Vlak na mijn eisprong tot aan mijn nod heb ik vaak last van bruinverlies. Nu deze maand is het pas op 9 dpo begonnen maar vorige maand de dag na mijn eisprong al. 4 jaar geleden toen we bezig waren had ik dit ook al. Wie heeft dit ook en is toch zwanger geworden?
Hey margha, Zelf kan in je hier geen antwoord op geven maar ben wel blij dat jij die vraag hier stelt want ik heb hetzelfde probleem. Moet wel zeggen dat ik 2maal zwanger ben geweest telkens uitgedraaid op een miskraam maar weet niet of dit de oorzaak was van de miskramen. Ben jij dan probleemloos zwanger geworden 4jaar geleden. Hogelijk zijn hier andere die er een antwoord op weten.
Wat erg dat je 2 miskramen heb gekregen. Ben niet zwanger geworden maar ik heb toen mijn baan verloren en er was toen verdenking van endo, dus nu sinds begin dit jaar weer bezig waarbij ik eerst een operatie heb gehad. Ik zit er aan te denken dat mijn hormoonwaarden misschien niet goed zijn.
Ik had voor het zwanger worden enorm veel last van tussentijdse bloedingen en bruinverlies. Heeft idd te maken met hormoonwaarden, maar de verschillende dokters en gynaecologen die ik geraadpleeg heb hebben gezegd dat dit absoluut je kansen niet verkleind om zwanger te raken. Via tempen daarna mijn eisprong bepaald en door te tempen van de eerste maand zwanger geraakt. Dit heeft natuurlijk niets te betekenen, kan altijd langer duren maar zoals je ziet kan het wel!
allereerst gefeliciteerd. In de maand dat je zwanger werd, had je toen ook last van bruine afscheiding?
Tuusentijds bloedverlies kan met verschillende dingen te maken hebben waaronder wat minder leuke of ernstige oorzaken, maar meestal door hormoonwisselingen. Ik weet alleen niet of dit ook voor bruin bloedverlies geldt. Na mijn miskraam afgelopen juli had ik ook ineens last van al vrij vroeg bloedverlies na mijn eisprong. Had er geen inlegkruisje voor nodig, maar zat meestals op het wcpapiertje. Dit was in eigen menstruatie. Toen ik 3 weken geleden bij mijn fertiliteitsarts was en dit vertelde gaf ze aan dat dit wel een reden kan zijn dat een vruchtje niet de kans krijgt zich in te nestelen. Nu ik weer aan de Puregon zit, heb ik nergens last meer van trouwens.
Ja hoor, toen had ik bloedverlies gedurende 4 dagen tussen mijn maandstonden en mijn eisprong en daarna bruinverlies rond 4 en 5 DPO en bloedverlies (1 dag) rond 9DPO. Dat was de maand dat ik positief testte. De maand ervoor had ik elke week 2 dagen bloedverlies.
Ook ik had standaard elke maand bruinverlies, maar in de maand dat het raak was was dit anders. Normaal had ik bruinverlies en ging dit over in ongesteld worden, nu was het na een paar dagen ineens weg en bleef het weg.
Ik heb ook altijd roze verlies rond mijn eisprong (als ik die al heb met mijn pcos) maar toen ik zwanger was van mijn dochter had ik dat juist niet en vorige maand toen ik zwanger raakte ook niet, viel me ook direct op. Helaas is dat niet goed gegaan. Zit nu als het goed is net na mijn eisprong dus hier is het nu afwachten.. Hoor wel vaker dat vrouween hier last van hebben maar dat veel toch gewoon zwanger worden ermee. Alleen bij mij was het nooit een goed teken. Succes in ieder geval!
Ik heb doorgaans ook bruinverlies een aantal dagen voor mijn NOD, dat dan uiteindelijk overgaat in ongi. Langs alle kanten werd mij verteld dat dat geen enkele invloed heeft op het proces van zwanger worden, dus dat zal in de meeste gevallen vast zo zijn. Echter, mij zat het niet lekker en ik heb dus veel research gedaan. Met name toen mijn eerste zwangerschap uitdraaide op een miskraam, óók na een hele poos bruinverlies, kreeg ik het idee dat dat bruinverlies -bij mij iig- wel degelijk een teken was van iets dat een gezonde zwangerschap in de weg stond. Ik gokte op een te lage progesteronspiegel, waardoor de luteale fase te kort was en een bevrucht eitje niet lang genoeg de kans kreeg om in te nestelen. Aangezien bruin bloed uiteindelijk toch gewoon "oud" bloed is zie ik het begin vh bruinverlies bij mij eigenlijk als het begin vd ongi. En dat kwam dus iedere maand vrij snel na mijn eisprong. Toen ik in mijn 2e zwangerschap na een aantal dagen gelige afscheiding bij 6w4d opnieuw duidelijk bruinverlies had, ben ik dus op eigen initiatief en uiteindelijk met schoorvoetende toestemming van een gynaecoloog diezelfde dag nog begonnen met Utrogestan (progesteron). Onder het motto 'baat het niet dan schaadt het ook niet'. Ik ben de bolletjes blijven opsteken tot 12 weken. En nu ligt er een prachtig wondertje op mijn schoot te slapen... Volgens de gynaecologen is het zuiver toeval, volgens mij zou de 2e zwangerschap zonder de Utro ook zijn uitgedraaid op een miskraam. We zullen nooit weten wie er gelijk heeft, maar wat ben ik blij dat ik niet afgewacht heb... Nederland loopt nou eenmaal mijlenver achter op de ons omringende landen wat betreft prenatale zorg. Het motto 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg', geldt helaas ook zeker voor het zorgsysteem rond zwangerschap en bevalling. Er wordt een afwachtende houding aangenomen. Op zich een mooi concept, de natuur z'n gang laten gaan, maar vertel dat maar eens aan de vrouwen die na de 11e miskraam nog steeds alleen maar een blaadje onder hun neus gedrukt krijgen met het percentage kans dat ze nog hebben op een doorgaande zwangerschap erop, terwijl ze in België of Duitsland wél geholpen zouden worden... Ik persoonlijk wilde, toen ik opnieuw zwanger was, niet afwachten om te zien of het bruinverlies dit keer al dan niet opnieuw tot een miskraam zou leiden. Ik wilde er gewoon alles aan doen om dat te voorkomen. Ik was eigenlijk van plan eerst mijn progesteron te laten prikken, zie mijn topic van destijds: http://www.zwangerschapspagina.nl/stel-vraag-de-verloskundige/335304-utrogestan-prille-zwangerschap.html (ook hier zie je trouwens weer dat de VK aangeeft dat er in NL een afwachtende houding wordt aangenomen en mij adviseert dat ook te doen). Maar toen ik een dag voor mijn afspraak bij de gyn duidelijk bruinverlies kreeg, ben ik naar een vriendin gereden die thuis Utro had liggen en ben op eigen houtje begonnen. De dag erna ben ik bij de gyn op m'n kop gaan staan, net zolang tot ze me een recept voor de Utro meegaf. Let wel: dit is mijn persoonlijke verhaal en ik kan je zelfs niet met zekerheid zeggen of het bruinverlies bij mij daadwerkelijk aan een te laag progesteron ligt, en of de Utro al dan niet een 2e miskraam heeft voorkomen. Laat staan dat ik je kan vertellen waar het bij jou aan ligt. Bruin bloed kan vanalles betekenen. Het kan overigens, zoals iemand hiervoor ook al aangeeft, ook komen door een innesteling... Maar als je het iedere cyclus hebt, dan valt er dus niet te zeggen wanneer het een innestelingsbloeding is en wanneer 'gewoon' bloedverlies. Feit is dat er te weinig research naar is gedaan, juist omdat er zoveel verschillende verklaringen voor te vinden zijn en omdat het zo vaak voorkomt, zowel bij doorgaande als bij niet-doorgaande zwangerschappen, zowel bij vrouwen die gemakkelijk zwanger worden als bij vrouwen die niet zwanger kunnen worden. Het enige wat ik je dus kan geven is een advies: volg je instinct. Als het voor jouw gevoel niet lekker zit, ga dan op je strepen staan en zorg dat je hormoonwaarden geprikt worden als je vermoedt dat het daaraan ligt. Dan wéét je het in ieder geval in plaats van het je iedere maand af te vragen. Zoek zoveel mogelijk info bij elkaar en ga "educated" richting de gyn (eerst richting de huisarts dus, als noodzakelijke doorverwijzer), en laat je daar niet wegsturen tot je krijgt wat je wilt. Zolang de Nederlandse gynaecologen zich niet wapenen met kennis, moeten we het zelf doen. Zegt jouw instinct echter "ik wil nog even afwachten", dan is dat net zo goed. Het zou zomaar kunnen dat je snel gewoon goed zwanger wordt, bruinverlies of niet. Je zou zeker weten niet de eerste zijn! Succes ermee meid!! Ik hoop voor je dat je binnenkort een knalstreepje ziet!!
http://www.zwangerschapspagina.nl/stel-vraag-de-verloskundige/307299-bruinverlies-v-r-nod.html Kwam dit topic ook nog tegen id archieven, zo zie je maar, het hield mij ook bezig destijds! Die zwangerschap draaide dus uiteindelijk uit op een miskraam.
Dag Margha Ik had ook steeds bruinverlies voor nod... soms 10 dagen ervoor al, soms 7 dagen, soms met beetje helder, roze, ... Toen ik zwanger werd had ik nauwelijks bruinverlies... waarschijnlijk ook doordat ik zwanger was.. Het vermindert zeker niet je kans om zwanger te worden... en als je geen of nauwelijks bruinverlies hebt, dan kan je misschien zwanger zijn... Maar elk vrouwenlichaam is anders hé... Succes !
Bedankt voor duidelijke uitleg, goed dat je op je strepen hebt gestaan. Hebben ze bij jou el eens progesteron gehalte geprikt? inmiddels alweer ongesteld. Ik hou mijn cyclus bij door te temperaturen en met ovulatietesten om zo een duidelijker beeld te krijgen. Deze maand dus een luthale fase van 10 dagen, bruinverlies viel deze maand mee. Vorige maand ook ongeveer 10 dagen en heel veel bruinverlies. Ik moet eind januari weer terug naar de gynaecoloog en zal ik eens bespreken of mijn hormoonwaardes geprikt kunnen worden.
Ik had deze maand daarom ook echt de hoop zwanger te zijn omdat ik wijnig bruinverlies had. Maar helaas. Wel fijn om te horen dat het wel kan, hoeveel dagen is jou luthale fase meestal?