Wie heeft er ook een kindje die er veel last van heeft? Onze dame wil niet naar bed, en als ze eindelijk slaapt word ze rond 22.00 wakker om vervolgen niet meer te willen slapen tot 2.30 ongeveer. Zodra ze naast mij in bed ligt is het goed, slaapt ze in en zodra ik haar in bed wil leggen begint de ellende weer. Ik moet om 4.00 uit bed voor mijn werk en ditgaat echt opbreken hier. Hoe pak ik dit nu aan zodat Nikki niet denkt dat we haar standaard maar in bed nemen in dit een gewenning word?
Nou, ik weet niet of het een sprongetje is (want ze had hier rond de 7 mnd ook last van), maar mijn dochter wordt rond een uur of 01:00 wakker om vervolgens pas tegen de ochtend weer te gaan slapen.. Heel vermoeiend is het he? En ik werk niet eens Dus ik kan me voorstellen dat het jou erg opbreekt! Ik zou je ook geen tips kunnen geven.. sorry!
Hebben ze met 13 maanden alweer een sprong??? Hoe vaak komen die dingen eigenlijk? Ik heb het gevoel dat ik de vorige nog maar net overleefd heb...
Zijn fases, gaan wel weer over. Bij ons was de 11 maanden sprong erg heftig. De 13 en 15 maanden gingen we zo voorbij, maar nu zitten we in de 18 maanden en die is behoorlijk pittig! Icm doorkomende tanden en kiezen is het ff tanden bijten soms. Daarentegen leren ze opeens zoveel nieuwe dingen! Lekker bij je nemen of evt er zelf naast gaan liggen op een matras zijn mijn enige tips! Succes!
Pffff gelukkig begint het nu een beetje te stoppen hier maar wat een hel die 13 maanden sprong! Hier ook niet willen slapen alleen bij ons, hele dag zeuren en slecht eten.. Eerst nam ik haar ook maar in ons bed maar doe ik nooit meer!! Maakte het alleen maar veeeeel erger.. Ik heb haar gewoon weer in haar bedje gestopt en om de drie minuten troosten en laten weten dat ik er was. Na 1 week ging het alweer veel beter! Het is even moeilijk en je moet goed volhouden maar je krijgt er geen spijt van.
Dag en nacht.. En zelfs nu heeft ze er nog een beetje last van. Merk hier dat het vooral met verlatingangst te maken heeft overdag. Heel veel aan me benen hangen, jammeren en me overal naartoe volgen. En bij jullie?
Mijn zoontje heeft hier ook last van gehad, overdag drama met slapen, 's nachts niet willen slapen. Ik hoefde nog maar richting de deur te gaan of meneer stond al weer recht op in zijn bed te gillen....dacht eerst oh nee weer een sprongetje, maar wat bleek: hij had mega veel last van zijn tandjes...op een tijdsbestek van 3 weken: 5 tandjes doorgekomen! Momenteel is onze nachtrust weer teruggekeerd...gelukkig!
Die was hier ook heel heftig, terwijl de 11 en 15 maanden sprong een eitje waren. Ze had heel erg last van verlatingsangst, was enorm driftig, ongeduldig, wilde niet alleen spelen, niet alleen slapen, bonkte de hele nacht met haar hoofdje tegen de spijlen van het bedje en dan weer heel hard huilen natuurlijk. Niks was goed en tegelijkertijd ook weer wel. Rustig blijven ademhalen, zoveel mogelijk meegaan met je kindje en dan maar die rotsprong uitzingen... hij gaat voorbij Hier nu de 17 maandensprong, of nou ja... de restanten er van. Ook deze viel me mee vergeleken bij de 13 maanden, die vond ik by far de ergste. Ze is nu alleen wat onrustiger 's nachts en heeft een iets korter lontje...
Ze klampt zich ontzettend aan mij vast, het net een zuignap die niet los wil laten! Bij niemand anders op schoot, behalve bij mij man of bij mij. En zodra ik haar in bed wil tillen zet ze haar nagels in mijn nek omdat ze er niet in wilt
Pfff, die 13 maandensprong... Die van 11 maanden hebben we overgeslagen, maar de 13 maanden pakte ons dubbel en dwars terug... Plakken, niets willen eten, 's nachts spoken. En op het moment dat je denkt, nu moet het echt niet zo door blijven gaan wordt hij gezelliger, slaapt hij weer en nu (een week of drie later) gaat het eten ook weer goed. HET GAAT ECHT OVER! Sterkte!
Nou ik verheug me er nu al op als ik dit zo lees . Alle sprongen sinds 8mnd waren hier een klein drama eigenlijk. De 11 mnd sprong was tot nu toe de ergste, daarna is ze 2x flink ziek geweest en zijn er met veel bombarie 2 tanden doorgekomen en nu kan elke moment de 13 mnd sprong aanbreken, haha. Ik zal blij zijn als al die sprongetjes straks achter de rug zijn .
Als ik dit lees staat ons nog iets te wachten! Ik heb tot nu alleen van de 6 maanden sprong iets gemerkt, toen was ze wat humeuriger en sneller gefrustreerd. Verder had ze met 4 maanden last van tandjes (nog altijd niet doorgekomen), maar behalve een beetje meer jammeren en overal op willen knabbelen, niet veel anders dan anders. Veel sterkte en succes. Ik zou er ook even aan toegeven als hij lekker bij jou slaapt ipv in bed. Het is een sprong, het gaat vanzelf weer over. Denk niet dat je hier een structureel slaapprobleem mee krijgt hoor.
Onze dreumes van 13 maanden heeft ook echt sinds een maand enorme verlatingsangst. We mogen echt de kamer niet zomaar uit, hij wil niet meer alleen op zijn kamer spelen (vroeger wel), overal aan onze benen hangen etc... erg vermoeiend! Als we hem corrigeren als iets niet mag wordt hij driftig. Maar de verlatingsangst is het extreemst momenteel. Voor de rest geen problemen. Slapen, eten e.d. gaat goed, gelukkig!