Ik ben het afgelopen jaar best flink afgevallen voor mijn doen (ik viel normaal nooit af, bleef altijd steken op 1 gewicht). Nu is dat ook te wijten aan de stress natuurlijk en waarschijnlijk ook aan het feit dat ik weinig eet, maar toch de hele dag in de weer ben met een kleine frummel. Als het ware vreet mijn lichaam zichzelf een beetje op nu. Door de stress verbrand ik meer, maar ik doe overdag weinig om dat ´´tekort´´ aan te vullen. Maar goed, een change of lifestyle kan dus noodzakelijk zijn.
Wat fijn dat je vriend er baat bij heeft. Dat stukje aanvallen die verergeren is eigenlijk ook een reden dat ik liever niet naar de medicijnen grijp. Ik moet er echt NIET aan denken dat ik dagelijks echte pittige aanvallen door moet maken, ookal is het maar voor even.
Oke, hier had ik ook nog niet eerder van gehoord. Ik ga er eens op letten misschien maakt het voor mij ook verschil...!
1+1+1=3 je kunt je eigen paniek aanvallen verklaren door je dieet... Trust me, een psycholoog heeft geen zak verstand van dieet misschien leuk van medicatie maar zolang je crap blijft eten gaat een pilletje je niet beter maken... Dan moet het echt iets psychish zijn, en dat is bij mij het geval en toch kijk ik eerst naar mijn dieet en geloof ik niet in medicatie!
Ik merk inderdaad dat zodra ik honger begin te krijgen, dit een trigger is bij mij. Ook ik moet inderdaad wat vaker eten en gezonder
Het werkt echt. Smaakversterkers doen hetzelfde met je als cafeine. Het zit in heel veel dingen. Alles wat zout is en er staat aroma op bevat het wel. Er zijn veel andere benamingen voor e621.
Maar voor dat moment, kun je ook tijdelijk angstremmers weer nemen... Zo ben ik de periode vóór ik startte met de a.d en de 1e 2 weken weken met de a.d doorgekomen. Tenminste: In geval van nood 12,5 mg = een half tabletje van de laagste dosering. Ik dacht zelf eigenlijk dat angstremmers meer gemaakt zijn tegen de angst, maar als ik op consumed kijk, is de werking van bv Xanax (aka alprazolam) hetzelfde als oxazepam als ik zo snel kijk... dus die logica (waarom je psych je aan de angstremmers wil) gaat niet op.
Nee ik ook niet, maar misschien wilt ze het dat ik het regelmatig ga slikken? Maarja zelfs tijdelijk vind ik al veel als ik grootste deel van de tijd met een dreumesje in huis loop ALLEEN. Om dan ''gedrogeerd'' te gaan functioneren lijkt me niet echt verstandig zeg maar.
Dit bericht was ff langs me heen gegaan... Ik had dus ook de hele dag door aanvallen en kreeg eerst alleen oxazepam. Maar toen leefde ik van oxazepam naar oxazepam, om het maar zo te zeggen en zodra ze uit begonnen te werken kreeg ik meteen weer een aanval. mijn hele leven stond gewoon stil. Vandaar dat ik toen terug ben gegaan naar de HA en heb ook AD gekregen (venlafaxine). De eerste anderhalve week werden de klachten nog veel erger (heviger en de een na de ander). Ik heb toen nog helemaal in paniek met de HAP aan de telefoon gezeten (overtuigd dat ik dood ging door de AD, heel stom na de hand) en helemaal in paniek bij mij HA voor dezelfde reden. Maar dat was kennelijk normaal. Ik mocht toen in de insteldagen meer oxazepam nemen en op vase tijden al voordat ik een aanval kreeg dus. Heeft gelukkig geholpen. En ineens na anderhalve week zijn de aanvallen verdwenen. Ik voel ze nog wel opkomen maar heb kan er controlle over krijgen. De AD is dus wel echt een verademing voor mij...!
Wat fijn voor je zeg! Wat heerlijk zal je je dan voelen. Had je ook echt dagelijks aanvallen en flinke aanvallen? Ik heb 1x in de zoveel dagen een aanval. En dan vaak in bepaalde situaties. Merkte vandaag wel ZONDER koffie, dat het iets makkelijker te handelen was. Ik voelde me bij de intocht ongemakkelijk, maar raakte niet in paniek (pfieuw). Als ik weer dagelijks aanvallen krijg en niet meer normaal kan functioneren, dan neem ik het zeker in weer in overweging.
Ja ik had de hele dag door aanvallen. En ondanks dat ik na de eerste (toen mijn vriend de ambulance had gebeld) wist dat het tussen mijn oren zat. Maar toch leek het elke keer weer alsof ik dood ging waardoor ik alleen maar weer verder in paniek raakte en dat stomme stemmetje in mijn hoofd dan maar niet op wou houden met z'n "hoe weet je nou zeker dat dit een paniekaanval is en geen echte hartaanval, straks ben je echt dood aan het gaan en ga je een rondje lopen ipv naar het ziekenhuis". Op het moment krijg ik het alleen moeilijk als het druk om me heen word, als ik in het OV ben en als er gewoon veel mensen om mij heen zijn. Het is een paniekstoornis met agorafobie..
Oke dat heb ik nu dus ZONDER medicatie.. Voornamelijk op drukke plekken. Ik heb niet de hele dag door aanvallen, ze komen en gaan soms, meestal hou ik ze onder controle, maar soms ook niet. Bij de huisarts kan ik heel moeilijk rustig blijven, eigenlijk overal waar ik stil MOET zitten. Het lukt me dan niet. Thuis lukt het me wel. Ik heb agorafobie, maar het spant erom zei ze omdat ik toch een hoop blijf doen. Ik moet alleen niet aan een bios denken ofzo. Als ik dit zo lees (sorry ik bedoel het niet gemeen), maar krijg ik een beetje het idee dat ik het misschien toch wel zonder medicatie kan dan. Omdat ik het niet zo vaak heb als jij het had. Ik kan ook soms zo 2 weken geen aanval hebben, maar meestal rond mijn menstruatie krijg ik weer een dipje. Maar de hele dag door aanvallen, jeetje zeg. Wat zal jij je nu dan opgelucht voelen.
Ik wou in eerste instantie ook absoluut niet weer aan de AD. Een paar jaar geleden ben ik namelijk al door een hele zware depressie gegaan en heb toen al ruim anderhalf jaar AD gebruikt (ook vanlafaxine) en ben toen op eigen initiatief (wel onder begeleiding van de HA) hier mee gestopt. Maar die paniekaanvallen waren wel nieuw voor me en ze waren niet eens direct na mijn slechte diagnose gekomen (zie handtekening) maar juist toen ik me weer wat beter begon te voelen. En ik kon het gewoon echt niet handelen. Dus met tegenzin weer opnieuw aan de venlafaxine *zucht* maar gelukkig wel een veel lagere dosering als een paar jaar geleden. Toen zat ik op 150 mg en nu gelukkig maar 37,5 mg. En voor nu hebben de HA en ik afgesproken niet hoger te gaan. De agorafobie was ook de boosdoener waarom ik constant die aanvallen bleef krijgen. Ik zat vast in de angst voor de angst. Nu heb ik het dus meer zoals jij en probeer ik juist expres met de bus te gaan enzo om mezelf voor het blok te zetten. Soms gaat dat heel goed, gister had ik helaas wel weer bijna een aanval in de bus. Pff het blijft moeilijk...
Ja makkelijk is anders idd, maar jij heb ook wel wat voor je kiezen gehad dan. Maar een aanval is niet direct falen. Het is hoe je er mee omgaat!
ik heb niet alle reacties gelezen, maar jeetje 10 koppen koffie per dag? Stond je niet ongelooflijk te stuiteren? Ik denk dat de aanvallen zeker een heel stuk of misschien zelfs helemaal zullen afnemen als je flink gaat minderen met de bakkies leut, wellicht is het niet eens nodig om helemaal af te kicken. hebben ze verder niks gezegd over caffeinevrije koffie? misschien kun je daar op overstappen, je proeft weinig verschil met gewone koffie.
Hoi allemaal, Ik heb zelf echt geen last van paniekaanvallen of iets dergelijks, maar ik merk wel degelijk dat koffie op mij een bepaald effect heeft. Voor de zwangerschap van mijn dochter dronk ik ook makkelijk 6 -12 koppen koffie op een dag (behalve toen ik van mijn zoon in verwachting was). Ik heb er toen nooit last van gehad. Tijdens mijn laatste zwangerschap voelde ik me echt opgelaten en nerveus na een bak koffie of een glas cola. Ik heb toen een jaar lang vrijwel geen koffie of cola gedronken. Nu kan ik makkelijk weer 2 - 4 kopjes koffie op een dag drinken, maar als ik daar overheen ga merk ik dat ik weer dat nerveuze, gehaaste en opgelaten gevoel krijg. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat áls je al last hebt van paniekaanvallen dat caffeïne een aanval kan uitlokken. Het is heel eenvoudig om te kijken of caffeïne invloed heeft op je gevoelens vóórdat je begint aan antidepressieva of iets dergelijks. In een aantal gevalen is een behandeling met a.d. echt het beste, maar waarom zou je niet eerst de makkelijke dingen uit sluiten. Groetjes en succes