Mukkie, ja wat toevallig!! Mijn zoontje is van 10 aug. jou eigenlijke uitgerekende datum! Slecht van mij, ben deze topic gestart, maar ben er maar weinig om te kletsen. Heb het ook retedruk met 3 kindjes alleen natuurlijk....
Tsja.. daten, mannen? nee mijn hoofd staat er nog niet na, ook onzekerheid denk ik, en ook te druk. zou niet weten waar ik de tijd vandaan moet halen, dan gaat het weer ten koste van m'n kleine en dat wil ik ook niet. maar onzekerheid is toch wel de hoofdreden. en vertrouwen in relaties/mannen dat heb ik eigenlijk ook niet meer, door mijn eigen ervaring, maar ook door wat ik om mij heen zie. ik ben te bang nog eens te worden verlaten of andere drama's mee te maken. ik weet wel dat dat niet een goede reden is, en ik wil ook echt niet mijn hele leven alleen blijven, maar ik red me prima. ik ben ook niet zo van het 'zoeken', ik heb nog steeds het romantische idee dat een man op mij af moet komen, en dan wil ik nog wel eens even nadenken of ik dat wil..haha, maar volgens mij kan ik dan lang wachten.
Ik zei ook "ik hoef nooit meer een vent" maar als je eentje tegenkomt die je wereld weer op kop zet, dan denk je toch wel ff na De juiste kan je weer helpen. Hier ook ff geduurd, maar huidige vriend sluit ontzettend goed bij mij en m'n zoontje aan. En al had ik daar nog 3 jaar op moeten wachten (wat nu maar 1j is geweest) dan had ik er dat zeker en vast voor over gehad! Als de tijd er is,dan komt die vanzelf Je gaat sowieso alles op je gemak bekijken, en ik wist na m'n scheiding ook héél goed wat ik wou (en vooral: niet wou!) en dat scheelt ook wel vind ik.
ja ook ik heb een paarnieuwe outfits gekocht ook omdat ik weinig winterkleding had na tien jaar in Griekenland ! maar vrouwelijk voel ik me niet echt (al ben ik niet het 'stoere' type vrouw) omdat ik zo met die haaruitval zit/zat...zolang dat nog hot item is, ben ik erg onzeker... ik hoop dat het ooit nog komt...ik snak naar iemand die echt voor me gaat!
Las vorig jaar ook van die verhalen, en toen dacht ik ook van "goh ja, hoeft voor mij niet meer hoor!" had me ook aangemeld op een forum voor BAMmers en was al echt op zoek naar een ziekenhuis dat alleenstaanden helpt ed. Maar op een gegeven moment, als je echt iemand vindt die zo voor je gaat, niks zo heerlijk als dat! En dat komt ooit, op een moment dat je er zelf klaar voor bent. Heb hier zelfs even de boot beetje afgehouden, maar hield het niet lang vol Heb echt gevonden wat ik zocht, en hoop de rest van m'n leven met hem te kunnen delen. Het is ZO anders dan bij m'n ex!! En net na je breuk denk je dat ze allemaal dezelfde zijn, maar als je je er opnieuw voor kan openstellen, dan merk je dat je net de verkeerde eruit had gekozen, want er lopen wel degelijk deftige mannen rond! Forceer niks, doe maar rustig en neem je tijd, dan komt alles vanzelf wel weer in z'n plooi, ècht waar En Mukkie, heb zelf ook wel wat haaruitval nu (zoals de honden en paarden hebben zeker? omdat het winter wordt? ) geen idee. Misschien is het bij jou nog erger als bij mij, ik wacht nog even af. Maar er bestaan pillen voor haaruitval weet ik. Volgens mij hier in BE zelfs in het Kruidvat te krijgen, moet je bij jullie anders maar eens kijken, misschien dat dat ook al wat helpt, extra vitamines.
Ja die haaruitval is wel meer dan de seizoensuitval...en pillen en van alles heb ik geprobeerd.niets help.heb ook eczeem op m'n hoofdhuid...maar het is op t moment wat beter.hoop dat de vele haartjes die terugkomen m'n haar weer voller maken maar voorlopig is t n klein dun bosje...maar dank je voor de tip!
Zo even de tijd om ff bij te lezen, bij voorbaat sorry als ik iemand oversla, dat is niks persoonlijke, maar moet zo weer aan de slag. Mukkie11: vervelend haaruitval. Ik ben ook meer dan de helft van mijn haar kwijt en weet niet hoe het komt. Daten, tja daar ben ik nog niet aan toe. Heb net een relatie van bijna 2 jaar achter de rug (niet de vader van mijn zoontje) en merk dat het vertrouwen in mannen een beetje weg is. Hij leek de liefste en attentste man die je kon vinden, helaas bleek ik niet de enige die dat vond, hij ging dus vreemd. Daarnaast heb ik gezien wat voor impact dit bij mijn zoontjeheeft gehad en zal dus deze keer extra lang wachten met het voorstellen aan mijn zoontje.mijn zoontje gaat niet naar zijn vader, maar ongeveer een keer per maand uit logeren bij mijn tante, dus veel tijd is er niet voor relatie opbouwen dan. We zien wel hoe het loopt, nu ben ik gelukkig alleen met mijn zoontje. Ik moet alweer gaan, hopelijk van de week meer tijd om bij te lezen en kletsen. Liefs Suzanne
Suzanne, jouw verhaal is ook heftig...en dan je weer openstellen voor een man die weer je vertrouwen beschaamt!bah! Misschien dus niet zo gek die haaruitval...bij mij komt het echt door stress, heb drie artsen geraadpleegd dus tja, die zeggen allemaal precies hetzelfde!hopen dat het voorbij gaat.is het Enige en ons rustig houden.genieten van wat we wel hebben... Ergens voel ik me wel openstaan voor een man in m'n leven omdat ik eigenlijk al twee jaar aan het afscheid nemen was van m'n relatie.en zo een behoefte had en heb aan iemand in m'n leven.maar actief daten bv via datingsites, nee...ik hoop dat ik "hem" gewoon ergens tegenkom... Ik geloof ergens wel dat ik eens iemand tegen zal komen maar ik wil mezelf ook op orde krijgen zowel innerlijk als uiterlijk. Wel is het zo dat ik nu meer uit m'n eigen wereldje van verdriet kruip.ik ben van nature erg sociaal en uitgaanderig zeg maar.met een kind en alleen is dat wat lastig haha!maar ik heb het geluk ergens weer dat ik nu (gedwongen door de omstandigheden) bij m'n ouders inwoon en dus vanzelf een oppas heb! Zo spreek ik nu dingen af, Ga erop uit met en soms ook zonder zoontje.nu heb ik nog geen werk al ben ik voorzichtig aan het kijken en voel ik me ook klaar daarvoor.het leven in Nederland na tien jaar buitenland is wel ff wennen! Ik ga morgen een sollicitatie sturen voor parttime werk in mijn vak (theaterdocent) toevallig op een school waar ik gewerkt heb!wie weet...ik wil positief blijven en erin geloven dat het geluk nu met mij is. Gisteren weer eens naar een feestje geweest waar allemaal begin dertigers waren maar erg gezellig.heb gelachen en voelde me weer een beetje de oude "me".ontspannen kletsen, omgaan met iedereen, beetje geinen en vrolijk.ik vergat weer even het serieuze leven en besefte dat er ook positieve kanten zitten aan de scheiding:geen gezeur meer aan m'n kop, kan m'n leven opnieuw zelf indelen zoals ik echt wil,kan een nieuwe liefde aangaan als de tijd daar is en ik heb een geweldig kind boven alles! Vandaag kwamen twee vriendinnen over de vloer die ik ken uit Griekenland waar ik woonde.een van hen zat destijds in de situatie waarin ik onlangs zat.ook fijn om weer bij te kletsen! Zo begin ik dus weer wat meer op mezelf te lijken.en begin ook te denken dat ik het recht heb me goed te voelen.het mooiste compliment kreeg ik van een vriendin van me gisteren: "je ziet .er zo goed uit!helemaal niet als die gescheiden vrouw zoals jij je voelt!" Mooi gezegd en nu moet ik het nog gaan voelen...
@haaruitval; ik heb geen haaruitval maar wel heeeel droog enkwetsbaar haar! @daten; ik kan best slecht tegen alleen zijn maar ben nu echt niet op zoek, eerst maar alles in mn hoofd weer op orde brengen. Maar soms denk ik echt ik ben voor altijd alleen want waaaar kan k de juiste tegenkomen? Ik kom bijna nergens
Mukkie wat een geweldig compliment! Hier krijg ik ook regelmatig te horen dat ik er goed uit zie, en dat velen het knap vinden dat ik op zo jonge leeftijd toch nog zo sterk sta, na alles wat ik heb meegemaakt! Kan deugd doen hé Trek je daar aan op! En mnonc: je kindje is nog klein ook, ik ben pas voor 't eerst weer weggeweest toen mijn zoontje 9 maand was als ik me niet vergis Die eerste maanden zijn zo al vermoeiend genoeg vond ik, zonder het op stap gaan
Hoi meiden, Ik hoop dat ik ook met jullie mee mag kletsen. Ik werd door Mukkie11 op dit topic geattendeerd. Ik ben sinds eind Juli een alleenstaande mama en woon tijdelijk met mijn zoontje bij mijn ouders in. Mijn hele verhaal staat hier ook wel onder het kopje alleenstaande moeders maar in de korte versie: Ex vreemd gegaan, heb hem een tweede kans gegeven maar die heeft hij niet met beide handen aangepakt en nu wil/wou hij nog een derde kans. No way. Al is het best moeilijk. Scheiding is in aanvraag, ligt bij de rechtbank. Ouderschapsplan opgesteld, afspraken gemaakt over onze koopwoning en nu zelf in afwachting van een huurhuis, al kreeg ik gister een brief van de woningbouw dat ik volgende week een gesprek heb over een huis dus ik heb goeie hoop dat ik die woning daadwerkelijk toegewezen krijg. Zo dat was even de beknopte omschrijving Daten: Nee dank je wel. Aan de ene kant zou ik heel graag weer in een man in mijn leven willen maar eerst dit maar eens verwerken en alles op een rijtje krijgen. Ik weet in ieder geval een ding zeker: Dingen als trouwen en samen een huis kopen ga ik never nooit meer doen, veel te veel rompslomp als je uit elkaar gaat..
Meisje89: idd! We lopen nu beide bij een osteopaat en ik ben ook compleet uitgeput dagenlang na de behandeling. Vanochtend weer geweest.. Ben benieuwd hoe ik er nu op reageer Heb wel echt ff een off-day vandaag.. Kort lontje super emo..
Welkom Helise! Hoe is het met iedereen? Ik zit nu echt een op huisje te wachten, urgentie binnen dus hopelijk schiet het op....
Makkie: super! Hier gaat t redelijk, d.ilan heeft verhoging en is heel erg huilerig en zelf heb ik last vn de behandeling bij de osteopaat. Verder gaat t zn gangetje. Kan niet wachten tot k een eigen woning heb!
Tja home alone tijn slaapt.. Ben het eigelijk wel een beetje zat het alleen zijn.. Maar tja waar kom je HEM tegen?? (date vorige week was het toch niet! Lekkerding maar inhoudelijk niets te melden) Gaf wel aan gek op kinderen te zijn maarja ik zoek geen papa ik zoek mijn grote liefde **Jehovagetuigen stonden vanmiddag aan de deur en zagen mijn naamplaatje bij de deur: WE zien dat u alleen met uw zoontje bent maar wij komen u redden hahahahahahaha
hey meiden ik kom me hier ook melden ik ben een alleen staande moeder van 27 met 3 kids... dochter van 9 en zoon van 2 en dochter van 4 dagen oud de vader van mn jonste en ik zijn sinds dat ik 26 weken ben uit elkaar en hebben niet of nauwlijks contact hij wilt de kleine ook niet zien.. met de vader van mn zoon ook geen contact die wi er nikis van weten en met de vader van me dochter gezamelijke voogdij gelukkig loopt dat allemaal wel lekker vind het nu alleen zo zwaar een pas geboren baby en een manneke van 2 die rondhuppelt en alles alleen moeten doen vooral ind e avonden zit ik er helemaal doorheen hoe moet ik het allemaal doen .. kan ik het wel alleen. ben ik alleen genoeg voor hun.. kan ik ze alles bieden kwa aandacht enz enz... verdeel ik de tijd wel goed... zoveel vragen pff