Meid het is heel herkenbaar allemaal!ik ben er nog niet uit maar het gaat al wel beter.er schijnt echt een weg naar boven te zijn en een tijd te komen waarin je jezelf beter voelt! Op het forum is een 'afdeling' alleenstaande moeders.als je behoefte hebt, kan je daar van je afschrijven.daar begrijpt iedereen je goed! Sterkte!
Ik weet ook hoe het voelt en het is ook zwaar..je had het immers allemaal zo anders gezien en je gevoel is ook niet zomaar weg voor iemand. Een ja,hoe cliche ook...het heeft tijd nodig om je draai te vinden en te voelen dat het de juiste beslissing is geweest.. Neem die tijd meid,om weer tot jezelf te komen..je bent op jezelf aangewezen maar ook daar gaat verandering in komen. Sterkte,je bent zoveel sterker dan je nu denkt.
Ach meid, wat rot dat je in deze situatie bent terecht gekomen. Ik kan me voorstellen dat je dit niet voor ogen had. Hoe rot het ook is, je zult het misschien een hele tijd zwaar gaan krijgen, maar als jij en je kindje straks tot rust komen op een eigen plekje dan word het echt beter. Ik ben ongeveer 8 jaar samen geweest met mijn exman, hij ging vreemd, loog was agresief, psychisch niet in orde. Ik ben bij hem weggegaan, en er was niets meer van me over. Ik was alleen met 2 kinderen en dacht dat het leven (ondanks mijn kids) nooit meer leuk zou worden. En schoonfamilie, echt nooit meer wat van gehoord Zelfs toen ik een tijdje alweer op mn zelf woonde met de kids heb ik nog eens contact gezocht met mn exschoonmoeder. Zij weet wat mijn exman allemaal gedaan heeft maar probeerde hem zelfs nog het handje boven het hoofd te houden, nou toen was ik er klaar mee hoor.. "mijn kind komt op de eerste plaats" dat is wat ik ook vaak hoor, maar in de werkelijkheid loopt het zo vaak anders. Ik probeer dat niet eens meer te veranderen , jou exman komt daar vanzelf achter dat hij niet de goede keus maakt ten aanzien van zijn kind. En inderdaad in deze situaties kom je er achter wie je echte vrienden zijn, dan blijft er ineens weinig over.. Ik ben nu alweer jaren verder, en inmiddels gelukkig getrouwd, en een heel lief kindje rijker, ik ben gelukkiger dan ooit En ik ben hier zo STERK uit gekomen, dat lukt jou ook! Dus echt, het klinkt zo cliché maar achter de wolken schijnt de zon, ook voor jou
Jeetje meid, wat verschikkelijk! Gelukkig heeft jou zoontje een hele, lieve, zorgzame moeder die hem wel zijn jeugd geeft die hij nodig heeft. Kan me voorstellen dat nu alles erg zwart is, maar heel cliche gaat de tijd dit veranderen.. Of dit nou alleen met je zoon is of met een man erbij! Jij gaat ook weer gelukkig zijn! Heel veel sterkte en kop op meis!
Ik wil je ook even heel veel sterkte wensen. Je moet door een hele nare periode heen. Ik heb niet in dezelfde situatie gezeten maar ik heb weer hele andere vreselijke dingen meegemaakt en ook wel gedacht dat ik nooit meer gelukkig ging worden en zou kunnen genieten van het leven. Maar uiteindelijk ga je je toch weer beter voelen en ook sterker dan ooit!!!
Heel erg veel sterkte de komende tijd! Dat je het zwaar vindt is heel normaal, het is ook zwaar. En daarom is het belangrijk goed voor jezelf te zorgen, veel dingen te ondernemen met je zoontje, en ook nieuwe contacten proberen te leggen. Als verder alle communicatie via jullie tussenpersoon loopt, zou ik het even zo laten. Je ex heeft er alleen zichzelf mee en daar gaat hij achterkomen. Is het niet nu, is het wel later.
Meid die mensen die niks van zich laten horen lekker laten varen! Echte vrienden kan je echt op één hand tellen! Heel veel sterkte! Ik leef echt met je mee zoals jij schrijft voel ik je pijn. Het is cliché maar er komt weer zonneschijn voor jou! Ik heb nu een samengesteld gezin en ben onwijs gelukkig. Ik weet hoe het is om alleenstaand te zijn en dat is niet makkelijk, het andere heb ik gelukkig nooit meegemaakt! Maar als je is wil kletsen je mag altijd pben! Dikke knuf!
Ik ben ook alleenstaand geweest met 3 kids! Het was zeker zwaar, dat moet ik toegeven, maar je komt er veel sterker uit meid! Vrouwen zijn sterke wezens, kop op, je kunt het! Blijf sterk voor je kleine mannetje. En het geluk komt jou ook weer tegemoet, met een leuke lieve man. Ik heb inmiddels ook weer een nieuwe partner, en verwachten samen een kindje. Dus het kan wel degelijk. Sterkte meid, dikke kus.
Bedankt allemaal, jullie reacties doen me goed.. Ik weet dat voor mij de zon ook weer zal gaan schijnen maar het ziet er allemaal nog zo uitzichtloos uit op het moment.. Ik denk dat als ik straks weer een eigen woning heb dat dat al een stuk zal schelen en dat het ook weer een stukje makkelijker zal maken. Ik ben erg blij dat ik bij mijn ouders terecht kan en dat ze mij zo goed helpen maar dat voelt voor mij op dit moment wel als 'stilstaan' en niet aan werken aan een nieuwe toekomst..
Jeetje meis, dit wist ik helemaal niet. Wat erg voor je allemaal na alles wat je hebt meegemaakt met je bekken en andere narigheid. Heb er geen ervaring mee maar het is ieders 'worst nightmare' natuurlijk. Vreselijk verdrietig lijkt me en zo moeilijk als er kindjes in het spel zijn. Gelukkig dat je bij je ouders terecht kan voor nu en inderdaad als je straks je eigen plekje weer hebt kan je vast weer wat opbouwen ook al zal het even duren. Je komt er zeker sterker uit wacht maar!! Heel veel sterkte en een knuffel voor jullie! Het komt vast goed. Groetjes, C
Hee Charlie! Nee kon je ook niet weten, ik had er niks over op het forum gezet. Moeilijk is het zeker, en verdrietig ook. Ben wel blij dat de kleine nog zo klein is en er zo min mogelijk van mee krijgt. Je probeert alles goed te regelen maar het gaat zo lastig als de vader niet zo veel wil en alleen maar aan zichzelf en zijn vrijheid denkt, zucht. Probeer voor mezelf daar een manier voor te vinden dat ik dat los kan laten en me er niet meer zo druk over maak maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan..
Mannen in die situatie kunnen idd alleen maar aan hun eigen leven op dat moment denken...lijkt wel of dat in hun aard zit! het is zwaar en lijkt ook uitzichtloos.ook ik ben er nog niet uit al is het wel minder zwaar nu... Ik woon ook weer bij mn ouders en ben praktisch veertig...echt terug naar af lijkt wel (ok ik kom na tien jaar buitenland terug in NL en heb echt nergens houvast anders!) maar aan alles komt een eind denk ik maar! sterkte en je kan hier je hart luchten!
Erg fijn inderdaad om hier mijn hart te kunnen luchten. Merk toch dat het me eigenlijk wel goed doet, zit weer een beetje beter in mijn vel als een paar dagen geleden. Vanmiddag een brief gekregen van de woningbouw, volgens mij heb ik zo goed als een huis toegewezen gekregen!! Volgende week donderdag op gesprek en alle stukken meenemen. Ben zo blij! Jeetje, 10 jaar in het buitenland gewoond en dan nu weer terug, dat is ook niet niks zeg. Was je voor je man geemigreerd?
Heel fijn voor je dat je zo snel een woning hebt!dan kan je echt dit hoofdstuk sluiten en aan een nieuw leven beginnen...langzaamaan! Ik woon tijdelijk bij m'n ouders.in mijn gemeente is het erg moeilijk aan een huis te komen. En ja, het valt niet mee na zo lang in een ander, zuidelijk land gewoond te hebben!ik ben er destijds naar toe gegaan voor de liefde ja... Sinds mei is het over maar ben nog steeds niet mezelf.was ik al lange tijd niet binnen deze relatie... Ik hoop dat je snel je weg kunt vinden.ik leef echt op de eenvoudige dingen in het leven nu.moet terug m'n rust vinden en niet teveel poeha in m'n leven nu.klinkt saai maar ik heb m'n portie onzekerheid gehad! Uiteindelijk kom het hoed schijnt
Er is een kletstopic voor alleenstaande moeders als je zin hebt mee te kletsen.zelfde kopje onder alleenstaande moeders...
Dat herken ik heel erg Mukkie, niet te veel poeha en vooral rust. Dat is ook wat ik heel erg nodig heb op dit moment. Ik zal eens kijken bij het andere topic.
Hey meid... Mij is gister zo ongeveer t zelfde overkomen. Mijn zoontje is 8 maanden oud en kwam erachter dat mijn ex vriend al sinds de geboorte van onze zoon vreemdgaat.... Op mn verjaardag nog wel!! ik had gelijk al mn spullen gepakt en naar mn ouders verhuisd ik voel me echt verschrikkelijk hoe kun je je vrouw en kind zoiets aandoen? ik ga ook een hele zware periode tegemoet en het idee om alleendstaand te zijn verschrikkelijk! ik moet alles nog regelen eogen huisje enzovoorts ik voel me echt een hoopje ellende op dit moment maar hoop dat we er uiteindelijk sterker uitkomen!
Ik heb me nog nooit zo leeg gevoeld als nu mijn ex vriend leek het allemaal ook niet erg veel te doen.... hij heeft ook totaal niet meer naar ons gevraagd die is waarschijnlijk al vertrokken naar zn nieuwe vlam ik kan me echt niet voorstellen dat ik er beter en sterker uitkom hoop dat alles zo snelmogelijk achterde rug is
Ik was ook zon hoopje ellende... En heb nu nog van die dagen..vooral om wat iemand hier ook zei...dat je zelf altijd achter de contacten aan moet Dat blijft altijd lastig... Maar meiden ik dacht ook echt dat ik niet vooruit zou komen... Eerst wilde ik elke avond bezoek omdat ik zo alleen ben.. Nu vind ik het vaak juist vervelend als mensen savonds langs willen komen dsvonds omdat het mijn chill en geniet momentje is.. Ben er ook zeer zeker nog lang niet want heb het echt nog wel moeilijk Maar echt waar het wordt beter!!! En wat een trots en kracht zul je in je zelf vinden!!!!! Dat kan nooit iemand je afpakken.... Je hebt er nu nog niks aan... Dat snap ik.. En vooral zodra je in je eigen huis zit zul je zeer zeker t diepst vallen..maar schaam je (jullie) er niet voor...uiteindelijk is het goed..hoe kut ook.. Wil jullie heel veel sterkte wensen!!!! En een hele dikke knuffel!!!