Hay! Ik vroeg me af wanneer de zwangere vertellen aan ouders en familie dat je zwanger bent? Normaal gesproken vertel je t natuurlijk pas als je ong. 3 maanden bent maar vroeg me af of er dames zijn die t eerder aan de ouders vertellen? Wij zitten heel erg te twijfelen wat we willen als we zwanger mogen zijn. Ik denk namelijk dat mocht t mis gaan ik wel veel steun aan mn ouders kan hebben maar ja dan weten ze ook meteen dat je bezig bent met een kindje krijgen en ik weet niet of ik dat wel wil... Erg benieuwd wat jullie doen!
Bij ons is het al bekend dat we een kinderwens hebben.. hoe lang ik zou wachten met vertellen als het daadwerkelijk zo ver is weet ik niet.
Ik ben 2 dagen na mijn positieve test naar mijn moeder gereden hoor, wilde het haar echt niet onthouden! Zaterdag gaan we naar mn stiefvader en zondag naar mn schoonouders. Dan ben ik 5,5 week... Je verteld het niet omdat áls het mis gaat het rot is om dat weer tegen al die mensen te moeten zeggen, maar van je ouders is het alleen maar fijn als je dan steun krijgt toch!?
Wij wilden het graag tot de 12e week (of tot de 1e echo) voor onszelf houden. Maar helaas heeft mijn fysieke toestand behoorlijk wat roet in het eten gegooid. Ik ben super beroerd en moet zoveel mogelijk rust houden. Dat houd je natuurlijk niet voor je naaste familie verborgen. Dus omdat de ongerustheid erg hoog dreigde op te lopen, hebben we het dus al heel vroeg verteld. Maar ik denk, als je zwanger bent, dat je nog wel van gedachten kunt veranderen hoor. Of je vind het dan juist heel fijn om het nog even geheim te houden of je bent zo blij dat je het gewoon met de hele wereld wilt delen, alles kan, denk ik. Doe vooral waar jij je op dat moment gewoon plezierig bij voelt.
Ik zou op de dag van de positieve test naar mn vader, zus en schoonouders toe rennen. Na de 1 me echo de mensen die weten dat we in t ziekenhuis lopen en bij 12/13 weken de rest.
Ik heb het direct verteld. Vond het zo spannend allemaal, dat ik het niet voor me kon houden. Bij een volgende zwangerschap willen we het even stil houden. Zodat het echt even voor ons samen blijft. Hoop alleen dat het lukt, bij Sven was ik tot 37 weken misselijk/overgeven, dus dit zou het nog snel kunnen verraden.
wij willen t geheim houden tot de 1 e echo en ik wil eigenlijk tot 12 weken dan is t nog even speciaal van je samen
Wij hebben gewacht tot de ouders van mijn schatje er ook konden bij zijn (zijn moeder had allerlei medisch gedoe toen); het werd wel steeds moeilijker om mijn beginnend buikje te verbergen, ik was uiteindelijk bijna 5 maanden!
Tja het scheelt wel in wat voor een situatie je zit. Ik dacht altijd te wachten tot 12 weken. Maar nu ik net een positieve test heb denk ik dat ik niet lang ga wachten om de mensen die me heet meest nabij staan het toch eerder te vertellen. Beste vriendinnen, m'n ouders en broer+s-zus weten dat we al bij de gyn lopen en ik een kijkoperatie heb gehad. Dus die ga ik het echt wel eerder vertellen. Als het mis gaat heb ik dan ook steun aan ze. Een van mijn vriendinnen heeft het na haar 5e ICSI ook meteen verteld (vorige week). Nu durf ik het nog niet. Over 2 weken gaan we bij vrienden langs en daar drinken we altijd een borrel, nou drink ik al niet meer sinds die kijkoperatie, maar zal ik dan gaan zeggen dat het is omdat we een wens hebben of gewoon eerlijk zijn? Weet niet, ben heel slecht in liegen namelijk.
Dit vroeg ik mij ook al af, wanneer vertel je het aan je naaste familie? Ik vind het nu al fijn om mijn spanning met iemand te delen. We zijn nl nog in afwachting, vandaag mijn NOD. Hoe hebben jullie het verteld? Daar ben ik ook erg benieuwd naar.
Bedankt voor alle reacties!!super leuk om te lezen!! Ik denk dat ik t mijn ouders idd ook wel meteen wil vertellen maar mn vriend twijfelt heel erg demk dat hij t ook even echt voor ons samen wil houden wat ik ook wel weer een mooi idee vind maar ja... Mn ma heeft een stiekeme gave om echt al te weten dat iemand zwanger is wanneer ze pas 2 weken zijn ofzo ze zegt " ja dat zie ik dan gewoon". Dus ben als de dood dat ze t dan eigenlijk al doorheeft haha Nou ja eerst maar afwachten of ik nog posistief ga testen want ben nu 3 dagen over tijd maar test nog steeds negatief Denk dat ik dan idd gewoon ga doen wat mn gevoel zegt
ik heb getest bij mijn schoonzus dus die wist het als eerste! en meteen heb ik mijn vriend gebeld en mijn moeder en wilde het met iedereen delen !
ow bouwjaar wat fijn voor je dat je nu eindelijk een positieve test heb ik heb je al vaker gezien op zp. geniet ervan en t mag ook wel eens goed nieuws zijn toch na alles heel veel geluk
Ik heb het gewoon meteen aan iedereen verteld hoor, die 3 maanden grens ja ik heb daar persoonlijk niets mee, ik heb in de schijt gezeten tot 30 weken of ons meisje wel gezond was ja of nee, dus zegt zo weinig. Daarnaast kon je het met 8 weken bij mij al zien dus ook niet echt mogelijk om het te verbergen hahaha Juist leuk lekker met mijn moeder keuvelen erover is heel bijzonder om dat te delen met de personen die jou op de wereld hebben gezet... Gewoon doen wat je hart je ingeeft, niet iedereen heeft dezelfde band met zijn ouders dus daar zal ook wat in verschillen, ik had een te goede band met mijn moeder om het niet te vertellen.... kijk onder zo zag ik er al uit met 10 weken
Ik denk dat wij dan ook wachten tot we in ieder geval een goede echo hebben. Een nicht van mij is nu zwanger en ze is nu ongever 9 weken. Met 6 weken maakte ze het bekend. En de reacties: Jeetje, wat vertel je dat vroeg. En ze baalt dat niemand (op haar moeder na) haar geen kaartjes e.d. stuurt. Iedereen wacht op de 'veilige' 12 weken grens. En mocht het wel snel mis gaan bij ons... ik wil toch niet dat iedereen weet dat we 'bezig' zijn. Nu we getrouwd zijn vind ik het al dat er extra op je gelet wordt en vragen als "wanneer jullie" zijn niet van de lucht. En als ze weten dat je ervoor gaat... brrr moet er zelf niet aan denken. Dus nee, denk dat we het mooi voor ons houden als het eenmaal zover is.
Thx, kan me nog niet blij voelen eerlijk gezegd. Zit nog in de verbijsteringsfase geloof ik Dat "probleem" hebben wij toch al niet meer, bij een aantal mensen iig. Dus dan kan ik t ook wel vertellen
lekker belangrijk toch wat andere mensen denken of vinden, dat is toch niet belangrijk meer als volwassen persoon? Wat een nare mensen dat ze zo reageren zeg op een zwangerschap, zulke mensen zou ik geeneens vrienden ofzo mee WILLEN zijn, mijn vrienden en familie stuurden wel al gewoon kaartjes hoor, had een hele wand vol met 12 weken en al kleine kadootjes e.d. wat ben ik dan een gelukkig mens met de juiste mensen om mij heen. Ik was blij met alle support om ons heen toen bleek met 13!! weken dat ons meisje misschien niet gezond was en toen later met 25 weken (toen ik een virus kreeg waardoor je kindje kan sterven) ik heb wel geleerd dat er niet iets is als een "veilige" periode met zwangerschappen daarom moet je genieten van elke goede minuut die je hebt En wie wil er nou een miskraam verwerken zonder de steun van haar mama, zusje, vriendin of wat dan ook, zit je daar met je hart gebroken terwijl niemand ervan af weet.. daar heb je toch mensen om je heen voor in goede en slechte tijden?
Bij de eerste heel bewust geheim gehouden tot de termijn echo, mijn eigen ongeloof was sowieso nog veelste groot bij haar om het eerder te vertellen. Bij de tweede al met een weekje of.. 8/9. Dit kwam omdat we geen idee hadden hoever ik was, ik kon namelijk tussen de 8 en 16 weken al zwanger zijn. Had er overgins wel een beetje spijt van na een rotopmerking via mail waarin stond 'als' jullie er nog een bijkrijgen, omdat we het voor de 3de maand hadden verteld. Al vind ik de 3 maanden grens sowieso zelf een beetje onzin, om dat te lezen vond ik gewoon niet leuk.