Waarom noem je het dan ... Kinderen met een 'stoornis in het autistisch centrum' hebben wel vaak leer- en concentratiestoornissen. En ja; die etiketten werden in de jaren 80 nog niet gedrukt. Ik had een klas vol met achterstandskinderen, 30 stuks, niks nie etiketjes.
3j9m.... ze vond het een tijdlang leuk, maar ze vind het lastig. De hoeken? De zijkanten? De middenste? Kijken naar een plaatje... erg lastig. 9 stukjes gaat prima, meerdere wordt zoeken en wordt hulp gevraagd. Ze doet maar wat en daardoor kan ze een grote puzzel inelkaaar zetten maar het is neit zo dat ze goed kijkt naar de plaatjes.
@zogelukkig, ben je leerkracht dan? (sorry even off-topic) Met mijn zoontje gaat het misschien ook die kant uit, ook zo een stoornis of adhd wat ook echt duidelijk is overal. Hij word nog onderzocht. Ik zie het niet zo als een stempeltje, maar wil als moeder dat hij de juiste begeleiding gaat krijgen en zich gelukkig voelt op school. Ik denk dat een kind als 'lastig' word gezien met een achterstand zonder dat er iets over bekend is verder maar misschien ben jij een leerkracht die het zo juist niet ervaart? (wat erg fijn is). Dus ik wil alleen het beste voor mijn zoon, we weten bijna zeker dat hij wat het ook is iets mankeert. Sorry was even off-topic maar ik wilde even duidelijk maken dat ik alleen het beste wil voor mijn zoon en geen stempel geven. Want vroeger heb ik in de klas namelijk ervaren dat 'probleem' kinderen vaak alleen als lastig werden gezien. Terwijl ze er niets aan konden doen.
@Chocolaadje.. ik snap het wel maar ik denk dat een etiketje ook heel vaak als een excuus voor bepaald gedrag wordt gebruikt door zowel ouders als kind.. en DAT is ook zeker niet altijd terecht (oftewel een labeltje is zeker niet altijd een excuus.. hooguit een reden)
Dat geloof ik meteen, hier vertelden ze mij dat er zelfs ouders waren die vertelden dat hun kind adhd had zonder dat ze het hadden.. Ik gebruik het zeker niet als excuus, wil alleen het beste voor mijn kind. En mocht er niets uitkomen bij de onderzoeken zou ik alleen maar blij zijn. Maar we weten het zo goed als 99% zeker dat er iets niet klopt, gezien ook het verslag van de psz wat we eergisteren kregen wat bestemd is voor de basisschool. Maar hoofdzakelijk merken wij er iets niet klopt aan hem. Ik kan een heel verhaal aan je vertellen over hem maar dat ga ik hier niet doen, is te prive. Maar geloof me, ik geef niet bij voorbaad een stempel. We wachten de onderzoeken eerst af en de diagnose die gesteld gaat worden. Maar bepaalde dingen zijn toch al echt duidelijk.
Nee hoor, ben geen leerkracht! Ik bedoelde: zat in een klas met ... Echt waar hoor: 30/35 jaar geleden 'bestonden' dit soort problemen niet. Het is echt iets van deze tijd. Of dat nu komt omdat het vaker voorkomt of omdat er eerder onderzoek wordt gedaan en kinderen beter worden begeleid door centra voor jeugd en gezin e.d. kan ik niet zeggen.
Als iedereen een moeilijke puzzel kan, dan is het toch geen moeilijke puzzel maar een puzzel op niveau?
ik zou zelf ook niet proberen om n 'moeilijke' puzzel te maken.ik zou ook niet weten wat voor puzzels de mensen die ik ken maken. ik puzzel nooit. ook geen spelletjes op comp. ook geen kruiswoord puzzels(vroeger wel soms in de trein of zo, als ik geen boek bij me had en de krant al uitgelezen was en geen muziek bij me etc) een puzzel is wat het is, als het moeilijker is is het dan ook niet meteen leuker of uitdagender of zo. het duurt alleen iets langer om het af te krijgen. ik vind het toch een saaie bezigheid. mijn zoontje snapt ook niet echt de punt daarvan.als het beeld al op de doos staat waarom zou je het nog een keer uit die kleine stukjes willen maken?ik moet het beeld eerst niet laten zien om hem langer te laten zitten met n puzzel. dan is het iets leuker als je niet weet wat het uiteindelijk moet worden.tja. maar dat is wanneer de puzzel nieuw is. als je aan mijn zoontje vraagt: 'wil je puzzelen of TV kijken' dan is het 100% zeker dat het tv wordt! voor zo ver ik weet kijken cygnet's kinderen nauwelijks televisie en puzzelen is een van de dingen die ze doen met hun tijd. wanneer puzzelen bij je hoort en bij je omgeving (kijk; iedereen die cygnet kent kan puzzelen, doen ook moeilijke puzzels; ik zou echt niet weten of de mensen die ik ken puzzellen of niet) dan snap je niet echt dat niet iedereen zich hiermee bezig houdt. en ik snap juist helemaal niet waarom iemand anders(cygnet dus) een 'shock' kan krijgen over zoiets, en daarmee ook over haar schoolkeuze kan twijfelen.
Eerlijk...ik heb bijna nog nooit een puzzel gemaakt in mijn leven ( omdat ik het dus vreselijk vind) Ik vind het saai...en heb het geduld er helemaal niet voor. Mijn dochter doet soms een puzzel...ze vindt het ook niet boeiend. Maar ze heeft wel een A+ op rekenen en ruimtelijk inzicht. Zoonlief heeft tot nu toe ook niet veel met puzzelen..kan het wel maar interessert zich veel meer voor bouwconstructies et cetera... Denk ook dat het kunnen maken van een puzzel en het willen maken van een puzzel ook sterk meespeelt. En ik vind de shock van de TS ook een beetje apart.. TS, misschien kun je een prive school en/of prive onderwijs overwegen?
Tja...ik vind het ook wat overdreven. Ik zou in shock zijn als een 4-jarige nog nooit een potlood had vast gehouden. Maar goed, ik heb dan ook geen HB-kind die een puzzel van 160 kan maken op 4-jarige leeftijd
Wie wel??? Maar goed, om nog even koren op jouw molen te gooien.. vandaag nog even met mijn schoonzus gehad die jaren les heeft gegeven in Amsterdam-Noord (groep 1 en 2) en ook zij vond het wel 'shocking' dat puzzeltjes van 10-12 stukjes te moeilijk zouden zijn. Nu heeft zij geen kinderen.. dus weet zij veel
@Bosi...ook voor jou.. de schoolkeuze staat niet ter discussie maar volgens mij had jij dat best wel door... @Belize.. meer lezen.. aan de schoolkeuze twijfel ik niet maar vraag me wel af hoe de school er mee omgaat. Daarbij komt het dat puzzelen al sinds jaar en dag een aangeraden, toegankelijk stuk speelgoed is wat leuk is en goed voor de ontwikkeling. Puzzelen wordt hier inderdaad graag gedaan en of dat in de plaats van tv kijken is weet ik niet.. vandaag geen puzzels, wel veel tv
In context lezen... context = De context is de totale omgeving waarin iets zijn betekenis krijgt. Hierbij kan zowel letterlijk "tekst" worden bedoeld als een situatie of betrokken personen. De context is de achtergrond of referentie van elke uitdrukking of idee of gebeurtenis in welke het was uitgedrukt, in relatie tot welke het een bepaalde betekenis verkrijgt. In de taalkunde de delen van een zin, paragraaf, hoofdstuk etc, volgend op of voorafgaand aan een bepaald woord of passage die het zijn exacte betekenis geeft.
Misschien helpt dit voor de slechte lezers... de 'shock' komt voort uit het feit dat schijnbaar een flink deel van de klas niet in staat is een puzzeltje van 10-12 stukjes te maken. Het gaat hier niet om een enkeling maar om een flink deel van de groep. 10-12 stukjes zijn puzzels die gemiddeld genomen gemaakt kunnen worden door een 2,5-3 jarige. Dat wil niet zeggen dat elk kind dit kan maar gemiddeld genomen wel. Als een vierjarige dit niet kan dan is dat niet erg, als een flink deel van een groep van 20 het niet kan dan mag je daar vraagtekens bij zetten en vooral HOE de school hier mee omgaat. Ik denk namelijk dat het voor de school ook even schakelen is dat zoveel kindjes dit niet kunnen. En die veronderstelling ga ik eens navragen. Iedereen dit dit wil lezen als twijfel van de schoolkeuze of dat mijn kind hoogbegaafd zou zijn... Dat staat er niet en is voor beide gevallen niet aan de orde. WEL is het mijn referentiekader dat kinderen dit (EN aan- en uitkleden) wel kunnen met 4 jaar en vandaar dus mijn verbazing (en soms druk je dat wat zwaar uit.. dat krijg je zo met een openbaar forum) Misschien dat mensen zich met deze uitleg minder geroepen voelen om zich aangesproken voelen. Ik kan het trouwens - mede namens de leerkrachten van Nederland - van harte aanbevelen om lekker te puzzelen vanaf ongeveer 1 jaar. Goed voor de concentratie, ruimtelijk inzicht, tactisch vermogen en vooral ook heel gezellig... (en ja, in mijn boekje leuker dan tv )
Zeker! Puzzelen is heel leuk: lekker samen aan de tafel; kopje thee erbij. Even rust. Ik zat te denken hoe het bij mij vroeger ging op de kleuterschool (diep graven). Daar was een bouwhoek voor de jongens en poppenhoek voor de meisjes, er werden werkjes gemaakt en er werd op het schoolplein gespeeld. Meer kan ik me er niet van herinneren. Er werd iig NIKS gedaan aan taal en rekenen. In het hele kleutergebouw waren geen boeken te vinden op de voorleesboeken van de juf na. Nu, bijna 40 jaar later hebben wij gekozen voor een school waar veel wordt gekeken naar individuele ontwikkeling. Kleuterblok ook in de school en niet erbuiten. Er wordt ook veel met maatjes gewerkt uit hogere groepen. En er is in de kleutergroepen al aandacht voor toneel, zang, dans en excursies naar culturele instellingen. Lekker vrij bewegen maar toch anders dan vrij spelen.
vanwege de zin in je openingsbericht dacht ik dat je wel twijfelde. ik heb niet alles gelezen. sorry. ik zal meer lezen.
ik kan dit niet meer volgen. in je openingsbericht: vindt ze het normaal dat een 4 jarige 100 stukken puzzel maakt of bedoelde je dat zij 10-12 stukken eigenlijk normaal vr een 4 jarige vindt? want zij vindt nu 10-12 stukken puzzel shocking? OF misschien heb je 2 schoonzussen?of ging het in je openingsbericht over zelf aan en uit kleden?
Nou uh...excuse me! Maar je bent niet echt heel erg duidelijk met wat je nou bedoelt met je teksten. Maar zou uit de hoogte te doen is wel een beetje misplaatst zeg!