Ben ook nieuw hier, en heb het hele topic gelezen. Om eerst even bij het onderwerp van het topic stil te staan: Ik ben trots op mezelf, want ook al ben ik alleen, mijn dochter doet het supergoed en is een vrolijk blij gezond meisje! Mijn verhaal heb ik net als nieuw topic geplaatst mocht je geïnterresseerd zijn. En, ik ben trots op jullie single ladies!!! Zoveel vragen, zoveel bagage, zoveel eenzamen momenten.. MAAR we doen het toch maar! Over daten, ik ben inmiddels ruim een jaar alleen en ik hoef geen vaste relatie, maar er mag wel wat actie gebeuren... zeg maar. Hoop dat jullie ook af en toe trots op jezelf zijn, ondanks de moeilijke periodes. Mag best!! Dikke knuffel voor alle stoere single meiden!
Niets wist niets meer te zeggen Stoer he Achetaf dacht ik het zou wel fijn zijn als ze deze maand de huur voor me betalen! Of een paar maanden vooruit Sorry voor alle gelovige single mommy's
Het wordt gezellig hier!haha! Welkom voor de nieuwe garde! Ik heb mijn veertigste verjaardag achter de rug en sinds mijn 29e weer een keer in Nederland gevierd.het was hartverwarmend en druk en een gezellige chaos!dan nog met St. Maarten tussendoor...ik ben verwend en zie nu echt dat ik toch veel lieve mensen om me heen heb. Ik heb ook gesolliciteerd.ik bedoel een brief geschreven naar een halve baan.ik heb in het verleden op die school gewerkt onder een andere directeur maar ik heb een heel sterke referentie dus ik heb goede hoop dat ik iig uitgenodigd word!30 november is de sluitingsdatum dus vanaf dan misschien een reactie...spannend! Verder ben ik steeds meer leuke dingen aan t doen en zit ik beter in m'n vel.ik heb ook echt m'n dagen hoor, dat alles zinloos lijkt en ik me echt waardeloos en lelijk voel en een looser en weet ik wat nog meer...maar ik word steeds trotser op mezelf!
O ja!ik wacht nog steeds op antwoord van de advocate van m'n ex.hij zet er geen vaart achter...dus zolang hij niets doet, kan ik niet naar Griekenland en daar heeft hij alleen maar zichzelf mee! En als het nog lang gaat duren dan gaat m'n advocaat een dagvaarding indienen en dat is in zijn nadeel...ach ja, m'n ex is overal en altijd te laat!!!
Hier weer een berichtje van mij. Ik ben zo soms zo druk of moe dat ik me de tijd even niet gun om te schrijven. Probeer ik vanaf nu even anders te doen, want ik merk wel dat het fijn om van je af te schrijven en verhalen te kunnen delen met mensen die in dezelfde situatie zitten. Tja daten, Ook ik zou weer heel graag een partner willen hebben. Een poos ook op een datingsite gestaan en wat dates gehad en met sommige zelfs vaker afgesproken. Maar ik merk dat ik het te graag wil en denk dat ik dan verliefd ben. Maar na een week of 2 komen de irritaties al aan dus dat is niet goed. Door alle negatieve ervaringen met mannen de laatste jaren heb ik een muurtje gebouwd en ben ik te kritisch geworden denk ik. Heb me nu ook voorgenomen om lekker van mijn meisje te genieten, de gezellige maar o zo dure decemberdagen komen er weer aan. Natuurlijk zou ik die samen met een man erbij willen doorbrengen, maar ach ja. Ik zie wel wat er ooit op mijn pad komt.
@mukkie: nog gefeliciteerd met je verjaardag. Ja het is heel fijn om te weten en te zien dat je veel lieve mensen om je heen hebt. Dat doet je goed he. Mij iig wel. Hopen dat je uitgenodigd wordt voor een soll.gesprek. Spannend! Fijn dat je beter in je vel zit. Als je meer en leuke dingen gaat ondernemen voel je je ook beter. Tenminste ik wel. Ik ben sinds kort begonnen met hardlopen. Gewoon even je hoofd leeg maken. Lekker hoor. En natuurlijk heb ik ook nog van die kl... dagen maar ik denk dat iedereen dat hier wel heeft. En dat is niet erg en mag heus wel een keer. Het is ook niet niks wat we allemaal hebben meegemaakt.
Dank je Wendy! Tja de decemberweken...hoe gaan jullie dat doen?ik woon nog bij m'n ouders dus iig een dag thuis waarschijnlijk wel met anderen erbij.wij houden erg van gezelligheid en veel mensen dus zal wel druk worden! Mijn ex schoonouders verwachten min of meer dat ik daarheen kom maar echt niet dus!de scheiding is er nog lang niet door dus voor mij geen Griekenland!bovendien heb ik bijna alle jaren daar kerst gevierd en wil ik nu eens in Nederland zijn. Laten we vooral van onze kindjes genieten ja! Sinterklaas vieren we met twee kids van m'n nicht.die geloven nog in de Sint dus leuk.zij is ook gescheiden en wegens huisgebrek ook bij haar ouders...
Mukkie11: nog gefeliciteerd! En hopen dat je snel een baan hebt! Wendy2007: vooral lekker blijven schrijven dus! En ik denk dat iedereen kerst wel viert met een man aan hun zijde, maar denk maar zo: des te meer aandacht(+geld!) is er voor de kleine. Een man komt er vanzelf wel.. En die k*tdagen? Die zijn hier ook bekend @decembermaanden: die worden hier bij mn ouders gevierd, maar die vierde ik ook zonder mn meisje al bij hun. Nu word het ook nog bij mn beste vriendin gevierd dus das wel gezellig! Qua geld.. Heb een eenmalige 'oprotpremie' gehad van mn ex, deel ervan gebruik ik voor de kerst, andere deel voor mn toekomstighuisje Hier gister weer een #@!/* dag, wou mn bed niet meer uit, mn ex liet uit t niets wat van zich horen (gezeik uiteraard). Hij was o zo zielig, en tis m weer gelukt medelijden op te wekken. Maar ik geef niet toe! Stortte uiteindelijk weer in. Ik ga van de week contact opnemen met een maatschappelijk werkster want ik kan dit niet alleen verwerken allemaal. Dit heeft ook effect op mn meisje en dat breekt me helemaal
hoi, date?? nee dank je. zou niet weten wanneer. meid is altijd bij mij tenzij ik werken ben. morgen nog 1 dagje werken en dan weekend. alhoewel ik graag ga werken en zij graag naar KDV gaat. daar eet ze tenminste goed, thuis wil ze bijna niets. zondag gaan we voor de eerste keer naar de sint ben benieuwd. gr
Hoi lieve allemaal, ik ben eigenlijk al voor de geboorte van mijn zoon (nu bijna 8 maanden) alleenstaande moeder geworden. Het heeft veel moeite gekost de situatie te accepteren, maar inmiddels zie ik in dat ik zonder mijn 'partner' beter af ben dan met, en dat mijn zoontje en ik ons wel redden samen. Toch vind ik het lastig om mijn leven op te pakken. Uitgaan, of lekker uit eten met bijvoorbeeld familie of vrienden is er eigenlijk niet bij. Alleen mijn ouders en 1 vriendenstel wonen in mijn woonplaats en zij passen al beide hele dagen op omdat ik moet werken. Hen nog meer vragen op te passen vind ik een belasting voor hun (zo voelt het voor mij). Maar ik merk steeds meer dat ik, als is het er maar 1, een avondje zonder mijn zoon de deur uit wil. hoe pakken jullie dit aan?
nieuwe meiden, welkom! tjeeeee, hier loopt het even anders dan dat ik een paar maanden gedacht/gewild had.... het lijkt er op dat het mss nog wel eens goed kan komen met mijn ex en de vader van mn drie kindjes.... we gaan heel fijn en goed met elkaar om nu. Hij heeft hulp (heeft een erge dip/depressie gehad vorige jaar zomer en we zijn daarom uit elkaar gegaan, omdat hij het niet meer zag zitten, hij had te veel aan zichzelf) we zijn alweer uit geweest... en ja ook s.e.k.s. is weer gebeurd.... ik wilde hem sowieso al niet kwijt, maar had het eigenlijk geaccepteerd/ben verder gegaan. Tis wel heel veel praten, we zijn nu in relatietherapie (hij heeft me keihard verlaten toen ik hoogzwanger van onze derde) en ik moet mn vertrouwen weer terugkrijgen in hem dat hij het echt meent. We gaan zeker nog niet samenwonen (brrrr daar moet ik ook echt niet aan denken) en ook ga ik een eigen huisje zoeken. Maar we werken er hard aan dat het weer goed gaat komen.... we houden nog zoveel van elkaar....
Welkom nieuwelingen! Mukkie succes met je sollicitatie! En de anderen met zoeken naar een huisje. Hier over 2 weken verhuizen naar een ander appartement, dichter bij m'n school, dus meer tijd voor m'n zoontje. Kerst wordt hier met familie gevierd, heb dan wel een vriend, maar die werkt helaas in de horeca en moet dus ook met Kerst werken.... Maar goed, we halen dat op andere dagen wel in, dus dat scheelt. Moet het er eenmaal bijnemen dat ie vaak moet werken nu. In de zomer is ie veel meer vrij, dus dat is dan wel weer leuk om samen uitstapjes te maken!
Zo zoonlief is uit logeren en mama heeft ff wat tijd voor zichzelf. Vandaag de hele dag aan mijn scriptie gewerkt, zodat die eindelijk af komt. Alle het onderzoek is al gedaan, nu nog alles goed op papier krijgen. Helaas ontdekte ik net een lekkage in mijn plafond. Bleek van de cv af te komen, grrrrr. Leuke dingen in het weekend. Nu kunnen ze maandag komen, maar dan moet ik werken. Gelukkig heb ik hele lieve ouders die om de hoek wonen en zij gaan de monteur binnen laten. Hoe beleven jullie de Sint periode? Ik vind het supergezellig, maar merk dat ik dan soms toch een man mist, dat het zo alleen is zeg maar. Straks ook met Kerst... Liefs Suzanne
het is ook lastig de overgang van wel weten dat het met je partner niet meer gaat en zeker niet beter is, maar toch alleen...en dan dus ook alles alleen doen! In mijn geval was ik in de relatie ook al alleen en dan is de eenzaamheid groter vind ik. ik draaide bijna overal voor op... Nu woon ik weer bij mn ouders (hoe leuk op je net 40ste!) en al gaat dat gaat en al helpen ze me erg veel, ik wil wel een eigen plekje met mn zoontje. wanneer ik iets heb als een afspraak of wanneer ik weg wil met een vriendin, heb ik de hulp van mn ouders en dat is luxe! dat is echt heel fijn al ben ik er wel veel voor mn mannetje.Ik voel me al snel schuldig tov hem. nu pas begin ik meer aan mezelf te denken in de zin van wel eens even uitgaan met vrienden...en dat maakt mij ook blijer!
Tja, dat schuldgevoel heb ik ook hoor maar ik heb dat soms echt effe nodig.. Dan kan mijn batterij opladen en ben ik ook een leukere moeder denk ik.. Mijn papa en mama passen 1 xper week op maar willen me altijd helpen als ik het nodig heb om even iets voor mezelf te doen. Ook mijn schoonouders zijn super hun helpen mij ook 1x per week met de opvang van Tijn (Vaak maar twee uurtjes i.v.m. een vergadering o.i.d.) Echt uit ben ik trouwens nog niet geweest, wel een avondje sauna/theater en een hapje eten met collega's.. En een keer in de twee weken ga ik bij mijn ouders eten en ga ik daarna een uurtje in bad(hun letten dan even op Tijn)
@Suuz09 balen van de lekkage!!! dat zijn van die momenten die je niet alleen wil meemaken...is het gerepareerd? wat studeer je? maar bijna klaar dus?fijn dat je kind even kan logeren, dan heb je daar ook tijd voor! @makkie toch weer bij elkaar dus! hopelijk gaan jullie alle problemen overkomen en komt het weer helemaal goed! beter ook voor je kindjes...heel verstandig rustig aan niet overhaasten... Tja de feestdagen worden wat leeg als alleenstaande mama's...voor mij geldt het minder. ik was sowieso al behoorlijk alleen...en vorig jaar ben ik uit mn dak gegaan toen ik weeeeeer alleen gelaten ben met Kerst. Want meneer moest werken (theatervoorstelling spelen) en vond dat hij daarna leuk de kroeg in kon. terwijl ik had gevraagd of hij meteen daarna naar huis wilde komen zodat we nog een beetje avond gezellig met zn tweetjes waren. Nee, als hij DIT al niet kon doen, spontaan de kroeg in duiken met vrienden???ik fikte zowat af van woede en nog steeds als ik eraan denk!!! Want meneer was bijna elke avond wel weg...pfff ben dus echt blij dat ik de feestdagen niet met deze kerel ben! Maar ja het verlangen naar een gezellig iemand in mn leven ja, dat is wel even extra met de feestdagen. Sinterklaas vieren we bij een nichtje van me met kids.kerst met andere familie waarschijnlijk hier bij mn ouders. Volle bak als dat doorgaat!ook met (veel) kids dus wel gezellig.Eenzaam zal ik niet zijn gelukkig. en met O&N ga ik waarschijnlijk met vriendinnen naar een feest ergens in Amsterdam. Lijkt me wel gezellig! kleine ligt dan toch in bed en mn ouders blijven uiteraard thuis.dus die feestdagen overleven we wel!haha!
Ik mag 1 ste kerstdag en oudjaarsdag werken dus (2 kerstdag en oud/nieuw is Tijn dus bij mij... OUD OP NIEUW ben ik wel home alone ( Tijn gaat gewoon om 19.00u naar bed) maar denk dat ik maar gewoon op tijd naar bed ga
@mnonc ja! hulp inschakelen is heel verstandig! praten met iemand! het heeft mij erg geholpen. Een neutraal iemand die geen belang heeft bij jou of je wil sturen en er voor gestudeerd heeft...vrienden gaa toch altijd een kant op in gesprekken die misschien niet goed voor je is omdat ze hun situatie vaak projecteren op jou...na ja, ingewikkeld gezegd maar zo zit het vaak onbewust hoezeer ze ook helpen!samen met zo iemand kan je een hoop inzichten krijgen en zover komen dat je niet meer op de verkeerde man valt in de toekomst...en gewoon lekker van je afpraten, je verdriet ongegeneerd kwijt kunnen of je woede uiten! heerlijk haha! Hier gaat het stroef. Ik voelde al aan mn water dat er 'iets' was en ja hoor! ik was gespannen zonder reden maar volgens mij voelde ik t al aan: ik was steeds al (twee maanden ruim) bezig mn ex te pushen nu eens actie te ondernemen wat betreft onze scheiding. We kregen maar geen bericht van zijn advocate over de eisen en omgangsregeling die ik had opgesteld. Ik vroeg het gisteren per mail nog maar een keer want ik doe dit niet via de skype, dat is het moment van hem en zijn zoon. persoonlijk contact doen we via mail of sms.dat zorgt ook voor minder ruzie omdat je in gesprek toch vaak niet goed luistert in deze situatie! nou, hij zei dat hij heel vaak contact heeft met zn advocate (waarom duurt het dan zo lang?????) en dat zij een papier heeft opgesteld waarin mijn eisen staan en nog wat aanvullingen voor de toekomst...die voelde ik dus al hangen! pffff! ik ga dus echt NO WAY al vastleggen voor de toekomst, dat hij zijn kind ook alleen wil hebben!!! dat gaat nl helemaal fout: na drie dagen is zn kind een blok aan zn been, komt hij erachter dat je vroeg op moet met een kind en dat je niet wegkan, of hij gaat ons zoontje naar zijn ouders brengen waar ik genoeg heb gezien... (mes op tafel, kind loopt met mes in handen door de kamer zonder dat iemand dat ziet!) en war ook zijn zus woont die psychotisch is...en agressief kan zijn en onvoorspelbaar en waar veel ruzie in huis is, schreeuwen enz... even ter info: mijn ex heeft een onregelmatig leven als muzikant,werkt veel in de nacht en slaapt tot laat op de dag uit, geen eigen woning (hij woont bij vrienden in, veel in en uit geloop van mensen) en we weten niet of hij daar daadwerkelijk woont, heeft geen vaste baan,inkomen, en bovenal: hij ziet heel slecht. dat heeft al tot de nodige gevaarlijke momenten geleid, maar daar was ik dan bij. hij hoeft maar op straat te zijn met ons kind en het ene moment is hij in zijn gezichtsveld, het volgende achter hem of weg en hij merkt of ziet het niet!!!met alle gevolgen van dien...ik zal jullie verder niet vermoeien met dit verhaal maar het is niet in het belang van ons kind dat hij nu al bij zijn vader is, die er heel weinig voor hem was en niet weet hoe te zorgen voor een kind van 2 1/2!!! verder wil ik ook echt niet dat mocht mij iets overkomen, mn kind naar Griekenland naar zn vader moet...dat wordt de ondergang (slecht onderwijs, slechte of geen zorg want pa heeft geen werk en de staat zorgt niet voor het volk, geen uitkeringen enz en het wordt alleen maar slechter, sociale onrust, stad is echt vies op t moment, geen vaste woonruimte enz). In griekenland krijgt de moeder het gezag en kan dus bepalen waar het kind woont en ook na haar dood.dus hij gaat maar op zn hoofd staan maar ik geef niet toe! Zo, ik heb het van me af geschreven!zit me heel hoog en ben weer gestresst en kwaad!ex doet poeslief maar ik weet dat hij waarschijnlijk niet zijn advocate heeft ingelicht over zijn situatie (bv zijn ogen)...dus die komt nog voor verrassingen te staan! mensen help me hopen dat we er snel uitkomen!ik wil echt nu rust en werken aan mn toekomst...maar zie dat het nog wel even duurt... heb meteen weer pijn in mn keel, alsof ik stik.is allemaal vet psychisch I know, maar kan het niet helpen...rustig in en uitademen maar haha!
Jee wat een verhaal Mukkie Kan idd wel tijdje duren, hier al een jaar verder en nog steeds geen definitief vonnis. Om een punthoofd van te krijgen! Maar hou de moed er in, kom hier je hart maar luchten, komt goed!!! Ze gaan je kind ècht niet bij zo'n man (en familie) zetten. Probeer data ed bij te houden, kan belangrijk zijn voor je zaak.