nog steeds vast. Voor een jongen had mijn man al jaren een naam in zijn hoofd, maar zodra de test positief was en we de namen opschreven vond hij hem niet mooi meer, dus daar moeten we nog even goed voor gaan zitten.
Bij Mira stond het ook al heel lang vast. Als we nu weer een dochter zouden krijgen waren we ook al over de naam uit. Voor een jongen vinden we het lastig, dus we zijn er helaas nog niet over uit
Beide namen vond ik altijd al leuk en wist dat dit DE naam was, maar door de hormonen ga ik toch telkens twijfelen. Meisjesnaam waren we overigens wel al over uit.
ja! wij hebben eerst de 20 weken afgewacht. toen we eenmaal wisten wat het werd was de naam snel gevonden!
Ik had geen namen... Was totaal niet bezig met zwanger worden en dus ook niet echt met namen. Ja tuurlijk ik hoorde ook wel eens leuke namen maar toen ik eemaal zwanger was vond ik doe namen niet mooi meer. Hormonen?
Ja wij hadden het helemaal voor elkaar, voor een meisje én een jongen. We krijgen een jongetje en waren vast overtuigd van de naam. Tot een vriendin afgelopen week beviel van een zoon en hem diezelfde naam gaf. Had ze nooit kunnen weten, we hebben het nooit tegen elkaar gezegd maar ineens voelt het nu voor ons niet meer goed en nou komen we er niet meer uit
Ik had ook vrij snel de naam. Ben van mezelf nogal besluiteloos af en toe dus ben altijd wel rond blijven kijken op namensites enzo... Maar uiteindelijk is het toch de naam geworden die ik al heel snel had