Wiegje in de ouderslaapkamer of beter van niet?

Ik vind het ook heel fijn. In het begin zoeken ze nog veel geborgenheid, je leert de huiltjes kennen, hoef m'n arm maar uit bed te steken wanneer speentje naast r ligt. En natuurlijk super handig net borstvoeding. Ik word wakker van haar gesmak als ze honger heeft en dus hoeft ze niet helemaal te huilen voordat ze gaat drinken.

 

Absoluut! Het is ook het nadrukkeijke advies van veilig slapn, minstens 6 maanden. Ik bedoel; veel mensen zijn wel huiverig over buikslapen, samen slapen, dekbedden, maar bij de ouders in de buurt slapen is juist ook een advies mbt wiegedood.

Hier de 1e 18 maanden bij ons, de 2e bijna 4 maand en blijft voorlopig nog bij ons.

 

Hier beide kinderen de eerste tijd in de wieg op de kamer gehad.
De eerste 5 maanden. de tweede later ook in het ledikant.
Maar dat kon gewoonweg niet anders omdat we geen ruimte meer hadden. En aan het wachten waren op een ander huis.

Ik vond het altijd erg prettig.
Ik hoorde ze gelijk als er iets was. Manlief sliep er altijd gewoon doorheen. En vond het heerlijk nog even naar ze te kunnen kijken als ik zelf in bed lag.
Waarschijnlijk komt er geen derde maar mocht die er wel komen dan gaat die ook zeker eerst in de wieg bij ons op de slaapkamer.

 

Het officiele advies is niet de eerste drie maanden, maar de eerste zes maanden. Een kind dat alleen in een kamer ligt heeft de eerste zes maanden een zeven keer zo hoge kans op wiegendood. Dat is niet te verhelpen met een babyfoon, onderzoekers vermoeden dat door het directe contact van ouders en kind op een kamer, kind hoort ademhaling van ouders en ruikt de moeder, de ademhalingspatronen en slaappatronen van een baby zich aanpassen, waardoor het kind minder diep (dus veiliger) slaapt en minder kans op slaapapneus heeft.
Gek genoeg vertellen veel kraamverzorgsters en CB's je dit niet...

 

Ik doe het wel, vind het gewoon fijn.
Je moet altijd doen wat het beste voelt voor jou als moeder en je kindje. Heb deze keer een draagwiegje die ik overal kan plaatsen waar ik wil, superhandig dus.
Ze zal dus ook regelmatig gewoon naast mij staan op bed gewoon of in de box in het wiegje zodat mijn dochter er niet bijkan.
Ik merkte aan mijn eerste dochtertje dat ze gewoon graag heel dicht bij me was en ik bij haar, nietzo gek natuurlijk na 9+ maandjes.. Ik heb er echt van genoten en ga dit weer doen, heb daarom ook een buikdoek deze keer zodat ze lekker bij me kan bungelen overdag thuis.

 

De oudste hebben we na 1 nacht in haar eigen bed gelegd en op haar eigen kamer met de deuren open.
Borstvoeding is geen enkel probleem geweest.

De jongste ligt vanaf dag 1 bij ons op de kamer in haar wieg.
In het begin omdat ik bang was dat de oudste iedere keer wakker zou worden maar nu is het gewoon ook prettig als ze weer eens moeite heeft met terug in slaap vallen.
Als dat allemaal goed gaat en ik haar na een voeding gewoon zonder problemen terug kan leggen in bed dan gaat ze op haar eigen kamer.

 

Mijn dochter is nu zoeen 18 maandjes bijna en we slapen ook nog geregelt bij haar. Heerlijk gezellig vinden we het met ze alle, hahaha..
Ze slaapt wel graag vanaf de 6de maand in haar eigen prive bedje, dat wilde ze helemaal zelf gek genoeg.

 

Hier nog steeds eentje in de co-sleeper (van augustus 2 jaar), weet alleen niet goed hoe we het dadelijk moeten doen als nummer twee er is (wordt in april verwacht). We hebben namelijk geen ruimte om 2 co-sleepers te zetten zonder een kast van de kamer te halen.

 

Hier werkte het om de grote kleine meid een echt grote zussen bed te laten uitzoeken. Vanaf dat het geweldige prinsessen grote zussen bed er stond ging ze erin slapen en mijn dochter was super trots. (Van ledikantje in onze slaapkamer, naar groot bed in eigen slaapkamer.)

 

Ik heb het nooit gedaan. Onzze dochter heeft, na de eerste nacht, op haar eigen kamertje in haar eigen ledikantje geslapen. Nooit een probleem geweest. Ook met Bv niet (9 mnd), onze slaapkamers grenzen aan elkaar en ik hoorde haar altijd direct als ze wakker werd voor een voeding. Overigens sliep ze met 12 weken door. Nu deze komende spruit gaat ook gelijk op de eigen kamer.

 

Ons zoontje heeft een groot bed op zijn kamer staan, vindt hij ook leuk, net zoals zijn kamer, zelfs er slapen vindt hij prima. Maar hij heeft nogal eens slaapproblemen en dan ligt hij liever dicht bij mama en papa, in praktijk slaapt hij dus vrijwel altijd in de co-sleeper.

Ach ja, in het slechtste geval verhuisd er dus tijdelijk een kast en kopen we een extra bedje bij waar we een co-sleeper van maken.

 

Ik zeg ja, vooral omdat het voor mij handiger was dan 's nachts de trap op en af moeten voor een voeding, en omdat ik zo helemaal vertrouwd kon raken met mijn baby.
En hoe lang? Tot ze niet meer goed in het wiegje pasten (kleine wieg en zeer beweeglijke/sterke kinderen), wat gelijk viel met het moment dat ze meestal niet meer dan één voeding per nacht wilden. Oudste was toen 7 weken, jongste 10 weken.

Ik herken mij eigenlijk niet helemaal in de antwoordmogelijkheden, maar zit denk ik het dichtst bij optie 3.

Overigens: in die weken sliep mijn vriend op de logeerkamer. Rustiger voor iedereen.

 

Ik heb haar de eerste 5 maanden op onze kamer laten slapen, eerst in haar wiegje en toen vrij snel in het ledikantje. Onze kamer is groot, dus het kon. Ik vond het perfect met de borstvoeding, het voelde veilig en vertrouwd. Toen ze met 5 maanden steeds vaker wakker werd, hebben we haar op haar eigen kamer gelegd. Ik zou het zo weer doen.

Aansluitend bij Bri: ook mijn man sliep in de eerste weken regelmatig in het logeerbed, zo kon hij zijn rust pakken. Toen ze minder vaak wakker werd en ik haar in het pikkedonker kon voeden, is hij weer bij ons komen slapen.

 

Ik vond het erg prettig ze dicht bij me te hebben 's nachts (moest na thuiskomst uit het ziekenhuis na de geboorte van de jongste zelfs wennen dat hij niet continu bij me was). Maar hier gingen ze naar hun eigen kamertje zodra ik wakker begon te liggen van hun geluidjes, Bij de eerste met zes weken en de tweede met vijf. De oudste sliep toen trouwens net door. Dus ik lag wakker en zij sliep...

 

's nachts wiegje bij ons tot 12 weken en overdag lag ze al op haar eigen kamertje, in het ledikantje.

 

Mijn zoontje is nu 3,5 week. Hij slaapt overdag in het ledikantje in zijn eigen kamertje en 's nachts in de cosleeper aan ons bed. Voornamelijk omdat ik hem 's nachts nog dicht bij me wil hebben, dat is een gevoel en heb ik verder geen speciale reden voor. Hoe lang hij daar nog blijft??? We zien wel, maar ik vermoed wel korter dan 3 maanden. Hij krijgt fv en dat doen mijn man en ik omstebeurt, en niet in onze slaapkamer zodat de ander daar zo min mogelijk last van heeft...

 

Wij hadden ook een wiegje op de slaapkamer en ik was ook zeker van plan om haar zes maanden naast me te houden!
Zij sliep prima, na vijf weken sliep ze al door, helaas ik nog steeds niet! Ik hoorde elk zuchtje, kreuntje, snurkje, beweginkje en ga zo maar door. Dus na vijf weken hebben we haar een nachtje in haar eigen ledikant laten slapen en daar sliep ze het zo goed als naast mij! Met het verschil dat ik ook weer door kon slapen!
Maar als we een tweede zouden mogen krijgen, zou ik wel weer voor de eerste weekjes een wiegje naast me hebben, gewoon voor het idee dat zo'n klein humpie niet gelijk 'alleen' hoeft.

 

hij ligt er nog steeds...tis een ukkie en heb een grote wieg...maar het word wel tijd dat hij over gaat....hij word namelijk wakker van ons als we naar bed gaan, naar de wc, of in bed praten ofzo En dat is voor hem en ons niet prettig...

Voor de borstvoeding, ideaaaaaaaal!!