Hoi meiden, ik moet even mijn verhaal kwijt. Ik ben onverwacht zwanger geraakt en mijn toenmalige vriend wilde dat ik een abortus zou nemen. Daar ben ik altijd tegen geweest en dat heb ik ook de dag van de test al gezegd. Hij heeft dit volgehouden tot 3 maanden zwangerschap (kwamen er op 4 weken achter) en toen heb ik een streep onder de relatie gezet en voor mijn kindje gekozen. De maanden daarna heeft hij niets laten horen en heb ik telkens moeite gedaan: hoe zie je dit, hoe wil je dat, wat verwacht je van de toekomst? Telkens kreeg ik vage antwoorden: ik weet niet, ik vind internet niet duidelijk, we zullen wel zien. Toen was ik er redelijk klaar mee en heb besloten er zelf ook geen moeite meer in te steken: ik heb belangrijker dingen aan mijn hoofd. Ik heb er overigens totaal geen moeite mee dit alleen te gaan doen; graag zelfs. Vorige week echter belde meneer; of we konden afspreken? Ik in al mijn naieviteit vond het een goede ontwikkeling dus heb ja gezegd en gisteren hebben we elkaar gezien in de stad. Eerst wat over koetjes en kalfjes gepraat, maar toen kwam het al snel: hij wil als de kleine straks 4 maanden is, haar ieder ander weekend hebben.... En als ik daar niet mee akkoord ga, gaat hij naar de rechter. Ik ben helemaal over de rooie, heb vannacht niet kunnen slapen en loop alsmaar te malen. Ik ben zó bang mijn prinsesje straks 50% van de weekenden 'in te moeten leveren'.. Ik moet gewoon fulltime blijven werken om mijn huis, auto etc te kunnen betalen. Dan lééf ik voor de weekenden met m'n meisje, en dan kan ik haar de helft daarvan missen? Ik heb totaal geen vertrouwen in zijn kunnen als vader (hij is agressief naar mij geweest en heeft tenslotte alleen maar geroepen haar niet te willen: ik zou zijn leven verpesten door het kindje te houden), en nu het idee dat hij wellicht gelijk gaat krijgen als hij naar de rechter stapt... Zijn er meiden die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Of mensen die hier verstand van hebben? Ik moet er met mensen over praten want ik ben er continu mee bezig..
Pffff, wat een "lekker ding" die ex van jou :x niet dus. Eerst maanden niets willen, etc en nu ineens gaan dreigen met een rechtzaak. Heeft hij je kindje erkend? Zo niet, dan voorlopig ook niet gaan doen. Hij moet eerst maar eens aantonen dat hij een plaats wil hebben/krijgen in het leven van jullie kindje. Een rechter zal niet direct een volledig weekend bezoekrecht geven bij dergelijke jonge kinderen. Tips: doe aan dossiervorming. Leg alles vast wat hij je stuurt etc. Schrijf op wat er gebeurd is de afgelopen maanden. En laat hem maar aantonen dat hij het meent. Daarnaast... hij kan je dan ook best een bedrag aan kinderalimentatie betalen. Okay het is uiteraard geen kijk-en luistergeld, maar wanneer hij een rol wil spelen in je kindjes leven, dan kan hij daar ook financieel aan bijdragen. Sterkte!
Heb er zelf geen ervaring mee, maar mij lijkt wat hopmarjanneke schrijft wel meest logisch. Richt je nu op de bevalling en laat je niet in de stress werken door hem. Leg idd een dossier aan. laat hem eerst maar het kindje erkennen na de bevalling. En daarna zou ik zelf altijd! zeggen we gaan naar de rechter dan staat het maar zwart op wit. Wat bezoekrecht moet worden en wat alimentatie gaat worden. Heeft hij ook al over alimentatie gesproken? Weet niet of je rechtsbijstand hebt? Maar je zou eens kunnen kijken of er iets is wat zulke dingen dekt en dat alsnog afsluiten.
Zolang hij jou kind niet erkent heeft hij geen poot om op te staan. Zijn weinig mannen die het voor elkaar krijgen zijn kind te erkennen via de rechter. Spreek uit ervaring
Waarschijnlijk wil hij jou gewoon bang maken en onder druk zetten. Zo'n vaart zal het wel niet lopen, vooral gezien de voorgeschiedenis. Maar voor je eigen gemoedsrust zou ik wel alvast juridisch advies inwinnen. Sterkte!
zonder erkenning kan je al niks, laat staan zonder gezag. (via de rechtbank) niet bang zijn, hij heeft idd geen poot om op te staan!
Wat een vervelende situatie! Ik kwam er zelf ook alleen voor te staan tijdens mijn zwangerschap en was hier ook altijd zo bang voor. Ik heb een gesprek gehad met een advocaat die mij uitgelegd heeft dat, als de vader zijn kind wil erkennen maar moeder hiervoor geen toestemming geeft, de vader vervangende toestemming aan de rechter kan vragen om erkenning af te dwingen. Een man kan dit doen tot het kind 2 jaar wordt. Vanuit een erkenningssituatie kan hij dan omgang aanvragen. Mijn advocaat zei dat een man het wel heel bont gemaakt moet hebben wil een rechter geen omgangsregeling opleggen, wel wordt altijd naar het kind gekeken en hoef je een baby zeker niet hele weekenden mee te geven maar moet omgang rustig opgebouwd worden. Ik heb voor mijzelf besloten niks te doen, en heel hard te hopen dat de verwekker van mijn zoontje het niet in zijn hoofd haalt vervangende toestemming te vragen aan de rechter voor erkenning en eventueel omgang. Die kans is klein bij mij want verwekker wilde echt geen kind en heeft zich nooit bedacht. Maar toch doe ik een vreugdedansje als de twee jaar voorbij zijn... Sommige mensen zullen je misschien zeggen dat je je kindje gewoon moet laten erkennen en je ex alimentatie moet laten betalen (dit is tegen mij echt vaak gezegd iig). Maar dat is een afweging die je moet maken. Ik persoonlijk wilde (en wil) geen cent van hem.
Ik zou het ook zo doen, ik zou het liever helemaal alleen doen zonder geld van hem, dan dat ik hem ook nog in het leven van mn kind moest betrekken...
Als je kindje niet erkent is en hij wil het via de rechter spelen, kan je ook nog zeggen dat hij de vader niet is, dan komt er eerst nog een dna test. Wanneer hij uberhaupt iets voor elkaar heeft ben je jaren verder.
Bedankt allemaal voor jullie reactie! Hij heeft haar ook nog niet erkend en ik heb hem in augustus al laten weten daar (nu) nog niet klaar voor te zijn. Dat we over een jaar verder kunnen praten, als hij zich als vader heeft bewezen. Het is helemaal niet dat hij niet in het leven van m'n dochter mag zijn straks, maar hij wil zó ontzettend veel zó snel dat ik er wel bang van wordt. Hij wil haar dus persé elk ander weekend en als ik daar niet mee akkoord ga stapt hij naar de rechter. Ik heb hem al geprobeerd uit te leggen dat ik me er ook goed bij moet voelen en dat zoiets opgebouwd moet worden, maar daar luistert hij niet naar.. Ik heb sterk het gevoel dat hij opgejut wordt door zn ouders (die hebben mij ook duidelijk laten weten en voelen dat ik een abortus moest nemen, want ik was zijn leven aan het verpesten). Zo van, daar had je misschien niks over te zeggen, maar nu gaan we het anders doen.. Ze hebben mij opgesloten gehouden in hun huis toen ik 12 weken zwanger was. Ik mocht niet weg.. Nou ja, dan voel je je natuurlijk niet bijzonder veilig daar.. En maar op me in praten: je moet een abortus, je bent geen doorzetter, je hebt nog nooit wat afgemaakt.. Ik heb inmiddels alles op papier inderdaad, is ook bevestigd door zijn moeder toen (godzijdank) en ga daar mee door. Maar nogmaals, ik ben zo bang dat ik zo snel zoveel moet inleveren... En is het niet zo dat als ik nu zeg dat het kindje niet van hem is, en dat blijkt na een DNA test wel zo te zijn, dat ik die DNA test moet betalen? Want die dingen zijn ook duur...
Bovendien als je kan aantonen dat hij agressief is geweest naar jou werkt dat voor hem ontzettend in zijn nadeel denk ik!
Ik zou niet gaan ontkennen dat hij de vader is... Niemand zit denk ik op slepende juridische procedures te wachten. Ik weet niet zeker of je ex dan die kosten eventueel op jou kan verhalen, maar de kosten van een rechtsgeldige DNA test zijn inderdaad erg hoog! Als het jou gaat om de angst je dochter meteen vanaf baby af aan weekenden mee te moeten geven aan haar vader zou ik een omgangsregeling laten vastleggen door de rechter, als jullie er samen echt niet uit kunnen komen. Succes de komende tijd!
ik zou nu me vooral even niet druk maken en je gaan richten op de bevalling. Jij hebt bewijzen op papier dat hij dit kindje nooit heeft gewild en wat er verder is gebeurd met zijn familie. Als hij naar de rechter stapt zijn ook de kosten voor een rechtzaak voor zijn rekening en die zijn erg hoog!! ook als er een DNA test plaats vind zijn de kosten voor hem ondanks dat er uit komt dat het kindje van hem is en ook die testen zijn verre van goedkoop. zeker via een rechter betaald je erg veel geld daarvoor. dus ik zou voor nu niet bang zijn en gewoon hem negeren en straks na de bevalling kan je altijd weer verder zien. je zou op een normale manier hem de kans kunnen geven zijn dochter te komen bezoeken bij jou thuis waar jij en nog iemand anders die jij vertrouwd bij is. mocht hij dat weigeren dan is het gewoon klaar en moet hij naar de rechter stappen en dan kan je ook nog bewijs overhandigen dat jij op een normale manier hebt geprobeerd hem kennis te laten maken met zijn dochter maar hij dit weigerde waardoor de rechter zeker niet meteen naar zijn eisen zou luisteren. maar zoals ik al zei is de kans klein dat hij naar de rechter zal stappen gezien de hoge kosten. dus probeer nu vooral nog even te genieten van je laatste weken zwangerschap en straks van je kleine meisje.
Wat ik nu ook lees is dat ze jou idd nog ff lekker bang willen maken in je laatste paar weken zwangerschap.. Je idd niet laten opjutten en probeer nog ff te genieten. Sterkte!
Ik sluit me aan bij de andere tips hierboven. Misschien ook nog een idee om borstvoeding te geven? Dan kan je in het begin niet lang weg zonder je kindje want die is afhankelijk van jou. Succes en sterkte ermee.
Toen ik zwanger was dreigde mijn ex ook met rechtszaken. God wat heb ik daar een stress van gehad. Maar het is echt waar wat de anderen zeggen. Het is waarschijnlijk alleen maar dreigen. Bovendien kan hij je niks maken want jij hebt hem alle mogelijkheden gegeven om kennis met zijn kind te maken en een kind van vier maanden wordt echt niet zomaar een weekend meegegeven.
Ik kan je hier helaas niet echt mee helpen met kennis, maar ik vraag me wel wat af. Even afgezien van zijn eis van hele weekenden etc, maar je kan ook beginnen door zelf afspraken te maken dat hij bijv. Eenkeer per week zijn kind mag zien, bij jou thuis. In het begin kan hij misschien nog niks claimen zonder jouw aanwezigheid maar ik denk dat het jouw zaak heel goed doet als je je goodwill toont en zo'n afspraak maakt. Kan hij ook laten zien of hij het meent of niet. Wellicht dat hij dan ook afziet van dit soort juridische stappen. Het is voor jezelf wel verstandig om je af te vragen wat voor rol je wil dat je ex straks speelt in het leven van je kind, en wat vertel je je kind? Die gaat vroeg of laat ook vragen naar een vader. Sterkte in ieder geval en ik wens je veel geluk toe, en weinig stress.
Bedankt allemaal voor de positieve reacties. Het heeft me enorm geholpen, ben er vandaag al veel minder mee bezig geweest. Ik ben inderdaad van plan om borstvoeding te gaan geven, als het allemaal lukt minimaal een jaar. En het lijkt mij ook onwaarschijnlijk als een rechter een kindje van amper 4 maanden hele weekenden aan de vader mee zal geven.. Fijn dat ik hier even mijn verhaal heb kunnen doen en jullie allemaal zo lief mee denken! Ik wil hem inderdaad de eerste tijd gewoon 1 a 2 keer per week langs laten komen, en als het contact goed gaat, en hij inderdaad investeert, dan kunnen we het uitbreiden. Vroeg of laat komt er dan toch een moment dat hij haar een weekend mee zal nemen, maar dan wel op het moment dat ook ik me daar goed bij voel.. Wat ik nu gewoon ga doen is inderdaad genieten van de laatste weken zwangerschap, niet stressen, en daarna van mijn kleine hummeltje. De rest komt daarna wel..
en wat betreft de rol die hij in haar leven zal gaan spelen... tja, ik wil een goed contact tussen vader en dochter niet in de weg staan, maar als hij alleen maar wil krijgen, en verder niets investeert (en dan doel ik niet op geld)... ik kan hem moeilijk dwingen een goede vader te zijn maar hij heeft ook in de 4 jaar dat we samen zijn geweest nooit een afspraak verzet als hij daar geen zin in had. hij is enorm egoïstisch en als hij zich zo ook met zijn dochter straks opstelt, dan weet ik niet of ik hem überhaupt in haar leven wil... Maarja, dan zal het wellicht niet bij dreigen blijven en zal hij toch naar de rechter stappen denk ik..
De kosten van een DNA test zijn voor de moeder als blijkt dat hij de vader wel is. Ik heb het nl van dichtbij meegemaakt dat een meisje zei dat iemand de vader niet was. Zij bleef dit volhouden en de rechter had duidelijk gemaakt dat de kosten voor een DNA test voor haar rekening komen en toen heeft zij toegegeven dat hij wel de vader is. Ik zou daar nooit over liegen. Wees gewoon eerlijk. In alles. Alles komt nl een keer uit ben ik van mening. Als jou ex naar de rechter wil, moet hij dat vooral doen, maar als jij kan aantonen dat hij niet bepaald een lieverdje is zal een rechter het kind niet zo snel het kind hele weekenden aan hem toewijzen. Het zal dan eerder zo zijn dat hij het kind onder toezicht (van jou of van een instantie zoals kinderbescherming) mag bezoeken om de veiligheid van het kind te waarborgen. De rechter kijkt altijd in het belang van het kind. Ik spreek uit ervaring vanuit mijn studie en daarbij zie ik het bij een familielid gebeuren. Houdt alle gesprekken bij, neem de gesprekken op die je met hem voert (via de telefoon of privé), bewaar alle berichten die je van hem krijgt en als hij ergens mee dreigt (met geweld oid) ga dan naar de politie om dit te laten registreren. Zo sta je sterker in je recht. Het kindje laten erkennen zou ik niet doen als ik jou was. Wel kan hij dit via de rechter afdwingen, maar daar gaat wel een tijd overheen denk ik. Succes meid en probeer ook een beetje te genieten van je zwangerschap