Ik snap Jou ergens wel' maar zoals veel meiden hier met de pil 'af en toe te vergeten los je echt niets op' je kan niet heel je leven met zo een leugen rondlopen'zeker niet als je kleintje er is' ik ben zelf 22jaar & mijn partner is er 30 hij heeft een lichte vorm van autismé dus ik wist absoluut niet hoe we dat moesten uitgepraat krijgen hij vond het ook te vroeg en wou er niet na horen toch heb ik het moeten accepteren' tegen me wil of niet Maar ik heb hem geleerd dat hij niet bang hoef te zijn' wij zijn kort daarna samen gaan wonen en hem op rust laten komen (hij heeft enorm veel tijd nodig om ergens aan te wennen) maar hij weet nu dat hij er klaar voor is' en hij zeurt harder tegen de artsen dan mij nu! Gewoon elkaar begrijpen & steunen je bent nog Jong mss kan je beter genieten van uitgaan of lekker lang uitslapen
Wat zyn jullie toch allemaal lief voor me! Mijn man en ik hebben gepraat, hy wil dat ik de laatste 6strips die ik heb af maak, en daarna mischien over op condoom! Ma nu zie ik dat spiraal dus wel me eigen cyclus heeft en ik dus nie hoef te ontpillen of wat dan ook? Dat lijkt me wel goede oplossing!moet ik hier mijn huis arts over bellen? Waren jullie nooit bang dat niet voor je is weg gelegt! Mischien komt et wel omdat zo graag wil! Bedankt
Voor een spiraal moet je idd naar de huisarts. Misschien dat hij of zij je meer kan uitleggen over verschillende vormen van anticonceptie. En over dat bang zijn dat het niet voor je is weggelegd: Dat zijn vragen waar je je dus geen zorgen om moet maken, tenzij je een echt goede reden hebt om aan te nemen dat alles bij jou niet werkt zoals het hoort. Dat jouw moeder jouw heel moelijk heeft gekregen wil niet zeggen dat het bij jou ook zo werkt. Zo heeft mijn moeder bijvoorbeeld altijd 'last' gehad van de pil (ze kon er niet zo goed tegen ofzo) en mijn zusje heeft er ook gedonder mee. En ik heb nergens last van. Elk vrouwenlichaam is anders. Ik denk zelf ook wel eens: Ow jee, stel dat het dan niet lukt, stel dat ik naar het ziekenhuis moet enzo voor onderzoeken, stel dat ik.... Op zo'n moment spreek ik mezelf streng toe: Wie dan leeft, wie dan zorgt en de kans is groot dat alles 'vanzelf' gaat. Het toverwoord is 'geduld'. Focus je op andere dingen (werk, studie, vakanties, gezellige decembermaand komt er weer aan, je zal zien dat de tijd dan best snel gaat) Als het zover is dat jullie over gaan op condoom of iets dergelijks, vergeet je niet om op tijd foliumzuur te gaan slikken? En samen blijven praten he! Succes!
Niet leuk als jij wel al een kindje wilt en hij niet....maar helaas moet je er allebei achter staan anders verpest je je huwelijk! Daarbij is het niet slikken van de pil omdat je man nog niet wilt idd behoorlijk kinderachtig en onverantwoordelijk. Daarom denk ik dat jij er helemaal nog niet eens klaar voor bent om moeder te worden. Nu heb je het over een spiraal? Die snap ik even niet.....slik gewoon je pil en wacht tot je er samen klaar voor bent en maak een baby uit liefde en niet omdat mama erg kinderachtig is.
Ik begrijp ook dat spiraal stukje niet, want met een mirena gaat je cyclus niet door volgens mij? Ik menstrueerde toen niet.. Het zetten doet alleen VERSCHRIKKELIJK pijn! Dan zou ik toch je mannetje lekker laten klungelen met het condoom! En daarna idd voor een liefdesbaby gaan in plaats van doordrammen. Je zult er dan ook niet volledig van genieten misschien!
Mijn vriend en ik gaan ook voor ons eerste beebje en ik kan je meegeven dat dit echt een leuke tijd is doordat we er samen voor gekozen hebben. Ik denk ook dat de reactie van je man veel leuker zal zijn als je zegt dat je zwanger bent en jullie er volledig achterstaan.
Buiten dat het gewoon een ***streek is als je je man een baby opdringt Maar idd het is veel leuker als je er samen achterstaat!
Je kan dan gewoon iedere maand een ei hebben alleen wordt deze dus niet bevrucht. Ik werd trouwens ook nooit ongi...maar het zetten deed vreselijk pijn en het verwijderen...mar dat kwam juist doordat ik nog nooit zwanger was geweest
een spiraal zetten ze niet zo snel' Mijn schoonzus was voor haar zwangerschap naar de dokter gegaan met de vraag of ze een spiraal zou krijgen meestal doen ze dat met vrouwen die al een kind hebben' hier toch in belgie, in nederland weet ik het niet'
Als je een koperspiraal neemt, blijft je cyclus inderdaad intact, maar vergis je niet: plaatsen is geen pretje. Daarbij zijn ze bedoeld voor een aantal jaren bescherming en worden ze dus niet snel geplaatst bij vrouwen die weten binnen 1 of 2 jaar zwanger te willen worden. Ik denk dus dat je huisarts het voor jou geen goede oplossing zal vinden. Mirena-spiraal bevat wel (kleine hoeveelheden) hormonen en heeft dus ook invloed op je cyclus. Daarbij is die dusdanig duur dat die al helemaal niet snel geplaatst zal worden voor 'maar een jaartje'. Dat is dan echt zonde, namelijk. Voor de rest: geduld en blijven praten met elkaar! Ik snap best dat elke maand je te lang duurt en ik snap ook je twijfels en onzekerheid, maar echt; niemand wordt er beter van als je doordramt Heel veel succes!
Mijn tip: Prik een datum waarop je stopt met de pil. Daarna gaan jullie aan de condooms/periodieke onthouding/whatever. Kies een manier waarbij je man willens en wetens de controle houdt. Als hij (nog) geen kind wil, weet hij wat hem te doen staat. Mocht hij op den duur hier slordiger mee om gaan omdat hij condooms lastig vindt, weet hij waar hij mee bezig is. Hij zal ook zelf meer aan het idee gaan wennen dat er een kindje zou kunnen komen als hij op het punt komt waarbij zijn genot/gemakzucht hem parten gaat spelen. Zo krijg jij nooit verwijten, en 'dwing' je hem om 'in ontwikkeling' te blijven op het gebied van zijn aanstaande vaderschap. (Het is te makkelijk dat jij maar aan de pil moet, en hij er geen omkijken naar heeft. En bij geval van 'ongelukje' dit jullie je relatie zal kosten, omdat hij zich erin geluist voelt.) Laat deze datum van het stoppen met de pil wel een comfortabel stuk in de toekomst liggen, maar wees wel concreet en duidelijk. Deze tijd kan je man gebruiken om aan het idee te wennen, en voorkom je dat hij het gevoel krijgt dat jij hem iets opdringt.
Misschien is de Nuvaring iets voor jou? Die zit in de vagina en scheidt daar hormonen af ipv met de pil in je hele lijf. Je brengt m op de eerste dag van je menstruatie voor het eerst in en dan blijft ie drie weken zitten. Via de website kan je een app downloaden waarmee je gewaarschuwd wordt wanneer m in te doen en wanneer eruit. Je kunt met vrijen drie uur de ring uitdoen. Wel weer in doen uiteraard . Mijn ex was ook nog niet klaar voor kinderen terwijl ik dat wel was. Het is wel echt fijn een zwangerschap te hebben met een vader die ook erg blij is ipv een vader die eigenlijk nog niet wilde. Wij hebben dus ook ruim twee jaar gewacht voordat we met de pil stopten...
Het nadeel van anticonceptie bij TS is dat haar man weer achterover kan gaan zitten en dat hij op deze manier niet gestimuleerd wordt om ook aan het idee van kinderen te gaan wennen. Zo kan hij het nog jaren volhouden dat hij niet wil. Soms moet je mannen gewoon een beetje de juiste richting op lokken.
Ik heb dit ook gehad, maar heel wat later dan jij. Mijn kinderwens kwam toen ik ongeveer 31 was. Ik was toen al 5 jaar samen met mijn vriend. Tot die tijd wisten we allebei niet of we ooit kinderen zouden willen. Maar vanaf 31 wist ik het wel zeker: ik zou graag moeder willen worden. En vriend wist het niet zeker. Misschien wel, misschien niet, in elk geval nu niet. We hebben dat ook uitgepraat. Op een gegeven moment had ik genoeg van dat misschien. Als hij Nee had gezegd, was het ook goed geweest: ik koos immers voor hem, of daar nou kinderen van zouden komen of niet. Maar er kwam geen ja, en er kwam geen nee. Uiteindelijk heeft het tot mijn 35e geduurd. Toen was ik het zat. Ik heb toen gezegd: ik stop nú met de pil, en als jij niet wil dat ik zwanger word, moet jij maar voorzorgen nemen. Dat betekende een paar maanden met condoom, en daarna zonder. En ineens, was ik zwanger, eigenlijk al in de 2e ronde zonder AC. Ik denk dat je je man de tijd moet geven, maar dat je ook moet aangeven wat voor jou de grens is. Als het krijgen van kinderen zó ontzettend belangrijk is, had je dat eigenlijk beter kunnen doen voordat jullie gingen trouwen, vind ik. Maar misschien gaat het er alleen maar om 'wanneer' bij jullie, en zijn jullie er allebei wel zeker van dat jullie samen kinderen willen? Samen kom je dan wel tot een datum vanaf wanneer je het gaat proberen. Dan kunnen jullie je daar ook goed op voorbereiden, gezond leven (gezond gewicht, stoppen met roken/drinken als jullie dat nu nog doen, overleg met je arts over medicatie als je die gebruikt), sparen, dat soort dingen.
Ik vrees ervoor dat als je zwanger zult zijn en hij wil nog niet, je hier later spijt van zult hebben. Ik en mijn vriend zien erg graag kindjes, maar waren er zelf nog niet klaar voor. Toen mijn schoonzus zwanger was, begon het bij allebei al wat meer te kriebelen. Zeker toen we met de familie een weekendje weg gingen en zij toen al 7 maanden ver was. Ook had ze mij gevraagd of ik de meter wilde zijn. Nu zijn we intussen een jaartje verder en een maandje geleden deed mijn lichaam erg raar en dachten we dat ik (ook al pakte ik nog de pil) misschien zwanger kon zijn. Mijn maandstonden zijn toen uiteindelijk toch gekomen en dat vonden we allebei erg jammer. Op dat moment beseften we dan ook allebei dat we er klaar voor waren, mooi niet? sindsdien wordt ik hartstikke verwend door mijn vriend, kijken we al eens bij de babykleding en praten we er vaak over. Dit klinkt toch veel leuker dan leven met een leugen?! Jij zal zwanger zijn, hij zal het niet willen en jij moet de rest van je leven met de leugen rond lopen dat jullie kindje een ongelukje was terwijl dat eigenlijk niet zo is.
Ik heb ook nog geen kinderen gehad, en ik heb ook verschrikkelijk last gehad van dat ellendige ding! Verwijderen viel in verhouding tot het zetten iets mee. Ik dacht, als bevallen zo zeer doet als een spiraaltje plaatsen, hoef ik nooit een baby! Maar ach.. kan toch veranderen he! haha Maar ik hoef geen spiraaltje meer hoor, doe mij maar nuvaring, veel fijner!
even los gezien van dat je niet echt handig bezig bent met de pil.... Ik zou gewoon aan mijn man uitleggen dat je graag nu al stopt met de pil. 'Ontpillen' kan lang duren. Dan maar een poosje condooms tot hij er ook uit is. Is misschien even wat gedoe maar tegen de tijd dat hij het ook graag wil heb je in elk geval je natuurlijks cyclus terug.
'ontpillen' kun je trouwens ook hebben met andere hormoonhoudende AC als Nuvaring, Mirena en Implanon... En sommigen, ik denk de meesten, hebben trouwens helemaal nergens last van. Maar ik zou echt voor condooms gaan!
moet je toch eens uitleggen hoe je dit vorige maand hebt gepost terwijl je nog aan de pil zit, ik snap het even niet meer
Ik begrijp wel dat je als vrouw een moedergevoel krijgt en opeens de drang voelt. Was bij mij ook zo. Maar manlief was er ook niet klaar voor en ik had zelf ook al nichtjes dus wist ik dat het inderdaad heel zwaar kan zijn, het moederschap en je er zeker met twee moet achter staan! Ik heb gewacht, ook al was ik al 29. En opeens paar maand later, is hij zelf afgekomen met misschien kunnen we eraan beginnen. Een maand later waren we al zwanger, hebben nu een zoon van 18 maand en is er een tweede onderweg. Je bent nog jong dus heb je echt nog tijd. Nu de pil weglaten en zo zwanger worden in de hoop dat als je eenmaal zwanger bent, je man zich er wel bij zal neerleggen, is inderdaad geen goede manier. Je moet er met twee voor willen gaan! En misschien verandert hij wel van idee als hij het nieuwe neefje of nichtje ziet! Je weet nooit hoe vlot het gaat om zwanger te worden en begrijp wel dat je nu al wilt ontpillen want kan soms wel een tijdje duren. Misschien eens denken aan een spiraaltje? Ik heb het zelf gehad en heel tevreden mee. En een week na het verwijderen was ik al zwanger. Maar hoor soms zeggen dat het enkel gedaan wordt bij vrouwen die al eens zwanger waren, nochtans hebben ze het bij mij wel gedaan toen.