Ik denk dat er in iedere leeftijdsgroep grote verschillen zijn; dat is in elk geval mijn eigen school- en studieervaring. Dat hoeft geen probleem te zijn, als je ieder kind maar écht helpt in zijn/haar ontwikkeling. Maar ik geloof er niks van dat op een bepaalde leeftijd die verschillen gelijk gaan trekken. Een goede school kan daarmee omgaan. En wat mij betreft doet een goede school dat niet door ieder kind aan te proberen te passen aan de grootste gemene deler, maar juist door ieder kind aan te bieden wat hem/haar op dat moment verder helpt. Uiteindelijk moeten ze allemaal leren lezen, maar er zullen altijd verschillen blijven bestaan in hoe vaardig ze daarin zijn. Hoe jouw school daarmee omgaat kun je het beste aan hen vragen. De school waar onze zoon zit doet dat met 'Natuurlijk leren', in units van 100 kinderen van 4 tot en met 7 jaar oud, en dan 4 tot 5 leerkrachten. Onze zoon is nu 4,5 en maakt enorme sprongen met lezen en rekenen. Op een gewone kleuterschool had ik dat niet zo gauw verwacht, op deze school wel. Hij doet namelijk op die onderdelen mee met kinderen die net zo ver zijn als hij, of net iets verder (en die helpen hem dan) of wat minder ver (en die helpt hij).
De afwegingen voor een school zijn natuurlijk erg kind gebonden. Wat voor het ene kind de juiste keuze is, voor een ander kind niet goed. Mijn zoon is het type kind wat je voor de dingen die hij leuk vindt (en goed kan) niet hoeft te stimuleren maar voor andere dingen (bijvoorbeeld buiten spelen met andere kinderen) wel. Hij heeft er dus het meeste aan om gewoon tussen leeftijdsgenoten te zitten hoewel hij cognitief een voorsprong heeft. Het is voor elk kind anders en gelukkig maar dat we in Nederland die keuzes kunnen maken. Ik ben nu vooral benieuwd hoe school omgaat met de kinderen die buiten de 'algemene groep' vallen. We weten dat ze daar specifiek opletten en er mee aan de gang gaan maar ik ben nieuwsgierig hoe.
Hm mja bij ons in de klas werken ze in niveaugroepjes. Leeuwen, pinguïns, giraffen en olifanten. (En nog eentje..) Ong 5 kinderen per groepje. Eerste jaar was onze dochter een trotse pinguïn... En nu een zo mogelijk nog trotsere leeuw En in de kleuterklas is het allemaal zo lastig nog niet... In kringgesprekken kun je sowieso makkelijk vragen stellen op verschillende niveaus zodat ieder aan z'n trekken komt. En qua werkjes zit er deels natuurlijk een vaste moeilijkheidsgraad in en deels kun je die volledig aanpassen per kind. Zo gaan ze 's ochtends eerst werken en maken dan allemaal dezelfde opdracht (per groepje dan he) En als daarna weer gaan werken mogen ze zelf kiezen wat ze willen doen door dit aan te geven op het planbord. Maar de activiteit "schrijven" zal voor de een betekenen dat hij krullen tekent.. Voor de ander het schrijven van een naam of leggen van woordpuzzels. Want iemand die nauwelijks een potlood vast kan houden kun je moeilijk z'n naam laten schrijven maar wel op een andere manier met datzelfde onderwerp aan het werk zetten. Bijv met stempels, puzzels of het letterbord. In de hogere klassen blijven de niveaugroepen bestaan... Beetje in de stijl van dalton is het... Met nog wat knipoogjes naar andere stromingen en dat samengesmolten tot een solide verhaal dat vooralsnog goed lijkt te werken voor meeste kinderen. Oh en bijna vergeten.. Er is ook mogelijkheid tot RT op school. Al verpakken ze dat graag in een gezellig jasje omdat als je ergens niet goed in bent... Dat blijven herhalen tot je er bij neervalt niet altijd een positief effect heeft maar dat kinderen er nog weleens spontaan niet alleen nog steeds niet goed in zijn maar er OOK nog een hekel aan krijgen als je dat dan steeds op dezelfde manier moet herhalen. En voor de bovenkant zijn er verrijkingsmappen die per kind afzonderlijk ingericht worden.
Is ook gek he; op het kdv heb je iedere dag een vrij uitgebreide overdracht, en eenmaal op school moet je het toch met summiere informatie doen. En dan doen ze bij ons 3 keer per jaar een 3-gesprek van een half uur ipv 10-minuten gesprekjes... Wij hebben pas een workshop-ochtend voor ouders gehad, waarin ze ondermeer dit onderwerp zeer uitvoerig hebben toegelicht. Dat gaf gelukkig heel wat meer inzicht dan de beknopte verhalen van zoonlief, en de superkorte overdracht op het schoolplein (op de niet-BSO dagen).
Hij kan ook buiten spelen met oudere kinderen natuurlijk. Misschien vind ie dat wel leuker dan. Maarja.. Wat je zegt.. Heel persoonlijk en per kind verschillend. Vaak hebben ouders daar best goed kijk op volgens mij
@bri: ik kan daar maar moeilijk aan wennen Vorig jaar was er 1 ouder met een groep2-dochter die wel altijd veel vertelde die mij een beetje op de hoogte hield. Dochterlief weigert namelijk stelselmatig iets te vertellen. Gelukkig gaat dat dit jaar een stuk beter En juf vertelde me net al dat ons 10-minutengesprek weer eens duidelijk langer ingepland gaat worden. Half uur of uur had ze in gedachten geloof ik. Die flexibiliteit is er dan gelukkig wel weer
Ahhhh geweldig!! Chocolaatje, helemaal mee eens hoor! Ik ben me er wel van bewust dat mijn dochter in veel dingen 'voorloopt'. Deels door interesses, deels door stimulans. Aardig wat dingen kan ze al net zo goed als dr nichtje van 5. Betekent niet dat ik vind dat ieder kind van 4 bepaalde vaardigheden 'moet' hebben. Rechttrekken met de leeftijd, daar geloof ik deels in. Toch zullen ze nooit op 1 lijn komen te zitten, ieder kind blijft uniek. @Bri, interessant. Is dat (binnen) een speciaal soort onderwijs dat dit gegeven wordt?
Arevinol: dat heet 'Natuurlijk leren'. De school waar het om gaat is een gewone openbare school hier om de hoek, maar wat ze doen is allesbehalve gewoon, vind ik. Er schort heus wel wat aan de uitvoering af en toe, maar de visie spreekt me enorm aan. De school heet Laterna Magica, en ze hebben een redelijk informatieve website.
als ik dit zo lees word het no wat met zoonlief. die is in september 2 geworden en puzzelt nog niet eens zo noppenpuzzel. oefen regelmatig maar enige wat hij ermee doet is het eruit halen en met de auto vormen rijden en dierenvormen laat hij lopen en maakt er geluidjes bij. benoemd alleen de auto de rest nog niet en er weer in doen echt niet. soms probeert hij 1 stukje maar probeert hem in de verkeerde vakjes te drukken en draait de stukjes ook niet en als het na 5sec niet wilt dan is hij er al helemaal klaar mee. als je hem een klein beetje op gang helpt dan komt hij tot het 2e stukje en dan is hij er al lang klaar mee. dus een puzzel van 12 tot 60 stukjes zal helemaal niks worden. of hij moet een enorme spurt krijgen en ook nog eens interesse in puzzelen maar anders word dat niks.
Hier hebben we op de psz maar 1x per jaar 10 min gesprekjes! En verder helemaal geen overdracht, tenzij je er naar vraagt. Maar dan wel liefst 's ochtends bij het brengen, want bij het ophalen is het altijd druk en krijg je hoogstens 2 zinnen. Gelukkig begint ze nu wel wat dingetjes te vertellen, die wel redelijk lijken te kloppen, als ik het navraag. Klinkt goed, Bri. Ik ga er eens naar kijken, al denk ik niet dat ze het in onze huidige en toekomstige woonplaats zullen hebben.. Hier gaat ze gewoon naar de meest 'normale' bss die nog op aardige afstand is. Dichtbijzijnde is vnl gericht op taal-achterstand, de andere heeft een wachtlijst waar je al op moet staan voor je geboorte (en bovendien nóg wat christelijker dan waar ze nu al naartoe zal gaan). Daarbij gaan we hopelijk binnen een jaar verhuizen en kunnen we ahv deze school een (nog) betere schoolkeuze maken in onze nieuwe woonplaats.. Ik ben ook wel erg benieuwd hoe het zal gaan, of ze genoeg uitdaging zal krijgen.. Op de psz is het wel opgevallen dat dat niet het geval was/is en krijgt ze wel wat extra's (neemt een juf haar even apart, maar dat zal hooguit 10min zijn). Maar ja, alsnog liggen er alleen maar veel te simpele spellen op de tafels als we binnenkomen. Ze gaat die dan ook gewoon vrolijk maken. Prima natuurlijk, als ze zich daar ook mee kan vermaken. Maar nu is dat nog maar 3 ochtendjes per week.
voor mij persoonlijk??? We gooien niks op de grond, vind dat zoiets raars. Tis net zo makkelijk aan te leren op "de goede manier" hoor, tis maar hoe je het aanleert.
cygnet, hier worden de kinderen (door de juf in haar hoofd, kids merken er niks van) verdeeld in 3 groepen. Rood, oranje en groen. De rode kindjes zijn de kindjes die meer hulp nodig hebben bij dingen, oranje zijn de gemiddelde kindjes en groen de kindjes die veel werkjes al zelfstandig kunnen. De juf heeft voor zichzelf een soort roostertje gemaakt waarin zij ziet wanneer ze welk kindje begeleid. Ze zet ook niet altijd alle groene kindjes bij elkaar, maar ook wel eens door elkaar expres. Zo kan ze rode kindjes extra helpen, en oranje kindjes goed volgen in hun ontwikkeling. Ook de groene kindjes krijgen zo extra aandacht. Want ook al kunnen ze veel zelfstandig, dan moeten ze natuurlijk niet vergeten worden. 6 keer per jaar wordt dat opnieuw bekeken en dan kunnen kindjes een andere "kleur" krijgen. Mijn dochter zit bv 3 weken pas op school dus die is blauw die is nog niet ingedeeld, dat zal na de kerstvakantie gebeuren. De juf heeft een poppetje van knorretje (van winnie the pooh) als ze dat op tafel zet weten de kindjes dat ze met een paar kindjes iets aan het doen is en dat ze de juf dan niet mogen storen en het aan een ander kindje (of stagiaire) mogen vragen. Door het indelen in kleuren kan er goed op elk kindje ingespeeld worden en loop je dus niet het risico dat de juf puzzels van 20 stukjes behandeld terwijl jouw kind al 100 stukjes kan.
Niet alles gelezen, dus alleen even reageren op de openingspost. Vind het idd een beetje vreemd, hier werden met 2,5 jaar puzzels gemaakt van 12-16 stukjes en als je mijn zoontje een puzzel wil laten doen (hij is net 5) met minder dan 20 stukjes lacht hij je heel hard uit, " ik ben toch geen baby meer". Dochtertje van 3 kleedt zich (net als grote broer natuurlijk) helemaal zelf aan en uit, ook de rits van de jas etc, het enige wat ze nog niet kan (en wij haar ook nog niet hebben geprobeerd te leren) is veters strikken.
Fijn dat er iig aandacht aan wordt gegeven op Nederlandse scholen. Ik heb echt het gevoel dat hij hier wordt belemmerd in zijn ontwikkeling. Ze doen wel veel leuke dingen enzo in Kindergarten maar spelen staat hier centraal totdat het kind met 6 of 7 in de eerste klas komt. Om achterstanden weg te werken krijgt een kind dan in de eerste klas voor een half uur huiswerk mee dat aan het einde van het schooljaar oploopt tot 2 uur. En dan hebben we het over kinderen van 7.
Hier hebben ze bij de kleuters ook aparte groepjes, geen idee trouwens waar mijn dochter bijhoort. Heb deze maand ons eerste 10-minutengesprekje.
Zo werkt het in veel Europese landen. Kinderen mogen tot een jaar of 6 gewoon kind zijn, en 'hoeven' niks te leren. Dat komt daarna pas. En toch zijn volwassen Duitsers zeker niet minder succesvol of slim als Nederlanders. Zegt genoeg lijkt me.
Ik vind 2 uur huiswerk voor een 7-jarig kind veel te veel. Te meer omdat keer op keer blijkt dat het bij jonge kinderen geen nut heeft. Uit internationale onderzoeken is juist gebleken dat dit onderwijssysteem juist helemaal niet werkt. Het Duitse onderwijs bungelt met alles onder aan. Dit juist in tegendeel met het Nederlandse onderwijs. Zoals PISA elke paar jaar weer laat zien. In Duitsland zijn tevens per duizend mensen veel meer kansarme mensen dan in Nederland. Lekker offtopic trouwens.
Ik heb het over het spelen centraal te plaatsen bij kinderen tot een jaar of 6-7. Over huiswerk kun je discussies voeren, het is heel afhankelijk van de tijd dat kind op school doorbrengt (in Nederland relatief veel) en wat we onder 'huiswerk' verstaan. Het startbericht van Cygnet over het verzoek van school aan ouders om thuis te oefenen met puzzelen is ook huiswerk.
ja dat vind ik ook.het is huiswerk en ik zou dat niet goed vinden als ik die brief kreeg. wat mijn kind of andere kinderen op die leeftijd kunnen is voor mij niet relevant. het gaat om 4 jarige of nog jongere kindjes die iets moeten oefenen van school. voor mijn gevoel niet helemaal ok.