Nee is ook zo maar zoals ik al zei zit het zoontje van oud collega/vriendin van mij ook op die creche.. Al voordat mijn kinderen er zaten en zij vertelde het toen ook al. Tsjah dat het tijd neemt om gedrag om te buigen snap ik maar het kan ook geen 5 jaren plan worden terwijl andere kindjes ondertussen dikke tikken krijgen
En ik ben blij dat ik mijn kind wel geloof en zijn verhalen niet heb afgewimpeld want hoe zou het bij hem zijn overgekomen als mama hem Niet geloofde en het allemaal afwimpelde? Terwijl hij dus wel de waarheid sprak?
Ik heb dit gehad met mijn oudste in de kleuterklas. Hij zei dat juf steeds boos was, en schreeuwde. Hij vond school dus helemaal niet leuk. Met juf en hem om tafel gaan zitten en gekeken hoe dat nou kon. En juf kon mij en hem vertellen dat ze niet boos op hem was, maar op het jochie naast hem of verderop. En dat de bozigheid dus niet voor hem bedoeld was. Het schreeuwen heeft ze voorgedaan. Chris vond dat dus echt schreeuwen, terwijl ze, normaal een zachte stem, dus maar iets harder praatte. Zo bleek dus dat de ervaring die mijn zoontje beleefde makkelijk om te buigen naar iets wat dus helemaal niet negatief was, maar gewoon iets voor iemand anders, en niet zo heftig.. Hetzelfde ook nog eens gehad met een jochie (zijn beste vriendje) die hem sloeg, de hele dag door, heel vaak, aldus mijn jochie. Juf heeft erop gelet en gezien dat het vriendje een paar keer fysiek mijn zoontje aan de kant schoof, 1 keer op die middag wat te ruw voor 4-jarigen.. En mijn zoon bevestigde weer dat hij de hele middag geslagen was. Na uitleg beleefde hij het anders, en kon in plaats van alleen maar drama maken, nu tegen dat jochie zeggen dat hij niet zo hard moest duwen, omdat het niet fijn was.. Ik ben me er dus heel erg van bewust dat kinderen dingen soms veel heftiger beleven dan ze werkelijk zijn. En dat je hen soms ook even moet helpen om de heftigheid ervan weg te halen. Zo hun beleving op "normaal niveau" zien te krijgen.. Dan kan ook door juist te vragen naar de leuke dingen. Dat helpt ze ook het positieve in te zien. Het maakt de situatie niet leuker, slaan is nooit ok, maar je hoeft ze ook niet hun hele dag zo negatief te laten zijn door een paar "incidenten"..
Je eigen kind.. Serieus? Dan snap ik je taalgebruik hier wel beter. Het is je normale taal, en waar ik zo'n woord echt niet zou gebruiken, voor welk kind dan ook, is het voor jou gewoon.. Dat verschilt nogal per gezin/familie. Een kennis van me zou het ook doen, maar het is niet mijn smaak.. Ik heb eens gehoord: "het taalgebruik dat je bij/tegen je kind gebruikt, wordt het taalgebruik dat ze later ook gaan gebruiken over anderen EN zichzelf". Als je dus veel van die negatieve dingen gebruikt, gaan ze later negatiever over zichzelf denken. Liever dus niet een etterbak noemen, maar zoeken naar een manier om de positieve dingen naar voren te krijgen, en dat ook benoemen..
Maar als je goed leest zeg ik niet wat hij is, ik benoem zijn gedrag op dat moment. Daar zit een verschil in hoor
Ik snap jouw verhaal wel maar in mijn gebal waa het dus wel waar wat mijn zoontje vertelde. Daarom zei ik van ik ben blij dat ik hem wel geloofde want de leidster kon dat bevestigen
Een kind vijf dagen per week naar t kdv brengen is ook vragen om problemen in mijn ogen, maar goed dat is een ander onderwerp. Lenny, wat gaat t kdv nu doen dan? Ik neem aan dat ze dit toch ook met de ouders van t jongetje bespreken? Het kan toch niet zo zijn dat ze hem maar zo zijn gang laten gaan, omdat ze niet weten wat ze met m aan moeten. Ik vind het sneu, voor zowel dit jongetje als de kindjes waar hij zijn frustraties op botviert.
Nouu eerlijk gezegd had ze daar niet echt antwoord op. Ze hebben het in het erleden al met de ouders over gehad maar goed het mocht niet baaten zo te zien. Het kwam op mij over dat ze aan het aftellen zijn totdat hij naar de basisschool gaat. Hij wordt binnenkort 4 zei ze maaja wat is dan binnenkort? Volgede week.. Maand 2 maanden??
ik snap het wel, het gaat om je kinderen, en het doet je pijn als zij pijn hebben. zo simpel is het, dus zo logisch ook de reactie. je wilt ze beschermen. of het iets oplost en verstandig is, dat is een 2de. het is een kwestie van niet meteen reageren (makkelijk gezegd, I know), maar even afstand, en dan inderdaad in gesprek gaan op het KDV. mocht het daarna niet beter worden voor je gevoel, kun je altijd nog andere stappen overwegen.
Ja eens.. Ik vind het ook heel sneu overkomen.. Maar je kent het verhaal er achter niet. Waarom gaat hij 5 dagen naar de opvang? Maar het is echt niet makkelijk hoor. Mijn broer was ook zo en mijn moeder heeft er van alles aan gedaan. Hij was jaloers, had veel hoofdpijn, kleurstoffen/allergieen, hij heeft ook therapie oid gehad etc. Nu heeft hij het wel onder controle, maar ik heb vroeger ook heel wat klappen opgevangen.. (en zijn dochter doet tzelfde bij dr broertje) Hier kwam ze vandaag ook weer thuis met een paar krassen op dr gezicht.. Ze had iets van hem afgepakt. Volgens de juf gaat t de laatste tijd echt wel beter. Maar ja, vrijdag had ze ook al een wondje op dr hand van hem (zei ze). Dat vind ik dan nog niet zó erg of af en toe een duw.. Maar krassen in dr gezicht ben ik echt niet blij mee Ik kijk er ook naar uit hoor dat ze in febr naar de kleuterschool gaat. Maar ik neem de juffen niets kwalijk. Ik weet hoe lastig t is om t te stoppen. Ben blij dat ik er thuis niet mee te dealen heb iig.
Ik vindt ook dat je erg heftig reageert op het mannetje en de leidster... even als voorbeeld wat ik als verhaal ken. Een kennisje haar kleine 4 jaar is seksueel misbruikt door een kind van 6 op het schoolplein doordat er bij haar van onder een kwastje in is gestoken....nu kun je heel boos worden op dat kindje van 6 maar achteraf bleek deze thuis ook seksueel misbruikt te worden. Maar even om je in te laten zien dat een verhaal 2 kanten heeft.
Maarja, goed, niemand weet waarom een kind er 5 dagen zit. Misschien kan t niet anders. Zelf gebruik ik ook geen etterbak voor een kind, zeg altijd wat doe je nu toch stout! Maar mijn kids komen ook regelmatig thuis dat ze niet normaal behandeld worden, bij de gastouders zeggen ze dat ze er niet uitzien, op school schreeuwt de juf in de klas en krijgen ze altijd straf. En dat is hun beleving, ik neem t wel serieus want ik bespreek het wel, maar luister wel naar het andere verhaal. Mijn kids zijn echte drama queens haha en gelukkig dat ik t weet, maar ik zie ook wanneer het echt menens is!
Even een reactie op een quote uit je beginpost "Morgenochtend breng ik ze naar de creche en probeer mezelf nu echt rustig te krijgen om maar niet tegen die leidster uit te vallen en dat ander kind een draai om zn oren te geven" Dus jij overweegt als volwassene om een klein kind een mep te verkopen als reactie op zijn gedrag, namelijk het slaan van andere kindjes??? Ik vind dat een zeer onvolwassen reactie, waarmee je dat kind alleen maar leert dat slaan kennelijk ook normaal is voor sommige volwassenen en dat je daarmee wat kunt bereiken! Ik mag hopen dat dat niet is wat je wilt...
Ik heb niet alles gelezen, maar ik ben het wel met jou eens, als het een keertje voorkomt oke, maar het moet niet aan de gang blijven, ik vermoed dat de leidsters jou niet inlichten en er ook niet veel aan doen? ( ze kunnen altijd wel met iets anders bezig zijn maar ga nou even van jou verhaal uit ) Ik zou ook echt woedend zijn. Spreek de moeder van het kindje een keertje aan, en leg je verhaal voor, luistert die niet dan zou ik tegen je zoontje zeggen dat als dat andere kindje de volgende keer slaat hij zoiezo terug mocht slaan.
Wat goed trouwens van jullie allemaal dat jullie het positief kunnen oppakken, ik zou dat ook echt niet kunnen, ik zou hetzelfde denken als ts, zou dezelfde woordkeuze gebruiken en zou hem ook heel graag een draai om zijn oren willen geven, maar goed dat zegt meer over mij, geen haar op mijn hoofd dat iemand mijn kind ( regelmatig ) zou slaan want dan zou ik ook echt woedend zijn en sta ik niet in voor de gevolgen ( nee dit betekent niet dat ik het kind wat aan zou doen , het betekent meer dat als ik in gesprek ging het niet op een normale manier zou kunnen door de frustraties en gevoelens )
Wat goed dat je met de leidsters hebt gepraat. Er is je een hoop duidelijk geworden. Hopelijk kan er ook iets aan gedaan worden.. Ik zou mijn kindje ook zeker niet afwimpelen hoor. En het er zeker serieus over hebben. Maar zeker niet te lang en te vaak. Onze dochter is precies zoals in de reactie van deepfreeze. Hopelijk ga je met de reacties op je topic wel op een andere manier naar het jongetje (en de leidsters) kijken. Er zit echt wel een reden achter het gedrag van het kereltje..
hier ook een jongetje op psz dat maar blijft duwen schoppen en slaan. vooral bij mijn zoontje want die slaat niet terug (mag van mij niet terug duwen, moet naar leidster lopen wat hij steeds ook braaf doet) maar na paar weken is mijn zoontje t schijnbaar zat en gaf dus van de week een duw terug. ja en dat zag de leidster en kwam dus met de conclussie dat zei beide slaan en duwen... ik ben er zelf vaak genoeg bij als dat jongetje dus gaat duwen en slaan. smorgens ben ik altijd half uurtje bij zoonlief op psz voordat ze gaan beginnen, en dan zie ik het dus zelf gebeuren. leidsters zien t dus echt nooit. lopen met zn 2en met 13kinderen daar. Ook hier doen ze er dus niks aan, ja 'niet doen he, mag niet' en dan 5min later gebeurt het toch weer. ben het beetje zat aant worden want mijn zoontje gaat het nu dus na doen en daar ben ik niet zo blij mee. hij komt vaak met t verhaal thuis dat dat ene jongetje dus weer heeft geduwt en dat ie t tegen de 'juf' heeft gezegt. ik weet dat hij regelmatig zn stoeltje pakt in de kring en dan naast iemand anders gaat zitten. dus hij probeert het echt te ontwijken. nu ga ik vast opmerkingen krijgen 'jouw zoontje zal vast ook vaker duwen als je er niet bent bla bla bla' maar ik weet dondersgoed dat hij dus niks doet. ja die ene keer want hij was t echt helemaal zat. mijn zoontje laat nogal vaak over zich heen lopen. soms echt een watje, dus makkelijk doelwit voor de pesters.
Nou ik snap je heel goed hoor, ik zou er ook echt niet blij mee zijn als mijn kind telkens geslagen zou worden door één ander kind. Ik snap eerlijk gezegd de reactie's niet zo goed, alsof je maar meer begrip moet hebben voor dat jongetje dat schopt en slaat... er zal vast wel een reden voor zijn maar dat moet ook aangepakt worden lijkt mij. Daar mag jou kind toch niet de dupe van zijn. En tuurlijk hoort het erbij op die leeftijd, maar toch niet elke keer dat je je kind weg brengt naar de opvang. Ik zou er op den duur toch ook geen goed gevoel bij hebben om mijn kind dan weg te brengen. Kan je er niet achter komen wie de ouder zijn en daar een gesprek mee aanknopen?.... haalt het allemaal niks uit dan zou ik mijn kind ook op een ander KV plaatsen.