Ik vind het eng om aan de ene kant mijn verhaal hier neer te zetten. Maar zit er zelf zo mee en ik kan het in mijn omgeving alleen maar met 1 vriendin delen. Het zou fijn zijn als jullie mijn verhaal willen lezen en mij jullie mening willen geven. Geen veroordelingen aub maar wel een eerlijke mening Ik ben net in NL terug. Heb een half jaar in het buitenland gewoond en gewerkt. Daar heb ik een ontzettende leuke maar ook heftige tijd gehad. Ik heb er een jongen leren kennen waar ik nog steeds een relatie mee heb. Onze relatie zit complex in elkaar en voel me daardoor alleen. Ik kwam er na 3 maanden achter dat hij getrouwd was. We hebben hier flinke ruzies om gehad en over gepraat. Uiteindelijk de relatie toch doorgezet. In zijn cultuur is het nog steeds zo dat je uitgehuwelijkt kan worden. Dat was in zijn geval zo. Hij is net een jaar getrouwd. Familie en de normen en waarden zijn daar erg belangrijk en als je daarvan afwijkt kun je daardoor grote problemen krijgen. Maar hij is daar totaal niet gelukkig. Hij vond t voordat hij mij al kende erg moeilijk om bij iemand te zijn waarvan hij niet houdt. Toen leerde hij mij kennen en zijn gevoel ten opzichte van mij is echte liefde. Ik merk dat in alles wat hij doet en zegt. Hij voelt zich heel gelukkig met mij. En iedereen om mij heen ziet dat ook. Het is niet wat ik zie of wil zien. Ik heb heel goed in de gaten als iemand het niet meent en sta wat dat betreft er wel realistisch in. Scheiden is zeer moeilijk in zijn cultuur maar hij zei tegen mij dat hij ging kijken hoe hij dit kan gaan doen deze winter. Nu ik thuis ben bellen en smsen we dagelijks, het contact komt ook van hem af. En ben van plan om in december een weekje naar hem te gaan. Alleen nu ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Bijna 5 weken nu. Alle plannen die ik heb voor volgend jaar (namelijk daar weer werken en wonen) zijn in de war. Want ja met een kindje kun je daar niet werken. En alles spookt door mijn hoofd nu. Hoe moet ik hem dit vertellen? Is er nog wel een toekomst met hem? Ik hou echt ontzettend veel van deze jongen en hij ook van mij maar weet zelf niet eens of hij wel echt gaat scheiden van haar. Wil zo graag met hem een toekomst en daar gaan wonen. Ik zit nu met het dilemma. Naar hem toe gaan in december en dan het vertellen, face to face. Of na aankomende week (krijg dan een termijnecho) het via de telefoon al vertellen. Mocht hij dan toch slecht reageren hoef ik niet meer naar hem toe en scheelt me dat toch wel zon 400,- euro die ik zeer goed kan gebruiken. Het liefst wil ik het face to face zeggen. Daar heb ik een veel beter gevoel bij. Maar ik weet niet of ik het nog 6 weken vol kan houden hem niks te vertellen. En via de telefoon verstaan we elkaar niet altijd even goed. Ben bang dat ik dan geen kans krijg het uit te leggen. Dames dit is zeker geen vakantieliefde of iets dergelijks. Ik heb met deze jongen heel veel gedeeld, goede en slechte momenten in de afgelopen maanden. Ik heb echt heel veel liefde voor hem en het land waar hij woont. Ik voel me daar echt gelukkig. Het is moeilijk uit te leggen in woorden en het verhaal wat hier staat is vele malen langer maar dat is te lang om nu op te schrijven. Wat zouden jullie mij kunnen adviseren? Liefs
Tuurlijk zou je het hem face to face willen zeggen, maar vertel het hem aan de telefoon. December is toch best ver weg, en je weet zelf niet precies hoe hij zal reageren. Misschien geeft het hem dit juist wel de door slag en zal hij er nog harder aan werken om bij jou te te zijn. Dus vertel het, dan weet je ook gelijk waar je aan toe bent. Succes, en hoe je ons op de hoogte? Dikke knuffel
Oei, dat is niet eenvoudig allemaal! Als ik in jouw schoenen zou staan, zou ik het toch meteen vertellen aan de telefoon. En verder zou ik in Nederland proberen een leven op te bouwen, met een baan enzo. Als hij dan inderdaad gaat scheiden kun je altijd nog daar gaan wonen. Nav jouw verhaal ben ik daar niet zo zeker van, als dat allemaal zo lastig gaat. Eerst zien dan geloven zou ik zeggen.
Wat een benarde situatie!! Maar ik snap je en ik zou het ook over de telefoon vertellen ivm zien wat hij gaat doen en de kosten... Ben het dus eens met El1983. Heel veel sterkte!
Ik heb volgende week vrijdag de echo. Deze wil ik eerst even afwachten omdat ik dan ook 6 wkn ben en dan ietsjes meer weet. Ik heb zelf ooit 2 miskramen gehad rond deze week dus wil eerst een kleine beetje meer zekerheid van hoe het daar binnen zit. Er was 1 keer helemaal geen vruchtje te zien en de bij laatste was er alleen bloeduitstortingen te zien. Dus deze echo is tevens ook heel spannend voor mij. Ik zit er dan zo tegenop dit te vertellen. Ik heb t gevoel dat als ik bij hem ben dingen beter kan uitleggen..en ben bang dat ik deze kans misschien niet krijg. Ik haat deze twijfels maar alles spookt door mijn hoofd. Vind dit allemaal heel eng. Dus jullie vinden echt dat ik hem vantevoren moet inlichten?
Ik zou het wel doen, zo kan je je twijfels en angst met hem delen ookal is het via de telefoon lastig. Ook weet je hoe hij reageert en kan je hem de tijd geven er aan te wennen zodat jullie evt in december als jij daar bent plannen kunnen maken voor de toekomst. Succes met alles!
Ik ben het wel met de andere eens dat je het beter kan vertellen! December is idd nog best ver, Missch een rare vraag, maar is er geen mogelijkheid tot skypen? Dan kan je het toch een soort van face-to-face vertellen? Verder heel veel sterkte met deze moeilijke situatie, maar ook gefeliciteerd met het kleine mensje in je buik
Wat ik je adviseer: om van tevoren concrete afspraken te maken met die gast. Als ik je berichtengeschiedenis bekijk is dit niet de eerste keer dus naar mijn idee is dit gewoon een volop gepland iets of jullie/jij zijn of bent enorm laks met anticonceptie. Als ik zo zie in je berichten waar hij vandaan komt en dat hij getrouwd is acht ik de kans klein dat hij voor jou kiest.. maar goed, hoop op het beste voor dat kleintje in je buik want die heeft niet voor zo'n situatie gekozen.
Ben het met jouw eens indd. ik zie ook meerdere berichten van vorig jaar rond hetzelfde tijdstip. Verder ken ik de cultuur en de geloofsnormen heel goed... en acht de kans ook klein. maar who knows.Verder zou ik het ook maar van te voren vertellen inderdaad, want dan weet je zijn reactie en kan je zien hoeveel hij er voor over heeft en hoe hij er over denkt. Ik wens je heeeel veel succes want mocht hij niet voor je kiezen en niet eerlijk zijn tegen zijn familie dan ben je een alleenstaande mama' en dat is best zwaar En mocht hij het wel zeggen, weet dat je tussen een huwelijk hebt gezeten. En dat het in die cultuur niet geaccepteerd wordt. Dus ook daarin succes! Verder mag je altijd pmen als je je verhaal kwijt wilt of iets liefs
Ik lees net je berichten van vorig jaar toen je ook al zwanger van hem kon zijn (of was?) Dus ik neem aan dat dit niet uit de lucht komt vallen. Jullie weten heus wel waar de kindjes vandaan komen. Ik snap niet dat je dat in deze situatie laat gebeuren. Ik vraag me af of je ook stil staat bij zijn vrouw? Want hoe je het ook wendt of keert, je bent zwanger van een getrouwde man. En die vrouw heeft hier niet om gevraagd. En ik las dat het om een turkse jongen gaat. Ik denk eerlijk gezegd niet dat hij zal scheiden aangezien dat nogal taboe is. En het krijgen van een kind zonder getrouwd te zijn, en in dit geval dus ook na vreemdgaan zal ook niet snel geaccepteerd worden denk ik. Dus ja, inderdaad een hele complexe situatie. Ik zou het zsm tegen hem zeggen na je 1e echo, zodat je zijn reactie weet en op basis daarvan je plan kan trekken. Ik hoop vooral voor het kindje in je buik dat er een goede oplossing komt!
Vorig jaar november ook al z'n bericht in juni weer maar in beide wordt niet gesproken over dat hij getrouwd is/was. In juni wist hij het zoef als ik je berichten goed lees. Nu zeg je dat hij een jaar getouwd is en daarna jou pas leerde kennen? Dat klopt dan dus niet. Je zegt ooit 2 miskramen gehad te hebben, dat was afgelopen jaar dus nog niet zo lang geleden.. En als je al 2 keer eerder zwanger bent gworden en dit is niet de bedoeling is het dan niet slim om een keer te denken aan andere anticonceptie als condooms niet werken??
Ik begrijp dat je hem nu ongeveer een half jaar kent waarvan jij 3 maanden weet dat hij een vrouw thuis heeft zitten. Het is natuurlijk jou beslissing geweest om verder te gaan met een man die getrouwd is. Ookal ben ik van mening dat dit gewoon not done is! maar goed jou beslissing. Hij is vorig jaar getrouwd zeg je tegen zijn zin in uitgehuwelijkt noem je het. Ik ben van mening dat als een man voor zijn huwelijk niks duft te zeggen, dat hij het niet wilt, dit ook zeker nu of later niet zal gaan doen. Een man of zoon heeft heel veel te zeggen in Turkije. Ik denk hoe streng zijn familie ook zal zijn, als hij aangeeft het huwelijk niet te willen dit ook niet door zou zijn gegaan. Mijn man is ook van turkse afkomst en weet daarom wel iets van de cultuur af. Het is natuurlijk wel jou beslissing want je met je kindje zal doen in de toekomst met of zonder vader. Maak jezelf gelukkig op welke manier dan ook! Maar laat je niet gek maken.
Nou een jaar geleden is ze ook al zwanger van hem geweest en tussendoor nog een keer.. dus ze kent hem al ff.
Hij trouwt met een meisje tegen zijn zin in (wat een held zeg) Maar heeft wel genoeg lef om vreemd te gaan, wat nog een grotere taboe is in de meeste culturen. Je kan toch niet verwachten dat iemand die zijn hele leven laat bepalen door zijn familie wel opeens durft te zeggen dat hij wilt scheiden en er vandoor wilt gaan met een meisje die die zwanger heeft gemaakt tijdens zijn huwelijk?? Ik vraag me af en hoeverre je hem wel door hebt.
Om de een of andere manier heb ik nog het meeste medelijden met de vrouw van je vriend...... Hoe dan ook gaat ze er moeilijk uitkomen. Vrouw van een man die haar bedonderd, gescheiden vrouw. En ik snap ook niet waarom je er zo gemakkelijk vanuit gaat dat hij dit keer wel tegen zijn familie in gaat.
Ik zie nergens in die oudere berichten staan dat het om dezelfde persoon gaat? Wel om Turkije maar Ts geeft in dat oude topic ook aan in april 2012 een half jaar daarheen te (zijn) gaan voor wonen/werken.. dus het kan inmiddels toch net zo goed om een andere man gaan? Verder haal ik er wel uit dat je kennelijk al langer met de pil gestopt bent om een beetje vage redenen. Tussen de regels lees ik dus wel dat je graag zwanger zou willen zijn, en dat het dus misschien niet 100% een ongelukje was? Tja wat te doen.. Ten eerste is hij getrouwd, en ten tweede wonen jullie erg ver uit elkaar en delen niet dezelfde cultuur. Ik denk dat het daardoor heel erg moeilijk zou worden om iets met deze man op te bouwen. Als het hem al lukt om te scheiden van zijn huidige vrouw, dan lijkt het me niet dat jullie daar gezellig een bestaan op kunnen bouwen want dan worden jullie waarschijnlijk met de nek aangekeken door de hele gemeenschap.. Ik bedoel te zeggen dat ik daar dus eigenlijk niet op zou rekenen. Verder; probeer wat vastigheid te zoeken in je huidige situatie. Ik weet niet of je een woning en werk etc in nederland hebt? Zou me voorlopig daarop richten in het belang van je kindje en van daaruit verder kijken wat eventueel nog mogelijk is met de vader. Daar heb je nog ruim de tijd voor en mocht hij echt met jou verder willen, dan komt dat vanzelf wel goed. Mbt vertellen; ik zou het hem wel vertellen via de telefoon. Dan is het misschien niet zo helder als wanneer je het face to face overbrengt maar als je er tot december mee wacht is dat in mijn ogen te laat. Dat kan hij je ook gaan verwijten. Dus open kaart spelen en als het voor hem net zo voelt als voor jou dan zal hij vanzelf wel de nodige stappen ondernemen neem ik aan. Ik zou zelf in ieder geval een afwachtende houding aannemen en jezelf niet verliezen in het ideaalbeeld van met zijn drietjes de horizon tegemoet gaan want dat is in mijn ogen in dit geval niet realistisch..
Suuske, Het is gewoon lastige situatie. Je hebt gewoon een relatie/ verhouding met een getrouwde man, en tja. Liefde doet niet altijd wat verstandig is.. (denk dat dit nu wel het geval is..) Ik zou het hem zeker vertellen via de telefoon. Hij kan je anders verwijten dat je het voor hem hebt achtergehouden. Mocht hij dat doen.. En in die culturen is een affaire helemaal not done!! Dus als ze al moeilijk doen over scheiden, dan wil ik niet weten wat ze doen met een affaire.. Hopelijk komen jullie, en in elk geval jij eruit! Sterkte!
OM te beginnen wil k zeggen dat het een zeer vervelend situatie vòr je is. Maar ik kan het niet laten om boos te worden want zijn vrouw verdiend dit toch niet. Zij wordt nu wel lkkr even bedrogen. Stel dat jij in haar plaats zou zijn En uithuwelijken ach schij toch uit die jongen kraamt gwn onzin uit . Zoals de mama van dilara zegt turkse jongens hebben echt wel meer te zeggen dan meisjes. Het komt bijna nooit meer voor dat een jongen wordt gedwongendmbr meer de meisjes. Het zijn vaak de meisjes die niks te zeggen hebben al is dit tegenwoordig in tr ook aanzienlijk minder. En zoals eerder gezegd hij heeft wel het lef om met jou vanales te doen.ik ben zelf turkse dus weet echt wel hoe het allemaal zit in turkije en wat betreft cultuur Ik vindt t erg vervelend voor j en hopelijk vindt j een oplossing.