Waarom zou ik de kinderen naar de opvang doen als ik thuis zit...? Ik ga juist thuis zitten om meer tijd met de kids door te brengen Ik heb altijd aanbiedingen gehad van banen, heb er nu ook 2 waar ik zo aan de slag kan. Heb goede referenties dus daar maak ik me niet zo druk om eigenlijk. Mijn vriend heeft een vast contract en we hebben beide goede contacten met de filiaaleigenaar dus stel dat hij eruit moet (want dat kan natuurlijk altijd gebeuren) dan zal hij ons dat zo vroeg mogelijk aangeven en dan zoeken we gewoon naar iets anders. Dus eigenlijk zie ik hier niet zoveel gevaar in. Het enige gevaar wat ik nu heb is dat als ik de kinderopvang afzeg (een superduperleuk kinderdagverblijf!!) Ik daar niet zomaar terug kom aangezien ze zelfs in deze tijd nog een wachtlijst van 1,5 jaar hebben. Dus dat is mijn euvel. @hopefultimes: We hebben niet zoveel nodig. Ik vind het belangrijk om vers te koken maar of het biologisch is of niet daar let ik dan weer weinig op. Wel vermeid ik de kiloknallers e.d. na gezien te hebben hoe die uiteindelijk daar belanden als "kiloknaller" maargoed dat is weer een andere discussie. Uitgaan doe ik nooit, ook geen behoefte aan. leuke avondjes uit met mijn vent gebeuren zelden en zo wel dan zal het miss 20 a 30 euro zijn maar we zijn vaak samen thuis en doen een gezelschapsspel of kijken een film. dus ook daar hecht ik geen waarden aan. Kleding krijg ik genoeg. de kids zijn gezegend met een hele lieve oma die altijd wel leuke kleding ziet en een tante die filiaalmanager is van een hele grote kledingwinkel en daarom alle "leftovers" meeneemt haha. Ik rij wel een station en vind het belangrijk dat die veilig is dus neem de APK dan altijd erg serieus en laat die uitgebreid doen. Daar zit dan weer wel veel geld in. Een jaarplanning heb ik al gemaakt. heeft me enorm geholpen. We hebben het niet ruim heb ik al gezien maar ach. als we maar gelukkig zijn en rondkomen zonder schulden te maken vind ik het goed!
happyglow, leuk om te zien dat je deze keuze hebt gemaakt. Ik heb deze een paar maanden geleden ook gemaakt. Wij gingen er ook nauwelijks op achteruit, ongelooflijk. In het begin was het heel erg zoeken om mijn draai te vinden maar nu kan ik zeker genieten. Veel plezier met er altijd zijn voor je kids. Het is heel erg waardevol, ik vind het een luxe. Geniet er van!
Wij doen het nu driekwart jaar op een inkomen. Ik ben in februari dit jaar 'vrijwillig' gestopt bij mijn werkgever. Ik wilde nog eenmaal de sprong wagen naar een baan die bij mijn opleiding past... Daarnaast was de koek daar gewoon op en zat ik een beetje in een vergelijkbare situatie zoals TS. Het werk leverde geen voldoening meer op, maar stress vanwege de gespannen werksituatie. Het voelde als een verademing om er weg te gaan. Ik vond het wel spannend qua financiën, maar mijn vriend stond en staat nog steeds achter dit besluit. Ik had de mazzel snel zwanger te mogen raken ( ook iets waar we voor gekozen hebben, omdat mijn 'carrière' een beetje spaak loopt ) en we verwachten over twee maanden onze eerste kleine. Voorlopig zorg ik dus voor het huishouden en het kindje, waardoor we ook geen gebruik zullen maken van kinderopvang. We redden het op het salaris van mijn vriend. Hoewel onze huur vrij laag is, zijn onze verbruikskosten ( gas, licht, water ) aan de hoge kant, letten we niet heel erg op bij het doen van boodschappen ( ik wel, maar vriendlief vind dat niet nodig ) en hebben we de pech dat mijn studieschuld ( en belastingsnarigheid ) ook bij het plaatje gerekend moeten worden. We komen iedere maand wel uit. De ene keer wat beter dan de andere keer. Wat we overhouden maken we over naar de spaarrekening, evenals straks belastingtoeslagen ( kinderbijslag etc. ) en bonussen en eindejaarsuitkeringen. Ik doe er zo nu en dan ( maar heel sporadisch ) wat fotografie en vormgevingsklussen naast, maar dat is om een positief saldo te houden op mijn eigen rekening... wat extra daarop is gaat uiteraard ook naar de spaarrekening. Volgend jaar zal mijn vriend een betere functie bekleden en een daarbij passend salaris ontvangen. Dan hebben we meer ademruimte, zeker omdat we niet ineens anders zullen gaan leven. Ik vind het niet altijd makkelijk om financieel afhankelijk te zijn, verdien graag mijn eigen centje. Maar ik vind het een fijn vooruitzicht dadelijk zelf voor mijn kindje te mogen zorgen. Onze kosten aan vervoer zijn overigens minimaal, want we rijden zakelijk. We hebben een zuinige auto om wel wat meer over te houden op het salaris van mijn vriend. Een keuze die je niet zo 1,2,3 maakt... maar als het kan, waarom zou je het niet doen? De kindjes zijn maar een keer jong en de kinderopvang is eng duur!
Precies om die reden mss? Wachtlijsten, leuke opvang, misschien wat tijd voor jezelf? Voor de ontwikkeling van je kindjes om die op de opvang te houden? Ik ben een fulltime huismoeder, maar mij kindje gaat ook 1 dag in de week naar een gastouder. Vind dat belangrijk voor de ontwikkeling van hem (met vreemden leren omgaan, omgeving etc) en ook voor mijzelf. Het is niet altijd mama-tijd En dit ook bewust gedaan met in het achterhoofd dat we geen toeslag zouden krijgen. So be it. Het klinkt alsof je het helemaal al uitgedacht heb. Dan zou ik er niet langer over nadenken en het gewoon doen. Ik kan het uit persoonlijk oogpunt van harte aanraden!
Mijn man betaald alle vaste lasten, ik heb helaas nog een hypotheekje ergens rondslingeren. Ben ik die kwijt dan kunnen we ook wat ruimer leven. Nu heb ik denk ik wel van mijn salaris 600 over waar we boodschappen en leuke dingen van kunnen doen. Mijn man houdt ook nog wel over maar dat probeert hij zoveel mogelijk te sparen.
Wij leven hier al 8 jaar op mijn man zijn inkomen met 3 kinderen van bijna 4, bijna 6 en bijna 8 jaar. En ja mijn man zijn loon is geen vetpot, maar we redden het. Als ik zou gaan werken zou ik ook maar 200 overhouden van alles. Het is niet dat ik dat niet genoeg vind, maar dan blijf ik liever bij de kinderen zolang het kan. Wij leven altijd al op dit inkomen en zijn niet anders gewend. Wij zijn niet veeleisend of wat ook maar, en gaan 1x per jaar op vakantie. Mijn kinderen komen niks te kort, hebben een dak boven hun hoofd, eten en drinken, kleding en veeeeel liefde. Tuurlijk denk ik wel eens goh hadden we net maar wat meer, dan kan je wat meer. Maar aan de andere kant denk ik, tsja als we het zo redden wat zeur ik dan. Ik moet blij zijn dat ik in deze positie kan zitten, want ik ken genoeg die het zouden willen, maar gewoon echt niet kunnen. Het is net hoe je leven is, wat je allemaal wil. Ieder leven is verschil. Mijn s-zusje en man hebben 1 kind en 2 dikke lonen, maar nog zeuren ze dat het allemaal maar net kan. Dan denk ik tsja het is net wat je wil. Als je elke keer op vakantie wil, de duurste kleding voor jezelf en kind wil, steeds op stap, en weg en weet ik het. Ja dat kost helaas allemaal geld. Wij gaan ook wel weg, gaan op vakantie en weet ik wat, maar niet tig keer per jaar. Het is echt net hoe je levensstijl is en wat je allemaal nog wil. Ik zou heel graag nog een 4e willen, maar dat durf ik niet aan. Ik weet dat het te doen is, maar op dit moment durf ik dat niet aan. Al sta ik wel steeds in tweestrijd hoor haha, mijn verstand staat op dit moment nog boven mijn gevoel, maar als ik me gevoel zou volgen zou ik er nu al voor gaan!
Hier net zo! Sta op het punt om ontslag te nemen zit nu overspannen thuis door werk Mot op t werk is uitgepraat maar wil en kan er niet meer werken. Wij hebben een excel bestandje waar je precies kunt uitrekenen hoeveel je overhoud maar dat had je al gedaan geloof ik? je hebt recht op aanrechtsubside google maar ff Succes met de keuze maken en ik lees met je mee!
2.400 per maand Heb je recht op extra toeslagen als je stopt met werken? Heb je genoeg over voor de 'extraatjes'? Een mens leeft niet om te werken (mijn mening ) maar werkt om te kunnen leven. Maar dat leven moet natuurlijk wle een beetje leuk zijn. Hoe staat het met je hypotheek? Wanneer loopt deze af? Wil je blijven wonen waar je nu woont? Al dit soort dingen zijn belangrijk, want als je een nieuwe hypotheek wil afsluiten wordt je inkomen opnieuw getoets. Nu dus op één salaris. Dat kan zomaar een probleem worden. Eén en dat blijft ook één. In ons geval werk ik en is mijn man thuis. Hij werkt niet zwart bij. Zelf heb ik nog wel twee koren waar ik voor sta, maar daar krijg ik alleen een onkostenvergoeding voor (ongeveer 75 per maand, dus daar word je niet rijk van).
Ik weet het niet, ik zou ion deze tijden niet snel mijn baan opzeggen... Ik bedoel, in de toekomst weet je niet op welke toeslagen ze gaan bezuinigen. Ik zou sowieso niet afhankelijk willen zijn van toeslagen. Mochten jullie het bijv. niet redden... (3de kind kost ook veel..) dan vind je ook niet zomaar een nieuwe baan.
Hier ook een eenpersoonsinkomen Hoeveel zijn de NETTO inkomsten van het werk (van jou of partner) 1430 euro per maand + ongeveer 200 euro aan toeslagen. Zijn er dingen waar we echt rekening mee moeten houden? je kunt niet zomaar even iets leuks doen dat geld kost, daar moet je echt even voor sparen of dingen voor verkopen ... Ook zal ik even kijken naar de toeslagen, wij zitten nu net op zo'n grens dat je 'relatief weinig' toeslagen krijgt en ook geen kwijtschelding voor gemeentelijke belastingen... Hoeveel kinderen zitten er in jullie huishouden? 1jongen 6 jaar en een meisje van 21 maanden over iets meer dan 5 maandjes komt daar nog een meisje bij... Werk je er zelf zwart bij met een aantal dingen om rond te komen? zoals oppassen of huishoudklusjes. Nee werk niet zelf doe ook geen klusjes we komen wel rond...
Vanaf 1 december heb ik officieel mijn baan opgezegd en gaan we kijken hoe het met 1 inkomen te doen is. De toeslagen rekenen we wel als extra maar doordat we die krijgen hebben we uitgerekend dat we er financieel op vooruit gaan volgend jaar omdat als ik was blijven werken we meer kosten aan kdv, auto en minder loon hadden gehad. Ons gezin bestaat uit 2 kinderen 2 volwassenen. Rijden straks nog 1 auto van de zaak (bewust een zuinige auto uitgekozen) Wij houden volgens de berekeningen genoeg over om straks ooknog te kunnen sparen maar helaas in de praktijk gaat het meeste wel op aan van alles We hebben wel een goeie buffer op de spaar staan en dat vind ik persoonlijk wel een vereiste als je het van minder inkomen moet gaan doen. Succes met het maken van je keuze!
Wij leven inmiddels bijna 10 jaar van 1 salaris, in de eerste tijd nog zonder toeslagen, en maar 1 kind. Inmiddels heb ik luiewijvengeld en krijgen we kgb en hebben we 2 kinderen. We hebben een aardige spaarrekening. En proberen iedere maand gewoon nog een paar honderd te sparen. Ik vind dat we niks te kort komen, maar ik ben niet iemand die iedere week naar de stad gaat voor nieuwe schoenen of een nieuw setje. Als je daar wel van houdt dan zal het wel eens krap worden denk ik. Mijn kinderen komen niks te kort we gaan 2 x per jaar op vakantie. Maar onverwachte grote aankopen doen we niet zo vaak meer, dat kan gewoon niet. Maar zolang mijn man gewoon genoeg werk houdt, kunnen wij gewoon van 1 salaris blijven leven
Hoe is jullie situatie dan dat je wel KGB krijgt maar ook een paar honderd kan sparen? Ben ik benieuwd naar want ik kwam erachter dat ik mijn KGB moe terugbetalen. Het geschatte inkomen klopte niet..
Ik zit per 1/9/12 thuis. Niet vrijwillig. Ik zit nu in de WW en krijg 560 per 4 weken. Mijn man werkt wel en komt met 2200 thuis. Wij hebben een eigen huis en qua toeslagen ben ik nu aan het wachten waar we recht op hebben. Toen ik werkte kregen we niks. Wij kunnen niet rondkomen van alleen het salaris van mijn man. We doen niks raars, gaan niet 2x per jaar op vakantie of elk weekend uit eten. Het zijn de dagelijkse dingen. Boodschappen, hypotheek, gas/water/licht, verzekeringen, benzine. Dus voor de dames, waarbij het wel lukt. Hoe in vredesnaam?!
Niet lullig bedoeld maar ik vraag me dan echt af hoe het kan dat je het niet red. Mijn man verdiend maar 1350,- per maand daar moeten wij de hypotheek van 600,- van betalen, gas, licht en water, verzekeringen, auto, boodschappen, zwemles, voetbal enz. Wij krijgen zo 350,- aan toeslagen dus wij doen het per maand met zo 1700,- in totaal en daar leven wij met zijn 5en van plus 1 hond en 1 kat. En zelfs dan kunnen we nog sparen. Niet dat we het doen op t moment, alles gaat nu op deze maand en volgende maand door de verjaardagen enz.....maar als we zouden willen zouden we nog zo 100 per maand moeten kunnen sparen........
Interessant topic om te volgen.. Ik overweeg ook steeds vaker om mijn baan op te zeggen omdat het werk/bedrijf op dit moment alles behalve leuk is (voordat iemand daarover valt die al lang op zoek is naar een baan.. Hier zouden weinig mensen gelukkig van worden).
Zoals je leest vragen wij ons zelf dit ook af. Zoiezo hebben wij een hogere hypotheek. Wij betalen hier 850 aan. 167 spaarhypotheek. We hebben op dit moment twee auto's, maar vanaf volgende week niet meer. We hebben er geen twee meer nodig. Aan gas/water/licht zijn wij per maand 160 kwijt. Ziggo 70 per maand. Boodschappen 200 per maand. Benzine 100 per maand. Autoverzekering 167 per 3 maanden. Zorgverzekering 250 per maand. Mobiele telefoon 80 per maand. Peuterspeelzaal 154 per maand. Dit is zo wat even in mij opkomt. Reken maar uit.
Toen ik werkten hadden wij 3100 per maand te besteden. Je snapt wel dat dat toen wel lukte. Ik ben overigs heel hard op zoek hoor! Ik wil en moet gewoon werken.
Hier leven we met 2 volwassenen, 2 kinderen en 2 katten op 1 salaris. Ik ben bewust gestopt met werken, ben nu bijna 1 jaar TBM. Redden het prima hoor, nee we gaan niet op vakantie naar het buitenland en nee ik kan niet iedere week uitgebreid shoppen, gelukkig ben ik wel fulltime bij me kids en daar voel ik mij rijker mee dan met een zak geld. Ik geloof ook wel dat heel veel mensen op 1 salaris kunnen leven, sommige moeten alleen hun uitgaven anders verdelen. Hou je bijvoorbeeld van iedere week lekker shoppen tja dan zal het moeilijk worden of ga je liever 2x per jaar op vakantie dan zal het ook misschien niet makkelijk zijn maar zo lang je bepaalde dingen bijsnijd geloof ik dat het voor vele vast wel zal lukken. Uitzonderingen daar gelaten.
Whahaha, die avater van jou Kippiekip...ze ligt er charmant bij! Ik denk trouwens ook wel dat er rond te komen valt op 1 salaris als je echt wilt, maar dan moet je idd niet "boven je stand" gaan leven. Toen wij 3 jr geleden ons huis kochten hebben we bewust flink onder onze max. NHG gekocht want STEL iemand raakt z'n baan kwijt...je moet wel nog in staat kunnen zijn om dan je vaste lasten te betalen hè.. Momenteel hebben wij het financieel nu ook even minder waardoor ik nog even flink zal moeten blijven doorwerken maar als e.e.a. afbetaald is zouden wij ook alles op 1 salaris kunnen doen. Inkomen van m'n man is ongeveer 1800 euro gemiddeld dus ik denk idd wel dat je niet teveel "eisen" moet stellen.