Twijfel of spijt nee maar heb wel moeten wennen. J.aslene (djeslien) is nou niet echt een veel voorkomende naam dus was even wennen maar past nu onwijs goed bij haar. J.aylinn was niet zo zeer wennen maar eerder vergissen met de oudste. Jaylien komt er nig wel eens uit hahaha.
Hier stond de naam al vast na de 20-weken-echo. Maar in de laatste weken van mijn zwangerschap begon ik toch te twijfelen... toen ik haar zag na de bevalling, wist ik meteen dat de naam toch perfect was Dus hier geen twijfels of spijt na de geboorte.
Nee echt nooit getwijfeld of spijt gehad. Jongensnaam stond als met 7w vast omdat we een sterk voorgevoel hadden dat het een jongen werd. We hadden ook een tweede naam in gedachten. Met 9,5w bedachten we voor de zekerheid toch maar een meisjesnaam. De tweede naam was unisex en bleek veel beter bij de meisjesnaam te passen. En toen kwamen we ook direct de perfecte tweede naam voor ons zoontje tegen. Vanaf dat moment klopte het ook helemaal en geen seconde meer getwijfeld. En nu hij geboren is blijkt zijn naam ook perfect te passen .
Twijfels vantevoren wel, want zoals al eerder is gezegd weet je niet zeker of het bij je kindje past en het is toch een hele verantwoordelijkheid, zo'n naam gaat een leven lang mee hè.. Ik vind m'n dochters naam nog steeds de allermooiste naam op de wereld! Dus zeker geen spijt. Ik vind het alleen wel jammer dat ze geen 2e naam heeft! Maar dan ga ik erover nadenken en kom ik tot de conclusie dat ik geen een naam mooi genoeg vind voor een 2e naam, haha.
Nooit een seconde spijt gehad over de namen van onze mannen. We hebben al in vroeg stadium van de zwangerschappen een lijstje gemaakt van welke namen we samen leuk vonden. Daarna gewoon vaak een naam noemen die daar toch weer uitsprong en we zijn beide helemaal happy en totaal geen twijfel over de namen.
Nee, geen twijfel of spijt, maar wat ik ook bij andere dames hier lees, wel heel erg moeten wennen. De naam hadden we al voordat ik uberhaput zwanger was (bedacht in de nacht dat we besloten hebben om de pil uit het raam te gooien) daar stonden we beide 100% achter.De hele zwangerschap lang tegenover elkaar wel de naam gebruikt. En toch, toen de kleine er eenmaal was, vond ik het erg moeilijk om zijn naam te gebruiken... niet omdat ik de naam niet mooi vond, maar toch, ik weet niet goed waarom. Pas na een maand of 3 ging het makkelijker. En nu (8 maanden).. ik vind t geweldig! Hij reageert al goed op zijn naam en het past zo goed bij hem met zn blonde haar en blauwe ogen. Zou zeker niet meer anders willen!
We spreken dagelijks zoveel namen uit naar mensen die we al langer kennen, maar de naam van je baby is zo nieuw (ook al hebben meerdere kinderen/volwassenen ook de naam van jou kindje). En niet alleen de naam. Er is een nieuw leventje op de wereld bijgekomen. Het is ook best even raar om de naam van je kind te noemen als je nog zwanger bent. En tja, het is gewoon nieuw. Een nieuw mensje die op de wereld komt, waarvan je eerst fantaseerd over hoe het zou zijn en als je kindje(s) er dan eenmaal is/zijn, dan ga je de namen dagelijks gebruiken. De kleine die dan ineens bij je is, niet weg te denken is en waar je niet zonder kan en niet zonder wil leven. Dat de naam die je al die tijd noemde en bedacht hebt, hoort bij degene die je in je armen houdt.
Van alle drie mijn kinderen hun namen totaal geen spijt, Thijs,Anouk en Eva. De tweede naam van mijn zoon is Cornelis en vind ik wat minder maar hij is vernoemd naar mijn overleden vader en vind ik toch wel bijzonder.Tweede naam van Anouk is Joanne,verbastering van Johanna naar mijn schoonouders,Eva haar tweede naam is Paulina naar mijn moeder genoemd en het is ook mijn tweede naam. Ik ben helemaal tevreden over de namen.
Nee, hier nooit spijt gehad van de namen. Ik vind de tweede naam van mijn zoontje niet zo denderend mooi maar dat is toch maar zijn tweede, en de eerste past helemaal bij hem Maar ik weet niet of dit al eerder gezegd is, maar het feit dat een vpk haast heeft is geen reden om je te haasten met een naam hoor! De vader moet binnen 3 dagen aangifte doen van de geboorte en dan is de naam pas definitief. Ik heb ook 3 dagen met een polsbandje met 'baby (achternaam)' in het zkh gelegen omdat mijn moeder zo ziek was dat ze bijna overleed en mijn vader even geen zin had om een naam te verzinnen. Daar heb je nu niets meer aan, maar voor alle dames die dit lezen, haast je dus niet met de naam als je het niet zeker weet. Al noem je hem of haar 'jopie' of 'truus' in het zkh, dat maakt niets uit, want je hoeft pas bij de aangifte de namen op te geven.
Och ja.... Ik wilde zo graag een andere eerste naam.. Maar mijn ex wilde perse deze.. na lang toch maar toegegeven.. Nu hoort het bij haar... en haar tweede naam is mijn eerste keuze..dus heeft ze die toch nog een beetje.. Maar in het begin vond ik t soms echt helemaal niet leuk dat ze Noa heette.. Maar nu kan ik mij niks anders meer voorstellen..ze heet zo,en hoort bij haar.
Van de eerste naam geen spijt, maar we hebben er destijds voor gekozen haar een tweede naam te geven, en die stond ook al een hele tijd vast, maar als ik er nu over nadenk dan vind ik het eigenlijk nergens op slaan. Die naam heeft verder geen toegevoegde waarde, het is geen vernoeming oid.. Had hem achteraf misschien liever toch laten vervallen. Aan de andere kant je komt hem bijna nooit tegen, behalve op officiele papieren ed. Maar ach ze heeft die naam nu eenmaal en dat is nu onderdeel van haar
nooit spijt gehad in de eerste 10 weken van de zwangerschap van beide kids waren we het er 100% eens over de naam... Wij doen ook altijd ieders 10 namen dus dan 20 en dan de leukste 10 uit zoeken en dan de leukste 5 en dan de leukste 3 en dan gaan we er 1 uit kiezen.... maar das eigelijk alleen gebeurd bij de eerste bij de 2e wisten we het gelijk..
Ons manneke moet nog geboren worden maar we vinden beide de roepnaam SUPER! Dus ben reuze benieuwd als hij geboren is hoe het klinkt 2e en 3e naam was even een gevecht, maar zijn we nu ook al paar weken helemaal tevreden mee!!! Heb er zin in, hem eindelijk hij zijn naam te noemen ipv "Wendy" (ja zo heet hij nu )
Gelukkig hadden wij al voor de 20 weken een naam vast staan waar we het beide 100% mee eens waren. Niet wetende dat we de naam al een paar weken later nodig hadden! Nu ben ik blij dat het zo'n prachtige naam is, omdat de naam voor de rest van mijn leven op mijn pols blijft staan, samen met haar prachtige voetafdrukje.
ik zag de naam denk ik een jaar geleden op een kentekenplaat van een vrachtwagenchauffeur wat je wel eens in de cabine ziet liggen voor de ruit . Ik was op slag verliefd. mijn vriend vond er in eerste instantie weinig aan. maar toen ik zwanger raakte vond het het toch wel een mooie naam. de 2e naam is een vermodernisering ( is dat een woord?? ) van de naam Johannes, zo heette mijn opa. Probeer de kleine nu nog niet veel bij zijn naam te noemen, ben bang dat ik me verspreek als er andere bij zijn denk niet dat we er ooit spijt van gaan krijgen.
Hier geen moment spijt gehad. De naam hadden we al voordat ik zwanger raakte. Toen bleek dat we deze naam echt konden gebruiken zijn we haar ook al echt zo gaan noemen. Toen ze geboren was was het ook echt een Eleny. Het is voor ons DE naam voor haar. Lijkt mij overigens wel heel erg om spijt te hebben van de naam.
Ik ben super blij met zijn naam, maar ik moest in het begin wel wennen om hem met zijn naam aan te spreken. Voelde gewoon nog een beetje gek ofzo. Dat had ik denk ik met iedere andere naam gehad, dus het lag niet aan zijn naam. Nu ben ik er helemaal aan gewend en als ik denk dat we hem een andere naam hadden gegeven voelt dat zo raar!