hallo allemaal. Ik zit een beetje heel hard in de war. Ik heb een hele goeie vriendin (ook een lesbisch koppel) ik wil haar heel graag vertellen dat ik zwanger ben omdat ze heel veel voor me betekend...maar ik ben bang voor haar reactie en om haar vriendschap te verliezen. ik ken haar nog maar een jaar en half maar ik heb heel veel aan haar gehad als ik het moeilijk had. een aantal jaar geleden geeft zij met haar vrouw ook geprobeerd om zwanger te worden maar dat is helaas niet gelukt. Aan haar stem te horen vind ze dat heel jammer. Nu ben ik zwanger, ze weet niet dat ik er mee bezig was en ze weet niet dat het gelukt is. ik wil het haar heel graag zeggen ook omdat mijn kindje uitgerekend is voor haar verjaardag. Maar ik weet dus niet hoe ik het moet vertellen? en heb schrik voor haar reactie...
Wat lief dat je daar aan denkt! Je kunt het haar gewoon zeggen, hoor. Als ze echt jouw vriendin is, zal ze jou het geluk van je zwangerschap niet ontnemen. En ik denk dat het feit dat jij je bewust bent van haar (eventuele) verdriet, een troost op zichzelf is. Zeg eerlijk dat je het moeilijk vindt om het aan haar te vertellen, juist omdat je het haar en haar partner ook zo graag gunt, maar dat je hoopt dat ze in jouw zwangerschap een beetje kan "meedelen". Wij hebben bijna 10 jaar lang om ons heen zwangerschappen te verwerken gehad, met de gedachte dat kinderen voor ons niet was weggelegd. Maar hoe zeer het ook deed, ik heb een ander zijn zwangerschap nooit misgunt. Waar ik wel eens moeite mee had, was een stel dat heel erg ging doordraven in onze nabijheid, toen de zwangerschap bekend was. En die steen en been klaagde, dat ze er wel een half jaar op hadden moeten wachten.... Vertel het haar en deel je gevoelens. Meer kun je niet doen!
Het is altijd moeilijk om het te vertellen aan een stel (ongeacht of ze homo of hetero zijn!) dat zelf moeite heeft om zwanger te raken. Zelf behoren wij helaas ook tot die stellen die in de MMM hebben gezeten vanwege vruchtbaarheidsproblemen en ik moet eerlijk zeggen dat ik het veel erger vond als wij het als laatste wisten en helemaal als het niet persoonlijk medegedeeld is. We zouden liegen als we zeggen dat het niet een klein beetje steekt, maar boven alles zijn we blij als goede vrienden een kindje verwachten, omdat we weten dat het gewenst is! Laatst las ik hier een mooi verhaal van een stel dat in verwachting was en bang waren het te vertellen aan zijn broer en schoonzus die al enige jaren in de MMM zaten. Uiteindelijk hebben ze een bezoekje gepland om het te vertellen en een klavertje 4 plantje meegenomen om hen symbolisch geluk te wensen. Dat is heel positief ontvangen. Misschien een idee? Als ze echt een goede vriendin van je is dan zou ze oprecht blij voor je moeten zijn denk ik
ja ik wil het haar wel zelf vertellen en zij zal de eerste zijn na onze ouders die het mag weten want dat ben ik haar wel verplicht denk ik. ik zou het haar liefst al zeggen maar mijn vrouw wil wachten tot de ouders het weten en dat is pas bij kerst. Vanavond heb ik met haar afgesproken ik hoop dus dat ik niets verklap...want ik wil wel wachten tot ik 12 weken ben om het haar te zeggen. ze is echt wel een goeie vriendin van me,daarom wil ik haar zeker niet kwetsen.
Begrijp dat je haar niet wilt kwetsen. Ondanks dat het misschien een confrontatie is, kan het ook zo zijn dat ze jouw geluk wel redelijk los kan koppelen van haar verdriet. Ik had ook heel veel moeite om het een vriendin die in de mmm zit te vertellen. Ik heb er wel voor gekozen te zorgen dat zij het wist voordat het al rond ging. Juist omdat ik me realiseer dat het ook lastig kan zijn als je merkt dat vriendinnen het niet met je durven te delen en het misschien wel pijnlijker is als ze het via via horen (mogelijk op een lastiger moment, vaak met een sociale gelegenheid waarin het lastiger is om je emoties te tonen). Succes en natuurlijk gefeliciteerd met je zwangerschap!
Lief dat je er zo over nadenkt. In de jaren dat wij bezig waren met zwanger worden en in de mm zaten hebben we vaak te horen gekregen dat een ander zwanger is. Voor ons elke keer heel pijnlijk, hoe het ook gebracht werd, maar het liefst hoorde ik het via de telefoon. Dan kon ik daarna huilen, huilen, huilen. Als ik ze daarna zag was de ergste pijn weg. Maar ik begrijp dat je niet helemaal zeker weet of ze er heel veel moeite mee hebben? Als je het persoonlijk verteld en je merkt dat het pijnlijk is, blijf dan niet te lang. Oja en wat ik het meest pijnlijk vond was dat ik tig keer aan heb moeten horen dat ze zo snel zwanger waren, zomaar in 1 keer. Maar zo te lezen zal jij dat niet doen.
Ik denk dat ze ondanks haar eigen wens wel blij voor je zou kunnen zijn. Wij hadden in onze omgeving ook een paar mensen bij wie het onderwerp vrij gevoelig lag, daar zijn we inderdaad voor we het aan de grote klok hingen langs geweest om het te vertellen. Ondanks het verdriet waren ze heel blij voor ons, sommigen hadden wat meer tijd nodig en die ruimte moet je dan wel open laten. Succes! Wat lief dat je daar over nadenkt!
ja sinds ik probeer zwanger te worden denk ik daar eigelijk constant aan. Ik ben zelf vrij snel zwannger geworden 4 insiminaties en het was prijs. hopen dat het nu goed blijft gaan! Maar ik weet ook in de 5 maand dat wij het aan het proberen waren kregen wij ook van familie te horen dat ze zwanger waren of dat ze een kindje hadden gekregen en ik weet dat dat voor ons toen ook pijn lijk was, daarom heb ik ook zoveel schrik voor haar reactie. langs de ene kant denk ik dat ze het al een plaats hebben kunnen geven omdat ze ook naar babyborrels gaan van andere vrienden van hen, dus dat geeft mij wel een beetje een positief gevoel. maar ik heb altijd tegen mijn vrouw gezegt dat ik het haar zelf wil zeggen en dat voor dat iedereen het weet. het feit dat ik haar hierin in vertrouwen zal nemen denk ik dat ze ook wel een mooi gebaar zal vinden.
Roosmeiske, gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik neem aan dat die vriendin weet dat jullie bezig waren voor een kindje? Dan zal ze waarschijnlijk ook al wat verwachten. Vertel het haar gewoon op een rustig moment. Merk je dat ze het moeilijk heeft geef haar dan de ruimte voor haar gevoelens. Ze zal echt wel blij voor jullie zijn al komt het misschien later pas, als ze tijd heeft gehad om alle emoties te verwerken. Enne, wel ervan genieten hoor, je niet te druk maken over wat een ander voelt. Je kan rekening met je vriendin houden in hoe je dingen brengt en er voor haar zijn wanneer zij daar behoefte aan heeft, maar meer kan je niet doen. Uit ervaring weet ik dat niemand er iets mee opschiet als je je druk gaat maken voor een ander.
Ik snap je wel hoor! Ik heb zelf ook 2 schoonzussen die geen kindjes (nog) hebben. De ene is al 13 jaar(!!) bezig en de andere 2,5 jaar en bleek laatst een bbz te hebben rond de tijd dat wij erachter kwamen dat we zwanger waren.. Ik word er echt zo verdrietig als ik denk aan het moment dat we hun moeten gaan vertellen dat wij wel zwanger zijn! En ik zal dan al helemaal niet zeggen dat het bij ons in de 2e ronde al raak was! En we vertellen het sowieso niet tijdens een feestdag aangezien we nu al weten dat hun heel emotioneel gaan reageren! Maargoed.. Eigenlijk moeten we zelf alleen maar blij zijn dat het bij ons wel gelijk is gelukt maar dat is wel superlastig in deze situatie! Veel succes ermee meid!
Ik zou het ook lastig vinden om het haar te vertellen, omdat je iemand niet wil kwetsen... Maar ik denk dat je vriendin echt oprecht blij voor je zal zijn! Een kindje gun je echt iedereen, dat beseft ze zelf maar al te goed... En hoe verdrietig het ook is dat het hun niet lukt, zo blij is en mag het nieuws ook zijn als er bij iemand anders wel een wondertje mag groeien. Geef aan dat je het lastig vind om het haar te vertellen, omdat je het haar ook zo gunt... Ik denk dat ze hartstikke blij voor je zal zijn! En van harte gefeliciteerd natuurlijk!
het is ook echt heel moeilijk! ik had het met mijn zusje ik ben nu zwanger van de 3e en raak dwars door prikpil en gewone pil heen zwanger. zij is al heel lang bezig en lukt niet.. ik heb het weken lang uitgesteld vond het zo moeilijk en oneerlijk voor haar! en ja ze heeft het er best wel moeilijk mee maar voor ons vind ze het geweldig. en ik ben juist blij dat ik het nu verteld heb. suc6 en geniet van je zwangerschap
Het feit dat je het zo moeilijk vind zegt al genoeg toch Heel lief dat je er zo mee bezig bent om het zo makkelijk mogelijk wil maken. Wat ik zelf fijn vond destijds was om het per telefoon te horen, en het liefst iets voordat iedereen het te horen kreeg zodat ik het even rustig een plaatsje kon geven! Fijne zwangerschap gewenst!
per telefoon zou ik het zeker niet durven zeggen. ik heb nog nooit met haar gebeld. das dat zou heel raar zijn...en per sms is het maar raar om het te zeggen. ik zou haar wel een sms sturen en haar zeggen dat ik eens met haar wil praten en dat het nogal belangrijk mag zijn, zou haar ook vragen hoe ze het liefst wil afspreken, bij haar of bij mij thuis of ergens op neutraal terein. langs de ene kant wil ik dat ze naar mij komt maar dan ben ik bang dat als ze het moeilijk geeft niet zal durven weggaan, als ik na haar ga gaat ze me mss niet durven buiten zetten als ze even alleen wilt zijn. en als we ergens neutraal afspreken heb ik schrik dat ze haar emoties niet zal durven tonen omdat er anderen bij zijn. daarom weet ik niet goed waar ik het haar het beste zeg... ik zal haar zelf laten kiezen en afwachten maar wat zij zelf voorstelt?
Gewoon eerlijk zijn roosmeiske... snap echt van jouw kant dat het lastig is, ik zelf heb ook bijna 3 jaar aan moeten horen dat andere zwanger waren en ja dat deed even pijn, maar het was niet dat ik het iemand niet gunde, je wilt het zelf juist zo graag! Maar wat hier ook al is gezegd, het is pijnlijker om het als laatste te horen. Probeer er over te praten, dat luchtte bij mij altijd erg op! ik mocht ook gewoon verdrietig of boos zijn en ik kon ook gewoon eerlijk zijn naar mijn vrienden.. als ik iets niet zag zitten deed ik het niet.
ja hoe ze ook reageert ik zal het wel accepteren...als ze tijd nodig geeft zal ik haar die hunnen. als ze er over wilt praten dan zal ik er over praten maar als ze lieve geeft dat ik niet met haar praat zal ik haar mening steunen. soms wou ik wel dat ik haar het geluk ook kon geven...had zelf al gedacht om haar als meter te maken maarja mijn vrouw ziet dat niet zo goed zitten.
Roosmeiske, eerlijkheid duurt het langst... Mijn man en ik hebben dan ook besloten om het straks gewoon te vertellen als wij zwanger zijn. Mijn schoonzus heeft er net als ik heel veel moeite mee en is totaal door gedraaid toen haar oudere zus vertelde zwanger te zijn ruim een jaar geleden, sindsdien niet meer gezien. Maar ze kan het beter van haar broertje horen dan van een ander!! Spreek met haar af ergens te lunchen, dan kan jij maar ook zij gaan wanneer het niet meer lukt... Ben je idd op neutraal terrein en hebben jullie uitvlucht mogelijkheden... Zou dat ook liefst met schoonzus willen, maar zij zal nooit komen dan... Dus wij moeten wel naar haar toe, maar kan ik ook gaan, merk wel aan haar hoe ze zich voelt... Hoe dan ook, succes het is lastig maar wel belangrijk om eerlijk te zijn... En GEFELICITEERD met je zwangerschap...!!!
heb ze gisteren gezien maar toen was er te veel volk bij...maar had het er heel moeilijk mee om te zwijgen. Heb heel de nacht niet kunnen slapen omdat ik er zo van lig te piekeren. heb ze net een sms gestuurt om te vragen om eens af te spreken. hopelijk antwoord ze rap en maakt ze er tijd voor.