Ik zit met iets... Gister waren we bij mijn schoonfamilie. Ik heb twee nichtjes, van 3 en 1,5. Het was rond een uur of 20:00 en mijn nichtjes werden erg druk, rennen, gillen. We hadden net gegeten, en ze waren volgens mij gewoon kapot moe. Op een gegeven moment pakte mijn schoonzusje haar dochtertje van 3 flink vast om te zeggen dat ze rustig moest doen. Mijn nichtje haalde toen uit naar haar moeder, niet echt slaan, maar wel dreigen. Toen waren de rapen gaar, en zette mijn schoonzus haar op de gang. Ik vond dit een nare situatie, zo'n kleintje, die haar moeder probeert te meppen, en dan straf. Er wordt wel eens een "pedagogische" tik uitgedeeld daar. Later vertelde mijn zwager dat de jongste (1,5) wel een eens beet. En dat ze haar dan terug beten! Ik wist niet wat ik hoorde? Wat een beestenbende, bijten mag daar dus?! Onze kleine is pas 8 maanden, maar ik zit nu toch wel na te denken hoe wij het gaan doen... Ik ben tegen slaan, bijten, door wie dan ook. Ook denk ik dat ik tegen een strafhoekje ben, maar weet eigenlijk niet waarom Wat is jullie mening hierover? Zulke jonge kinderen, en dan al straffen, en meppen?
Nou ik vind 3 nou niet ontzettend jong hoor vind dat ze op die leeftijd best straf kunnn hebben Zou hier precies t zelfde gebeuren als mn zoontje me zou willen slaan Zie niet in wat daar raar aan is Of vind je dan dat schoonzus alleen had moeten zeggen nee lieverd dat mag niet he En wbt dt bijten.. Tsja jk ben niet voor of tegen.. Zou er aan liggen wat ik allemaal al geprobeerd zou hebben.. En natuurlijk zou ik niet keihard bijten.. Alleen om te laten metken dat het echt niet leuk is Maar dat zou denk k wel 1 van de laatste opties zijb En als mb zoontje straks ouder is komt hier ook gewoon strafhoekje/stoeltje oid
Tsjah lastig. Iedere ouder doet wat zij denken goed te vinden. Zelf ben ik niet tegen een straf hoekje of tegen een pedagogisch tikje op de blote billen maar bijten dat vindt ik wel heel wat anders! Zelf kijk ik weleens naar eerste hulp bij opvoeden en daar gebruiken ze een stoel en ze mogen er pas vanaf als ze hun excuses aangeboden hebben, dit vindt ik een hele goede alleen op de gang zetten heb ik niet zoveel mee maar dat van die stoel vindt ik wel een goede. Ook als me kind erg stout zou zijn dan zou ik wel een tik op de blote billen geven hielp bij mij vroeger heel goed vertelde mijn moeder me laatst en je hoort het wel meer. Maar bijten nee dat is echt not done voor mij.
Het lijkt mij dat kinderen niets leren van fysiek ingrijpen, dus een tik op de billen, terugbijten, hoe zacht ook. Lijkt mij dat kinderen dan juist een soort angst krijgen voor de handeling en niet direct leren wat goed of fout is. Het kind apart zeten, op de gang, bijvoorbeeld en zeggen wat het fout heeft gedaan en daarna even negeren, lijkt mij een goede manier om verschil te maken in goed of fout. Heb vroeger menig maal een tik op de billen gehad. Vind het niet de manier... en zal dit ook niet bij mijn kinderen willen toepassen.
Ik denk dat niemand zijn kind weloverwogen een tik geeft; als zoiets gebeurt is het volgens mij altijd in een moment van woede en onmacht. Daarmee wil ik het niet goed praten, maar die dingen gebeuren nu eenmaal. Hier zijn er echt wel dingen die absoluut niet mogen, zoals slaan. Daar volgt hier nu nog een streng 'nee, dat mag niet!' op, maar als de kleine straks wat groter is ga ik daar wel een consequentie aan verbinden zoals even op de gang. Terugslaan, of erger nog, bijten, is volgens mij volledig zinloos. Ik zou mijn kind nooit bijten, en ik hoop dat ik hem nooit uit onmacht een tik zal geven.
Maar hoe zou jij het dan aanpakken? Hoe zou jij haar duidelijk maken dat slaan absoluut niet mag? Het is ook mijn hobby niet om te 'straffen' maar bepaalde dingen mogen gewoon absoluut niet en slaan en schoppen horen daar absoluut bij. Als mijn dochter mij echt probeert te slaan of schoppen, als ze boos is, dan zet ik haar zonder pardon in haar bed. Dat weet ze, ze wordt dan heel boos, maar dat geeft niet, ze hoort te leren dat slaan en schoppen niet mag. Ik laat haar even (echt heel even, 2 minuutjes ofzo) boos zijn (huilen, gillen), dan ga ik naar haar toe, leg uit waarom ze niet mag slaan of schoppen, dan zegt ze 'sorry mama', geven we een knuffel en dan is het klaar. Het is niet vaak nodig haar zo 'weg te zetten' maar geloof me, peuters zijn soms echt totaal niet voor rede vatbaar en dan moeten ze echt even afkoelen. Het is ook typisch uitproberen van grenzen en kijken of je die kan oprekken. Er mag best veel van mij maar grenzen heten niet voor niets grenzen en een kind heeft naar mijn mening ook die duidelijke grenzen nodig.
onze jongste is 2 en die zit soms ook even apart, soms gaat ze zo door het lint om helemaal niets ( een auto bijv waar haar broer mee aan het spelen is en zij wil hem hebben, tja dat kan gewoon niet, hij is er mee aan het spelen en ze weet dat als ze een luide keel opzet ze haar grote broer wel omkrijgt om hem toch te geven, en dat vinden wij niet goed. ze kan het gewoon vragen en wij zeggen dus ook : nee J je moet het haar alleen geven als je zelf echt klaar bent met de auto, als jij er nog mee wil spelen hoef je het niet te geven, pfoehh en dan krijgen we echt een luide keel, en snikken zo hard dat ze er nauwelijk nog uit komt, wanneer je haar oppakt om te troosten of te kalmeren word het alleen maar erger en gaat ze strekken en meppen nja dan is het simpel, even apart in de gang om af te koelen, geen straf hoor, gewoon even afkoelen en als je normaal kan doen kun je weer terug komen. onze oudste van bijna 4 zit ook weleens in de hoek, en wat betreft het terug bijten... ik ben er ook geen fan van, maar mijn zoon was een bijtertje, en toen heeft het andere kindje hem een keer gebeten, nou geloof mij dat hij er van geleerd heeft ! hij begreep opeens hoe erg het is om iemand te bijten, hoewel ik het zelf dus niet zou doen, begrijp ik best dat er mensen zijn die denken" misschien helpt het als we ze laten voelen hoe is het om gebeten te worden.
sorry maar als mijn zoon mij een klap geeft dat gaat hij dus echt wel op de trap. om daar een uitleg te krijgen van hoe en wat. ik was zelf een bijter en niets hielp tot ze gingen terug bijter. zelfs de kleuter juf beet terug en op een gegeven ogenblik vond ik het niet meer leuk.
Een tik geven of terug bijten oid, dat vind ik zelf niks. Maar een peuter even op de gang of op een stoel zetten, dat vind ik wel kunnen. Hoewel ik een peuter die lastig is ivm complete moeheid eerder als teken zou zien om haar in bed te leggen of om naar huis te gaan.
In de door jou omschreven situatie zou ik niet voor straf kiezen. Zo te lezen waren de kindjes moe, dus lekker oppakken, in bad en met een dikke knuffel naar bed.
Vind t in dit verhaal niet 'eerlijk' wat verwacht je zo moe?? kind moet naar bed! Verschilt per kind of time out werkt en je moet t echt goed doen. Mijn tante doet t vaak op zaterdag bij opa en oma maar laat me neefje dan uit zichzelf gewoon terug komen en ze doet t vooral omdat zij hem vervelend vind..dus hij doet niet eens echt wat... mijn moeder deed dit soort dingen nooit. was gewoon duidelijk en consequent. 1 blik en ik wist genoeg. Kreeg nooit een tik of iets maar werden zo opgevoed dat ik en mijn zus het echt niet leuk vonden als mijn mams niet blij of zelfs teleurgesteld in ons was...verschrikkelijk! beste tactiek denk hoe jong ze ook zijn. consequent moet je nu al zijn denk ik. Kleine meid vanaf 6 maanden al aangegeven wat niet mag bijv aan stroomsnoeren zitten. heel soms probeerd ze t nog dan zeg ik alleen maar uh! en stipt ze en weet ze genoeg. gaat ze heel lief lachen en uitsloven dan kijk ik neutraal of benoem nog dat ik dat niet leuk vind(ipv dat mag niet) werkt hier vlekkenloos(tot nu toe hihi)
Nou, ik zou haar denk ik ook apart zetten, of zeker streng toespreken. Maar ik denk dat dit slaan voortkomt uit die "pedagogische" tik. Wie mag er slaan? Mag mama een tik uitdelen, omdat er niet geslagen mag worden? Wat leert het kind dan? Ik mag niet slaan, maar mama wel? Ik vind het zo moeilijk...
Op dit moment volg ik de cursus peuter in-zicht. Daar word heel goed uitgelegd dat een peuter niet het geweten heeft als een volwassene. Een kindje apart zetten als straf, daarna sorry laten zeggen etc helpt niet. Direct corrigeren wel. Apart zetten gebruik je alleen als gedrag niet meer te doorbreken is. Dus je kind bijt, krijgt een waarschuwing en bijt direct weer. Dan mag het best even apart gezet worden. Maar verwacht dan niet dat het daarna sorry uit zichzelf zegt. En dan mag je het ook alleen gebruiken als je zelf rustig bent, en niet uit frustratie. Dus dat nanny-gedoe wordt daar tegen gesproken.
Nou nee hoor, mijn dochter is nooit geslagen en die slaat soms in een driftbui echt wel naar mij. Dus dat hoeft daar niet mee te maken hebben.
Grappig om te lezen, maar de praktijk werkt hier in ieder geval toch heel anders. Hier is apart zetten juist dé manier om even duidelijk te maken hoe of wat en sorry zegt ze nu ook wel uit zichzelf als ze weet dat ze iets fout heeft gedaan. Dus ja. De theorie strookt niet altijd met de praktijk . Het zal per kindje verschillen.
Ondanks dat de kindjes moe waren, mag je in mijn ogen wel duidelijk maken dat slaan/bijten niet hoort. Onze oudste van 3,5 kan soms ook raak uit de hoek komen en vreselijk driftig worden. Wij brengen haar dan naar haar kamer en laten haar dan even uitrazen en na een paar minuten komen we bij haar om met haar te praten wat er verkeerd ging. Aan het einde een kus en een knuffel en dan gaan we weer over tot de orde van de dag. Maar ook hier is uit frustratie/onmacht wel eens een tik uitgedeeld hoor.
Uit onmacht een tik uitdelen vind ik ook verkeerd! Als je als ouder het al niet meer weet.... Ik werk met jongeren met gedragsstoornissen, autisme, hechtingsstoornissen. Deze kunnen flink uit hun plaat gaan (dreigen, gooien, automutilatie). Maar als ik zou gaan slaan, dan weet ik zeker dat ik de volgende dag op straat sta. Waarom dan wel mijn eigen kind een tik geven? Ik wil er wel even bij zeggen dat mijn kindje pas 8 maanden is, en ik dus nog helemaal geen ervaring heb met opvoeding in die zin bij mijn eigen kind. Ik ben me nu gewoon aan het oriënteren, voor later, wat mij aanstaat en wat niet.
leuk is die cursus maar hier werkte hij totaal niet hoor. Het is kind afhankelijk en van mijn mede cursisten zijn er nu nog 2 bij wie het werk bij de rest werk het totaal niet. hier werk het wegzetten donders goed omdat hij weet dat hij de streep is over gegaan. ik kan het 100 keer tegen hem zeggen maar dat deert hem niet tot hij op de trap moet dan kan jij mij na 3 min gewoon uitleggen waarom hij op de trap moest en waarom hij sorry moest zeggen. en ja hij komt zelf als de tijd om is om sorry te zeggen.
Dit is natuurlijk ook wel een hele andere sutuatie dan bij je eigen kind al de k ik als mijn kind zal proberen te slaan. Het handje beet pakken en zeggen dat het niet mag of niet doen wellicht werkt. Bij cliënte die conpleet uit hun plaat gaan werkt dat vaak niet meer
Amfy, maar dan gebruik je het toch ook om het gedrag te doorbreken? Mijn dochter gaat ook weleens op de gang. Die is 3 en na 2 waarschuwingen is het hier ook even weg. Maar dan ben ik niet op mijn kookpunt, maar stopt ze niet met haar gedrag. Maar ik geef haar eerst de kans wel te stoppen. En ik probeer toch haar eerst op een andere manier op andere gedachten te brengen. Maar soms zijn ze daar ongevoelig voor