Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Wat vreselijk oneerlijk dat ze niet bij jullie mocht blijven. Heel veel sterke en kracht toegewenst bij het verwerken van dit enorme verdriet.
Hoi Verox, Het is voor iedereen verschillend wat verstandig is om weer aan het werk te gaan. Voor veel dames is het fijn om de periode van een zwangerschaps verlof aan te houden om zelf mentaal en fysiek aan te kunnen sterken. Je hebt wel een echte bevalling achter de rug! Ik ben zelf na 6 weken voor de eerste keer langs geweest op mijn werk om te 'kletsen' en mijn verhaal te doen. Nu ben ik ( tussen de migraines door...) weer halve dagen aan het werk. Ik moet zeggen, buiten het duidelijke concentratieverlies voelt dat goed! Wel heb ik goede afspraken gemaakt met mijn leidinggevende, als het niet goed voelt mag ik thuisblijven, en als ik aan mijn tax zit mag ik naar huis. Geen verklaring nodig. Verox, goed naar jezelf luisteren. Je merkt het wel als thuiszitten je tegen gaat staan. Sterkte! Liefs J10
Morgen gaat mijn partner naar zijn werk. Hij gaat beschuit met muisjes trakteren voor zijn collega's... Hij verklaarde mij uit dat het trakteren van beschuit met muisjes iets was was hij erg naar uit had gekeken. Dat dit voor hem onlosmakelijk verbonden is met het vaderschap. En nu hij papa is geworden wil hij dit heel graag doen, ook al vind hij het heel moeilijk. Ik begrijp dit wel, maar zou het zelf nooit doen, toch steun ik hem in zijn voornemen, en ben ik samen met hem de rollen beschuit en dozen muisjes in de supermarkt gaan halen. En heb ik samen met hem een mail opgesteld om aan al zijn collega's te sturen. Lieve collega's, Op 1 November ben ik papa geworden van een prachtige dochter Vlinder. Omdat Vlinder met een vroeggeboorte van 23 week te wereld kwam hebben we maar kort van haar mogen genieten. Desondanks wil ik haar geboorte niet ongemerkt voorbij laten gaan, en jullie bedanken voor de mooie kaarten, bloemen en andere blijken van medeleven. Ik zou het fijn vinden deze gebeurtenis vandaag samen met jullie te delen met beschuit met muisjes. Ik vind het zo ontzettend moedig van hem...
*tranen* wat mooi, de manier waarop hij over denkt! Daar moet je zeker trots op zijn! Ook heel moedig van jou dat je hem steunt in zijn keuze,het is toch niet niks..sterkte voor jullie beide!
@verrox een mooi iets wat ml wilt doen!!En goed dat je hem steunt. ook dit hoort bij het verwerkingsproces Een dikke knuffel
wow wat is dat knap zeg dat hij dat doet, en fijn dat je hem steunt zodat jullie dit ook een beetje samen kunnen doen.
Zoals ik al verwacht had veronderstelde de caissière bij het zien van de boodschappen al dat er een baby geboren was... *slik* en dan zo dapper mogelijk glimlachen en bevestigen...
Lieve Verox, allereerst gefeliciteerd met Vlinder en ook gecondoleerd. Eigenlijk mag niemand dit meemaken... Het is zo oneerlijk. Heb niet alle berichten in het topic gelezen, maar wel jouw verhaal wat er gebeurd is. Neem de tijd! Dat is alles wat ik je wil aanraden. Doe hoe jij het voelt... Als je zin hebt on afleiding op werk te zoeken, ga! En zo nee, ga vooral niet! Niks is goed of fout. Heel veel sterkte en als je wil kletsen, weet je me te vinden. Wij zijn met 20 weken ons zoontje verloren. Het is zo moeilijk met lege handen te staan...
Lieve Verox, Wat goed dat je man de wereld meegeeft dat hij papa en jullie ouders geworden zijn! Heel veel sterkte morgen!
Partner is naar zijn werk. Denk dat ik vandaag maar in bed blijf. Kreeg zojuist alert dat kraamzorg zodadelijk op visite zou komen. Heb ik natuurlijk al tijdig geannuleerd, maar de melding stond nog in mijn telefoon... Overigens is mijn partner ook jarig vandaag.
"Lieve Vlinder Nog maar 23 weekjes en toch al zo'n prachtig volmaakt meisje. 10 teentjes en 10 vingertjes met piepkleine nageltjes die nog maar zo kort ervoor fladderden als een vlinder in je moeders buik. Je lag zo vredig en lief op de borst van je mama terwijl we lieve woordjes fluisterden. Je was meer dan welkom maar we hebben maar zo kort je mogen liefhebben. Lieve Vlinder je krijgt een mooi plekje in ons hart."
Wat mooi geschreven! Dikke knuffel! Hoe is het bij je partner op het werk gegaan? Lastig zijn die situaties in de supermarkt... Ze bedoelen het goed. Maar het komt zo hard aan...
Bij mijn partner op het werk ging het geweldig. Zijn collega's vonden het een heel mooi gebaar, er kwamen blijken van begrip, ook bij de mannen kwamen herkenbare verhalen los, en ze bewonderden hem om zijn moed. Hij heeft er een goed gevoel aan overgehouden. Zelf heb ik het iedere dag juist wat moeilijker. Die eerste dag alleen was verschrikkelijk, heb heel lang en veel gehuild en kon niet uit bed komen, heb veel naar Vlinders foto gekeken. Sinds die dag heb ik veel hoofdpijn, heb moeite met opstaan, en zie als een berg op tegen de dag dat ik naar het uwv moet. Van de gedachte dat ik aan het werk moet raak ik een beetje in paniek. Terwijl mijn hoofd juist zegt dat het zo goed voor me zou zijn.
Poeh, ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik zit met tranen in mn ogen en een brok in mijn keel je verhaal te lezen. Wat zijn jullie allebei ontzettend dapper. Ik wil jullie feliciteren met de geboorte van Vlinder* en helaas ook meteen condoleren met haar verlies. Wat een gemis. Neem je tijd met alles en luister naar je hart bij alles wat je doet. Jij weet zelf het beste wat goed voor je is. Heel veel sterkte.
Herken dat van het werk helemaal. Zie hier op tegen het starten van stage (werk ook met kinderen dus maakt het extra moeilijk) Maar weet ook diep van binnen dat het weer zal moeten. Heb me voorgenomen om weer te starten met 1 dag en kijken hoe die gaat en dan opbouwen met werken van 2 dagen en dan3 dagen in de week naar fulltime Misschien ook een tip voor jou. Ik heb ook professionele hulp gezocht om het van Casper te verwerken want merk dat ik het alleen niet red. Schaam je nergens voor meid! Het is jullie dochter en daar mag je trots op zijn!! dikke knuffel
Verox, Van harte gefeliciteerd met je meisje Vlinder! Wat ontzettend verdrietig dat ze niet bij jullie kon blijven.. Gecondoleerd met dit grote verlies. Heel veel liefde, kracht en sterkte toegewenst. Verlies is tijdelijk, liefde blijft eeuwig.
Allereerst een dikke knuffel! Zo'n eerste dag alleen thuis is echt moeilijk. Helaas kan ook ik me goed inleven in hoe je je nu waarschijnlijk voelt. Afgelopen januari is onze mooie dochter na een zwangerschap van 22 weken en 5 dagen geboren. In ons geval omdat we er tijdens de 20-weken-echo achter kwamen dat ze het hypoplastisch linkerhartsyndroom had, daardoor hebben wij met pijn in ons hart besloten de zwangerschap af te breken. Ik ben zelf bijna 2 maanden thuis geweest, vanaf de echo half januari tot begin maart. Mijn man is ongeveer 2 weken thuis geweest, in zijn geval was dat te kort. Maar dat kwam ook doordat hij in zijn eentje verantwoordelijk is en daardoor meteen vol aan de bak moest. Als hij op collega's terug had kunnen vallen en de werkdruk minder hoog was geweest was het waarschijnlijk niet zo vervelend geweest. Ik heb zelf veel collega's waardoor het terug gaan makkelijk was. Vooral het idee dat ik terug kon vallen op hen als het me zelf niet zou lukken was een veilig idee. Ik zou je voor nu het advies willen geven hier nog niet teveel mee bezig te zijn, tenzij je hier echt zin in hebt. Gun jezelf tijd, je lichaam is waarschijnlijk nog aan het herstellen, neem ook genoeg tijd om geestelijk tot rust te komen. Het enige wat voor ons werkte was kleine stapjes zetten en jezelf toestaan om soms stil te staan, dat is echt niet perse achteruitgang! Uiteindelijk hebben wij nog wel externe hulp gezocht omdat we merkte dat het zelf niet helemaal lukte. Tot op de dag van vandaag is dat de beste beslissing geweest die we konden maken want het laatste wat we wilde was ook nog elkaar kwijt raken. We hadden die hulp ook nodig door een heel onverwachte wending, toen we na twee maanden eindelijk in wat rustiger vaarwater kwamen bleek ik opnieuw in verwachting. Een grote verrassing die we niet aan hadden zien komen omdat we daar totaal niet mee bezig waren. Dat zette alles weer even op zijn kop, vooral door de angst nog een keer hetzelfde mee te maken. We hebben ons vaak afgevraagd of het niet te snel was, nu zien we het als iets dat waarschijnlijk 'meant to be' was. Inmiddels ben ik bijna 8 maanden zwanger en hoop ik nog in 2012 te bevallen van ons tweede kindje. Het lijkt me heel mooi om het jaar dat met zoveel verdriet begon op die manier af te sluiten. Maar ja zo zie je dus maar dat dingen niet kunt sturen. Soms gebeuren ze voor je er erg in hebt. Luister vooral naar je gevoel en doe voorlopig alleen dingen waar je je goed bij voelt. Als ik terug kijk op het afgelopen jaar moet ik steeds denken aan de mensen die dingen zeiden zoals 'het krijgt vanzelf een plekje' en 'er komt een dag dat je er niet meer aan denkt'. Van binnen ben ik zo boos geweest op deze mensen maar ik heb het ze toch maar niet kwalijk genomen. Na bijna een jaar weet ik alleen dat er nooit een dag zal komen dat ik niet aan haar denk, maar ook dat ik niet anders zou willen. Ik ben trots op mijn mooie dochter en ik denk graag aan haar. Ook zou ik niet willen zeggen dat het een plekje krijgt maar wel dat het went. Zoals ik ergens last, het is als een winterjas die je niet uit kunt doen maar die wel steeds beter gaat zitten. Pfff sorry dat het zo'n lang verhaal is geworden maar ik moet bekennen dat het voor het eerst is dat ik mijn verhaal op internet deel. Ik hoop dat je er misschien iets aan hebt, als je wil mag je me altijd een pb sturen. Met lieve groet
hallo meid en je man nartulijk ook gefeliciteerd en tevens Gecondoleerd met het verlies van jullie prachtige dochter vlinder*. ik weet maar altegoed hoe het voelt om je eigen kindjes af temoeten geven . en met lege handen testaan . mijn dochter esmee* is ook met 23 weken zwangerschap geboren . het is bijna een jaar geleden en ik mis de nog elke dag praat er weinig over met mensen om me heen ik ben wel veel gaan schijfen het hele jaar . ik heb een boek gekocht waar ik mijn gevoel in op kon schijfen . ik wil je heel veel sterkte wensen . en neem je eigen tijd om het een plekje te kunnen geefen niemand kan je zegen waneer die dag komt . probeer met mensen tepraten of net zo als ik schijf het van je af . het is geen schande om je pijn en je verdriet te tonen want je bent een deel van je leven kweid wat niet te vervangen is . mocht je met me willen praten over dit dan ben je altijd welkom om mij aan tespreken. heel veel liefs van mandy en heel heel veel sterkte
Gefeliciteerd met jullie kleine meisje. , gecondoleerd met jullie vlindertje. Wat een rot wereld is het toch afentoe. Dikke kus en knuffel Veel sterkte de komende tijd.