Hier ook iemand met een verkorte baarmoederhals. Vanaf de 20-weken echo is mijn bmh steeds verkort. Met 25w6d had ik controle en bleek mijn bmh 18/19mm te zijn en werd ik gelijk opgenomen. Twee dagen later weer een inwendige echo en hij was weer verkort. Uiteindelijk mocht ik na een ruime week weer naar huis, maar dan wel met volledige bedrust. Mijn bmh is op zijn kortst 9mm geweest, maar na mijn ziekenhuisopname was het bij de metingen steeds stabiel; tussen de 10 en 15mm. Ik heb tot en met 32 weken alleen maar op bed gelegen. Ben er alleen uit geweest voor een toiletbezoek en om te douchen en wanneer ik naar het ziekenhuis moest gaan. Mijn laatste meting was met 31 weken daarna werd het niet meer gedaan bij mij omdat de bmh op den duur toch verkort moet worden. Ben inmiddels 33w3d en voel me goed. Ben stiekem wel nieuwsgierig wat de lengte van mijn bmh zou zijn. De bmh kan trouwens niet handmatig gemeten worden, maar alleen met een inwendige echo.
Raak wel bezorgd als ik dit soort dingen lees, wat zijn precies alle 'symptonen' die jullie hebben? Die harde buiken bijvoorbeeld, daar heb ik er in vergelijking met anderen ook belachelijk veel van per dag (zit al in ged. zw). Heb het er bijna elke x weer over met de verloskundige maar dan krijg ik altijd reacties van dat het bij de 1 wat heviger kan zijn dan bij de ander. Ook toen ik vertelde dat ik gedurende een halfuur om de 2 min. een harde buik had gehad reageerde ze heel rustig. Ben nooit verder echt gecheckt of zo i.v.m zo vaak harde buiken... (in het laatste uur iig al 3 gehad).
Inprincipe is mij altijd verteld dat als ze met regelmaat komen, met korte tijd er tussen (paar min) en/of zeer doen het niet goed zit. Ik had dit keer vanaf week 9 al harde buiken, maar meer dan een stuk of 10 per dag kwam het niet. Tot ik woensdag echt pijnlijke harde buiken kreeg waar ik soms echt misselijk van werd. Dat zakte in bed af met paracetamol en de volgende dag kwam het weer terug. Vorige zwangerschap had ik ook zoveel harde buiken en dat was eigenlijk nooit verontrustend, tot ik 21 weken zwanger was en ze ook met regelmaat kwamen (ongeveer 4 a 5 min er tussen telkens) toen is de verloskundige ook komen toucheren thuis en toen was alles prima. Met 28 weken werd ik toen ineens wakker met weeën, dat deed echt zeer! Als je je zorgen maakt zou ik gewoon je verloskundige vragen of ze kan toucheren.
@bubi, ik zou als ik jou was je zorgen zeker uitspreken aan je Vk en vragen of ze evt inwendig onderzoek wilt doen omdat je je onzeker voelt omtrent deze klachten! @huishouden, Pff dat wordt nog wat omdat los te laten nu met die nesteldrang! @naatje, je hebt nu nog wel de bedrust neem ik aan dan? Heftig hoor. Wel spannend wordt het nu. Heeft het ook te maken met de tweeling zwangerschap of heeft dat totaal geen invloed? ( stomme vraag misschien! )
Hoeft niet moeilijk te zijn, bedenk je dat als je nu maar doorgaat er een kans is dat je misschien wel in het ziekenhuis terrecht komt als je baarmoederhals echt aan het verkorten is door je harde buiken. Voor mij geen moeilijke keus, zit liever nog 20 weken op de bank bij mijn man en dochter thuis dan dat ik weer het ziekenhuis in ga.
Hallo dames, Hier ook een verkorte baarmoederhals. Ik heb vorig jaar een vroeggeboorte gehad met 20 weken, En daarom werd nu vanaf 16 weken de baarmoederhals gemeten. Die was tot een week of 20 telkens lang, 5 zelfs 6 cm en met 20 weken ineens 3 cm. Toen met rust weer langer, maar toen ik weer meer ging doen (niet eens zo veel), Was ie ineens 2.4 en ben ik een nachtje opgenomen in het amc. Dag erna weer iets langer, maar sindsdien ben ik thuis met bank- en bedrust. Ook met een een peuter thuis en nesteldrang . Mijn vriend heeft momenteel geen werk maar raakt hierdoor ook gefrustreerd omdat hij nu weinig tijd heeft om werk te zoeken, Omdat hij alles moet doen. Pittig, maar alles beter dan opname in ziekenhuis of een herhaling van vorig jaar... Gelukkig is bij mij nu sindsdien de bmh redelijk stabiel, varieert tussen de 2.4 en 3 cm. Ik heb trouwens ook een pessarium ring om mijn bmh gekregen, ter ondersteuning. En omdat dit mogelijk vroeggeboorte kan voorkomen. Bij mij hebben ze met toucheren ook wel eens een schatting gemaakt vd lengte vd bmh, maar echt precies kunnen ze het idd alleen meten met een echo. Hoop dat het mee valt je komende meting, maar mijn advies is inderdaad ook zo veel mogelijk plat liggen! @bubi: mijn ervaring met verloskundigen is dat ze bij alles zeggen dat het normaal is, daarom is het bij mij vorige keer ook misgegaan, omdat het niet serieus werd genomen door vk (had wel bloedverlies en weeen) dus als je het niet vertrouwt zou ik zeker aandringen op meer onderzoek!
Wat heftig dat het bij jou vorige zwangerschap een vroeg geboorte als gevolg had! Misschien een stomme vraag maar is bed-bankrust dan ook echt liggen? Ik merk nu overigens dat ok s avonds duidelijk meer harde buiken heb. Vanaf half 8 eigenlijk heel de tijd op de bank gezeten maar in de paar minuten dat ik net naar boven ging om me klaar te maken voor de nacht en even om beide kussens een kussensloop trok heb ik er al weer 4 gehad!
Ja, dat was heftig, maar het is nooit duidelijk geworden waardoor t nou veroorzaakt werd, die vroeggeboorte, omdat toen ik in het ziekenhuis kwam het al te ver gevorderd was. Toen is van tevoren ook nooit de bmh gemeten. Maar omdat ie deze keer korter werd, lijkt het erop dat dat vorige keer mogelijk ook de oorzaak was. Bed/bankrust is volgens mij ook echt liggen, omdat met zitten er ook druk op de baarmoedermond komt. Nou moet ik zeggen dat ik wel regelmatig even opsta voor toilet of wat te eten. Maar probeer zoveel mogelijk te liggen. En ik heb zelf niet door of ik nou harde buiken heb. Ik heb als ik sta of loop eigenlijk altijd wel een keiharde buik, als ik lig niet. Maar tis niet zo dat het pijn doet ofzo. Maar t valt niet mee he, rustig houden!
Nee, vind het idd lastig. Helemaal omdat mijn man veel weg en druk is en nog lastiger als het ook echt liggen moet zijn. Maar goed, natuurlijk wel weer een stuk makkelijker vol te houden als je anders baar het zkh moet en wat de gevolgen kunnen zijn! Ik heb om 3 uur een afspraak, man kan gelukkig mee! Ben benieuwd!!!!!
Ja, succes! En idd beter thuis plat dan in het ziekenhuis... @duchess: als ik het goed begrijp heb jij bij je vorge zwangerschap dus 10 weken in het ziekenhuis gelegen? Heftig hoor!
Ja, zo'n beetje! Omdat de weeën niet meer weggingen maar de ontsluiting enorm langzaam vorderde (waarschijnlijk doordat ik remmers gehad heb) bleef ik telkens in het zkh. Soms was ik 2 dagen thuis ofzo, begonnen de weeën weer, lag ik weer in t zkh... Met 37 weken mocht ik naar huis omdat je dan thuis mag bevallen, en met 38 weken hebben ze mijn vliezen doorgeprikt omdat ik helemaal op was. Toen was ze er gelukkig ook snel.
Zal het woord maar niet hardop zeggen. Lig sinds vrijdag plat, heb nu zon 5 tot 10 harde buiken op een dag in volledige rust. Zodra ik iets doe, bijvoorbeeld douchen vanochtend, begint het meteen te rommelen.... Tijdens 20 min douchen (uitkleden/douchen/afdrogen/aankleden) 8 harde buiken vanochtend. En helaas 9 vd 10 ook echt pijnlijk. Maaar ik blijf zoveel mogelijk plat en hoop gewoon hard dat ik nu thuis kan blijven ipv het ziekenhuis. Ik moet er niet aan denken mijn meisje te moeten missen, dat was de 1e x toch wel even anders...
Haha erg hè. Ik lig vandaag op de bank. Last van mijn bekken, wat weer harde buiken geeft. Alleen als ik gestrekt lig geen pijn. Dus in dit geval: écht niks beters te doen